Η αμερικανική συνοριακή αστυνομία θα μπορεί στο εξής να προβαίνει σε κατάσχεση των φορητών ηλεκτρονικών υπολογιστών των ταξιδιωτών προκειμένου να αναλύσει το περιεχόμενό τους, ακόμη και εάν καμία υποψία δεν βαραίνει το άτομο που ταξιδεύει, κάτι που προκάλεσε ήδη τις διαμαρτυρίες όσων αγωνίζονται για την προάσπιση των πολιτικών ελευθεριών..
Το υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας εξουσιοδοτεί το προσωπικό των τελωνείων να «κατάσχει ηλεκτρονικά έγγραφα και εξοπλισμό για μία λογική περίοδο ώστε να μπορεί να διενεργήσει μία εις βάθος έρευνα» επιτόπου ή στέλνοντας τον ηλεκτρονικό υπολογιστή σε ειδικούς...
Όλη αυτή η υστερία ξεκινάει από την τρομοκρατία.
Επειδή ΚΑΝΕΙΣ δεν απειλεί τα σύνορά τους, (και κανείς ποτε δεν τα απείλησε), δεν έχουν "εχθρό", άλλον από την "τρομοκρατία".
Μετά την 11/9/2001 η υστερία έχει αγγίξει τα όρια της σχιζοφρένειας.
Η οποία όμως γίνεται αδιαμαρτύρητα δεκτή απ' την κοινή γνώμη (εκτός από ελάχιστες περιπτώσεις "αντιδραστικών" που δεν εννούν να το καταπιούν έτσι αμαχητί), η οποία αποδέχεται όχι μόνο αυτού του είδους τους απίστευτους ελέγχους, αλλά πληρώνει τεράστια ποσά για το "security" της χώρας.
Όσοι έχουν ταξειδέψει στις ΗΠΑ μετά το 2001 θα έχουν δει και καταλάβει τη διαφορά από πριν.
ΧΙΛΙΑΔΕΣ άνθρωποι ασχολούνται με το "security" στα αεροδρόμια, πανάκριβα μηχανήματα (φασματογράφοι) ανιχνεύουν ppm "ύποπτων" ουσιών, και όλα αυτά μισθοδοτούνται και αγοράζονται με λεφτά του αμερικανικού δημοσίου, δηλαδή των αμερικάνων φορολογουμένων.
Ο κάθε ανεγκέφαλος χαρτογιακάς από το γραφείο του "σκέφτεται" και βγάζει φιρμάνια (σαν κι αυτό), και πολλά περνάνε, χωρίς κανένας να σκεφτεί τις γενικότερες συνέπειες. Και το λογαριασμό, βεβαίως.
Κάθε φορά που η χώρα τους "την πάτησε", την πάτησε από κάτι που δεν είχαν σκεφτεί.
Έτσι έγινε στο Pearl Harbour το 1941, έτσι έγινε και στη Ν. Υόρκη το 2001.
Και έτσι θα ξαναγίνει, όποτε ξαναγίνει. Δε θα βομβαρδιστεί ο ναύσταθμος, δε θα πέσουν επιβατικά αεροπλάνα πάνω σε κτίρια. Θα είναι κάτι νέο.
Που θα το έχουν σκεφτεί αυτοί που έχουν σα μόνιμο στόχο τους τις ΗΠΑ, και που είναι αποφασισμένοι να πεθάνουν για να πετύχουν αυτό το στόχο.
Αυτούς, δε μπορούν να τους σταματήσουν αυτά τα μέτρα.
Και το τελευταίο μέτρο του χαρτογιακά, είναι και αστείο. Αν δηλαδή ο τρομοκράτης θέλει να περάσει στη χώρα τα σχέδια της επίθεσης σε ηλεκτρονική μορφή, δε μπορεί να τα γράψει σε ένα Mp3 player και μετά να αγοράσει laptop μέσα στη χώρα να τα ξανακατεβάσει? Τι θα κάμνουν οι "ελεγκτές", θα κάθονται να ακούνε όλα τα τραγούδια των Mp3 που κουβαλάνε όλοι οι φοιτητές και οι έφηβοι που μπαίνουν στη χώρα?