Λεπτομέρειες αξιολόγησης

τα παιδιά που έχουν το μαγαζί τα γνωρίζω από τις εποχές της Ζησιμοπούλου και της Ποσειδώνος. Μπορεί να κλείνω και 10ετία δηλαδή.

Παρκινγκ όπως περιμένεις σε περιοχή σαν την Δάφνη. Δύσκολο. Στάθηκα τυχερός στον πρώτο γύρο. Χώρος καθαρός αλλά λίγο σκοτεινός και η διακόσμηση πολύ βαριά για τα γούστα μου. Ασπασμοί από Αννούλα και είσοδος σε κεντρικό δωμάτιο - 3 η 4 ήταν ήδη πιασμένα. Η βασική 5αδα έπαιζε ήδη μπαλιτσα και από τις αναπληρωματικές διάλεξα την Αφροδίτη που κάτι μου έβγαζε. να σημειώσω ότι ο λόγος Ελληνίδων/Ξένες στο μαγαζί σχεδόν 50/50. Από τα υψηλοτέρα του κλάδου που εμένα μου αρέσει.
Ηλικία μέχρι 35, αδύνατη. Στήθος 2,3 με σφικτή ρόγα. Ωραία μάτια και μια περιρρέουσα κάυλα. Μασάζ επιπέδου αμιγούς μασατζίδικου, έκανε ακόμα και λαιμό/πρόσωπο. Μιλαγε όταν άνοιγες εσύ θέμα που για μένα είναι εκτιμητέο μια και σιχαίνομαι τις πολυλογούδες. Στον αγώνα, αισθησιακές κινήσεις, πίπα εξαιρετική με συνδυασμό γλώσσας & χεριών. Στενή στην είσοδο, συμμετοχική αρκετά.
Βγαίνοντας, στην αναμονή συνάδελφος κομμουνιστικόφατσα, μαλλιάς/κοτσιδοφόρος προφανώς επέστρεφε από συλλαλητήριο και πήγε να ξοδέψει την αργομισθία του.
Για το συνολικό ράστερ δεν έχω γνώμη μια και στις 12.30 που πήγα εγώ το μισό εργαζόταν ήδη.