Στό πολύ ενδιαφέρον thread "Άχρηστες αλλά ενδιαφέρουσες πληροφορίες" που συντηρεί επιμελώς ο συνάδελφος taratsa, δημοσιεύτηκε post σχετικά με την πυρηνική ενέργεια.
Απόσπασμα απo το post διαβάζετε εδώ:
Επειδή τυχαίνει να είμαι μέλος αυτής της "ασήμαντης μειοψηφίας", θέτω το θέμα σε ψηφοφορία.
Να δώσω μερικά στοιχεία για την κατάσταση (για όσους δε τα γνωρίζουν) και αφού σκεφτείτε, δώστε την ψήφο σας.
Η παραγωγή (ηλεκτρικής) ενέργειας σε παγκόσμιο επίπεδο καλύπτεται σήμερα κυρίως από την χημική ενέργεια που απελευθερώνεται κατά την καύση ορυκτών καυσίμων (κάρβουνα, πετρέλαιο, φυσικό αέριο).
Σε μικρότερα (αλλά σημαντικά) ποσοστά καλύπτεται από (Α) πυρηνικούς σταθμούς (η Γαλλία είναι η πρώτη σε παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από πυρηνική σχάση, καλύπτοντας από αυτήν το 70% των αναγκών της), από (Β) υδροηλεκτρικούς σταθμούς (απολύτως οικολογική λύση), και από (Γ) λοιπές πηγές (όπως π.χ. οι ανεμογεννήτριες).
Το κύριο βάρος παραγωγής όμως φέρουν τα ορυκτά καύσιμα.
Τα «μειονεκτήματα» κάθε μιας από τις μεθόδους παραγωγής είναι:
Για τη χρήση ορυκτών καυσίμων, ο εμπλουτισμός της ατμόσφαιρας με διοξείδιο του άνθρακα (θέρμανση του πλανήτη), και η δημιουργία και άλλων καταστροφικών στοιχείων, όπως ή όξινη βροχή.
Για την πυρηνική ενέργεια ο κίνδυνος τεράστιας καταστροφής σε περίπτωση αστοχίας και ατυχήματος στο σταθμό παραγωγής (περίπτωση Τσερνομπίλ).
Για τα υδροηλεκτρικά η μεταβολή του φυσικού τοπίου με την κατασκευή φραγμάτων και τη δημιουργία των λιμνών.
Η μόνη «καθαρή» λύση είναι αυτή των ανεμογεννητριών, αλλά αυτές έχουν το μειονέκτημα ότι είναι πανάκριβες (σε σχέση με το τι παράγουν), και ότι η συνολική ζήτηση ενέργειας δεν μπορεί να καλυφθεί αποκλειστικά από ανεμογεννήτριες (δεν φτάνουν).
Πρόσφατα υπογράφτηκε μια παγκόσμια συμφωνία (ITER) για την κατασκευή αντιδραστήρα πυρηνικής σύντηξης (όχι σχάσης) σε πειραματικό επίπεδο. Το «πείραμα» θα κοστίσει (αρχικά) 12 δις ευρώ, και θα υπάρξουν τα πρώτα (πειραματικά) αποτελέσματα περί το 2020~2025. Εμπορική εκμετάλλευση της μεθόδου δε θα είναι δυνατή πριν από το 2050.
ΑΝ όλα πάνε καλά, το ITER θα λύσει οριστικά το ενεργειακό πρόβλημα του πλανήτη για τα επόμενα 1.000 χρόνια. Και θα είναι μια μέθοδος απόλυτα οικολογική, και χωρίς κινδύνους.
Αλλά μέχρι το 2050 η ζήτηση για ενέργεια θα αυξάνεται, και οι μέθοδοι παραγωγής είναι αυτές που υπάρχουν και σήμερα, και μέχρι το ITER, ΔΕΝ αλλάζουν.
Η ζήτηση θα αυξάνεται ΚΑΙ στη χώρα μας.
Απόσπασμα απo το post διαβάζετε εδώ:
Επειδή τυχαίνει να είμαι μέλος αυτής της "ασήμαντης μειοψηφίας", θέτω το θέμα σε ψηφοφορία.
Να δώσω μερικά στοιχεία για την κατάσταση (για όσους δε τα γνωρίζουν) και αφού σκεφτείτε, δώστε την ψήφο σας.
Η παραγωγή (ηλεκτρικής) ενέργειας σε παγκόσμιο επίπεδο καλύπτεται σήμερα κυρίως από την χημική ενέργεια που απελευθερώνεται κατά την καύση ορυκτών καυσίμων (κάρβουνα, πετρέλαιο, φυσικό αέριο).
Σε μικρότερα (αλλά σημαντικά) ποσοστά καλύπτεται από (Α) πυρηνικούς σταθμούς (η Γαλλία είναι η πρώτη σε παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από πυρηνική σχάση, καλύπτοντας από αυτήν το 70% των αναγκών της), από (Β) υδροηλεκτρικούς σταθμούς (απολύτως οικολογική λύση), και από (Γ) λοιπές πηγές (όπως π.χ. οι ανεμογεννήτριες).
Το κύριο βάρος παραγωγής όμως φέρουν τα ορυκτά καύσιμα.
Τα «μειονεκτήματα» κάθε μιας από τις μεθόδους παραγωγής είναι:
Για τη χρήση ορυκτών καυσίμων, ο εμπλουτισμός της ατμόσφαιρας με διοξείδιο του άνθρακα (θέρμανση του πλανήτη), και η δημιουργία και άλλων καταστροφικών στοιχείων, όπως ή όξινη βροχή.
Για την πυρηνική ενέργεια ο κίνδυνος τεράστιας καταστροφής σε περίπτωση αστοχίας και ατυχήματος στο σταθμό παραγωγής (περίπτωση Τσερνομπίλ).
Για τα υδροηλεκτρικά η μεταβολή του φυσικού τοπίου με την κατασκευή φραγμάτων και τη δημιουργία των λιμνών.
Η μόνη «καθαρή» λύση είναι αυτή των ανεμογεννητριών, αλλά αυτές έχουν το μειονέκτημα ότι είναι πανάκριβες (σε σχέση με το τι παράγουν), και ότι η συνολική ζήτηση ενέργειας δεν μπορεί να καλυφθεί αποκλειστικά από ανεμογεννήτριες (δεν φτάνουν).
Πρόσφατα υπογράφτηκε μια παγκόσμια συμφωνία (ITER) για την κατασκευή αντιδραστήρα πυρηνικής σύντηξης (όχι σχάσης) σε πειραματικό επίπεδο. Το «πείραμα» θα κοστίσει (αρχικά) 12 δις ευρώ, και θα υπάρξουν τα πρώτα (πειραματικά) αποτελέσματα περί το 2020~2025. Εμπορική εκμετάλλευση της μεθόδου δε θα είναι δυνατή πριν από το 2050.
ΑΝ όλα πάνε καλά, το ITER θα λύσει οριστικά το ενεργειακό πρόβλημα του πλανήτη για τα επόμενα 1.000 χρόνια. Και θα είναι μια μέθοδος απόλυτα οικολογική, και χωρίς κινδύνους.
Αλλά μέχρι το 2050 η ζήτηση για ενέργεια θα αυξάνεται, και οι μέθοδοι παραγωγής είναι αυτές που υπάρχουν και σήμερα, και μέχρι το ITER, ΔΕΝ αλλάζουν.
Η ζήτηση θα αυξάνεται ΚΑΙ στη χώρα μας.
