Το μέγεθος της «κρίσης» που προβάλλεται, είναι το αληθινό;
- Μέλος που άνοιξε το νήμα Provios
- Ημερομηνία ανοίγματος
- Απαντήσεις 380
- Εμφανίσεις 17K
- Tagged users Καμία
- Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 1 άτομα (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
PILOTENIOS
Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Σεπ 2007
- Μηνύματα
- 233
- Κριτικές
- 1
- Like
- 0
- Πόντοι
- 1
Χαίρομαι που οι απαντήσεις προωθούν την κουβέντα μας. Και ποιά χώρα αυτή την στιγμή αντιμετωπίζει το ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ πρόβλημα σε όλο τον πλανήτη?? Η ΙΤΑΛΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!!!!!
PILOTENIOS
Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Σεπ 2007
- Μηνύματα
- 233
- Κριτικές
- 1
- Like
- 0
- Πόντοι
- 1
Καλα αυτό το λέτε επειδή το έχετε κάνει?? Τι λέτε ωρε παιδες!!! Άντε στην Societe να ανοίξετε πλαφόν. ΜΟΝΟ CREDIT LINES δουλεύουν. Μην λέμε τώρα και ότι θέλουμε!!!!
PILOTENIOS
Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Σεπ 2007
- Μηνύματα
- 233
- Κριτικές
- 1
- Like
- 0
- Πόντοι
- 1
Με βάση πάντος την ιστορία της παγκόσμιας οικονομίας, τα πράγματα θα φτιάξουν γιατί με απλά λόγια αμα δεν υπάρχουν κεφάλαια στην αγορά πως θα υπάρχουν κέρδη? Χρήμα θα πέσει πάλι για να υπάρχει να μαζευτεί.
Επισκέπτης
Η ΕΞΗΓΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΚΡΙΣΗΣ ΜΕ ΑΠΛΑ ΛΟΓΙΑ
ΜΟΛΙΣ ΜΟΥ ΤΟ ΠΡΟΩΘΗΣΕ ΦΙΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΥΙΟΘΕΤΩ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΣ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ!
Διαβάστε με προσοχή... (αξίζει τον κόπο)
Σκέψου ότι ζεις σε μια γειτονιά παλαιού τύπου. Από αυτές που βλέπεις στις ασπρόμαυρες ελληνικές ταινίες, ας πούμε -Λατέρνα, Φτώχεια και Φιλότιμο . Έχεις τώρα σ´αυτή τη γειτονιά ένα μπακάλικο -το αφεντικό του μαγαζιού, χοντρός αντιπαθέστατος αλλά αναγκαίος επειδή φέρνει τα πάντα, παστέλια, μαντολάτα, απορρυπαντικά, τρόφιμα, τσιγάρα -διαθέτει και τηλέφωνο «δια το κοινόν». Έχει και υπαλλήλους διάφορους ο χοντρός, βάλτους κι αυτούς στην ιστορία.
Τι κάνει λοιπόν ο χοντρός; Αγοράζει κοψοχρονιά και πουλάει σε τσιμπημένες τιμές, κλέβει και στο ζύγι -κονομάει γενικώς. Και όσο κονομάει, τόσο αγοράζει κι όσο αγοράζει, τόσο πουλάει όλο κι ακριβότερα -κονομάει χοντρικώς. Πουλώντας λιανικώς. Έχει φτιάξει τώρα ο χοντρός ένα κομπόδεμα μεγαλύτερο από τη μπάκα του. Τι να το κάνει; Οι τράπεζες δε δίνουν καλά επιτόκια, με τοκογλυφίες δε θέλει να μπλέκει καθότι επίφοβα πράγματα, για την πάρτη του δε γουστάρει να ξοδέψει επειδή τυγχάνει ολιγαρκής καρμίρης ο χοντρός -σκέφτεται λοιπόν, σπάει την κεφάλα του, τι να το κάνει το μπαγιόκο. «Ρε δεν ανοίγω ακόμα ένα μπακάλικο -να κονομάω από δυο πάντες;» λέει στο τέλος.
Τώρα υπάρχουν δυο μπακάλικα στη γειτονιά, μόνο που οι τιμές δεν πέφτουν (χαζός είναι ο χοντρός να τις ρίξει; αφού μόνος του κάνει παιχνίδι), αντιθέτως, λόγω εξόδων της αναπτυσσόμενης επιχείρησης (του χοντρού), οι τιμές ανεβαίνουν. Τι γίνεται μετά; Τι να γίνει; Μεροκαματιάρηδες οι άνθρωποι της γειτονιάς, δεν διαθέτουν κανένα μηχάνημα να κόβει αβέρτα χρήματα -οπότε δεν μπορούν πλέον να αγοράσουν τα εμπορεύματα του χοντρού. Πέφτουν τα έσοδα ανεβαίνουν τα έξοδα -τρελαίνεται ο χοντρός! Τι θ´απογίνει; Αποφασίζει να ανοίξει μπλοκάκι με βερεσέδια, καλύτερα να του χρωστάνε παρά να σαπίζει το εμπόρευμα στα ράφια. Αναθαρρεύουν λοιπόν οι μεροκαματιάρηδες της γειτονιάς κι αρχίζουν να ψωνίζουν όλο και περισσότερα με βερεσέ -το μπλοκάκι του χοντρού γίνεται κανονικός τηλεφωνικός κατάλογος.
Ξυπνάει, που λες, ένα πρωί ο χοντρός μέσα στον ιδρώτα. «Ρε τι γίνεται εδώ; Έχω καταντήσει να μου χρωστάνε μέχρι και τα καναρίνια το καναβούρι τους -που θα πάει αυτή η κατάσταση; Δεν έκανα καλά να ξανοιχτώ τόσο πολύ -άσε που ψυλλιάζομαι ότι οι μπαταξήδες της γειτονιάς δεν θα έχουν να με ξεχρεώσουν στον αιώνα τον άπαντα». Τι σκαρφίζεται λοιπόν ο μπακάλης ο χοντρός; Πάει στον γερο-τσιφούτη της γειτονίας, τον σιχαμερό που δανείζει με τόκους δέκα φορές πάνω από το νόμιμο. « Γερο-Λαδά αδερφέ μου, σώσε με! » παρακαλάει ο χοντρός. «Ξανοίχτηκα με τα βερεσέδια - κάνε κάτι να έρθω στα ίσα μου γιατί οι προμηθευτές πιέζουν κι εγώ μόνο το μπλοκάκι έχω!» Ο τσιφούτης την έχει από καιρό ανθιστεί τη φτιάξη, καθότι παλιός στο επάγγελμα και στην οικονομική ανάλυση. Αγοράζει λοιπόν το μπλοκάκι του χοντρού (κοψοχρονιά φυσικά) και όλα μέλι-γάλα.
Τώρα, αυτό το μπλοκάκι με τα βερεσέδια πρέπει κάπως να κλείσει -αλλά ο τσιφούτης είναι λεπτοκαμωμένο άτομο, καχεκτικό και φιλάσθενο ας πούμε. Φωνάζει λοιπόν κάτι καλόπαιδα της γειτονιάς, με πτυχία και περγαμηνές από τα καλύτερα Σωφρονιστικά Ιδρύματα της χώρας και τους ξηγιέται. «Φέρτε μου τα φράγκα κι από ότι μαζεύετε, 2% δικά σας». Ξαμολιούνται τα παιδιά, απειλούν, δέρνουν, σπάνε -κάτι μαζεύουν. Φτιάχνει την πρώτη μπάζα ο τσιφούτης αλλά είναι ακόμα παθητικός. Το μπλοκάκι ούτε που αδυνάτισε καθόλου, τετράπαχο παραμένει. Πάει λοιπόν στα δικαστήρια και τις αστυνομίες. «Βοηθήστε με καλοί μου άνθρωποι, φτωχός είμαι, το κομπόδεμά μου δάνεισα και τώρα δε με πληρώνουν επειδής είμαι γέρος κι ανήμπορος!» Φιλότιμοι οι σταυρωτήδες κάνουνε μια έτσι και ξεσπιτώνουν ένα κάρο κόσμο, αφού οι έρημοι οι άνθρωποι δεν έχουν να πληρώσουν. Κάθεται τώρα ο τσιφούτης και ξαναμετράει. Τι πήρε; Λίγα λεφτά και μπόλικα χαμόσπιτα. Ούτε καν τα χρήματα που έδωσε στον χοντρό μπακάλη δεν έπιασε, τραβάει τις αραιές τρίχες που του έχουν απομείνει ο τσιφούτης. «Πως την πάτησα με τον κανάγια! Που, ακόμα και σκλάβους να τους πουλήσω όσους είναι εδώ μέσα στο μπλοκάκι -τα λεφτά μου δεν θα τα βγάλω!»
Από την άλλη πλευρά ο μπακάλης έχει πέσει στα μαύρα πανιά. Γιατί όσα του έδωσε ο τσιφούτης δε φτάνουν ούτε για «ζήτω» -έχει ξανοιχτεί πολύ, έχει τιγκάρει τις αποθήκες σε εμπόρευμα, χρωστάει στους προμηθευτές και ο κόσμος δεν περνάει να ψωνίσει ούτε λουμίνια για το καντήλι. Πώς να περάσουν; Αφού δεν τους έχει μείνει ούτε κεραμίδι να βάλουν πάνω από το χάλι τους, να μην τους βλέπουν τα σύννεφα και τους φτύνουν καταιγιστικά, που λέει ο λόγος. Αρχίζει λοιπόν τις απολύσεις ο μπακάλης -την πληρώνουν οι μπακαλόγατοι και το παράρτημα ειδών μπακαλικής, μπας και σωθεί η επιχείρηση.
Έχουμε τώρα έναν τσιφούτη στα πρόθυρα αυτοκτονίας, έναν μπακάλη στα πρόθυρα εμφράγματος και τους μεροκαματιάρηδες δυο-τρία χιλιόμετρα βαθύτερα από τα πρόθυρα, στα υστερόθυρα, Καθαρτηρίου και Κολάσεως γωνία, για την ακρίβεια. Επειδή όμως τέτοια πράγματα δεν πρέπει να συμβαίνουν σε μια ευυπόληπτη κοινωνία, παρεμβαίνει το κράτος, να βάλει τάξη. Γιατί άνευ τσιφούτη δεν κινείται το χρήμα, άνευ μπακάλη δεν εισάγονται φουά γκρα και άνευ μεροκαματιάρηδων δεν εισπράττονται φόροι για να αγοραστεί το φουά γκρα -με νιώθεις;
Ερώτηση: τι πρέπει να κάνει το κράτος στη συγκεκριμένη περίπτωση; Τι μέτρα πρέπει να πάρει; Απαντήστε και εισπράττετε την βάσην ας πούμε!
Απαντήσεις που δώθηκαν από τυχάρπαστους φωστήρες της μπακαλικής:
1.Μειώνει τους φόρους το κράτος, οπότε περισσεύουν χρήματα στους φτωχομεροκαματιάρηδες και ξεχρεώνουν το μπακάλη και τον τσιφούτη.
Σχόλιο: Αγαπητό μου παιδί, μάλλον διαβάζεις πολλές ιστορίες του Έκτορος Μαλό και της Μυρτώς Κοντοβά -δεν εξηγείται αλλιώς τόση απλοϊκότης! Και τι είναι βρέ το κράτος που θα μειώσει τους φόρους; Σύλλογος προστασίας αναξιοπαθούντων μισθωτών; Πως θα ζήσει το κράτος; Εδώ αυτά που παίρνει και δεν του φτάνουν -εσύ προτείνεις μείωση; Άσε που, αν περισσέψουν λεφτά οι φτωχοί, σιγά μην πάνε να ξεχρεώσουν! Θα αγοράσουν ένα κάρο ανοησίες και θα βρεθούν ακόμα πιο χρεωμένοι -έτσι όπως ακριβώς κάνουν τα τελευταία χρόνια! Ξαναπέρνα το Σεπτέμβρη με τον κηδεμόνα σου αγαπητό μου παιδί.
2. Ξεχρεώνει το κράτος τα χρωστούμενα από την τσέπη του και τα κρατάει λίγα-λίγα από τα μισθά των φτωχώνε.
Σχόλιο: Από τον προηγούμενο αντέγραψες και άλλαξες λίγο το συμπέρασμα για να μη σε πάρουν είδηση; Βρέ μπούφε αφού και το κράτος από τον τσιφούτη δανείζεται, πού θα βρει λεφτά να τον ξεχρεώσει;
3. Αφήνει το κράτος τον τσιφούτη και τον χοντρό να ψοφήσουν επειδή κάνανε ανοησίες και ανοίγει ένα δικό του μπακάλικο μαζί με μια κρατική τσιφουτερί για να βολευτεί ο κοσμάκης. Σχόλιο: Μόνο που πρώτον αν ψοφήσει το κεφάλαιο ποιος θα χρηματοδοτεί τους βουλευτές να βουλεύονται και τους υπουργούς να υποεργάζονται; Κατά δεύτερον, φαίνεται ότι αριστερίζεις και η ιστορία σε έχει καταδικάσει στο πυρ το εξώτερον! Ξαναπέρνα το Σεπτέμβρη που θα έχει τελειώσει η τουριστική περίοδος και θα ξαναλειτουργήσουμε τη Μακρόνησο, να δούμε τι θα κάνουμε με σένα.
4. Αγοράζει το κράτος ένα ολοκαίνουργο τεφτέρι, λευκό σαν αθώα περιστερά και το δίνει στον χοντρό. Δίνει κι ένα στον τσιφούτη για να μη γκρινιάζει. Και τους λέει «μην ανησυχείτε, εγώ είμαι εδώ -γράψτε κατά βούληση, εγγυώμαι εγώ τα λεφτά σας».
Σχόλιο: Να συλληφθεί πάραυτα ο γράψας την παραπάνω τούφα και να του απαγγελθούν επιτόπου κατηγορίες περιύβρισης αρχής, παρακώλυσης συγκοινωνιών, σύστασης συμμορίας καθώς και κατανάλωσης ψυχότροπων ουσιών εν ώρα μαθήματος. Σύμφωνοι;
Στο ξεκίνημα της παγκόσμιας κρίσης του χρηματοπιστωτικού συστήματος, σύμπασα η ανθρωπότης προσκύνησε τον προφήτη Γκόρντον Μπράουν που είχε την έμπνευση να «δανείσει» χρήματα στις τράπεζες, βάζοντας πόδι στους διοικητικούς τους μηχανισμούς, προκειμένου να εκτονωθεί η κρίση. Αυτό έγινε στην Αγγλία και οι ηγέτες των υπόλοιπων χωρών έσπευσαν να κάνουν το ίδιο. Σήμερα όλο και περισσότεροι πολιτικοί ηγέτες μπερδεύονται στο άκουσμα του παραπάνω ονόματος. Η συνήθης αντίδραση είναι του στυλ «Μπράουν; Άι θινκ χι ιζ εν οβερεστιμέιτεντ πλέιερ Παντελής Μπράουν ιζ φορ δε μπάζα άι τελ γιου». Κοντολογίς, όλο και περισσότεροι θέλουν να ξεχάσουν τη βλακεία του Γκόρντονα του Καφέ. Γιατί;
Διότι το πρόβλημα ήταν το πλεόνασμα παραγωγής που κυκλοφόρησε στην αγορά και η οικονομική αδυναμία των καταναλωτών να το απορροφήσουν. Πράγμα το οποίο οδήγησε στην κυκλοφορία πλασματικού χρήματος μέσω του υπερδανεισμού. Που με τη σειρά του οδήγησε σε κατάρρευση των αγορών εφόσον το πλασματικό χρήμα δεν μπορεί με τίποτα να γίνει πραγματικό. Όταν έρχεσαι εσύ και λες ότι θα ρίξεις ΚΙ ΑΛΛΟ ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΟ ΧΡΗΜΑ, για να διορθώσεις την κατάσταση -είσαι, το λιγότερο, μαστουρωμένος! Μάλιστα ο δικός μας οικονομικός κεφάλας δεν άντεξε και το έσκασε το παραμύθι σε συνέντευξη τύπου. «Δεν είναι πραγματικά τα κεφάλαια που θα δώσουμε για την στήριξη των τραπεζών, απλώς θα εγγυηθούμε την χρηματοπιστωτική επάρκεια για να αποκαταστήσουμε την εμπιστοσύνη», έτσι ακριβώς όπως στο λέω το είπε ο άνθρωπος! Μα φυσικά και δεν είναι πραγματικά τα κεφάλαια κύριέ Παραλογοσκούφη μου! Εσείς μέχρι χτες δανειζόσασταν από τις τράπεζες εκδίδοντας ομόλογα για να καλύψετε τους προϋπολογισμούς σας (το επιτρεπτό ετήσιο έλλειμμα στην Ε.Ε. είναι 3%, πράγμα που σημαίνει ότι κάθε χρόνο τα κράτη-μέλη πρέπει να δανείζονται χρήματα για να αντιμετωπίσουν τις ανάγκες τους) -τώρα πως βρεθήκατε να δανείζετε τις τράπεζες; Τσου ρε λάκηδες!
Ξεκαθαρίζω -η λύση που προωθείται από τις κυβερνήσεις των ανεπτυγμένων χωρών για την αντιμετώπιση της κρίσης μοιάζει με συνταγή αλμπάνη γιατρού για την αντιμετώπιση του καρκίνου. «Από πού να πάρω αυτά τα φάρμακα γιατρέ μου;» «Μα δεν χρειάζεται να πάρετε τα φάρμακα αγαπητέ! Αρκεί να φάτε το χαρτί της συνταγής και θα γίνετε σίγουρα καλά!»
Ξεκαθαρίζω -μέχρι να ρεφάρει η αγορά τη χασούρα της, μέχρι δηλαδή να αντιμετωπίσουν τη ζημιά από το πλασματικό χρήμα, θα περάσουν πολλές αναποτελεσματικές νύχτες του Αγίου Βαρθολομαίου ακόμα και μέρα-μεσημέρι. Άρχισαν ήδη να κλείνουν τα παραρτήματά τους οι αυτοκινητοβιομηχανίες, θα ακολουθήσουν εταιρείες ειδών εικόνας-ήχου, κινηματογραφικά στούντιο, εταιρείες παροχής υπηρεσιών και ειδών ψυχαγωγίας και αναψυχής, τουριστικά καταλύματα. Με λίγα λόγια, η πολυτέλεια θα φάει πρώτη χώμα.
Ξεκαθαρίζω -άνθρωποι θα μείνουν στο δρόμο, προγράμματα ανεργίας θα αποτύχουν να καλύψουν τις ανάγκες τους και η αγορά θα υπολειτουργεί χειροτερεύοντας συνεχώς την κατάσταση.
Ξεκαθαρίζω -αυτή τη φάση οι γραμματιζούμενοι τη λένε «ύφεση». Και κουβαλάει στασιμοπληθωρισμό (υψηλό πληθωρισμό που δεν πέφτει με τίποτα), συνεχώς αυξανόμενη ανεργία, μείωση των παραγωγικών διαδικασιών μέχρι τη στιγμή που. Που;
Δεν θα αναλύσω το μαρξιστικό σενάριο, όπου το σύστημα καταρρέει μέσα στις αντιφάσεις του. Ξέρεις γιατί; Επειδή αυτό είναι το ΑΙΣΙΟΔΟΞΟ σενάριο. Θα σου πω όμως για την άλλη προοπτική, αυτή που διδάσκονται οι οικονομολόγοι στο μάθημα της οικονομικής θεωρίας -όταν μελετάνε τα νεώτερα οικονομικά μοντέλα.
Για να ξεπεραστεί η ύφεση, έχει αποδειχτεί από την ιστορική εμπειρία ότι θα πρέπει να επέλθει ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΜΕΡΟΥΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ. Μόνο έτσι θα μειωθεί το αγοραστικό κοινό παράλληλα με τη (σε μεγαλύτερο βαθμό) μείωση της προσφοράς αγαθών και υπηρεσιών και μόνο με αυτόν τον τρόπο θα οδηγηθούμε σε αύξηση της αγοραστικής ικανότητας και, ακολούθως, αύξηση των τιμών. Μαγικό, έτσι;
Τι σημαίνει όμως «καταστροφή μέρους των παραγωγικών μηχανισμών»; Παραγωγικοί μηχανισμοί είναι οι εργαζόμενοι και τα μέσα παραγωγής (μηχανήματα, κτίρια κ.λ.π.) -να το ξεκαθαρίσω αυτό. Και πως καταστρέφονται; Πανεύκολα! Οι άνθρωποι-εργαζόμενοι σκοτώνονται μαζικά σε πεδία μαχών, τα εργοστάσια βομβαρδίζονται, οι οδικές αρτηρίες μεταφοράς εμπορευμάτων ανατινάζονται, η αεροπορία και το ναυτικό χρησιμοποιούνται για τη διεξαγωγή εχθροπραξιών. Χρειάζεται να σου πω κι άλλα για να καταλάβεις ότι η «καταστροφή μέρους των παραγωγικών μηχανισμών» συνεπάγεται πόλεμο; Παγκόσμιο κατά προτίμηση, να μην κάνουμε διπλές και τρίδιπλες δουλειές -να ξεμπερδεύουμε με τη μία.
Ο μπακάλης δεν θα πάει στον πόλεμο γιατί έχει πλατυποδία, ο γερο-τσιφούτης επίσης δεν θα πάει, λόγω ηλικίας. Αλλά θα είναι εδώ όταν εσύ δεν θα γυρίσεις για να συνεχίσουν τις δουλειές τους με καλύτερες συνθήκες και έχοντας σβήσει τις συνέπειες των βλακωδών ενέργειών τους. Ο Καφές Γκόρντον δεν θα πάει στον πόλεμο λόγω στραβισμού, ο Σαρκοζί δεν θα πάει επειδή είναι προστάτης οικογενείας, η Μέρκελ θα το παίξει γυναίκα και δεν θα καταταγεί, ο Αμερικάνος Πρόεδρος δεν θα πάει επίσης -επειδή εκεί η θητεία είναι προαιρετική.
Θα μείνουν πίσω να περιμένουν εσένα, να τους διευκολύνεις ψοφώντας σε κάποιον βομβαρδισμένο παλιότοπο για χάρη της σημαίας.
Της δικής τους σημαίας -όχι της δικής σου, εσύ άλλωστε δεν έχεις.
Επειδή και τη σημαία σου με υπερχρεωμένη πιστωτική την αγόρασες.
Άραγε πέφτω πολύ έξω;
Ας το ελπίσουμε !!
ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΤΟ LINK ΚΑΘΩΣ ΔΕΝ ΔΙΕΚΔΙΚΩ ΤΗΝ ΠΑΤΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΚΕΙΜΕΝΟΥ.
ΜΟΛΙΣ ΜΟΥ ΤΟ ΠΡΟΩΘΗΣΕ ΦΙΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΥΙΟΘΕΤΩ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΣ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ!
Διαβάστε με προσοχή... (αξίζει τον κόπο)
Σκέψου ότι ζεις σε μια γειτονιά παλαιού τύπου. Από αυτές που βλέπεις στις ασπρόμαυρες ελληνικές ταινίες, ας πούμε -Λατέρνα, Φτώχεια και Φιλότιμο . Έχεις τώρα σ´αυτή τη γειτονιά ένα μπακάλικο -το αφεντικό του μαγαζιού, χοντρός αντιπαθέστατος αλλά αναγκαίος επειδή φέρνει τα πάντα, παστέλια, μαντολάτα, απορρυπαντικά, τρόφιμα, τσιγάρα -διαθέτει και τηλέφωνο «δια το κοινόν». Έχει και υπαλλήλους διάφορους ο χοντρός, βάλτους κι αυτούς στην ιστορία.
Τι κάνει λοιπόν ο χοντρός; Αγοράζει κοψοχρονιά και πουλάει σε τσιμπημένες τιμές, κλέβει και στο ζύγι -κονομάει γενικώς. Και όσο κονομάει, τόσο αγοράζει κι όσο αγοράζει, τόσο πουλάει όλο κι ακριβότερα -κονομάει χοντρικώς. Πουλώντας λιανικώς. Έχει φτιάξει τώρα ο χοντρός ένα κομπόδεμα μεγαλύτερο από τη μπάκα του. Τι να το κάνει; Οι τράπεζες δε δίνουν καλά επιτόκια, με τοκογλυφίες δε θέλει να μπλέκει καθότι επίφοβα πράγματα, για την πάρτη του δε γουστάρει να ξοδέψει επειδή τυγχάνει ολιγαρκής καρμίρης ο χοντρός -σκέφτεται λοιπόν, σπάει την κεφάλα του, τι να το κάνει το μπαγιόκο. «Ρε δεν ανοίγω ακόμα ένα μπακάλικο -να κονομάω από δυο πάντες;» λέει στο τέλος.
Τώρα υπάρχουν δυο μπακάλικα στη γειτονιά, μόνο που οι τιμές δεν πέφτουν (χαζός είναι ο χοντρός να τις ρίξει; αφού μόνος του κάνει παιχνίδι), αντιθέτως, λόγω εξόδων της αναπτυσσόμενης επιχείρησης (του χοντρού), οι τιμές ανεβαίνουν. Τι γίνεται μετά; Τι να γίνει; Μεροκαματιάρηδες οι άνθρωποι της γειτονιάς, δεν διαθέτουν κανένα μηχάνημα να κόβει αβέρτα χρήματα -οπότε δεν μπορούν πλέον να αγοράσουν τα εμπορεύματα του χοντρού. Πέφτουν τα έσοδα ανεβαίνουν τα έξοδα -τρελαίνεται ο χοντρός! Τι θ´απογίνει; Αποφασίζει να ανοίξει μπλοκάκι με βερεσέδια, καλύτερα να του χρωστάνε παρά να σαπίζει το εμπόρευμα στα ράφια. Αναθαρρεύουν λοιπόν οι μεροκαματιάρηδες της γειτονιάς κι αρχίζουν να ψωνίζουν όλο και περισσότερα με βερεσέ -το μπλοκάκι του χοντρού γίνεται κανονικός τηλεφωνικός κατάλογος.
Ξυπνάει, που λες, ένα πρωί ο χοντρός μέσα στον ιδρώτα. «Ρε τι γίνεται εδώ; Έχω καταντήσει να μου χρωστάνε μέχρι και τα καναρίνια το καναβούρι τους -που θα πάει αυτή η κατάσταση; Δεν έκανα καλά να ξανοιχτώ τόσο πολύ -άσε που ψυλλιάζομαι ότι οι μπαταξήδες της γειτονιάς δεν θα έχουν να με ξεχρεώσουν στον αιώνα τον άπαντα». Τι σκαρφίζεται λοιπόν ο μπακάλης ο χοντρός; Πάει στον γερο-τσιφούτη της γειτονίας, τον σιχαμερό που δανείζει με τόκους δέκα φορές πάνω από το νόμιμο. « Γερο-Λαδά αδερφέ μου, σώσε με! » παρακαλάει ο χοντρός. «Ξανοίχτηκα με τα βερεσέδια - κάνε κάτι να έρθω στα ίσα μου γιατί οι προμηθευτές πιέζουν κι εγώ μόνο το μπλοκάκι έχω!» Ο τσιφούτης την έχει από καιρό ανθιστεί τη φτιάξη, καθότι παλιός στο επάγγελμα και στην οικονομική ανάλυση. Αγοράζει λοιπόν το μπλοκάκι του χοντρού (κοψοχρονιά φυσικά) και όλα μέλι-γάλα.
Τώρα, αυτό το μπλοκάκι με τα βερεσέδια πρέπει κάπως να κλείσει -αλλά ο τσιφούτης είναι λεπτοκαμωμένο άτομο, καχεκτικό και φιλάσθενο ας πούμε. Φωνάζει λοιπόν κάτι καλόπαιδα της γειτονιάς, με πτυχία και περγαμηνές από τα καλύτερα Σωφρονιστικά Ιδρύματα της χώρας και τους ξηγιέται. «Φέρτε μου τα φράγκα κι από ότι μαζεύετε, 2% δικά σας». Ξαμολιούνται τα παιδιά, απειλούν, δέρνουν, σπάνε -κάτι μαζεύουν. Φτιάχνει την πρώτη μπάζα ο τσιφούτης αλλά είναι ακόμα παθητικός. Το μπλοκάκι ούτε που αδυνάτισε καθόλου, τετράπαχο παραμένει. Πάει λοιπόν στα δικαστήρια και τις αστυνομίες. «Βοηθήστε με καλοί μου άνθρωποι, φτωχός είμαι, το κομπόδεμά μου δάνεισα και τώρα δε με πληρώνουν επειδής είμαι γέρος κι ανήμπορος!» Φιλότιμοι οι σταυρωτήδες κάνουνε μια έτσι και ξεσπιτώνουν ένα κάρο κόσμο, αφού οι έρημοι οι άνθρωποι δεν έχουν να πληρώσουν. Κάθεται τώρα ο τσιφούτης και ξαναμετράει. Τι πήρε; Λίγα λεφτά και μπόλικα χαμόσπιτα. Ούτε καν τα χρήματα που έδωσε στον χοντρό μπακάλη δεν έπιασε, τραβάει τις αραιές τρίχες που του έχουν απομείνει ο τσιφούτης. «Πως την πάτησα με τον κανάγια! Που, ακόμα και σκλάβους να τους πουλήσω όσους είναι εδώ μέσα στο μπλοκάκι -τα λεφτά μου δεν θα τα βγάλω!»
Από την άλλη πλευρά ο μπακάλης έχει πέσει στα μαύρα πανιά. Γιατί όσα του έδωσε ο τσιφούτης δε φτάνουν ούτε για «ζήτω» -έχει ξανοιχτεί πολύ, έχει τιγκάρει τις αποθήκες σε εμπόρευμα, χρωστάει στους προμηθευτές και ο κόσμος δεν περνάει να ψωνίσει ούτε λουμίνια για το καντήλι. Πώς να περάσουν; Αφού δεν τους έχει μείνει ούτε κεραμίδι να βάλουν πάνω από το χάλι τους, να μην τους βλέπουν τα σύννεφα και τους φτύνουν καταιγιστικά, που λέει ο λόγος. Αρχίζει λοιπόν τις απολύσεις ο μπακάλης -την πληρώνουν οι μπακαλόγατοι και το παράρτημα ειδών μπακαλικής, μπας και σωθεί η επιχείρηση.
Έχουμε τώρα έναν τσιφούτη στα πρόθυρα αυτοκτονίας, έναν μπακάλη στα πρόθυρα εμφράγματος και τους μεροκαματιάρηδες δυο-τρία χιλιόμετρα βαθύτερα από τα πρόθυρα, στα υστερόθυρα, Καθαρτηρίου και Κολάσεως γωνία, για την ακρίβεια. Επειδή όμως τέτοια πράγματα δεν πρέπει να συμβαίνουν σε μια ευυπόληπτη κοινωνία, παρεμβαίνει το κράτος, να βάλει τάξη. Γιατί άνευ τσιφούτη δεν κινείται το χρήμα, άνευ μπακάλη δεν εισάγονται φουά γκρα και άνευ μεροκαματιάρηδων δεν εισπράττονται φόροι για να αγοραστεί το φουά γκρα -με νιώθεις;
Ερώτηση: τι πρέπει να κάνει το κράτος στη συγκεκριμένη περίπτωση; Τι μέτρα πρέπει να πάρει; Απαντήστε και εισπράττετε την βάσην ας πούμε!
Απαντήσεις που δώθηκαν από τυχάρπαστους φωστήρες της μπακαλικής:
1.Μειώνει τους φόρους το κράτος, οπότε περισσεύουν χρήματα στους φτωχομεροκαματιάρηδες και ξεχρεώνουν το μπακάλη και τον τσιφούτη.
Σχόλιο: Αγαπητό μου παιδί, μάλλον διαβάζεις πολλές ιστορίες του Έκτορος Μαλό και της Μυρτώς Κοντοβά -δεν εξηγείται αλλιώς τόση απλοϊκότης! Και τι είναι βρέ το κράτος που θα μειώσει τους φόρους; Σύλλογος προστασίας αναξιοπαθούντων μισθωτών; Πως θα ζήσει το κράτος; Εδώ αυτά που παίρνει και δεν του φτάνουν -εσύ προτείνεις μείωση; Άσε που, αν περισσέψουν λεφτά οι φτωχοί, σιγά μην πάνε να ξεχρεώσουν! Θα αγοράσουν ένα κάρο ανοησίες και θα βρεθούν ακόμα πιο χρεωμένοι -έτσι όπως ακριβώς κάνουν τα τελευταία χρόνια! Ξαναπέρνα το Σεπτέμβρη με τον κηδεμόνα σου αγαπητό μου παιδί.
2. Ξεχρεώνει το κράτος τα χρωστούμενα από την τσέπη του και τα κρατάει λίγα-λίγα από τα μισθά των φτωχώνε.
Σχόλιο: Από τον προηγούμενο αντέγραψες και άλλαξες λίγο το συμπέρασμα για να μη σε πάρουν είδηση; Βρέ μπούφε αφού και το κράτος από τον τσιφούτη δανείζεται, πού θα βρει λεφτά να τον ξεχρεώσει;
3. Αφήνει το κράτος τον τσιφούτη και τον χοντρό να ψοφήσουν επειδή κάνανε ανοησίες και ανοίγει ένα δικό του μπακάλικο μαζί με μια κρατική τσιφουτερί για να βολευτεί ο κοσμάκης. Σχόλιο: Μόνο που πρώτον αν ψοφήσει το κεφάλαιο ποιος θα χρηματοδοτεί τους βουλευτές να βουλεύονται και τους υπουργούς να υποεργάζονται; Κατά δεύτερον, φαίνεται ότι αριστερίζεις και η ιστορία σε έχει καταδικάσει στο πυρ το εξώτερον! Ξαναπέρνα το Σεπτέμβρη που θα έχει τελειώσει η τουριστική περίοδος και θα ξαναλειτουργήσουμε τη Μακρόνησο, να δούμε τι θα κάνουμε με σένα.
4. Αγοράζει το κράτος ένα ολοκαίνουργο τεφτέρι, λευκό σαν αθώα περιστερά και το δίνει στον χοντρό. Δίνει κι ένα στον τσιφούτη για να μη γκρινιάζει. Και τους λέει «μην ανησυχείτε, εγώ είμαι εδώ -γράψτε κατά βούληση, εγγυώμαι εγώ τα λεφτά σας».
Σχόλιο: Να συλληφθεί πάραυτα ο γράψας την παραπάνω τούφα και να του απαγγελθούν επιτόπου κατηγορίες περιύβρισης αρχής, παρακώλυσης συγκοινωνιών, σύστασης συμμορίας καθώς και κατανάλωσης ψυχότροπων ουσιών εν ώρα μαθήματος. Σύμφωνοι;
Στο ξεκίνημα της παγκόσμιας κρίσης του χρηματοπιστωτικού συστήματος, σύμπασα η ανθρωπότης προσκύνησε τον προφήτη Γκόρντον Μπράουν που είχε την έμπνευση να «δανείσει» χρήματα στις τράπεζες, βάζοντας πόδι στους διοικητικούς τους μηχανισμούς, προκειμένου να εκτονωθεί η κρίση. Αυτό έγινε στην Αγγλία και οι ηγέτες των υπόλοιπων χωρών έσπευσαν να κάνουν το ίδιο. Σήμερα όλο και περισσότεροι πολιτικοί ηγέτες μπερδεύονται στο άκουσμα του παραπάνω ονόματος. Η συνήθης αντίδραση είναι του στυλ «Μπράουν; Άι θινκ χι ιζ εν οβερεστιμέιτεντ πλέιερ Παντελής Μπράουν ιζ φορ δε μπάζα άι τελ γιου». Κοντολογίς, όλο και περισσότεροι θέλουν να ξεχάσουν τη βλακεία του Γκόρντονα του Καφέ. Γιατί;
Διότι το πρόβλημα ήταν το πλεόνασμα παραγωγής που κυκλοφόρησε στην αγορά και η οικονομική αδυναμία των καταναλωτών να το απορροφήσουν. Πράγμα το οποίο οδήγησε στην κυκλοφορία πλασματικού χρήματος μέσω του υπερδανεισμού. Που με τη σειρά του οδήγησε σε κατάρρευση των αγορών εφόσον το πλασματικό χρήμα δεν μπορεί με τίποτα να γίνει πραγματικό. Όταν έρχεσαι εσύ και λες ότι θα ρίξεις ΚΙ ΑΛΛΟ ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΟ ΧΡΗΜΑ, για να διορθώσεις την κατάσταση -είσαι, το λιγότερο, μαστουρωμένος! Μάλιστα ο δικός μας οικονομικός κεφάλας δεν άντεξε και το έσκασε το παραμύθι σε συνέντευξη τύπου. «Δεν είναι πραγματικά τα κεφάλαια που θα δώσουμε για την στήριξη των τραπεζών, απλώς θα εγγυηθούμε την χρηματοπιστωτική επάρκεια για να αποκαταστήσουμε την εμπιστοσύνη», έτσι ακριβώς όπως στο λέω το είπε ο άνθρωπος! Μα φυσικά και δεν είναι πραγματικά τα κεφάλαια κύριέ Παραλογοσκούφη μου! Εσείς μέχρι χτες δανειζόσασταν από τις τράπεζες εκδίδοντας ομόλογα για να καλύψετε τους προϋπολογισμούς σας (το επιτρεπτό ετήσιο έλλειμμα στην Ε.Ε. είναι 3%, πράγμα που σημαίνει ότι κάθε χρόνο τα κράτη-μέλη πρέπει να δανείζονται χρήματα για να αντιμετωπίσουν τις ανάγκες τους) -τώρα πως βρεθήκατε να δανείζετε τις τράπεζες; Τσου ρε λάκηδες!
Ξεκαθαρίζω -η λύση που προωθείται από τις κυβερνήσεις των ανεπτυγμένων χωρών για την αντιμετώπιση της κρίσης μοιάζει με συνταγή αλμπάνη γιατρού για την αντιμετώπιση του καρκίνου. «Από πού να πάρω αυτά τα φάρμακα γιατρέ μου;» «Μα δεν χρειάζεται να πάρετε τα φάρμακα αγαπητέ! Αρκεί να φάτε το χαρτί της συνταγής και θα γίνετε σίγουρα καλά!»
Ξεκαθαρίζω -μέχρι να ρεφάρει η αγορά τη χασούρα της, μέχρι δηλαδή να αντιμετωπίσουν τη ζημιά από το πλασματικό χρήμα, θα περάσουν πολλές αναποτελεσματικές νύχτες του Αγίου Βαρθολομαίου ακόμα και μέρα-μεσημέρι. Άρχισαν ήδη να κλείνουν τα παραρτήματά τους οι αυτοκινητοβιομηχανίες, θα ακολουθήσουν εταιρείες ειδών εικόνας-ήχου, κινηματογραφικά στούντιο, εταιρείες παροχής υπηρεσιών και ειδών ψυχαγωγίας και αναψυχής, τουριστικά καταλύματα. Με λίγα λόγια, η πολυτέλεια θα φάει πρώτη χώμα.
Ξεκαθαρίζω -άνθρωποι θα μείνουν στο δρόμο, προγράμματα ανεργίας θα αποτύχουν να καλύψουν τις ανάγκες τους και η αγορά θα υπολειτουργεί χειροτερεύοντας συνεχώς την κατάσταση.
Ξεκαθαρίζω -αυτή τη φάση οι γραμματιζούμενοι τη λένε «ύφεση». Και κουβαλάει στασιμοπληθωρισμό (υψηλό πληθωρισμό που δεν πέφτει με τίποτα), συνεχώς αυξανόμενη ανεργία, μείωση των παραγωγικών διαδικασιών μέχρι τη στιγμή που. Που;
Δεν θα αναλύσω το μαρξιστικό σενάριο, όπου το σύστημα καταρρέει μέσα στις αντιφάσεις του. Ξέρεις γιατί; Επειδή αυτό είναι το ΑΙΣΙΟΔΟΞΟ σενάριο. Θα σου πω όμως για την άλλη προοπτική, αυτή που διδάσκονται οι οικονομολόγοι στο μάθημα της οικονομικής θεωρίας -όταν μελετάνε τα νεώτερα οικονομικά μοντέλα.
Για να ξεπεραστεί η ύφεση, έχει αποδειχτεί από την ιστορική εμπειρία ότι θα πρέπει να επέλθει ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΜΕΡΟΥΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ. Μόνο έτσι θα μειωθεί το αγοραστικό κοινό παράλληλα με τη (σε μεγαλύτερο βαθμό) μείωση της προσφοράς αγαθών και υπηρεσιών και μόνο με αυτόν τον τρόπο θα οδηγηθούμε σε αύξηση της αγοραστικής ικανότητας και, ακολούθως, αύξηση των τιμών. Μαγικό, έτσι;
Τι σημαίνει όμως «καταστροφή μέρους των παραγωγικών μηχανισμών»; Παραγωγικοί μηχανισμοί είναι οι εργαζόμενοι και τα μέσα παραγωγής (μηχανήματα, κτίρια κ.λ.π.) -να το ξεκαθαρίσω αυτό. Και πως καταστρέφονται; Πανεύκολα! Οι άνθρωποι-εργαζόμενοι σκοτώνονται μαζικά σε πεδία μαχών, τα εργοστάσια βομβαρδίζονται, οι οδικές αρτηρίες μεταφοράς εμπορευμάτων ανατινάζονται, η αεροπορία και το ναυτικό χρησιμοποιούνται για τη διεξαγωγή εχθροπραξιών. Χρειάζεται να σου πω κι άλλα για να καταλάβεις ότι η «καταστροφή μέρους των παραγωγικών μηχανισμών» συνεπάγεται πόλεμο; Παγκόσμιο κατά προτίμηση, να μην κάνουμε διπλές και τρίδιπλες δουλειές -να ξεμπερδεύουμε με τη μία.
Ο μπακάλης δεν θα πάει στον πόλεμο γιατί έχει πλατυποδία, ο γερο-τσιφούτης επίσης δεν θα πάει, λόγω ηλικίας. Αλλά θα είναι εδώ όταν εσύ δεν θα γυρίσεις για να συνεχίσουν τις δουλειές τους με καλύτερες συνθήκες και έχοντας σβήσει τις συνέπειες των βλακωδών ενέργειών τους. Ο Καφές Γκόρντον δεν θα πάει στον πόλεμο λόγω στραβισμού, ο Σαρκοζί δεν θα πάει επειδή είναι προστάτης οικογενείας, η Μέρκελ θα το παίξει γυναίκα και δεν θα καταταγεί, ο Αμερικάνος Πρόεδρος δεν θα πάει επίσης -επειδή εκεί η θητεία είναι προαιρετική.
Θα μείνουν πίσω να περιμένουν εσένα, να τους διευκολύνεις ψοφώντας σε κάποιον βομβαρδισμένο παλιότοπο για χάρη της σημαίας.
Της δικής τους σημαίας -όχι της δικής σου, εσύ άλλωστε δεν έχεις.
Επειδή και τη σημαία σου με υπερχρεωμένη πιστωτική την αγόρασες.
Άραγε πέφτω πολύ έξω;
Ας το ελπίσουμε !!
ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΤΟ LINK ΚΑΘΩΣ ΔΕΝ ΔΙΕΚΔΙΚΩ ΤΗΝ ΠΑΤΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΚΕΙΜΕΝΟΥ.
voltaire45
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 1 Δεκ 2005
- Μηνύματα
- 18.212
- Κριτικές
- 1
- Like
- 1.906
- Πόντοι
- 366
Ναι, πέφτεις πολύ έξω.
CHRIS1971
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 18 Οκτ 2005
- Μηνύματα
- 909
- Κριτικές
- 46
- Like
- 548
- Πόντοι
- 7.065
η πυρηνικη βομβα αυτης της κρισης,που λιγοι εχουν το θαρρος να ομολογησουν λεγεται οικονομιες της ανατολικης ευρωπης.οι οικονομιες αυτες εχουν δανεισθει παρα πολλα χρηματα απο τη δυτικη ευρωπη και ενα ςθεος ξερει που θα τα βρουν να τα ξεπληρωσουν.
πιο συγκεκριμενα η ανατολικη ευρωπη εχει δανειστει 1,7 τρις δολλαρια και φετος μονον θα πρεπει να αποπληρωσει τα 400 δις απο αυτα,κατι που σημαινει το 1/3 του ΑΕΠ της.
η ρωσσια επισης εχει σοβαροτατο προβλημα.πρεπει να καλυψει 500 δις δολλαρια.με το πετρελαιο γυρω στα 35-40 δολλαρια εχει πολυ μεγαλο οικονομικο προβλημα,και εχει ηδη θυσιασει το 36% των αποθεματων της σε συναλλαγμα προσπαθοντας να προστατεψει το ρουβλι.
η ανατολικη ευρωπη θα μπορουσε να ειπωθει οτι ειναι στα προθυρα της καταρρευσης.χρειαζεται για να καλυψει τα δανεια της και να ενεργοποιησει ξανα το πιστωτικο της συστημα 400 δις δολλαρια.τα χρηματα αυτα ομως δε μπορουν να βρεθουν.οι δυτικες τραπεζες που δανειζαν με μεγαλη ευκολια αυτες τις χωρες αντιμετωπιζουν σοβαροτατα προβληματα.η χωρα με τη μεγαλυτερη εκθεση εκει ηταν η αυστρια.οι αυστριακες τραπεζες δανεισαν 230 δις ευρω στην ανατολικη ευρωπη δηλαδη το 70% του αυστριακου ΑΕΠ απο κει και περα οι υπολοιπες χωρες που δανεισαν χοντρα λεφτα εκει ειναι κατα σειρα μετα την αυστρια η σουηδια,η ελλαδα,η ιταλια και το βελγιο.
καποιος βεβαια θα μπορουσε να κανει τη σκεψη σωτηριας των ανατολικων οικονομιων απο το διεθνες νομισματικο ταμειο.και εκει ομως τα πραματα ειναι τραγικα.το ΔΝΤ προσπαθησε να σωσει κατα σειρα την ουγγαρια,ουκρανια,λετονια,λευκορωσια,ισλανδια,πακισταν και μαλλον προσεχως επικειται η τουρκια.ομως ενεκα αυτων ολων των ενεργειων τα αποθεματα του εχουν μεινει μονο 155 δις δολλαρια τα δε αποτελεσματα που πετυχε ηταν μηδανιμα.η ουκρανια ειναι πολυ κοντα στο να κυρηξει πτωχευση,το πακισταν χρειαζεται ακομα 7,6 δις δολλαρια ενω οσο αφορα τη λετονια η κυβερνηση της κυρηξε την οικονομια της''κλινικα νεκρη''.
καταλαβαινετε λοιπον τι κινδυνοι ελοχευουν στο να παρασυρουν οι ανατολικες οικονομιες με τις τεραστιες επισφαλειες τους το τραπεζικο συστημα των δυτικων κρατων σε μερικη η ολικη χρεοκωπια.και τοτε πραγματικα θα δουμε πραματα που τωρα σκεφτομαστε και γελαμε.η κατασταση καθε μερα που περναει συμπερασματικα γινεται ολο και πιο σοβαρη.και μη σας παραξενευει επειδη ειδατε ενα κλαμπ γεματο η μια καφετερια φουλ.μια οικονομικη κριση ερχεται παντα ανα κυματα(το 1929 ηταν 4 κυματα συγκεκριμενα)και οι συνεπειες δε μπορουν να γινουν ορατες απο τη μια μερα στη αλλη.απλα η καθημερινοτητα μας θα μπει σε ενα τετοιο τροπο ζωης που μηνα με το μηνα θα βλεπουμε το βιοτικο μας επιπεδο να μειωνεται βαθμιαια,και αυτο θα το υποστουν και οι φτωχοι και οι πλουσιοι.μην εχει κανεις αυταπατες οτι και τα γερα βαλαντια δε θα πληγουν
τα ατομα που θα σωθουν απο αυτη την κριση ειναι αυτοι που ειναι καθολου η οσο το δυνατον λιγοτερο δανεισμενοι.για να ζησουμε λοιπον η απλη συμβουλη ειναι μια.να μαθουμε να ζουμε με οσα βγαζουμε
πιο συγκεκριμενα η ανατολικη ευρωπη εχει δανειστει 1,7 τρις δολλαρια και φετος μονον θα πρεπει να αποπληρωσει τα 400 δις απο αυτα,κατι που σημαινει το 1/3 του ΑΕΠ της.
η ρωσσια επισης εχει σοβαροτατο προβλημα.πρεπει να καλυψει 500 δις δολλαρια.με το πετρελαιο γυρω στα 35-40 δολλαρια εχει πολυ μεγαλο οικονομικο προβλημα,και εχει ηδη θυσιασει το 36% των αποθεματων της σε συναλλαγμα προσπαθοντας να προστατεψει το ρουβλι.
η ανατολικη ευρωπη θα μπορουσε να ειπωθει οτι ειναι στα προθυρα της καταρρευσης.χρειαζεται για να καλυψει τα δανεια της και να ενεργοποιησει ξανα το πιστωτικο της συστημα 400 δις δολλαρια.τα χρηματα αυτα ομως δε μπορουν να βρεθουν.οι δυτικες τραπεζες που δανειζαν με μεγαλη ευκολια αυτες τις χωρες αντιμετωπιζουν σοβαροτατα προβληματα.η χωρα με τη μεγαλυτερη εκθεση εκει ηταν η αυστρια.οι αυστριακες τραπεζες δανεισαν 230 δις ευρω στην ανατολικη ευρωπη δηλαδη το 70% του αυστριακου ΑΕΠ απο κει και περα οι υπολοιπες χωρες που δανεισαν χοντρα λεφτα εκει ειναι κατα σειρα μετα την αυστρια η σουηδια,η ελλαδα,η ιταλια και το βελγιο.
καποιος βεβαια θα μπορουσε να κανει τη σκεψη σωτηριας των ανατολικων οικονομιων απο το διεθνες νομισματικο ταμειο.και εκει ομως τα πραματα ειναι τραγικα.το ΔΝΤ προσπαθησε να σωσει κατα σειρα την ουγγαρια,ουκρανια,λετονια,λευκορωσια,ισλανδια,πακισταν και μαλλον προσεχως επικειται η τουρκια.ομως ενεκα αυτων ολων των ενεργειων τα αποθεματα του εχουν μεινει μονο 155 δις δολλαρια τα δε αποτελεσματα που πετυχε ηταν μηδανιμα.η ουκρανια ειναι πολυ κοντα στο να κυρηξει πτωχευση,το πακισταν χρειαζεται ακομα 7,6 δις δολλαρια ενω οσο αφορα τη λετονια η κυβερνηση της κυρηξε την οικονομια της''κλινικα νεκρη''.
καταλαβαινετε λοιπον τι κινδυνοι ελοχευουν στο να παρασυρουν οι ανατολικες οικονομιες με τις τεραστιες επισφαλειες τους το τραπεζικο συστημα των δυτικων κρατων σε μερικη η ολικη χρεοκωπια.και τοτε πραγματικα θα δουμε πραματα που τωρα σκεφτομαστε και γελαμε.η κατασταση καθε μερα που περναει συμπερασματικα γινεται ολο και πιο σοβαρη.και μη σας παραξενευει επειδη ειδατε ενα κλαμπ γεματο η μια καφετερια φουλ.μια οικονομικη κριση ερχεται παντα ανα κυματα(το 1929 ηταν 4 κυματα συγκεκριμενα)και οι συνεπειες δε μπορουν να γινουν ορατες απο τη μια μερα στη αλλη.απλα η καθημερινοτητα μας θα μπει σε ενα τετοιο τροπο ζωης που μηνα με το μηνα θα βλεπουμε το βιοτικο μας επιπεδο να μειωνεται βαθμιαια,και αυτο θα το υποστουν και οι φτωχοι και οι πλουσιοι.μην εχει κανεις αυταπατες οτι και τα γερα βαλαντια δε θα πληγουν
τα ατομα που θα σωθουν απο αυτη την κριση ειναι αυτοι που ειναι καθολου η οσο το δυνατον λιγοτερο δανεισμενοι.για να ζησουμε λοιπον η απλη συμβουλη ειναι μια.να μαθουμε να ζουμε με οσα βγαζουμε
CHRIS1971
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 18 Οκτ 2005
- Μηνύματα
- 909
- Κριτικές
- 46
- Like
- 548
- Πόντοι
- 7.065
η bear stearns εξαγοραστηκε για ενα κομματι ψωμι απο την JP Morgan.το ποσο εγγυηθηκε η FED(ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ).η κινηση εγινε για να μην συνεβαιναν καταστροφικες συνεπειες ιδιες με αυτες που ειδαμε οταν αφησαν την LEEHMAN BROTHERS να χρεοκωπησειδε ξέρω ακριβώς τι έγινε στη Bear Stearns.με ποια μορφή διασώθηκε. Που είναι ο chris1971?
Σκόρπιες παραθέσεις από αυτό το topic ...
To παλλικάρι που σου το ΄πε, ελέγχει το ταμείο ? Είναι ο επιχειρηματίας, οπότε ξέρει και τί γίνεται με τα χρέη, τις πιστώσεις του και το πόσο εύκολα κινείται ? Ή μήπως είναι υπάλληλος που μετράει μόνο πόσοι μπαίνουνε στο μαγαζί ?
Υπάρχουν και επιχειρήσεις που δεν είναι εισηγμένες και απασχολούν 2-3 άτομα. Δεν υπάρχει μόνο η Coca Cola και η Vodafone.
Ε, όχι και να καταργηθεί, τόσα ρουσφέτια, κάτι εξυπηρετούν.
Σου εύχομαι να παραμείνεις ως έχεις (απ' όσο καταλαβαίνω) και να επισκέπτεσαι το λογιστή σου και την εφορία κάθε Μάρτη. Κατά τ' άλλα, άσε τις περαιώσεις, τις συνάφειες και τις ρυθμίσεις, για αυτούς που κόβονται για δαύτες.
Στο Ελλαδιστάν, ακόμα και το PhD είναι κάτι πολύ πολύ σχετικό ... δεν είναι όλα τα δάχτυλα ίδια ... Δυστυχώς, το PhD δεν εξασφαλίζει τίποτα στον κάτοχο, αλλά ούτε και στον εργοδότη ...
Παιδιά, οι μεταχρονολογημένες είναι ελληνική πατέντα. Ιταλία, Γερμανία, Ισπανία δεν παίζουν. Εννοείται ότι και εκεί οι τράπεζες δανείζουν, αλλά όχι με μεταχρονολογημένες επιταγές.
Και σαν απάντηση, θεωρώ ότι όπως όλα στην Ελλάδα από τα Ελληνικά ΜΜΕ, ο φαινόμενο είναι λίγο μεγενθυμένο. Γνωρίζω πολύ κόσμο σε καλή κατάσταση που "κλαίει" επειδή είναι της μοδός ...
To παλλικάρι που σου το ΄πε, ελέγχει το ταμείο ? Είναι ο επιχειρηματίας, οπότε ξέρει και τί γίνεται με τα χρέη, τις πιστώσεις του και το πόσο εύκολα κινείται ? Ή μήπως είναι υπάλληλος που μετράει μόνο πόσοι μπαίνουνε στο μαγαζί ?
Υπάρχουν και επιχειρήσεις που δεν είναι εισηγμένες και απασχολούν 2-3 άτομα. Δεν υπάρχει μόνο η Coca Cola και η Vodafone.
Ε, όχι και να καταργηθεί, τόσα ρουσφέτια, κάτι εξυπηρετούν.
Σου εύχομαι να παραμείνεις ως έχεις (απ' όσο καταλαβαίνω) και να επισκέπτεσαι το λογιστή σου και την εφορία κάθε Μάρτη. Κατά τ' άλλα, άσε τις περαιώσεις, τις συνάφειες και τις ρυθμίσεις, για αυτούς που κόβονται για δαύτες.
Στο Ελλαδιστάν, ακόμα και το PhD είναι κάτι πολύ πολύ σχετικό ... δεν είναι όλα τα δάχτυλα ίδια ... Δυστυχώς, το PhD δεν εξασφαλίζει τίποτα στον κάτοχο, αλλά ούτε και στον εργοδότη ...
Παιδιά, οι μεταχρονολογημένες είναι ελληνική πατέντα. Ιταλία, Γερμανία, Ισπανία δεν παίζουν. Εννοείται ότι και εκεί οι τράπεζες δανείζουν, αλλά όχι με μεταχρονολογημένες επιταγές.
Και σαν απάντηση, θεωρώ ότι όπως όλα στην Ελλάδα από τα Ελληνικά ΜΜΕ, ο φαινόμενο είναι λίγο μεγενθυμένο. Γνωρίζω πολύ κόσμο σε καλή κατάσταση που "κλαίει" επειδή είναι της μοδός ...
Η αλήθεια είναι πως η κρίση αρχίζει και δαγκώνει τα πρώτα αθώα της θύματα, αλλά η κρίση της κρίσης, που θα είναι η χειρότερη κρίση, δεν έχει κάνει ακόμα την εμφάνισή της.
Προς το παρόν, ο κόσμος ζει τον φόβο της κρίσης. Ακούει σημεία και τέρατα εδώ και 4 μήνες και κουμπώνεται. Φυλάει τα λεφτά του για το ο μη γένοιτο. Αποτέλεσμα: Ρίχνει την κατανάλωση και στεγνώνει την αγορά. Αποτέλεσμα: Οι έμποροι και οι τεχνίτες με τις εταιρείες υπηρεσιών και κατασκευών κάθε είδους χάνουν τα κέρδη τους ή μεγαλώνει η χασούρα τους. Αποτέλεσμα: Απολύουν κόσμο. Προσοχή! Η κρίση δεν έχει φτάσει ακόμα. Η φήμη της οδηγεί τις αγορές.
Ακόμα χειρότερα, έμποροι και τεχνίτες, για να μη χάσουν, ακριβαίνουν αγαθά και υπηρεσίες. Αποτέλεσμα: Καταπονούν ακόμα περισσότερο το ήδη πιεσμένο εισόδημα των αγοραστών, έτσι που στο τέλος και αυτοί θα συρρικνωθούν και θα προσθέσουν τους εργαζόμενούς τους στην ανεργία.
Τι κόβει ο πολύς κόσμος; Τα περιττά. Και τι είναι περιττό; Οτιδήποτε, εκτός από το φαγητό, το σχολείο, τη μετακίνηση και τα μη απαραίτητα ρούχα, ηλεκτρικά, είδη τεχνικής, τεχνολογίας και μαστορέματα.
Δεν είναι κακό. Γιατί σε μια κοινωνία, που στηρίζεται στην άχρηστη αγορά, η εμφάνιση της αλήθειας -δηλαδή της ανάγκης- θα μπορούσε να λειτουργήσει και σαν φως. Σαν χαστούκι για αφύπνιση, ώστε να αναζητηθεί ένας πιο υγιεινός δρόμος για συμβίωση των ανθρώπων. Δεν αισιοδοξώ. Ο άνθρωπος ξυπνάει μόνο μετά την καταστροφή του. Για να βαδίσει προς την επόμενη.
Ενώ είμαστε, λοιπόν, ακόμα στον φόβο της κρίσης, δηλαδή σε μια νεύρωση, και δεν έχουμε δει την πραγματική κρίση, ζούμε στις Συμπληγάδες, όχι μιας, αλλά δύο κρίσεων.
Η πρώτη είναι τα όρια της απόκτησης αγαθών στη δυτική αγορά. Πόσα αυτοκίνητα θα αγοράσει ο Γάλλος που 'χει τρία στο σπίτι του. Πόσες τηλεοράσεις ο Ιταλός που 'χει τέσσερις. Πόσα πουκάμισα ο Αυστριακός που 'χει είκοσι, και πάει λέγοντας. Το 2009 δεν είναι το 1979 και το 1959, που η λεγόμενη κοινωνία της αφθονίας χτιζόταν. Εχει χτιστεί. Εχουμε αφθονία σε αγαθά και φτώχεια σε καλλιέργεια. Ναι, αλλά η καλλιέργεια δεν αφήνει κέρδη. Η εμπορία της μπορεί. Αλλά δεν φτάνει.
Δε φτάνει, που η Δύση έχει κορεστεί από μαζικά αγαθά, φρόντισε επί δεκαετίες να απομυζά τον πλούτο της ανατολής και του νότου σε τέτοιο βαθμό, που δεν δημιούργησε καν τις συνθήκες εκεί, ώστε να γίνουν αγορές αγαθών ή παραγωγές αγαθών. Αντιθέτως, έφτιαξε δύο κακέκτυπα: την Κίνα και την Ινδία. Η Δύση με τον φαταουλισμό της πνίγεται σήμερα με το σκοινί, που πνίγει τόσα χρόνια τον τρίτο κόσμο.
Ο Αιγύπτιος, ο Ιρανός, ο Ουζμπέκος και ο Τανζανός ξέρουν να ζήσουν κουτσά-στραβά και με ένα δολάριο τη μέρα και να χαμογελούν. Ο Ευρωπαίος και ο Αμερικανός δεν ξέρουν. Στα δύσκολα είτε θα αιμοτοκυλιστούν είτε θα αιματοκυλίσουν τον υπόλοιπο κόσμο. Δεν θα 'ναι η πρώτη φορά.
Η δεύτερη κρίση είναι η χασούρα, που έχουν στα υπερκέρδη, αλλά και στο κεφάλαιο, οι μηχανές της δυτικής οικονομίας: Οι τράπεζες, οι χρηματιστές, οι ασφάλειες, το κύκλωμα των κερδοσκόπων, που κομψά λέγονται επενδυτές.
Δισεκατομμύρια επενδύθηκαν στην απανωτή τοκογλυφία επί των στεγαστικών δανείων των φτωχών της Αμερικής. Οι φτωχοί ψήφισαν την κυβέρνηση Κλίντον, που τους τα 'δωσε, αλλά δεν είχαν λεφτά να ψηφίσουν και τις τράπεζες απ' όπου τα πήραν. Δεν πλήρωναν. Δεν είχαν. Τα προϊόντα αποπληρωμής, που είχαν γεμίσει τον κόσμο τράπεζες, ασφάλειες και ταμεία βρέθηκαν στον αέρα. Χωρίς αντίκρισμα.
Εκατομμύρια χρεόγραφα, που λογίζονταν ως ζεστό χρήμα, αποδείχτηκαν κουρελόχαρτα. Με τα οποία μέχρι πριν από 6 μήνες θησαύριζαν τράπεζες, ασφάλειες, ταμεία και ιδιώτες κερδοσκόποι. Οχι εσύ κι εγώ. Κερδοσκόποι, που ήθελαν το 1.000.000 ευρώ να γίνει 10.000.000 σε ένα χρόνο και γινόταν.
Θα πει κανείς «τι σχέση έχει όλο αυτό με μας». Εχει, και μάλιστα διπλή σχέση. Πρώτα και κύρια όλο αυτό το παιχνίδι τραπεζών και κεφαλαιούχων να αβγατίζουν τα κέρδη, απλώς παίζοντας, γίνεται με τα δικά μας λεφτά. Οι τράπεζες και τα ταμεία δεν έχουν δικά τους λεφτά.
Δεύτερο, οι τράπεζες, οι ασφάλειες, τα ταμεία, οι κερδοσκόποι και οι κάθε λογής κεφαλαιούχοι δεν θέλουν να χάσουν. Θέλουν να επιζήσουν και να ξανακερδίσουν, περισσότερα απ' όσα κέρδιζαν. Το θεωρούν δικαίωμά τους. Κεκτημένο δικαίωμα. Και επισείουν γι' αυτό τον μπαμπούλα της πτώχευσης των μετόχων τους και της ανεργίας των εργαζομένων τους. Τρίχες.
Οσο κερδίζουν διεκδικούν το δικαίωμα της ελεύθερης αγοράς, αλλά όταν χρεοκοπούν διεκδικούν το δικαίωμα της προστατευόμενης από το κράτος αγοράς!
Το χειρότερο είναι που οι κυβερνήσεις, ιδεολογικά ή πελατειακά υπόδουλες σε όλον αυτό τον εσμό, δεν κρατικοποιούν όσες εταιρείες σώζουν με τα χρήματά μας. Και δεν αφήνουν να χρεοκοπήσουν όσες θεωρούν ότι δεν εξυπηρετούν το σύνολο. Δεν υποχρεώνουν τους μεγαλομετόχους να πληρώνουν από την τσέπη τους, από τις προσωπικές τους περιουσίες το τίμημα της άπληστης κερδοσκοπίας τους ή της επιχειρηματικής τους επιπολαιότητας για να αποζημιωθούν οι εργαζόμενοί τους.
Οι δυτικές κυβερνήσεις δεν ενδιαφέρονται να χτίζουν μια κοινωνική κοινωνία. Ενδιαφέρονται μόνο για μια κερδοφόρο κοινωνία.
Οι κυβερνήσεις, με λεφτά των φορολογουμένων επιβραβεύουν τα εκούσια ή ακούσια οικονομικά εγκλήματα των κεφαλαιούχων, τους αφήνουν ανεξέλεγκτους να συνεχίσουν να κερδοσκοπούν, και να επιβάλλουν τους όρους τους στη ρευστότητα του εμπόρου, του τεχνίτη, του επαγγελματία, του επιχειρηματία, από τους οποίους εξαρτάται το μαγαζί, η μαστοριά, ο τουρισμός, η βιοτεχνία, η αντιπροσωπεία, το εμπόριο, με μόνο αποτέλεσμα να χειροτερεύει η κρίση.
Δεν φτάνει αυτό! Ολοι αυτοί, κεφαλαιούχοι και επιχειρηματίες και έμποροι και μαστόροι και επαγγελματίες κλαίνε για τη χασούρα που θα έχουν για ένα-δυο χρόνια και είτε κερδοσκοπούν είτε απολύουν κόσμο, ενώ τις χρονιές που είχαν κέρδη ούτε τις τιμές έριχναν, ούτε έδιναν πέντε φράγκα παραπάνω στους υπαλλήλους. Μονά ζυγά δικά τους και αυτοί.
Μέχρι σημείου να λες ευθέως «τι διάολο. Κανείς δεν κάνει συρμαγιά τις καλές μέρες για τις κακές μέρες; Ολων η συρμαγιά είναι η τσέπη του εργάτη και του μισθωτού;». Ολων. Και των κυβερνήσεων, και των κεφαλαιούχων, και των επαγγελματιών.
Κι αυτή θα είναι η πιο μεγάλη κρίση της κρίσης. Γιατί οι εργάτες κι οι μισθωτοί, που θα πληρώσουν με την ανεργία ή με την ημιαπασχόληση την αρπακολιά και το εύκολο κέρδος, παραγκωνισμένοι στο περιθώριο της κοινωνίας και αυξανόμενοι, θα είναι ένα ρεύμα οργισμένο, που, το κυριότερο, δεν θα έχει να χάσει τίποτε.
Ισως, μάλιστα, να έχει να κερδίσει έναν δικαιότερο, εξημερωμένο κόσμο.
Προς το παρόν, ο κόσμος ζει τον φόβο της κρίσης. Ακούει σημεία και τέρατα εδώ και 4 μήνες και κουμπώνεται. Φυλάει τα λεφτά του για το ο μη γένοιτο. Αποτέλεσμα: Ρίχνει την κατανάλωση και στεγνώνει την αγορά. Αποτέλεσμα: Οι έμποροι και οι τεχνίτες με τις εταιρείες υπηρεσιών και κατασκευών κάθε είδους χάνουν τα κέρδη τους ή μεγαλώνει η χασούρα τους. Αποτέλεσμα: Απολύουν κόσμο. Προσοχή! Η κρίση δεν έχει φτάσει ακόμα. Η φήμη της οδηγεί τις αγορές.
Ακόμα χειρότερα, έμποροι και τεχνίτες, για να μη χάσουν, ακριβαίνουν αγαθά και υπηρεσίες. Αποτέλεσμα: Καταπονούν ακόμα περισσότερο το ήδη πιεσμένο εισόδημα των αγοραστών, έτσι που στο τέλος και αυτοί θα συρρικνωθούν και θα προσθέσουν τους εργαζόμενούς τους στην ανεργία.
Τι κόβει ο πολύς κόσμος; Τα περιττά. Και τι είναι περιττό; Οτιδήποτε, εκτός από το φαγητό, το σχολείο, τη μετακίνηση και τα μη απαραίτητα ρούχα, ηλεκτρικά, είδη τεχνικής, τεχνολογίας και μαστορέματα.
Δεν είναι κακό. Γιατί σε μια κοινωνία, που στηρίζεται στην άχρηστη αγορά, η εμφάνιση της αλήθειας -δηλαδή της ανάγκης- θα μπορούσε να λειτουργήσει και σαν φως. Σαν χαστούκι για αφύπνιση, ώστε να αναζητηθεί ένας πιο υγιεινός δρόμος για συμβίωση των ανθρώπων. Δεν αισιοδοξώ. Ο άνθρωπος ξυπνάει μόνο μετά την καταστροφή του. Για να βαδίσει προς την επόμενη.
Ενώ είμαστε, λοιπόν, ακόμα στον φόβο της κρίσης, δηλαδή σε μια νεύρωση, και δεν έχουμε δει την πραγματική κρίση, ζούμε στις Συμπληγάδες, όχι μιας, αλλά δύο κρίσεων.
Η πρώτη είναι τα όρια της απόκτησης αγαθών στη δυτική αγορά. Πόσα αυτοκίνητα θα αγοράσει ο Γάλλος που 'χει τρία στο σπίτι του. Πόσες τηλεοράσεις ο Ιταλός που 'χει τέσσερις. Πόσα πουκάμισα ο Αυστριακός που 'χει είκοσι, και πάει λέγοντας. Το 2009 δεν είναι το 1979 και το 1959, που η λεγόμενη κοινωνία της αφθονίας χτιζόταν. Εχει χτιστεί. Εχουμε αφθονία σε αγαθά και φτώχεια σε καλλιέργεια. Ναι, αλλά η καλλιέργεια δεν αφήνει κέρδη. Η εμπορία της μπορεί. Αλλά δεν φτάνει.
Δε φτάνει, που η Δύση έχει κορεστεί από μαζικά αγαθά, φρόντισε επί δεκαετίες να απομυζά τον πλούτο της ανατολής και του νότου σε τέτοιο βαθμό, που δεν δημιούργησε καν τις συνθήκες εκεί, ώστε να γίνουν αγορές αγαθών ή παραγωγές αγαθών. Αντιθέτως, έφτιαξε δύο κακέκτυπα: την Κίνα και την Ινδία. Η Δύση με τον φαταουλισμό της πνίγεται σήμερα με το σκοινί, που πνίγει τόσα χρόνια τον τρίτο κόσμο.
Ο Αιγύπτιος, ο Ιρανός, ο Ουζμπέκος και ο Τανζανός ξέρουν να ζήσουν κουτσά-στραβά και με ένα δολάριο τη μέρα και να χαμογελούν. Ο Ευρωπαίος και ο Αμερικανός δεν ξέρουν. Στα δύσκολα είτε θα αιμοτοκυλιστούν είτε θα αιματοκυλίσουν τον υπόλοιπο κόσμο. Δεν θα 'ναι η πρώτη φορά.
Η δεύτερη κρίση είναι η χασούρα, που έχουν στα υπερκέρδη, αλλά και στο κεφάλαιο, οι μηχανές της δυτικής οικονομίας: Οι τράπεζες, οι χρηματιστές, οι ασφάλειες, το κύκλωμα των κερδοσκόπων, που κομψά λέγονται επενδυτές.
Δισεκατομμύρια επενδύθηκαν στην απανωτή τοκογλυφία επί των στεγαστικών δανείων των φτωχών της Αμερικής. Οι φτωχοί ψήφισαν την κυβέρνηση Κλίντον, που τους τα 'δωσε, αλλά δεν είχαν λεφτά να ψηφίσουν και τις τράπεζες απ' όπου τα πήραν. Δεν πλήρωναν. Δεν είχαν. Τα προϊόντα αποπληρωμής, που είχαν γεμίσει τον κόσμο τράπεζες, ασφάλειες και ταμεία βρέθηκαν στον αέρα. Χωρίς αντίκρισμα.
Εκατομμύρια χρεόγραφα, που λογίζονταν ως ζεστό χρήμα, αποδείχτηκαν κουρελόχαρτα. Με τα οποία μέχρι πριν από 6 μήνες θησαύριζαν τράπεζες, ασφάλειες, ταμεία και ιδιώτες κερδοσκόποι. Οχι εσύ κι εγώ. Κερδοσκόποι, που ήθελαν το 1.000.000 ευρώ να γίνει 10.000.000 σε ένα χρόνο και γινόταν.
Θα πει κανείς «τι σχέση έχει όλο αυτό με μας». Εχει, και μάλιστα διπλή σχέση. Πρώτα και κύρια όλο αυτό το παιχνίδι τραπεζών και κεφαλαιούχων να αβγατίζουν τα κέρδη, απλώς παίζοντας, γίνεται με τα δικά μας λεφτά. Οι τράπεζες και τα ταμεία δεν έχουν δικά τους λεφτά.
Δεύτερο, οι τράπεζες, οι ασφάλειες, τα ταμεία, οι κερδοσκόποι και οι κάθε λογής κεφαλαιούχοι δεν θέλουν να χάσουν. Θέλουν να επιζήσουν και να ξανακερδίσουν, περισσότερα απ' όσα κέρδιζαν. Το θεωρούν δικαίωμά τους. Κεκτημένο δικαίωμα. Και επισείουν γι' αυτό τον μπαμπούλα της πτώχευσης των μετόχων τους και της ανεργίας των εργαζομένων τους. Τρίχες.
Οσο κερδίζουν διεκδικούν το δικαίωμα της ελεύθερης αγοράς, αλλά όταν χρεοκοπούν διεκδικούν το δικαίωμα της προστατευόμενης από το κράτος αγοράς!
Το χειρότερο είναι που οι κυβερνήσεις, ιδεολογικά ή πελατειακά υπόδουλες σε όλον αυτό τον εσμό, δεν κρατικοποιούν όσες εταιρείες σώζουν με τα χρήματά μας. Και δεν αφήνουν να χρεοκοπήσουν όσες θεωρούν ότι δεν εξυπηρετούν το σύνολο. Δεν υποχρεώνουν τους μεγαλομετόχους να πληρώνουν από την τσέπη τους, από τις προσωπικές τους περιουσίες το τίμημα της άπληστης κερδοσκοπίας τους ή της επιχειρηματικής τους επιπολαιότητας για να αποζημιωθούν οι εργαζόμενοί τους.
Οι δυτικές κυβερνήσεις δεν ενδιαφέρονται να χτίζουν μια κοινωνική κοινωνία. Ενδιαφέρονται μόνο για μια κερδοφόρο κοινωνία.
Οι κυβερνήσεις, με λεφτά των φορολογουμένων επιβραβεύουν τα εκούσια ή ακούσια οικονομικά εγκλήματα των κεφαλαιούχων, τους αφήνουν ανεξέλεγκτους να συνεχίσουν να κερδοσκοπούν, και να επιβάλλουν τους όρους τους στη ρευστότητα του εμπόρου, του τεχνίτη, του επαγγελματία, του επιχειρηματία, από τους οποίους εξαρτάται το μαγαζί, η μαστοριά, ο τουρισμός, η βιοτεχνία, η αντιπροσωπεία, το εμπόριο, με μόνο αποτέλεσμα να χειροτερεύει η κρίση.
Δεν φτάνει αυτό! Ολοι αυτοί, κεφαλαιούχοι και επιχειρηματίες και έμποροι και μαστόροι και επαγγελματίες κλαίνε για τη χασούρα που θα έχουν για ένα-δυο χρόνια και είτε κερδοσκοπούν είτε απολύουν κόσμο, ενώ τις χρονιές που είχαν κέρδη ούτε τις τιμές έριχναν, ούτε έδιναν πέντε φράγκα παραπάνω στους υπαλλήλους. Μονά ζυγά δικά τους και αυτοί.
Μέχρι σημείου να λες ευθέως «τι διάολο. Κανείς δεν κάνει συρμαγιά τις καλές μέρες για τις κακές μέρες; Ολων η συρμαγιά είναι η τσέπη του εργάτη και του μισθωτού;». Ολων. Και των κυβερνήσεων, και των κεφαλαιούχων, και των επαγγελματιών.
Κι αυτή θα είναι η πιο μεγάλη κρίση της κρίσης. Γιατί οι εργάτες κι οι μισθωτοί, που θα πληρώσουν με την ανεργία ή με την ημιαπασχόληση την αρπακολιά και το εύκολο κέρδος, παραγκωνισμένοι στο περιθώριο της κοινωνίας και αυξανόμενοι, θα είναι ένα ρεύμα οργισμένο, που, το κυριότερο, δεν θα έχει να χάσει τίποτε.
Ισως, μάλιστα, να έχει να κερδίσει έναν δικαιότερο, εξημερωμένο κόσμο.
Chevalier Fidèle
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 1 Ιαν 2007
- Μηνύματα
- 21.594
- Κριτικές
- 1
- Like
- 304
- Πόντοι
- 386
Πολύ σημαντικές πληροφορίες. Επίσης υπάρχει διάχυτη η εντύπωση ότι " θα την πληρώσουν οι φτωχοί" κλπ. Σε μια κρίση "πονάνε" και οι λεφτάδες. Οι πλούσιοι. ( Για αυτό αν θέλετε μιλάμε για κρίση). Ας ξεφύγουμε από τις συνωμοσιολογικές συζητήσεις επιπέδου καφενείου ότι και καλά " η κρίση είναι τεχνητή "για να μειώσουν μισθούς και να τα κονομήσουν τα λαμόγια από το κράτος και να σε βάζουν να δουλεύεις 15ωρα". Εδώ ο Merck στη Γερμανία πήγε και έπεσε στις γραμμές του τρένου. Εδώ τόσοι εκατομμυριούχοι στις Η.Π.Α. τώρα δεν έχουν που να κοιμηθούν. Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα.
rigormortis
Γλομπεο-Μύστης
- Εγγρ.
- 23 Απρ 2008
- Μηνύματα
- 10.644
- Κριτικές
- 429
- Like
- 5.094
- Πόντοι
- 20.605
πολυ σωστος ο CHRIS ,και απανταω ,θα συνεχισουμε να γαμαμε ρωσιδια μεχρι τα βαθια μας γεραματα.
οσον αφορα τον αλλο το φιλο ,με την ιστοριουλα αρκετα καλη τη βλεπω .αλλα με μια λιγο αφελη αριστεριζουσα φιλοσοφια.
παρα πολυ καλη σκεψη ;)
οσον αφορα τον αλλο το φιλο ,με την ιστοριουλα αρκετα καλη τη βλεπω .αλλα με μια λιγο αφελη αριστεριζουσα φιλοσοφια.
παρα πολυ καλη σκεψη ;)
Κρίση και 
Ρε μας δουλεύουν!!! Ενα ψέμα είναι που συμφέρει τους μεγαλοεπιχειρηματίες.
"Λόγω της οικονομικής κρίσης, θα καθυστερήσει λίγες μέρες η πληρωμή σου...". Πόσοι ακούσαμε αυτήν την ατάκα τους τελευταίους μήνες από τα αφεντικά μας; Εγώ, πάντως, την άκουσα και φυσικά και δεν την πίστεψα. Απλά εμείς ήμαστε τα θύματα...
Ρε μας δουλεύουν!!! Ενα ψέμα είναι που συμφέρει τους μεγαλοεπιχειρηματίες. "Λόγω της οικονομικής κρίσης, θα καθυστερήσει λίγες μέρες η πληρωμή σου...". Πόσοι ακούσαμε αυτήν την ατάκα τους τελευταίους μήνες από τα αφεντικά μας; Εγώ, πάντως, την άκουσα και φυσικά και δεν την πίστεψα. Απλά εμείς ήμαστε τα θύματα...
αυτο ειναι απλοικη προσεγγιση του θεματος.οταν η ανεργια θα φτασει σε διψηφια νουμερα τοτε θα καταλαβουν ολοι οτι η κριση υπαρχειΚρίση και
"Λόγω της οικονομικής κρίσης, θα καθυστερήσει λίγες μέρες η πληρωμή σου...". Πόσοι ακούσαμε αυτήν την ατάκα τους τελευταίους μήνες από τα αφεντικά μας; Εγώ, πάντως, την άκουσα και φυσικά και δεν την πίστεψα. Απλά εμείς ήμαστε τα θύματα...
Φίλε Σκρουντζ είσαι άδικος. Πως γίνεται οι μεγάλες επιχειρήσεις να μην έχουν ¨μπάκα¨ για να καλύψουν τις πληρωμές του προσωπικού τους μετά από ένα μήνα κρίσης και να την πληρώνουμε εμείς; Δικαιολογία βρήκαν και πατάνε σε αυτήν.