barock
Ανώτερος
- Εγγρ.
- 15 Μαρ 2016
- Μηνύματα
- 66.493
- Like
- 25.300
- Πόντοι
- 5.506
Πολιτικές Εξελίξεις
- Μέλος που άνοιξε το νήμα pornopapos
- Ημερομηνία ανοίγματος
- Απαντήσεις 308K
- Εμφανίσεις 6M
-
- Ετικέτες
- bou classics
- Tagged users Καμία
- Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 43 άτομα (0 μέλη και 43 επισκέπτες)
arist_plat1
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 21 Αυγ 2015
- Μηνύματα
- 12.726
- Like
- 2
- Πόντοι
- 166
αυτά φέρνουν τα μνημόνια και οι φιλελεύθερες πολιτικές φτωχοποίηση του λαού και δυστυχία
Με μειωμένο εισόδημα το 75% των Ελλήνων
Δύο στους τρεις νέους θέλει να μεταναστεύσει
[size=20pt]Μείωση εισοδημάτων σε σχέση με το 2015 είχε το 75% των Ελλήνων και[/size] [size=20pt]το 35% των πολιτών ζει με εισοδήματα κάτω των 10.000 ευρώ ετησίως[/size].
Αυτά προκύπτουν, μεταξύ άλλων, από την έρευνα εισοδήματος για το 2016 που πραγματοποίησε η Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδος, η οποία θα παρουσιαστεί αναλυτικά αύριο το πρωί σε συνέντευξη Τύπου.
Ακόμη, όπως αναφέρεται στην έρευνα, δύο στους τρεις νέους σκέφτονται να μεταναστεύσουν.
πηγή
Με μειωμένο εισόδημα το 75% των Ελλήνων
Δύο στους τρεις νέους θέλει να μεταναστεύσει
[size=20pt]Μείωση εισοδημάτων σε σχέση με το 2015 είχε το 75% των Ελλήνων και[/size] [size=20pt]το 35% των πολιτών ζει με εισοδήματα κάτω των 10.000 ευρώ ετησίως[/size].
Αυτά προκύπτουν, μεταξύ άλλων, από την έρευνα εισοδήματος για το 2016 που πραγματοποίησε η Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδος, η οποία θα παρουσιαστεί αναλυτικά αύριο το πρωί σε συνέντευξη Τύπου.
Ακόμη, όπως αναφέρεται στην έρευνα, δύο στους τρεις νέους σκέφτονται να μεταναστεύσουν.
πηγή
tramountana
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 2 Φεβ 2010
- Μηνύματα
- 76.754
- Κριτικές
- 2
- Like
- 2.725
- Πόντοι
- 1.306
τι έγινε ρε δεν πέρασε η σκουπιδιάρα να σε μαζέψει.. ?
colonel nathan jessup
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 5 Ιαν 2017
- Μηνύματα
- 2.423
- Κριτικές
- 30
- Like
- 534
- Πόντοι
- 306
απλά κρυψαν περισσότερα μαν
arist_plat1
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 21 Αυγ 2015
- Μηνύματα
- 12.726
- Like
- 2
- Πόντοι
- 166
ξέρεις πολλούς μισθωτούς να κρύβουν εισοδήματα???? η πιστεύεις ότι όσοι ζούν με 10.000€ το χρόνο τι είναι?
μισθωτοί μικροεπαγγελματίες
arist_plat1
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 21 Αυγ 2015
- Μηνύματα
- 12.726
- Like
- 2
- Πόντοι
- 166
εσύ δηλαδή πως κυκλοφορείς ελεύθερος ακόμα
tramountana
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 2 Φεβ 2010
- Μηνύματα
- 76.754
- Κριτικές
- 2
- Like
- 2.725
- Πόντοι
- 1.306
δεν υπάρχει ρε ζώο μισθωτός μικροεπαγγελματίας ... ή μισθωτός θα είναι ή επαγγελματίας (μικρός, μεσαίος ή μεγάλος)...
βλάκα..
colonel nathan jessup
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 5 Ιαν 2017
- Μηνύματα
- 2.423
- Κριτικές
- 30
- Like
- 534
- Πόντοι
- 306
τυπε είσαι που είσαι μία πιθαμη τα βάζεις και με χοντρότερους από σένα να δω ποιος θα σε γλιτώσει άμα φας ξυλο
tramountana
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 2 Φεβ 2010
- Μηνύματα
- 76.754
- Κριτικές
- 2
- Like
- 2.725
- Πόντοι
- 1.306
σκάσε σκουπίδι παράσιτο... σκάσε επιτέλους.. .ψόφα να ξεβρωμίσει ο τόπος και να λιγοστέψει το βάρος στον φορολογούμενο...
barock
Ανώτερος
- Εγγρ.
- 15 Μαρ 2016
- Μηνύματα
- 66.493
- Like
- 25.300
- Πόντοι
- 5.506
Έλα νικολάκη μου, μάθημα σου έχω σήμερα, διάβασε καλά, αργά και προσεκτικά.
[size=20pt]Αδιόρθωτοι και «αμετακίνητοι» μπροστά στην ιστορία[/size]
Πώς μία χώρα που δέχθηκε 1.260 δισεκατομμύρια ευρώ μέσα σε 40 χρόνια κατάφερε να χρεοκοπήσει. Οι λανθασμένες πολιτικές, το στρεβλό μοντέλο ανάπτυξης και ο δημόσιος τομέας. Γράφει ο Α. Παπανδρόπουλος.
Δε νομίζουμε ότι υπάρχουν στη νεότερη παγκόσμια Ιστορία χώρες που μέσα σε 40 χρόνια δέχθηκαν 1.260 δισεκατομμύρια ευρώ για να αναπτυχθούν και να μεταρρυθμιστούν και κατάφεραν, αντί γι' αυτό, να χρεοκοπήσουν.
Σε κάποιο βαθμό το φαινόμενο αυτό μάς θυμίζει μία ιστορία που του άρεσε να διηγείται ο αείμνηστος Κορνήλιος Καστοριάδης: «Εμπιστευθείτε», έλεγε, «σε κομμουνιστές γραφειοκράτες την έρημο της Σαχάρας και κάποια στιγμή θα αρχίσουν να κάνουν εισαγωγές άμμου».
Κάτι παρόμοιο συνέβη και στην τελευταία κομμουνιστική χώρα της Ευρώπης, λένε περιπαικτικά πολλοί παράγοντες στις Βρυξέλλες. Και ίσως να μην έχουν άδικο. Αν και η Ελλάδα απέφυγε το 1945 να καταστεί δορυφόρος της Σοβιετικής Ένωσης, εν τούτοις το πελατειακό κράτος που είχε εγκατασταθεί στη χώρα από την εποχή του Κωλέττη ελάχιστα διαφέρει από το αντίστοιχο σοβιετικό σε αναποτελεσματικότητα, διαφθορά και αδιαφάνεια.
Όταν υπουργός της σημερινής κυβέρνησης ομολογεί με θλίψη ότι στο υπουργείο επί 3.000 υπαλλήλων το 90% δεν κάνει τίποτε, εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι η χώρα είναι πέρα για πέρα προβληματική και θα παραμείνει στην κατάσταση αυτή. Όταν δεν υπάρχει μαζική λαϊκή βούληση για πραγματικές και σε βάθος αλλαγές, τότε οι ευκαιρίες έρχονται και παρέρχονται με αρνητικά αποτελέσματα.
Ενώ μπήκε το 2017, οι σκέψεις αυτές έρχονται αυθόρμητα στον νου καθ’ όσον φέτος είμαστε στην όγδοη μνημονιακή χρονιά, με ανύπαρκτες σχεδόν ελπίδες βελτιώσεως. Η χρεοκοπημένη Ελλάδα δεν θέλει, γι' αυτό δεν μπορεί να απαλλαγεί από τη θηλιά που τη στραγγαλίζει. Και οι ευθύνες για την κατάσταση αυτή είναι συλλογικές, είτε αυτό αρέσει είτε όχι.
Πριν σαράντα χρόνια, το 1977, η τότε γαλλο-γερμανική ηγεσία της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητος αποφάσιζε -παρά τις αντίθετες γνωμοδοτήσεις των τεχνοκρατών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής- να κάνει αποδεκτό το ελληνικό αίτημα για ένταξη της χώρας μας στην εννεαμελή ευρωπαϊκή οικογένεια, γεγονός που επισημοποιήθηκε το 1979 με την υπογραφή της σχετικής συμφωνίας στο Ζάππειο. Η απόφαση αυτή, αν και είχε ξεκάθαρες πολιτικές διαστάσεις, ήταν ιδιαιτέρως σημαντική για τη χώρα, γιατί της προσέφερε την ευκαιρία ενός ισχυρού διαρθρωτικού και θεσμικού μετασχηματισμού, με ιστορική σημασία.
Η Ελλάδα θα μπορούσε σχετικά γρήγορα και με χαμηλό επενδυτικό κόστος να γίνει μία σύγχρονη δυτικοευρωπαϊκή χώρα, με αξιοζήλευτες επιδόσεις σε πολλούς τομείς της οικονομίας. Τίποτε από αυτά δεν συνέβη.
Τον Οκτώβριο του 1981, που ήταν και το πρώτο έτος εισόδου στην ΕΟΚ, ο ελληνικός λαός έφερε στην εξουσία έναν αντιευρωπαϊκό πολιτικό σχηματισμό, πρότυπα του οποίου ήταν τα αυταρχικά καθεστώτα του Τρίτου Κόσμου. Έτσι, την πρώτη τετραετία της εντάξεώς της στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, η Ελλάδα όχι μόνον δεν άλλαξε αλλά υπέστη και δεινή παραγωγική και οικονομική συντριβή, με αποτέλεσμα να ζητήσει από τους εταίρους της -τους οποίους η κυβέρνηση καθύβριζε- ένα σταθεροποιητικό δάνειο σωτηρίας της.
Την περίοδο 1981-1990, το ελληνικό δημόσιο χρέος εκτινάχθηκε, από το 25% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ), στο 90%, με τις παραγωγικές επενδύσεις να είναι μηδενικές. Με άλλα λόγια, την πρώτη οκταετία του ΠΑΣΟΚ ρίχτηκαν οι βάσεις ώστε η ελληνική οικονομία από παραγωγική να γίνει καταναλωτική σε ποσοστό πάνω από το 80% του ΑΕΠ, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να επιβιώσει παρά μόνον μέσω δανεισμού και διαδοχικών υποτιμήσεων. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι την περίοδο αυτή η δραχμή υποτιμήθηκε 46% έναντι του δολλαρίου -αλλά με μηδενικό παραγωγικό αποτέλεσμα, καθ’ όσον η Ελλάδα δεν είχε επαρκή παραγωγή ικανή να απορροφηθεί στο εξωτερικό. Υπενθυμίζουμε, επίσης, για όσους έχουν ασθενική μνήμη, ότι το 1989 η Ελλάδα ήταν η 16η πιο υπερχρεωμένη χώρα στον κόσμο και πρώτη στην Ευρώπη των δώδεκα χωρών μελών.
Αντί λοιπόν η ένταξή μας στην ΕΟΚ, από την οποία αντλήσαμε και πολύτιμα παραγωγικά κεφάλαια, να γίνει εφαλτήριο αναπτύξεως και διαρθρωτικών αλλαγών, οδήγησε σε περαιτέρω θεσμική απορρύθμιση και σε σημαντική παραγωγική στασιμότητα.
Δυστυχώς δε, χρειάστηκαν τρεις εκλογικές αναμετρήσεις για να σχηματιστεί μία αδύναμη υπό τον κ. Κωνσταντίνο Μητσοτάκη κυβέρνηση, η οποία, αφού υπονομεύθηκε σφόδρα τόσον από μέσα όσο και απέξω, τελικώς έπεσε επτά μήνες πριν λήξει η θητεία της, έχοντας αφήσει πίσω της κάποιες δειλές μεταρρυθμίσεις.
Από το 1990, ένα νέο παγκόσμιο οικονομικό και πολιτικό περιβάλλον είχε αρχίσει να διαμορφώνεται, απότοκο της πτώσεως του κομμουνισμού. Όμως ούτε αυτό αξιοποιήθηκε από τη χώρα μας. Η Ελλάδα, με τις τότε γεωπολιτικές επιλογές της, προτίμησε να είναι με το μέρος των προβλημάτων που είχαν ανακύψει στα Βαλκάνια παρά να αποτελέσει παράγοντα επιλύσεώς τους και άρα σταθερότητος στην περιοχή μας.
Παρ' όλα αυτά, από το 1996 και μετά, όταν την πρωθυπουργία ασκούσε ο κ. Κώστας Σημίτης με σημαία του τον «εκσυγχρονισμό» και τη συμμετοχή μας στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση (ΟΝΕ), η Ελλάδα εισέρχεται σε μία πολύ ευνοϊκή περίοδο. Κερδίζει τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, προγραμματίζει σημαντικά έργα υποδομής και δείχνει προς τα έξω ότι έχει πλέον τη θέληση να μετασχηματίσει τις παραγωγικές της δυνάμεις και το καθυστερημένο θεσμικό της περιβάλλον. Το γεγονός αυτό έφερε μέσα σε μία επταετία στην ελληνική αγορά περί τα 700 δισεκατομμύρια ευρώ, ποσό ασύλληπτο για τα ελληνικά δεδομένα, το οποίο όμως έμεινε ανεκμετάλλευτο από πλευράς παραγωγικών δομών.
Από το σημείο αυτό και μετά, η χρεοκοπία ήταν πλέον θέμα χρόνου. Όσο για τις χαμένες ευκαιρίες, θα αργήσουν πάρα πολύ να ξανάρθουν -αν αυτό συμβεί. Ίσως μετά από είκοσι έτη…
[size=20pt]Αδιόρθωτοι και «αμετακίνητοι» μπροστά στην ιστορία[/size]
Πώς μία χώρα που δέχθηκε 1.260 δισεκατομμύρια ευρώ μέσα σε 40 χρόνια κατάφερε να χρεοκοπήσει. Οι λανθασμένες πολιτικές, το στρεβλό μοντέλο ανάπτυξης και ο δημόσιος τομέας. Γράφει ο Α. Παπανδρόπουλος.
Δε νομίζουμε ότι υπάρχουν στη νεότερη παγκόσμια Ιστορία χώρες που μέσα σε 40 χρόνια δέχθηκαν 1.260 δισεκατομμύρια ευρώ για να αναπτυχθούν και να μεταρρυθμιστούν και κατάφεραν, αντί γι' αυτό, να χρεοκοπήσουν.
Σε κάποιο βαθμό το φαινόμενο αυτό μάς θυμίζει μία ιστορία που του άρεσε να διηγείται ο αείμνηστος Κορνήλιος Καστοριάδης: «Εμπιστευθείτε», έλεγε, «σε κομμουνιστές γραφειοκράτες την έρημο της Σαχάρας και κάποια στιγμή θα αρχίσουν να κάνουν εισαγωγές άμμου».
Κάτι παρόμοιο συνέβη και στην τελευταία κομμουνιστική χώρα της Ευρώπης, λένε περιπαικτικά πολλοί παράγοντες στις Βρυξέλλες. Και ίσως να μην έχουν άδικο. Αν και η Ελλάδα απέφυγε το 1945 να καταστεί δορυφόρος της Σοβιετικής Ένωσης, εν τούτοις το πελατειακό κράτος που είχε εγκατασταθεί στη χώρα από την εποχή του Κωλέττη ελάχιστα διαφέρει από το αντίστοιχο σοβιετικό σε αναποτελεσματικότητα, διαφθορά και αδιαφάνεια.
Όταν υπουργός της σημερινής κυβέρνησης ομολογεί με θλίψη ότι στο υπουργείο επί 3.000 υπαλλήλων το 90% δεν κάνει τίποτε, εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι η χώρα είναι πέρα για πέρα προβληματική και θα παραμείνει στην κατάσταση αυτή. Όταν δεν υπάρχει μαζική λαϊκή βούληση για πραγματικές και σε βάθος αλλαγές, τότε οι ευκαιρίες έρχονται και παρέρχονται με αρνητικά αποτελέσματα.
Ενώ μπήκε το 2017, οι σκέψεις αυτές έρχονται αυθόρμητα στον νου καθ’ όσον φέτος είμαστε στην όγδοη μνημονιακή χρονιά, με ανύπαρκτες σχεδόν ελπίδες βελτιώσεως. Η χρεοκοπημένη Ελλάδα δεν θέλει, γι' αυτό δεν μπορεί να απαλλαγεί από τη θηλιά που τη στραγγαλίζει. Και οι ευθύνες για την κατάσταση αυτή είναι συλλογικές, είτε αυτό αρέσει είτε όχι.
Πριν σαράντα χρόνια, το 1977, η τότε γαλλο-γερμανική ηγεσία της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητος αποφάσιζε -παρά τις αντίθετες γνωμοδοτήσεις των τεχνοκρατών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής- να κάνει αποδεκτό το ελληνικό αίτημα για ένταξη της χώρας μας στην εννεαμελή ευρωπαϊκή οικογένεια, γεγονός που επισημοποιήθηκε το 1979 με την υπογραφή της σχετικής συμφωνίας στο Ζάππειο. Η απόφαση αυτή, αν και είχε ξεκάθαρες πολιτικές διαστάσεις, ήταν ιδιαιτέρως σημαντική για τη χώρα, γιατί της προσέφερε την ευκαιρία ενός ισχυρού διαρθρωτικού και θεσμικού μετασχηματισμού, με ιστορική σημασία.
Η Ελλάδα θα μπορούσε σχετικά γρήγορα και με χαμηλό επενδυτικό κόστος να γίνει μία σύγχρονη δυτικοευρωπαϊκή χώρα, με αξιοζήλευτες επιδόσεις σε πολλούς τομείς της οικονομίας. Τίποτε από αυτά δεν συνέβη.
Τον Οκτώβριο του 1981, που ήταν και το πρώτο έτος εισόδου στην ΕΟΚ, ο ελληνικός λαός έφερε στην εξουσία έναν αντιευρωπαϊκό πολιτικό σχηματισμό, πρότυπα του οποίου ήταν τα αυταρχικά καθεστώτα του Τρίτου Κόσμου. Έτσι, την πρώτη τετραετία της εντάξεώς της στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, η Ελλάδα όχι μόνον δεν άλλαξε αλλά υπέστη και δεινή παραγωγική και οικονομική συντριβή, με αποτέλεσμα να ζητήσει από τους εταίρους της -τους οποίους η κυβέρνηση καθύβριζε- ένα σταθεροποιητικό δάνειο σωτηρίας της.
Την περίοδο 1981-1990, το ελληνικό δημόσιο χρέος εκτινάχθηκε, από το 25% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ), στο 90%, με τις παραγωγικές επενδύσεις να είναι μηδενικές. Με άλλα λόγια, την πρώτη οκταετία του ΠΑΣΟΚ ρίχτηκαν οι βάσεις ώστε η ελληνική οικονομία από παραγωγική να γίνει καταναλωτική σε ποσοστό πάνω από το 80% του ΑΕΠ, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να επιβιώσει παρά μόνον μέσω δανεισμού και διαδοχικών υποτιμήσεων. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι την περίοδο αυτή η δραχμή υποτιμήθηκε 46% έναντι του δολλαρίου -αλλά με μηδενικό παραγωγικό αποτέλεσμα, καθ’ όσον η Ελλάδα δεν είχε επαρκή παραγωγή ικανή να απορροφηθεί στο εξωτερικό. Υπενθυμίζουμε, επίσης, για όσους έχουν ασθενική μνήμη, ότι το 1989 η Ελλάδα ήταν η 16η πιο υπερχρεωμένη χώρα στον κόσμο και πρώτη στην Ευρώπη των δώδεκα χωρών μελών.
Αντί λοιπόν η ένταξή μας στην ΕΟΚ, από την οποία αντλήσαμε και πολύτιμα παραγωγικά κεφάλαια, να γίνει εφαλτήριο αναπτύξεως και διαρθρωτικών αλλαγών, οδήγησε σε περαιτέρω θεσμική απορρύθμιση και σε σημαντική παραγωγική στασιμότητα.
Δυστυχώς δε, χρειάστηκαν τρεις εκλογικές αναμετρήσεις για να σχηματιστεί μία αδύναμη υπό τον κ. Κωνσταντίνο Μητσοτάκη κυβέρνηση, η οποία, αφού υπονομεύθηκε σφόδρα τόσον από μέσα όσο και απέξω, τελικώς έπεσε επτά μήνες πριν λήξει η θητεία της, έχοντας αφήσει πίσω της κάποιες δειλές μεταρρυθμίσεις.
Από το 1990, ένα νέο παγκόσμιο οικονομικό και πολιτικό περιβάλλον είχε αρχίσει να διαμορφώνεται, απότοκο της πτώσεως του κομμουνισμού. Όμως ούτε αυτό αξιοποιήθηκε από τη χώρα μας. Η Ελλάδα, με τις τότε γεωπολιτικές επιλογές της, προτίμησε να είναι με το μέρος των προβλημάτων που είχαν ανακύψει στα Βαλκάνια παρά να αποτελέσει παράγοντα επιλύσεώς τους και άρα σταθερότητος στην περιοχή μας.
Παρ' όλα αυτά, από το 1996 και μετά, όταν την πρωθυπουργία ασκούσε ο κ. Κώστας Σημίτης με σημαία του τον «εκσυγχρονισμό» και τη συμμετοχή μας στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση (ΟΝΕ), η Ελλάδα εισέρχεται σε μία πολύ ευνοϊκή περίοδο. Κερδίζει τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, προγραμματίζει σημαντικά έργα υποδομής και δείχνει προς τα έξω ότι έχει πλέον τη θέληση να μετασχηματίσει τις παραγωγικές της δυνάμεις και το καθυστερημένο θεσμικό της περιβάλλον. Το γεγονός αυτό έφερε μέσα σε μία επταετία στην ελληνική αγορά περί τα 700 δισεκατομμύρια ευρώ, ποσό ασύλληπτο για τα ελληνικά δεδομένα, το οποίο όμως έμεινε ανεκμετάλλευτο από πλευράς παραγωγικών δομών.
Από το σημείο αυτό και μετά, η χρεοκοπία ήταν πλέον θέμα χρόνου. Όσο για τις χαμένες ευκαιρίες, θα αργήσουν πάρα πολύ να ξανάρθουν -αν αυτό συμβεί. Ίσως μετά από είκοσι έτη…
arist_plat1
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 21 Αυγ 2015
- Μηνύματα
- 12.726
- Like
- 2
- Πόντοι
- 166
ούτε ξερονήσια ούτε φυλακές τίποτα δεν φοβούνται οι κομμουνιστές
arist_plat1
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 21 Αυγ 2015
- Μηνύματα
- 12.726
- Like
- 2
- Πόντοι
- 166
οι μισθωτοί οι μικροεπαγγελματίες εννοούσα
tramountana
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 2 Φεβ 2010
- Μηνύματα
- 76.754
- Κριτικές
- 2
- Like
- 2.725
- Πόντοι
- 1.306
το μόνο που φοβάστε είναι μην τυχόν και κόψουν την αιμοδοσία αυτοί που πληρώνουν και σταματήσει η ροή των επιδομάτων...
arist_plat1
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 21 Αυγ 2015
- Μηνύματα
- 12.726
- Like
- 2
- Πόντοι
- 166
ναι γιατί ο λαός τα έπαιρνε αυτά τα χρήματα όχι
επίσης τα περισσότερα από αυτά πήγαιναν σε τοκοχρεολύσια μιας και η Ελλάδα δανειζόταν πάντα με ψηλά επιτόκια
tramountana
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 2 Φεβ 2010
- Μηνύματα
- 76.754
- Κριτικές
- 2
- Like
- 2.725
- Πόντοι
- 1.306
εεεε βλέπεις ήμασταν εθνικά υπερήφανοι και αξιοπρεπείς και είχαμε δικό μας νόμισμα ...
tramountana
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 2 Φεβ 2010
- Μηνύματα
- 76.754
- Κριτικές
- 2
- Like
- 2.725
- Πόντοι
- 1.306
για να καταλάβω οι συντάξεις με τα τεσεράμιση χιλιάδες μεροκάματα από που δινόταν ?
οι επιδοτήσεις στους αγρότες από που δινόταν ?
οι συντάξεις στα 52 από που δινόταν ?
οι συντάξεις στους "μαχητές της εθνικής αντίστασης" από που δινόταν ?
tramountana
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 2 Φεβ 2010
- Μηνύματα
- 76.754
- Κριτικές
- 2
- Like
- 2.725
- Πόντοι
- 1.306
σε επαναφέρω στην τάξη... κοτζάμ απόφοιτος ΑΤΕΙ είναι...
barock
Ανώτερος
- Εγγρ.
- 15 Μαρ 2016
- Μηνύματα
- 66.493
- Like
- 25.300
- Πόντοι
- 5.506
arist_plat1
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 21 Αυγ 2015
- Μηνύματα
- 12.726
- Like
- 2
- Πόντοι
- 166
που το παράλογο κάποιος με 4500 χιλιάδες ένσημα έπαιρνε μια μικρή σύνταξη σιγά τα αυγά
απολύτως λογικό να δίνονται επιδοτήσεις σε αγρότες όταν υπάρχουν φυσικές καταστροφές η όταν θέλει να αναβαθμίσει τις καλλιέργειες του
λογικό είναι όταν κάποιος εργαζόταν βαρέα και ανθυγιεινά να παίρνει σύνταξη στα 52
λογικό δεν ήταν για τους αγωνιστές της εθνικής αντίστασης και έδωσαν τα πάντα για να απελευθερωθούμε από το ζυγό των Γερμανών το 40 και μετά το κράτος τους αντιμετώπιζε σαν σκουπίδια και σαν κομμουνιστές και τους απέκλειε από όλες τις συναλλαγές με το δημόσιο
