Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Επίσκεψη κομάντο στο λαδοΐδρυμα για Τζέσικα, δοκάρι κι έξω πάλι (μόλις η 59η φορά που "μόλις μπήκε σε ντομάτιο, Τσέσικα, θα κάνει 2 ώρες" -έως και 2 χρόνια περιμένω να ακούσω καμιά φορά). Βλέπω την κωλάρα της Αγάπης και λέω εδώ είμαστε, σήμερα πάω για μιλφέιγ. Μπαίνουμε μέσα, κάνω μπανάκι, πίνω λίγο από το ουισκάκι μου, αρχίζει ένα καλό μασάζ στα πόδια. Με το που γυρνάω ανάσκελα και πέφτει -με ξινισμένη μούρη- για πίπα, αρχίζει τα "βγάζεις πολλά υγρά, θα πάνε όλα στομάχι μου" και μου περνάει καπότα. Δε λέω, τούρμπο με έκανε, καβλωσα και τη γυρνάω σε ιεραπόστολο για περισσότερη φάση.. Μετά από λίγο μου λέει "μην πιέζεις τα πόδια μου θα τα μαυρίσεις" (μελανιές μάλλον εννοούσε) κάτι που στην κάβλα της στιγμής δεν κατάλαβα ότι πιθανόν έκανα. Της λέω να μπω από πίσω, με εντυπωσιάζει που βάζει απλά σάλιο και όπως αρχίζω να τον βάζω, πλακώνει τα "πονάω πολύ" ενώ και οι εκφράσεις της μάλλον προς την αηδία έμοιαζαν (τι το θες το κουλ στιλάκι αν δε σ' αρέσει το πρωκτικό, ανέβα 6ο να σωθείς -τεσπα). Με τα πολλά μου είχαν σπάσει λίγο τα νεύρα και έπαψα να δίνω σημασία στις υποδείξεις της ("μην βγεις καθόλου γιατί πονάει όπως μπαίνεις", πρήξω γενικά) συνέχισα με λίγο πιο ήπιο ρυθμό αλλά χωρίς διάθεση να "κοιτάξω πίσω" και κορύφωσα μέσα στην κωλάρα της. Κορμάκι και πρόσωπο συμπαθητικά (είναι αρκετά περιποιημένη με όμορφα τατουάζ σε όλο της το σώμα), αλλά από συμπεριφορά, ενώ προσπαθεί να είναι γελαστή δεν της βγαίνει στο δωμάτιο. Ψιλοπεταμένη συνεύρεση, αλλά μου έφυγε μια ακόμη απορία.