Φίλε Ρεντ, εννοείται, ότι σε στριπτιζάδικα και τέτοια, πάντα και παντού χρέωναν και χρεώνουν τιμές "τουριστικές" που πρέπει κάποιος να είναι είτε πολύ αμερικανάκι είτε πολύ πεινασμένος και αφελής για να ενδώσει. Και εννοείται, ότι κάποιος που ενδιαφέρεται για το άθλημα φροντίζει με άλφα βήτα τρόπο να μαθαίνει τις ρεαλιστικές τιμές και όχι να μένει στις "ρεα-ληστρικές", καθώς και το πώς μπορεί (και πού μπορεί, ειδικά αν έχει σχετική άνεση χρόνου) να βρεί το καλύτερο δυνατόν, με την δυνατόν πιο συμφέρουσα τιμή, όχι να πηγαίνει σαν έτοιμο πρόβατο για σφαγή. Άλλο πράγμα, όπως εσύ, να μου λές πως γνώριζες ότι τότε ζητούσαν 100 (πήρες όμως; δεν πήρες διότι έχεις μυαλό στο κεφάλι) και άλλο όπως ο Άρχοντας, ο οποίος παραδέχτηκε ότι εν έτει 2008 πήγε όντως και έδωσε από 100 στην καθεμιά (με γειά του και χαρά του, βέβαια). Αυτό, όμως, μας δείχνει περισσότερο την νοοτροπία κάποιου, ασχέτως αποτελέσματος. Το πώς κινείται διαχρονικά και τι είδους αντίληψη έχει για το "παίγνιο". Καταλαβαίνω, αν λ.χ. κάποιος είναι άβγαλτος και μαθαίνει την βιζιτική στης πρώτης κασίδως το κεφάλι που ζητάει ό,τι νά 'ναι, αλλά αν κάποιος επιδιώκει να μοστράρεται για έμπειρος παίχτης, ενώ εξακολουθητικά και αμετανόητα μας δείχνει ότι πρέπει να χρυσώνουμε το σύμπαν σε κάθε επαφή μας με το πληρωμένο, τότε αυτό, είναι νομίζω έλλειψη σοβαρότητας.
Δεν είναι δυνατόν κάτι, που η κοινή λογική φωνάζει ότι είναι παράδειγμα προς αποφυγή, κάποιος, επειδή ζεί στην κοσμάρα του (και φυσικά έχει κάθε δικαίωμα) να θέλει να μας το αναγάγει -και εδώ συμφωνώ με τον φίλο Τarget- σε απόλυτο κανόνα πορνικής δεοντολογίας.