θέα στο χρόνο ή χρόνος μια μακρινή θέα ;

[AssFiller]

ένα θέμα που χτυπάει σε βάθος...ίσως όχι ευχάριστα..

έχουμε συμβιβαστεί με το χρόνο που περνά ?

εγώ θα πω για τον εαυτό μου...Προσπαθώ μόνιμα να καταπιώ την ιδέα ότι όλες οι ηλικίες είναι ωραίες..σχεδον τον έχω καταπιεί..μπορεί και χωνέψει..

αλλά υπάρχουν στιγμές που τρώω φλασιες...Προχθές οι άσπρες τρίχες μου γίνανε 2...Ευτυχώς είμαι γοητευτικός άνδρας και όταν κοιτάω το καθρέφτη..μονολογώ και υπενθυμιζώ στον εαυτό μου...οτι όσο μεγαλώνω γίνομαι και πιο ωραίος.. Σαν το καλό κρασί..Ωραία υπεκφυγή...ε? 

Βλέπω στο δρόμο άνδρες και γυναίκες πλέον...που όταν ήμουν έφηβος αυτά κάνανε τραμπάλα....και λέω ''Ο ρε πούστη τι έγινε..'' 

Μια χαρά έχω περάσει μέχρι εδώ...και θα είναι και καλύτερα στο μέλλον... πάντα με χαμόγελο και πάντα με αισιοδοξία... 

Αλλα ένα ειναι σίγουρο ..οτι ο χρόνος γρήγορα περνάει...και δεν ξαναγυρνάει..Για αυτό..


Ζήσε τη στιγμή ? Επένδυσε για το μέλλον ? ή Ότι λάχει ?

Το θέμα μας είναι :

[size=16pt]Έχουμε συμβιβαστεί με την έννοια του χρόνου ?
Και αν ναι...Πως επιλέγουμε να τον περνάμε ?[/size]

 

[psaxnw(1)]

πολυ καλο αλλα και μεγαλο το ερωτημα....
Παρα τα 26 μου χρονια τον σκεφτομαι ηδη τον χρονο....
Εδω και καμια 10αρια μηνες νιωθω ακριβως αυτο που λες,οτι δεν τον περναω οπως θα ηθελα,δεν ζω τη στιγμη....
Γι αυτο πηρα αποφασεις:Χωρισα απο μεγαλη σχεση που ενιωθα οτι με κραταει πισω στη ζωη και συντομα μετακομιζω,αλαζω πολη και τροπο ζωης....
Η Ζωη αλλοτε ειναι πολυ μικρη κι αλλοτε μας φαινεται πολυ μεγαλη...

 

[OXIA]

Το ιδανικό είναι να ζήσεις τη στιγμή και να επενδύσεις και για το μέλλον 
Λίγο δύσκολο αλλά όχι απίθανο...

 

[AssFiller]

πολυ καλο αλλα και μεγαλο το ερωτημα....
Παρα τα 26 μου χρονια τον σκεφτομαι ηδη τον χρονο....
Εδω και καμια 10αρια μηνες νιωθω ακριβως αυτο που λες,οτι δεν τον περναω οπως θα ηθελα,δεν ζω τη στιγμη....
Γι αυτο πηρα αποφασεις:Χωρισα απο μεγαλη σχεση που ενιωθα οτι με κραταει πισω στη ζωη και συντομα μετακομιζω,αλαζω πολη και τροπο ζωης....
Η Ζωη αλλοτε ειναι πολυ μικρη κι αλλοτε μας φαινεται πολυ μεγαλη...

Σε βρίσκω σωστό.. 

 

[eskiya]

Οι ανθρωποι ζουν με την πεποιθηση οτι θα ζουν για παντα. Ειναι βλεπεις από τα ηλιθια ζωα. Πιστευει ότι για αυτόν, μονο για αυτον ο χρόνος θα είναι απλετος, θα υπαρχει παντα αμμος στην κλεψυθρα του. Μισει, βριζει, καταστρεφει το περιβαλλον, εκμεταλλευεται, κι ασχολειται καθε μερα με ό,τι ασημαντη μαλακια μπορει να ανακαλυψει. Αν συνειδητοποιουσαμε ποσο αδυσωπητος και απροβλεπτος ειναι ο χρονος γενικα και ο χρονος που μας απομενει σιγουρα θα καναμε φιαφορετικα πραγματα.
Ο χρονος είναι κατι πραγματικό. Όλα τα άλλα είναι ψευδαισθησεις.

 

[inaCcessiBle]

Εγω ειμαι 25 χρονων και λεω να μεινω εδω για καμια 10αρια χρονια ακομα
Οποτε ακομα δεν με απασχολουν τετοια προβληματα

 

[mounitsa]

Πολλες φορες προβληματιζομαι γιατι νιωθω και φερομαι πολλες φορες σαν νεανιας αλλα εκει που χρειαζεται δειχνω την απαραιτητη σοβαροτητα και ωριμοτητα.....κατα ταλλα κεφι χιουμορ πλακιτσα και περναμε καλα......αυτο που με προβληματιζει είναι οταν καποιοι προσπαθουν να με προσγειωσουν στην ηλικια μου......και με προβληματιζει γιατι τελικα συνειδητοποιω οτι καλα οκ εγω μπορει να νιωθω 18 ο χρονος ομως περναει και εγω πατησα τα 27......και αυτο με τρομαζει λιγο....αυτη η ανομοιοτητα....προσπαθω να το συμβιβασω μεσα μου.....ποτε δεν ασχολιομουν με ρυτιδες, σακουλες, ασπρες τριχες, γαμους, παιδια.....και τον τελευταιο καιρο νιωθω ολα αυτα να με κατακλυζουν επειδη καποιοι θεωρουν οτι λογω της ηλικιας μου πρεπει να με απασχολουν.......με τρομαζει το οτι εξακολουθουν να μη με απασχολουν ομως και σκεφτομαι το εξης......μηπως ξυπνησω καμια μερα και ειμαι 35-40 χρονων και τρεχω και δε φτανω να καλυψω το κενο?

μαρεσει ομως να νιωθω και να συμπεριφερομαι οπως κανω....δεν καταλαβαινω γιατι πρεπει να υπακουσω στον κανονα που με θελει να εχω συγκεκριμενη συμπεριφορα......βεβαια απο την αλλη σκεφτομαι οτι αν δεν ημουν οπως ειμαι δε θα μπορουσα να ασχολουμαι και με παιδια που ειναι η δουλεια μου οποτε μαλλον ετσι εξηγουνται πολλα

 

[georgebest]

Ο χρονος είναι κατι πραγματικό. Όλα τα άλλα είναι ψευδαισθησεις.

Ο Άγγλος Julian Barbour κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει χρόνος. Δήλωσε δε, ότι αυτό το ερώτημα τον απασχολούσε τα τελευταία 35 ΧΡΟΝΙΑ ! 

 

[psaxnw(1)]

Σε βρίσκω σωστό.. 

κι εγω σωστο με βρισκω προς το παρον...
Ευχομαι και στο μελλον να βρισκω σωστη την αποφαση που προσφατα πηρα και  θα υλοποιησω συντομα...

 

[easyrider77]

Rolling Stones - Time is on my side   




[mp3tube]5a40ebc9c482364eb490f644ad6a10bb[/mp3tube]

 

[doritis spermatos]

κοντευοντας τα 30 εχω κατα καιρους νιωσει διαφορα για το χρονο,αλλα καταληγω στο εξης:αντιμετωπιση του χρονου σαν να μην υπαρχει και προσπαθω να ζω αδιαφορωντας για το μελλον.με λιγα λογια οτι λαχει

 

[MR DRAMBUIE]

Ο χρονος ειναι ο πιο γαμημενος, ο χειροτερος εχθρος. Ο καθρεφτης σου στο αποδυκνειει καθημερινως. Κι αυτο ειναι το λιγοτερο. Το θεμα ειναι πως αισθανεσαι μεσα σου. Αν εισαι συμβιβασμενος στις παπαριες που σε μαθαινουν απο μικρο παιδι για οικογενειες και τα σχετικα, μπορει και να τον ξεγελασεις. Για να ακριβολογησω, μπορεις να ζησεις μια ψευδαισθηση. Ολοτελα αληθινη. Ζωντας οπως ο μεσος ορος, ξεγελας το χρονο. Η εστω, ετσι νομιζεις.

 

[thanoss]

ισως πολλοι να γελασουνε με την παρτυ μου αλλα το χω σκεφτει και συζητησει αρκετες φορες...!χτες μαλιστα μιλουσα με ενα πολυ καλο φιλο στα 32 το παληκαρι και ειναι ακομη φοιτητης...!καλιο αργα παρα ποτε...!εγω νιωθω οτι τον εχουνε παρει λιγο τα χρονακια και εχει ακομη,ενω εγω στα 23 μου σε λιγο δηλ θα μαι τελιωμενος πολ μηχανικος...και μου λεει φιλε μην μιλας καθολου...!προσπαθω να περναω καλα και να μην δινω σημασια,να μην κοιταω τα χειροτερα αλλα δεν μπορω να μαι και οτι λαχει!!!οπως κανουν οι τσιγγανοι!!!!εχουμε σημερα λεφτα τα γαμαμε ολα και αυριο εχει ο θεος..!!
θελω σιγα σιγα ν αρχισουνε καποια πραγματα να μπαινουνε στον δρομο τους...!βαρεθηκα να πηγαινω στον πατερα μου και να του λεω φερε μου 10 ευρω για να βγω εξω...!
σιγουρα πολλοι θα μου πουνε ζησε την στιγμη γιατι τα φοιτοιτικα χρονια ειναι τα καλυτερα...γιατι μετα σοβαρευουνε πολυ τα πραγματα!πασο ηδη το χω συνηδητοποιησει τα τελευτεα  χρονακια που ζω μονος μου...!οσο μεγαλωνεις μεγαλωνουνε και τα ποβληματα!!!!

 

[billy_gs]

Κάθε παιδί που πάει σχολείο μαθαίνει τι είναι ο χρόνος. Αλλά επίσης για κάθε παιδί φτάνει μια στιγμή, που βρίσκεται αντιμέτωπο με τα παράδοξα που γεννάει η καθημερινή μας αντίληψη για τον χρόνο. Θυμάμαι όταν ήμουν και ο ίδιος παιδί, πως ξαφνικά μου καρφώθηκε στο μυαλό η ερώτηση αν ο χρόνος θα μπορούσε να τελειώνει κάπου ή να συνεχίζεται επ άπειρον. Πρέπει να τελειώνει κάποτε, γιατί πως να συλλάβουμε την άπειρη παρουσία του που θα εκτείνεται μπροστά μας, αν ο χρόνος δεν έχει τέλος; Αλλά πάλι αν έχει τέλος τι συμβαίνει ύστερα;Τι είναι λοιπόν ο χρόνος; Είναι το μεγαλύτερο μυστήριο; Όχι, το μεγαλύτερο μυστήριο πρέπει να είναι, ότι ο καθένας μας είναι εδώ για ένα σύντομο χρονικό διάστημα, και αυτό που το Σύμπαν μας επιτρέπει στο πλαίσιο της ύπαρξής μας είναι να θέτουμε τέτοιες ερωτήσεις.