Ανοιγω ενα ακομη θρεντακι περι της ιδεολογιας του τατου
οσοι εχετε χτυπησει στο κορμι σας η προκειται να το κανετε η εστω αν εχετε καποια ερεθισματα περι αυτου
παρακαλω τοποθετειθειτε....
Εγω θα παραθεσω μια ιστορικη ανδρομη για αυτη την μορφη τεχνης
Η προελευση του τατουαζ μπορει να ανιχνευθει πίσω στο χρονο, σε διαφορετικες φυλές και κουλτουρες σε ολα τα μερη του κοσμου.
Πάμε, λοιπόν, να κάνουμε ένα ταξίδι στον χρόνο για να συναντήσουμε αυτή τη μορφή τέχνης. Η προέλευση του τατουάζ μπορεί να ανιχνευθεί πίσω στο χρόνο, σε διαφορετικές φυλές και κουλτούρες σε όλα τα μέρη του κόσμου.
Το βάψιμο του δέρματος, μόνιμα και προσωρινά, έχει εφαρμοστεί εδώ και χιλιετίες. Η τριβή της καπνιάς πάνω σε πληγές ήταν μια αρχαία φαρμακευτική συνήθεια. Το κάρβουνο από τις στάχτες παρέμενε μέσα στις εγκοπές και τις έκανε ορατές.
Μία παρόμοια παράδοση υιοθετήθηκε από τους πρωτόγονους για να εκφράσουν τη θλίψη τους για τον θάνατο αγαπημένων τους προσώπων. Συνηθιζόταν να χαράσσουν το σώμα και να τρίβουν στάχτες μέσα στις τομές. Όταν οι τομές θεραπεύονταν, τα αδιάλυτα μόρια του κάρβουνου παρέμεναν μόνιμα μέσα στο δέρμα.
Είναι πολύ πιθανό αυτές οι συνήθειες να εξελίχθηκαν αργότερα σε προσχεδιασμένο τατουάζ του δέρματος. Μέχρι το 1.100 πΧ, το τατουάζ συναντιόταν στη Φορμόζα, τις Φιλιππίνες, τη Βόρνεο και την Πολυνησία.
Ο λαός της Πολυνησίας πιθανά μετανάστευσε σε όλο τον Ειρηνικό, κατοικώντας σε νησιά όπως η Χαβάη, η Σαμόα και η Νέα Ζηλανδία και παίρνοντας μαζί του τις τεχνικές και τα τελετουργικά του τατουάζ.
Αυτές οι μεταναστεύσεις άρχισαν γύρω στο 450 πΧ και τελείωσαν με την αποίκηση της Νέας Ζηλανδίας γύρω στο 900 μΧ. Ανάμεσα στις φυλές των Ίνκας του Νότου και της Κεντρικής Αμερικής, το τατουάζ χρονολογείται στο 1.100 πΧ. Οι πρώτες άμεσες αρχαιολογικές καταχωρίσεις για το τατουάζ ανακαλύφθηκαν στις αιγυπτιακές μούμιες.
Στην αρχαία Αίγυπτο έχουν βρεθεί μούμιες της 6ης Δυναστείας (2.000 πΧ) με τατουάζ! Θεωρούσαν το τατουάζ ως ιερό σημάδι και απαγορευόταν να το έχει κανείς πάνω του εκτός από τον Φαραώ. Το ταύτιζαν με τη γονιμότητα και την αρχοντιά.
Με τατουάζ κοσμούσαν τους νεκρούς τους, πιστεύοντας ότι ασκούσε μαγικές ευεργετικές επιδράσεις. Τα τατουάζ με σκούρα χρώματα που φέρουν στην κοιλιά, στα χέρια και στα πόδια οι μούμιες τις 6ης Δυναστείας, θεωρούνται από τους επιστήμονες θρησκευτικής σημασίας!
Από την Αίγυπτο μεταδόθηκαν σε γειτονικές χώρες και πολιτισμούς μέσω του εμπορίου (Μεσογείου, Περσίας, Αραβίας), φθάνοντας το 2.000 πΧ μέχρι την Κίνα. Υπάρχουν πολλές ενδείξεις πως εκείνο το χρονικό διάστημα το τατουάζ εξαπλώθηκε σε όλη την υδρόγειο.
Από την Αίγυπτο το τατουάζ εξαπλώθηκε κατά μήκος των εμπορικών καθημερινών δρόμων σε όλη την περιοχή της Μεσογείου και ανατολικά στην Περσία και την Αραβία. Μέχρι το 2.000 πΧ, η πρακτική του τατουάζ είχε φτάσει στην Κίνα κατά μήκος της Ασίας.
Η λέξη “Tattoo” είναι παράφραση της λέξης Tattawing των Μαορί (Νέα Ζηλανδία). Η λέξη “Maori” σημαίνει «κανονικός» ή «κοινός» στη Μαορί γλώσσα. Συχνά οι πολεμιστές πήγαιναν γυμνοί στη μάχη, «ντυμένοι» μόνο με τα απίθανα τατουάζ σε όλο τους το σώμα και μία πλεκτή από λινάρι ζώνη γύρω από τη μέση.
Στην πολυνησιακή διάλεκτο η λέξη «Τα» σημαίνει σχέδιο και «Ατουάζ» δηλώνει «αυτόν που δίνει πνοή στα πλάσματα της γης»!
Με άλλα λόγια, «Τατουάζ» σημαίνει «το σχέδιο που σου δίνει τη προστασία των θεών»! Επιπλέον, έχει τις έννοιες «ανεξίτηλο σημάδι», «σχέδιο στο δέρμα», «μαρκάρω κάτι», «κεντώ πάνω στο δέρμα». Για τους Μαορί ακόμη και σήμερα, τα τατουάζ είναι κομμάτι της ιστορίας τους, πολύ «ιερό»!
Στους πρωτόγονους πολιτισμούς, το τατουάζ ήταν παγκόσμιο. Οι αραβικές φυλές σημάδευαν τα μέτωπα ή τα μάγουλα των νεαρών κοριτσιών και το αφαιρούσαν με ενεργό ασβέστη και σαπούνι όταν το κορίτσι παντρευόταν.
Στην περιοχή των Nagas της ανατολικής Ινδίας και της Βόρειας Βιρμανίας και οι δύο σύζυγοι έφεραν αναγνωριστικά σημάδια. Οι Ινδιάνοι Τόμσον της Βρετανικής Κολομβίας έλεγχαν το κουράγιο τους εφαρμόζοντας έναν οδυνηρό τύπο τατουάζ.
Στην Παραγουάη, τα τατουάζ ήταν ένα σύμβολο εφηβείας. Το τατουάζ κεντήματος του δέρματος με βελόνα και κλωστή συνηθιζόταν να αυξάνει την ομορφιά των Εσκιμώων κοριτσιών. Και για ένα χρονικό διάστημα οι γυναίκες από την Τουρκία διακοσμούσαν τα πηγούνια τους με κουκίδες τατουάζ.
Στη Δύση εμφανίζεται το τατουάζ αρχικά στους Σταυροφόρους και το 1691 από τον Ουίλιαμ Ντάμφερ, εξερευνητή θαλασσών, στην επιστροφή του στο Λονδίνο μετά από τα ταξίδια του στην Πολυνησία και στα νησιά του Ειρηνικού.
Στα τέλη του 17ου αιώνα το τατουάζ μεταφέρεται ουσιαστικά στην Ευρώπη από τον Κάπτεν Κουκ, ο οποίος φέρνει μαζί του ειδικούς τεχνίτες από την Πολυνησία με σκοπό τη διάδοσή του.
Στις αρχές του 18ου αιώνα το τατουάζ γίνεται μόδα στις αριστοκρατικές τάξεις της Ευρώπης και ύστερα εγκαταλείπεται. Τον 19ο αιώνα γίνεται πάλι μόδα στην Αγγλία και σε κάποιες ευρωπαϊκές χώρες.
Οι αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν την τεχνική της δερματοστιξίας ήδη από τη μυκηναϊκή εποχή, ωστόσο δεν έπαυαν να την θεωρούν ως συνήθεια των βαρβάρων. Χαρακτηριστικό δουλείας, υποτέλειας και υποταγής.
Ο Πλούταρχος αναφέρει πως οι Συρακούσιοι, μετά από τη συντριβή των Αθηναίων στις Συρακούσες της Σικελίας, έβαλαν ένα άλογο με τη μορφή τατουάζ στα μέτωπα των αιχμαλώτων.
Οι Ρωμαίοι σημάδευαν με τατουάζ τους σκλάβους και τους εγκληματίες και με το γράμμα “D” τους λιποτάκτες. Αργότερα, το 750 μΧ, το ίδιο έκαναν και οι Κινέζοι στους εγκληματίες.
Στη Νέα Γουινέα και στη Βιρμανία χρησιμοποιούταν ως διακριτικό των φυλών, ενώ στη Νέα Ζηλανδία αποτελούσε έμβλημα τιμής. Οι Ινδιάνοι Τόμσον έλεγχαν το κουράγιο τους, κυρίως των νέων, εφαρμόζοντας τον οδυνηρότερο τρόπο τατουάζ.
Στην Παραγουάη ήταν σύμβολο της εφηβείας, ενώ κάποιες φυλές στην Ινδία το χρησιμοποιούσαν σαν μέσο καλλωπισμού και σεξουαλικής διέγερσης.
Ο Ιπποκράτης είχε παρατηρήσει πως οι Σκύθες έκαναν τατουάζ στα χέρια και στα στήθη τους με σκοπό να γίνουν πιο δυνατοί. Στην Παλαιστίνη πιστεύουν ότι αν κάνουν τατουάζ στο χέρι, το προστατεύουν από στραμπούληγμα ή εξάρθρωση. Στο Ιράκ πιστεύουν ότι το τατουάζ φέρνει μακροζωία.
Στην Ινδία με τα τατουάζ πίστευαν ότι εξορκίζουν την κακή τύχη και τις αρρώστιες. Οι Ινδοί της Βεγγάλης, μάλιστα, ακόμη πιστεύουν ότι άστικτα πρόσωπα θα γνωρίσουν δυσκολίες στον μεταθανάτιο βίο τους, ενώ είχαν τα τατουάζ και ως φυλακτά, θεωρώντας ότι τους προστάτευαν ακόμη και από τον εχθρό στη μάχη.
Στην Ινδονησία θεωρούσαν ότι με τα τατουάζ λάμβαναν δύναμη για να αντιμετωπίσουν τις καθημερινές δυσκολίες, όπως στο κυνήγι αγρίων ζώων για την επιβίωσή τους. Στη Βόρνεο τα τοποθετούσαν γύρω από τον καρπό και τα δάκτυλα για προστασία από τις αρρώστιες.
Στην Ταϊτή τα χρησιμοποιούν ακόμη ως φυλακτό για την αποτροπή παντός κακού. Στο Νεπάλ οι γυναίκες εκτός από τα τατουάζ διακοσμούν τα χέρια τους με περίτεχνα σχέδια χένας κατά την παραμονή της βουδιστικής εορτής “Eid ul-Fitr”.
Στη Βιρμανία ακόμη πιστεύουν ότι αν είναι πάνω από την καρδιά, μπορούν να σταματήσουν το κακό. Τα μαύρα είναι περισσότερο διακοσμητικά, ενώ τα κόκκινα τα χρησιμοποιούν για προστασία από τη βασκανία και την αρρώστια.
Οι Σαμάνοι ήδη από το 2.000 πΧ χρησιμοποιούσαν το τατουάζ ως ένα είδος βελονισμού στης θρησκευτικές τους τελετές μύησης. Οι Εσκιμώοι και οι κάτοικοι των νησιών Φίτζι κάνουν τατουάζ για να εξασφαλίσουν ευτυχία στη μέλλουσα ζωή.
Οι Ιάπωνες το χρησιμοποιούν για καλλωπιστικούς αλλά και θρησκευτικούς λόγους, πιστεύοντας ότι με τατουάζ με φίδια και δράκους εξορκίζουν τους φόβους και τους εφιάλτες τους.
Στις Φιλιππίνες υπάρχει η δεισιδαιμονία, σύμφωνα με την οποία ο νικητής πολεμιστής ή κυνηγός έπαιρνε τη δύναμη του φονευμένου εχθρού ή του θηράματος αν το ζωγράφιζε πάνω στο σώμα του. Στις φυλές της Αφρικής έχουν πάντοτε σχέση με τη θρησκεία, τη φυλή και τις προλήψεις.
Αυτή είναι μία σύντομη αναφορά στην ιστορία του τατουάζ στα βάθη των αιώνων και του ρόλου τους στη ζωή των ανθρώπων.
υγ: Το τατουάζ της ψυχής μου, λοιπόν, γράφει… ΑΡΗΣ , ένα σύμβολο πίστης
εσας;;;;;;;;;
