Πέμπτο Μέρος: Μετά την απίστευτη νύχτα, σήμερα ένα έχω μόνο στο μυαλό μου. Πότε θα ανοίξει το Gogo να παραλάβω το πακέτο. Πριν από αυτό το καθήκον ένα άλλο πρέπει να εκτελέσω, αυτό της αλλαγής ξενοδοχείου. Παίρνω motorbike taxi και λέω του αξά να με πετάξει μέχρι το Dream Girls στην πιάτσα, στο κέντρο του πολέμου, εκεί αποφάσισα να μείνω να βρίσκομαι στη μέση των γεγονότων. Φτάσαμε τελικά στη πολυπόθητη περιοχή και σε πέντε λεπτά είχα κιόλας κλείσει νέο δωμάτιο στο Chaweng Garden resort, δίπλα στη θάλασσα με πισίνα και εξωτικούς κήπους, αρκετά φτηνό και ήσυχο. Το δωμάτιο, ο στίβος μάχης δηλαδή ,πολλά ικανοποιητικό μεγάλο και με βεράντα. Ιντερνέτ wifi μόνο στο σαλόνι, κανένα πρόβλημα. Χαρούμενος τρέχω στο άλλο ξενοδοχείο τα μαζεύω και μετακομίζω. Αφού τακτοποιήθηκα πήγαμε με το συνάδελφο για μπάνιο εκεί κοντά. Απίθανη παραλία με πάρα πολλά ξενοδοχεία μπαρ και εστιατόρια τα οποία όμως είναι επιμελώς κριμένα κάτω από τα φοινικόδεντρα. Δεν είχε πολύ κόσμο ακόμα είναι 12 του Δεκέμβρη .Στο beach bar που καθίσαμε έπαιζε ρέγκε μουσική, παρήγγειλα μοχίτο και μετά δεύτερο…Απογειώθηκα, ξεχάστηκα, ταξίδεψα, διασκέδασα με τη ψυχή μου με τις σερβιτόρες τα παιδιά του μπαρ αλλά και με τους περαστικούς μικροπωλητές. Το απόγευμα ακολουθεί η καθιερωμένη σιέστα, το βράδυ πάλι υπηρεσία με έχει ο επιλοχίας τι να κάνω…θα ξεκουραστώ τον Φλεβάρη που θα πάρω τιμητική άδεια.
Βραδάκι: Υπνος βαρύς κι ονειρεμένος , πάλι ξύπνησα εκεί που ονειρευόμουνα. Τώρα μένω σε ξενοδοχείο μέσα σε καταπληκτικούς κήπους δίπλα στη θάλασσα και το πιο ωραίο δίπλα στο μέτωπο της Τσάβεν μπητς δευτερόλεπτα από το Ιστορικό φρούριο Dream Girls και τα άλλα χαρακώματα. Έρχεται και ο συμπολεμιστής και κατεβαίνουμε στη παραλία για φαγητό. Η παραλία αυτή το βράδυ είναι όλα τα λεφτά. Τα μπητς μπαρ γίνονται εστιατόρια και γεμίζουν με κόσμο, πανέμορφα και πολύ ρομαντικά, πιο κάτω είχε και fire show, νυχτερινό θέαμα για τους φαλάνγκ. Καθίσαμε στο πιο γεμάτο μαγαζί με τραπεζάκια στην άμμο εκεί που σκάει το κύμα. Είχε βάλει και στις ξαπλώστρες τραπεζάκια σε στυλ ρωμαϊκό συμπόσιο. Αρκετοί πίνουν αρωματικό καπνό με ναργιλέ. Οι ξαπλώστρες στολισμένες με ύφασμα και μαξιλάρια ο φωτισμός Χριστουγεννιάτικος τοπίο πολύ όμορφο και ο καιρός καταπληκτικός. Εμείς ήμασταν δύο σολαρίες οι πιο πολλοί είναι ζευγαράκια φαλάνγκ αλλά και πολλές ξενέρωτες γκόμενες σόλο Γαλλίδες μαύρες αλλά και άλλα φρούτα βορειοευρωπαικά. Εμείς βέβαια δε μασάμε από τέτοια, αντιθέτως μασήσαμε ταυλανδικό φαγητό πεντανόστιμο. Ο νους μου ήταν στο ΤιΛάκ, γοργά γοργά φωνάζω keptan krap (λογαριασμό pls) και στις έντεκα ήμουν μέσα στο στόμα του λύκου, τρελάθηκε που με ξαναείδε όλοι λέμε see you tomorrow στα κορίτσια αλλά λίγοι ξαναπάμε…φώναξα και τη φίλη της που ξεροστάλιαζε και την κέρασα ποτάκι καθώς και τη μαμασάν που ήταν μπάστακας δε βαριέσαι αυτά μένουνε…Την παίρνω και πάμε στη Disco Reggae στην απέναντι πλευρά της λίμνης, ανοιχτή με ωραία θέα και ζωντανή μουσική μέχρι κάποια ώρα,μετά παίζει dj hits, το μικρό είναι κρεμασμένο πάνω μου σα μενταγιόν...αμαρτωλό θηλυκό με χαμόγελο για ζωγραφιά. Η συνέχεια στη φωλιά μας ακόμη καλύτερη από τη χτεσινή. Είναι γεγονός, οι κοπελίτσες μας τη δεύτερη και τη τρίτη φορά δίνονται ακόμη περισσότερο. Το βράδυ και στο τέλος του αχαλίνωτου έρωτα ανακάλυψα και το ‘’καβουράκι’’ αυτό που σε τσιμπάει και σε στέλνει πιο πέρα από τις Πύλες του Παράδεισου…επίσης είναι η μοναδική, αυτή η κοπέλα με το όνομα Λακ, που κατά την ώρα της ‘’μάχης΄΄ αναφωνούσε το όνομα μου.Α ναι και μία άλλη κοπέλα η Ναν με την οποία φάγαμε ρύζι και αλάτι στα ξερονήσια του Κο Μάκ και του Κο Κουτ πριν πέντε χρόνια. Αυτή η μικρή λοιπόν η Λακ που λέτε, φώναζε το όνομά μου ειδικά στο τέλος όταν βγήκε το καβουράκι. Αυτές είναι σαν τις πίνες, κάθε μια έχει από ένα καβουράκι-καραβιδάκι μέσα της για να τις προστατεύει από εμάς τους λυσασμένους φαλάνγκ . Το επόμενο πρωί ξυπνάω βασιλιάς στο κάστρο του, η νέα μου πριγκήπισα κοιμάται ακόμα σαν πουλάκι στη φωλίτσα του. Κάποια στιγμή σηκώθηκε και πήραμε πρωινό από το γεμάτο μου πάντα με εφόδια ψυγείο. Όταν με είδε να πονάω τη μέση μου, αμέσως ξεκίνησε μασάζ με τα μαγικά του χεράκια. Είναι λιγομίλητη αλλά γλυκομίλητη, έχει θετικότατη αύρα και μόνιμο χαμόγελο, αφού την εξέτασα στο πρόσωπο μήπως έχει κάποιο πιάσιμο που τραβάει τα χείλη της δεν εξηγείται πρωί πρωί με το που ανοίγει τα σχιστά του όμορφα ματάκια να χαμογελάει…θυμήθηκα στη παραλία ένας Ινδός ψευτομέντιουμ μου έπιασε το χέρι το είδε και μου είπε ότι είμαι πολύ τυχερός άνθρωπος.. χε χε εδώ γελάνε, φυσικά και είμαι τυχερός αφού είμαι σε μαγευτικό και ονειρεμένο τόπο, στη Σαμούη…βρε τον αξά σιγά την πρόβλεψη..!! Αργότερα η Λακ έφυγε για την αδελφή της (Sister ονομάζουν και την κολλητή τους) να πούνε τα χτεσινοβραδινά τους κατορθώματα και πόσα κονόμισε η καθεμιά τους. Η δικιά μου χαρτζιλικώθηκε κανονικά, ανταλλάξαμε και τηλέφωνα, πάντως σήμερα θα πάρω ρεπό, πρέπει, είμαι δεκατρείς μέρες και νύχτες υπηρεσία non stop, είμαι και παλιοσειρά…τα γενέθλια της μικρής είναι 21 Απριλίου, δύσκολα να τα ξεχάσει κάποιος έ; Τρελαίνονται όταν τις θυμάσαι στα γενέθλιά τους, τον Απρίλη λοιπόν κλείνει τα δεκαεννιά, εν τω μεταξύ πέφτουν μηνύματα από τις περσινές κοπέλες που είναι στη Πατάγια και κρατώ μία σχετική επαφή , ρωτάνε πότε θα πάω για να με βάλουν και αυτές στο πρόγραμμα υπηρεσίας τους, έχουν και άλλους λεβέντες στη λίστα χε χε…, ίσως να συναντήσω δυο τρεις από αυτές γιατί όχι, για τις παλιές αγάπες μη μιλάς…κρύφτηκαν στις σπηλιές χαμένου παραδείσου ...............ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Disco Reggae
