Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Πριν κάποιες μέρες που βρέθηκα Αθήνα, είπα να δοκιμάσω την τύχη μου στον κόσμο του μασάζ. Το 108, το είχα βάλει στο μάτι εδώ και καιρό. Οπότε στοπ συγγρού και 100 μέτρα περπάτημα από τη στάση του μετρό και τσούπ σε μια κλασική αθηναική πολυκατοικία, στο κουδούνι "μασάζ". Μου άνοιξε η κυρία Σοφία, ένας υπέροχος άνθρωπος,που αμέσως με έκανε να νιώσω άνετα. Με κέρασε μία λουξ, και πέρασαν όλα τα κορίτσια να μου συστηθούν. Μου γυάλισε η Αναστασία και η Χαρά. Τελικά δίαλεξα τη Χαρά, με το σκεπτικό, ότι για πρώτη φορά ήθελα ένα σκληροπυρηνικό μιλφογκιλφ. Και δεν λάθεψα συντροφοι. Αφού έκανα το μπανακι μου, εμφανίστηκε η Χαρά. Ξανθιά με όμορφο προσωπο, με σλαβικα χαρακτηριστικά και τεραστιες ματάρες. Βυζάρες φτιαχτες, σαν της Lisa Ann για τους γνωστες, και γενικά πολύ καλό σώμα για την ηλικία της. (αν εξαιρέσει κανείς την κοιλίτσα που ήταν κάπως μεγάλη)Για αρχή μασαζάκι με καλό και ευχάριστο σόσιαλ. Το μασάζ το κατέχει αφού διαθέτει και χαρτί. Αμέσως μετα το μασαζ που κρατησε περίπου ενα τεταρτο, φύγαμε για κραβατι, όπου έπεσαν πολλα γλωσσόφιλα και ξεκίνησε μια ξεσκούφωτη πίπα. Η πίπα της κατ'εμε μέτρια με μπολικο δόντι και τράβηγμα των διδύμων για να φαίνεται ότι το πάει όλο μέσα. Τα πράγματα έφτιαξαν κάπως στο ρυθμικο "πάνω κάτω τσιμπούκι και στο ρούφηγμα των διδύμων, όπου πια ήμουν έτοιμος για το κυρίως πιάτο. Ανέβηκε από πάνω και ξεκινήσαμε ένα γαμήσι που πραγματικά είχα καιρό να κάνω αντίστοιχο. Αν και ήταν από πάνω, μου είχε αφήσει τον έλεγχο του ρυθμου, οπότε αν και ήμουν φοβερά καβλωμένος, καταφερα και τη σφυροκοπούσα για δέκα δεκαπέντε λεπτά. Η Χαρά ήταν φουλ υγρή και έδειχνε να το απολαμβάνει. Αν και ήθελα να την πάρω στα τέσσερα, δεν μπορούσα να μην κοιτάζω τις βυζάρες και τις ματάρες της, οπότε τη γύρισα ιεραποστολικό, όπου δεν αντεξα για πολύ. Μου έκανε μια πίπα και με τελείωσε με το χέρι της, αφού δεν τα δέχεται στο στόμα.
PS1: κυρία Σοφία, άτομο εγγύηση και συντοπιτισσα!
ps2: κάτι που δεν έχω συναντήσει ποτέ... εξαιρέτικο κλίμα, χωρίς μίρλα " ο μαλακας γιατί δεν διάλεξε έμενα" ή ξέρωγω τι άλλο... Καμία διάθεση η κοπέλα μεσα στο δωμάτιο να κλέψει, σε στάσεις, ή σε χρόνο. Αλλά μια διάθεση να περάσουμε όλοι καλά. Γενικά η απενοχοποίηση του πληρωμένου έρωτα. Όλα εμοιαζαν να γίνονται φυσιολογικά, σαν να ησουν με γνωστές σου.
ps3: δεν έχω ξανακούσει ποτέ την ατάκα "εδώ μέσα δεν κοιτάζουμε ρολόγια" Οταν είπα στη Χαρά, μη μας ξεφύγει ο χρόνος.
ps4: πεντακάθαρος χώρος, με σφραγισμένες πετσέτες και σφραγισμένες παντόφλες.
ps5: Για μένα τέρμα τα μπουρδελοστούντιο. Συγγρού 108...τα λέμε σύντομα!