Πέταξε για τους ουρανούς «το Πουλί» ο Τάκης Οικονομόπουλος!

[Han Psolo]

REST IN GLORY(Αναπάυσου εν Δόξη) Τακης Οικονομόπουλος...Έχει βγάλει τις κόκκινες ο πούστης ο Χάρος για την ομάδα του 1971 και γενικά για ελληνικό ποδόσφαιρο...
Πάει ο Δομάζος(10)...πάει και το "Πουλί" (1),ο Αντωνιάδης(9) το παλεύει με καρκίνο(πέθανε κι ο Σαργκάνης)
'Ισως ο GOAT Έλλην τερματοφύλακας για πολλούς o Οικονομόπουλος, ειδικά boomers που τον πρόλαβαν. Πάντως άλλο το ποδόσφαιρο τότε σε σχέση αυτό του Σαργκάνη του Νικοπολίδη και του Βλαχοδήμου ,ουτε καν γάντια φόραγαν παίζανε σε χωμάτινα γήπεδα και ματώνανε κυριολεκτικά κι ούτε τις οργανωμένες άμυνες μετά το '80 είχαν που έκαναν πολλολυς τερματοφύλακες μάγκες ,ο καταιγισμός που έτρωγε ο Οικονομόπουλος.σε ματς όπως στο Λίβερπουλ με Έβερτον επί 90' λεπτά ασταμάτητα .δεν συγκρίνεται και νικήθηκε μόνο στο τέλος με επιθετικό φάουλ-σπάσιμο κεφαλιού απο Βρετανικά τσεκούρια εποχής.
Δεν ξέρω ας τα βρούν με Σαργκάνη ,τώρα που θα συναντηθούν στα Ηλύσια Πεδία του Ποδοσφαίρου.
Βαριά τα πλήγματα για οικογένεια Παναθηναϊκού το 2025....Φεύγει σιγά σιγά μια εμβληματική Γενιά που δημιούργησε αυτό που λέμε ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΌΣ στην συλλογική μαζική κουλτούρα, χωρίς Γουέμπλει '71 χωρίς τους πολλούς τίτλους που κατέκτησε εκείνη η γενιά, δεν θα υπήρχε κι η εποχή Βαρδινογιάννη,τους οφείλουμε πολλά...

 

[Annapurna]

RIP

Άρχοντας !!!

 

[kav69]

ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ RIP

 

[ΑΝΤΩΝΗΣΑΝΤΩΝ19]

RIP

 

[alfa291]

RIP

 

[alexandros 85]

RIP

 

[Ξένος]

Ο Τάκης Οικονομόπουλος δεν ήταν απλώς ένας μεγάλος τερματοφύλακας. Ήταν μια μορφή-θρύλος, ένας άνθρωπος που έγραψε το όνομά του με ανεξίτηλα γράμματα στην ιστορία του Παναθηναϊκού και του ελληνικού ποδοσφαίρου. Για όσους τον έζησαν, δεν ήταν μόνο το «πουλί» που πετούσε από δοκάρι σε δοκάρι· ήταν η ψυχή μιας εποχής, η ενσάρκωση του πάθους, του ήθους και της αυταπάρνησης που χαρακτήριζαν το άθλημα στα πιο αγνά του χρόνια.

Με τη φανέλα με το τριφύλλι, υπήρξε ο φύλακας άγγελος της πράσινης εστίας, ο άνθρωπος που έδινε σιγουριά και ασφάλεια στους συμπαίκτες του και δέος στους αντιπάλους του. Η πορεία του κορυφώθηκε με τον ανεπανάληπτο άθλο του 1971, όταν ο Παναθηναϊκός έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Ήταν εκεί, στα ιερά γήπεδα της Ευρώπης, που απέδειξε πως το ελληνικό ποδόσφαιρο μπορούσε να σταθεί ισάξιο δίπλα στους κολοσσούς της εποχής.

Μα πάνω από όλα, ο Οικονομόπουλος υπήρξε σύμβολο. Σύμβολο αγωνιστικότητας, πίστης και αγάπης για το παιχνίδι. Οι παλιότεροι θα συνεχίσουν να διηγούνται τις ιστορίες του, με νοσταλγία και περηφάνια, και οι νεότεροι, ακόμα κι αν δεν τον είδαν ποτέ να αγωνίζεται, θα μάθουν πως υπήρξε ένας τερματοφύλακας που δεν έπαιζε απλά ποδόσφαιρο, αλλά υπερασπιζόταν κάτι πολύ μεγαλύτερο: το όνειρο, την προσπάθεια, την αφοσίωση, τη θυσία. Και έτσι, ο Τάκης Οικονομόπουλος δεν θα φύγει ποτέ πραγματικά. Θα συνεχίσει να ζει σε κάθε παιδί που στέκεται κάτω από τα δοκάρια με τη φιλοδοξία να πετάξει όπως εκείνος...Συλλυπητήρια

 

[Manimal]

RIP

 

[troubakhs]

 

[John 100]

Ριπ

 

[Τσάρκας4]

Μεγάλος τερματοφύλακας και καλό παιδί. Ήταν από την γενιά των ποδοσφαιριστών που θα μπορούσαν να διακριθούν αλλά ατύχησαν, λόγω της ανοργανωσιάς του Ελληνικού ποδοσφαίρου. Ο Θεός ας αναπαύσει την ψυχή του.