Με αφορμή τη νίκη του Federer στο Wimbledon βλέπουμε ότι με την εμφάνισή του πίσω στο 2003 άλλαξε η εικόνα του επαγγελματικού αντρικού τένις.
Για να μην πάμε πολύ πίσω από το 1960 και μέχρι τότε βλέπαμε να κυριαρχούν παίχτες από χώρες όπως η Αυστραλία με μεγάλους παίχτες όπως οι Laver, Emerson, Newcomb, Rosewall, Hewitt. Σουηδία (Borg, Wilander, Edberg) και Αμερική (McEnroe, Connors, Courier, Agassi, Sampras, Roddick) με αναλαμπές των Lendl και Becker ανάμεσά τους και μετά τέλος! Οι παραπάνω χώρες δεν έβγαλαν κανένα ανταγωνιστικό τενίστα έκτοτε. Το τένις ήρθε στην κυριαρχία των Roger, Nadal, Djokovic και Murray.
Με λίγα λόγια τα τελευταία 14 χρόνια έχουμε περάσει σε καθολική κυριαρχία τεσσάρων(!) Ευρωπαίων παικτών με κανέναν κορυφαίο πλέον Αυστραλό ή Αμερικανό παίκτη...
Στις γυναίκες πάλι από το 1960 μέχρι το 1983 κυριαρχούσαν οι Αυστραλέζες Court και Goolagong και οι Αμερικανίδες King και Evert που είχαν σαρώσει τα πάντα όλα αυτά τα χρόνια. Μετά είχαμε το διάλειμμα με τις Navratilova, Graff και Selles (πήρε αμερικάνικη υπηκοότητα) για να επιστρέψουμε πάλι στις Αμερικανίδες Capriati, Davenport και αδερφές Williams με μερικές τσόντες ανάμεσά τους. Καμία παρουσία και εδώ από Αυστραλία ενώ και οι Αμερικανίδες βλέπω να μην έχουν διάδοχο...
Τελικά έχει ανέβει τόσο πολύ το ευρωπαϊκό τένις ή έμεινε τόσο πίσω σε Αυστραλία και Αμερική?
