Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Ο αιφνίδιος θάνατος μιας γειτόνισσας από πνιγμό, ήρθε να αναταράξει το νου μου. Ένας οχετός σκοτεινών σκέψεων, πλημμύρισε το μυαλό μου. Διάσπαρτες σκέψεις για γονείς, για αγαπημένα πρόσωπα και σε συνδυασμό με την ανάγκη για εκτόνωση του γενετήσιου ενστίκτου, το πεπερασμένο της ζωής και της ανθρώπινης ύπαρξης, προκάλεσαν έναν ανεμοστρόβιλο μαύρων σκέψεων, ανεκπλήρωτων επιθυμιών. Δεν με χωρούσε ο τόπος. Χρειαζόμουν επειγόντως ένα φυσικό ηρεμιστικό.

Τράβηξα επειγόντως προς Κατεχάκη για την Βιβή. Φτάνοντας εκεί, η υποδοχή μου λέει ότι τώρα θα μπει σε πελάτη για 45 λεπτά. Κατάφερα όμως να την δω και έφυγα. Περνώντας το 401, θολωμένος κάνω αναστροφή, αποφασισμένος πλέον να την βατέψω.

Η κυρία έχει άγρια χαρακτηριστικά και είναι γκιλφ. Διαθέτει μια έκφυλη ψωλόφατσα, βγαλμένη από τσόντα. Σώμα για την ηλικία της καλό με αρμονικές συμμετρίες αλλά με λίγα παραπανίσια κιλά. Η φωνή της τραχιά και ενδεχομένως επιβαρυμένη από το τσιγάρο. Το τσιμπούκι με προφυλακτικό, αλλά έκφυλο, υγρό με πολύ σάλιο. Το ρουφάει καλά και χύνει σάλιο με έκφυλο βλέμμα πάνω στο πέος. Αυτό το τελευταίο με καύλωσε αρκετά. Επιβεβαίωσε τις προσδοκίες μου ότι είναι μια έκφυλη ψωλόφατσα γεννημένη για πούτσα και γουργούρι. Κάποια στιγμή σταματάει, με κοιτάει σαν έκφυλη νυμφάρα και μου λέει με την τραχιά ψωλοφωνή της: "θέλω να με γαμήσεις, έλα από πίσω".

Στα τέσσερα η όψη του πρωκτού της αρκετά καλή, λίγο μεγαλύτεροι οι γλουτοί της, αλλά σε προδιαθέτουν για σφυροκόπημα, καθώς είναι λιπόσαρκοι και προτεταμένοι προς τα πίσω, χωρίς να εξωκείλουν δεξιά και αριστερά. Καθώς την γαμούσα, την κοίταζα στο καθρέπτη. Εκείνη με ρωτάει με την πορνική φωνή της αν μου αρέσει να παίρνω μάτι πως την γαμάω. Καύλωσα ακόμα πιο πολύ και μετά από λίγο ήρθε το τέλος.

Μόλις βγήκα από τον κόλπο της, αυτή έγειρε στο πλάι, υποδυόμενη την αποκαμωμένη από το υποτιθέμενο ανελέητο γαμήσι που της έριξα. Το έριξα και γω στην τρελίτσα και άρχισα να της λέω ότι τελικά είναι πολύ καυλιάρα και τι κωλομέρια είναι αυτά που έχει και ότι είναι καυλόφατσα. Δεν μπορούσε να κρατηθεί και γελούσε με τις μαλακίες μου.

Η βαθμολογία στο μασάζ, πλασματική, διότι πέρασα βουρ στο ψητό.

Βγαίνοντας από το ίδρυμα, είχα πιο καθαρή σκέψη. Η μαύρη καταχνιά του θανάτου, είχε φύγει από τα έγκατά μου. Διότι στο τέλος της ημέρας, η ζωή συνεχίζεται με αμείλικτο ρυθμό και δεν περιμένει κανέναν. Η άφευκτη πραγματικότητα εναλλάσσεται ανάμεσα στην ζωή και στον θάνατο σε έναν αέναο κύκλο χαράς και πόνου. Προς το παρόν έκλεψα μερικά σταγονίδια ευτυχίας, πριν την επόμενη στροφή. Αυτή είναι και η άγρια ομορφιά της ζωής. Δεν ξέρεις τι σου επιφυλάσσει η επόμενη στροφή…