Μαγκες ημουν εθελοντης στην παραολυμπιαδα ( και στην ολυμπιαδα). Πιο συγκεκριμενα ημουν στο Βολλευ καθιστων. Εκει να δειτε λεβεντια!!
Να βλεπεις ανθρωπους να σερνονται στο εδαφος, χωρις ποδια, χωρις καν μηρους και να αγωνιζονται για την εθνικη τους ομαδα. Πραγματικα συγκινηθηκα πολυ... Η φοβεροτερη εικονα ηταν του προπονητη της Εθνικης Ομαδας των ΗΠΑ οπου ο τυπος ειχε ενα ποδι κι αυτο τουμπανο απο το πρηξιμο, δεν ειχε χερια και ηταν στο παγκο της ομαδας, εγραφε σε φορητο υπολογιστη παρακαλω με κατι προεκτασεις των χεριων που κατεληγαν σε 3 μεταλλικα δαχτυλα (κατι σαν τριαινα φανταστειτε) που ανοιγαν οταν ηθελε να γραψει μονο. Ο λογος των πολλαπλων ακρωτηριασμων ηταν ο σακχαρωδης διαβητης. Παρολα αυτα δεν το εβαλε κατω. Εμεις εδω βλεπουμε ανθρωπους με αναπηριες και τους αντιμετωπιζουμε σαν ανημπορους. Στο εξωτερικο ειναι κατι συνηθισμενο να κανουν οτι και οι αρτιμελεις. Το παιδακι που εξεφρασε την απορια σε προηγουμενο post ηταν δικαιολογημενο γιατι στο εξωτερικο ολοι κυκλοφορουν κανονικα, χωρις προβληματα παντου ενω εδω ουτε υποδομες υπαρχουν για να κυκλοφορησουν ουτε το στενο τους περιβαλλον τους το επιτρεπει... Δηλαδη ο αριθμος των αναπηρων σε ποσοστο ειναι πανω κατω ο ιδιος αλλα εκει κυκλοφορουν, ενω εδω ειναι κλεισμενοι στο σπιτι....