Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Το καλοκαίρι πλέον στην Αθήνα θυμίζει κλίμα του ξηρού και ζεστού Μεξικού. Με την άσφαλτο να κάει λοιπόν ένα μεσημέρι καβάλησα τα 25 άλογα της μηχανής μου και έφτασα στο λάγνο πανδοχεία της ερήμου Dunas De Yeso στην ευρύτερη περιφέρεια μεξικου-νεου κόσμου.
Την πόρτα μου άνοιξε η ευτραφής και μελαμψή λατίνα Ρόζα που σαν γνήσια πατρωνα με κέρασε κρύο νερό καθώς και το νερό που καεί.
Είδα λοιπόν την Μεξικάνα Αφροδίτη που δεν ομοιάζει με την αντίστοιχη της Μήλου.ισως λίγο στην κωλαρα μόνο. Νεαρή κλχθμωδηε και νόστιμη με μακριά μαύρα μαλλιά σκούρο δέρμα και λάγνο βλέμμα όπως η εταίρες στα σαλούν του Φαρ Ουέστ.
Σαν άλλος Λι Βαν Κλιφ πέρασα στο δωμάτιο να με περιποιηθεί.
Προσπάθησα να της μιλήσω αγγλικά με βαριά αμερικανική προφορά και δεν κατάλαβε γρι. Το γύρισα στα ελληνικά τίποτα. Οπότε την άφησα να μιλάει μόνη της ισπανικά κάνοντας της νόημα να μην σταματήσει να μιλάει γιατί με καυλωνσν τα σπανιολικα.σταματησε λίγο να μιλά όταν με τσιμπουκωσε με μανία . Βάζει και το χέρι αλλά το κάνει καλά και με Ρυθμό. Εγλειψσ και εγώ το λατιν μουνακιβτηε που έχει ίδια γεύση με τα ελληνικά. Την έστησαν στα τέσσερα και ξεκίνησα το ροντέο χαστουκιζοντας τα φοβερά κωλομαγουλα της ενωσο αυτή έβγαζε ισπανικά επιφωνήματα σε λα μινόρε.
Στο τέλος έβγαλα το προφυλακτικό και πυροβόλησα κατά ριπάς με το smith and Wesson την κωλαρα της.τα σκάγια πήγαν ολουθε αλλά κάποια χτύπησαν κέντρο (κωλοτρυπιδα).
Στη συνέχεια αραξά και τελείωσα το ουίσκι μου πριν βγω και πάλι στη ζέστη να συνεχίσω την περιπλάνηση του χαμένου κορμιου μου στην καυτή Αθήνα.