kronos
Μέγας
- Εγγρ.
- 28 Δεκ 2006
- Μηνύματα
- 4.476
- Κριτικές
- 3
- Like
- 12.568
- Πόντοι
- 3.506
Μετα απο το εξαιρετικο αρθρο "περί αιδοίου...." που δημοσιευθηκε στο site, ηταν καιρος να υπαρξει και ενα αναλογο αρθρο "περι πέους..."
Τα σχετικα αρθρα θα τα βρειτε:
"περι αιδοιου........"
"περι πεους.........."
Περί πέους..........
Παίζουν, με σειρά εμφανίσεως: Τομάζος - (Πανούλης), Απαράδεκτος (Ρούλης), Αντεμήν Ταπάρω (εκπονητής) Ήταν κάποτε ένα σιαμαίο με δύο κεφάλια, ένα πάνω και ένα κάτω, που δεν μπορούσε να αποφασίσει ποιο απ΄ τα δυο έκανε κουμάντο. Το πάνω κεφάλι το βάφτισαν Πανούλη, ενώ το κάτω το φωνάζαν Ρούλη. Το σιαμαίο ήταν φυσικά, ? αγόρι.
Μία φορά κι΄ έναν καιρό, ο Πανούλης είχε ανασηκωθεί στις μύτες των ποδιών του ? δεν ήταν δα και πρώτο μπόι ? για να πλύνει το Ρούλη - το κάτω του κεφάλι - στο λαβομάνο. Ο Ρούλης - πολύ του άρεσε το μπάνιο του παιδιού - τέντωσε τη κορμάρα του για να πλυθεί καλύτερα, αλλά ο Πανούλης τον παρεξήγησε. Νόμισε πως «σηκώθηκε» γιατί ήθελε την αρχηγία. Τον πλάκωσε στα σκαμπίλια για να καταστείλει την εξέγερση, μέχρι που ο Ρούλης τα πήρε άγρια και τον έφτυσε. (σσ. Η ιδέα τούτη ανήκει στον Αλμπέρτο Μοράβια = εγώ και αυτός = και όχι στον ταπεινό εκπονητή)
Ήταν πιτσιρικάς ακόμα ο Πανούλης, στις αρχές της εφηβείας, και ήταν η πρώτη φορά που ο Ρούλης τον έφτυνε. Του Πανούλη, πολύ του άρεσε το φτύσιμο, και από τότε προκαλούσε το Ρούλη αρκετές φορές κάθε μέρα. Ο δε Ρούλης αψίθυμος καθώς ήταν εκείνη την πρώιμη εποχή, τον έφτυνε συνεχώς, και ο φαύλος κύκλος του Αυνάν, καλά κρατούσε...
Ο Ρούλης κατάλαβε αμέσως ποιος είναι το αφεντικό, διότι ο Πανούλης ήταν πάντα πρόθυμος να εκτελέσει τις διαταγές του, με αντάλλαγμα, ? ένα φτύσιμο. Πέρασαν οι μήνες που έφερναν τα χρόνια ώσπου έφτασαν στη μέση της εφηβείας και ο Πανούλης άρχισε να μισεί το Ρούλη. Τον θεωρούσε στούμπο και μισοριξιά. Ο Ρούλης απ΄την πλευρά του, μπορεί να μην ήταν έξτρα λάρτζ αλλά δεν ήταν και νάνος, οπότε η στάση του Πανούλη, πολύ τον πίκρανε.
Μεγάλωνε ο Πανούλης, μεγάλωνε και ο Ρούλης και είχαν και οι δύο τους προβλήματα. Ο ένας με τον άλλο και οι δύο μαζί, ? με το αντίθετο φύλο. Όσο ο Πανούλης εξουσιαζόταν απ΄ τον Ρούλη, άλλο τόσο και παραπάνω εξουσιαζόταν ο Ρούλης απ΄ το αιδοίο. Το αιδοίο έκανε νάζια, ο Ρούλης έλιωνε και ο Πανούλης έσπευδε να ικανοποιήσει για να ικανοποιηθεί.
Κάποτε πήγαν σ΄ ένα μουσείο και από τότε ο Ρούλης εκτροχιάστηκε. Είδε τα φαλλικά σύμβολα που του έμοιαζαν και πίστεψε πως είναι Θεός. Δεν ήξερε ότι έχουμε, επισήμως, αλλάξει θρησκεία, ούτε πως οι φαλλοί δεν είναι πλέον ιεροί. Καλύτερα όμως που δεν ήξερε. Ο Ρούλης έπρεπε να κάνει καριέρα φαλλού και σαν φαλλός όφειλε να έχει μια αυτοπεποίθηση ένα πράμα. Αλλιώς κινδύνευε να πέσει σε μαρασμό ή σε ασύστολη κοκορογαμία ή ακόμα και σε χάπια μπλε δυναμοκαυλωτικά. (κοκορογαμία (η): πρόωρη εκσπερμάτωση)
Απροπό, εκσπερμάτωση (η) και κατά ορισμένους εκσπερμάτιση (επίσης η), λέγεται η εκτόξευση του σπέρματος από το πέος του άνδρα κατά τον οργασμό. Αντιθέτως κατούρημα ονομάζεται η εκτόξευση των ούρων από το πέος του άνδρα μετά από κατανάλωση μπύρας.
Μπαϊδεγουέϊ, μια και το πόνημα διάγει την επιστημονική του φάση, σε αντίθεση με το αιδοίο το οποίο είναι ευάλωτο σε όλων των ειδών τα μικρόβια, βακτηρίδια, μικροοργανισμούς και άλλες σιχασιές, ο Ρούλης ήταν ήταν «υψηλού κινδύνου», σε ψυχολογικού τύπου ασθένειες. Κοκορογαμία, αφλογιστία, λουμπάγκο, μαλθακότητα , ανικανότητα κουλουπού. Επίσης κινδύνευε και από ψυχονευρωτικές ασθένειες όπως ο πριαπισμός. (Μη γλείφεστε κυρίες μου, ασθένεια είναι, δεν είναι δώρο εκ θεού! Αμάν πια!)
Τα χρόνια περνούσαν και ο Πανούλης, φοιτητής πλέον, έγινε ολίγον βουλγκάρ. Αν δεν γούσταρε κάποιον, έλεγε «ζντημπούτζαμ σε γράφω» και έδειχνε το Ρούλη. Αν θεωρούσε κάτι ευτελές, έλεγε «δεν δίνω ούτε μιανμπούτζα γι αυτό» και ξαναέδειχνε το Ρούλη.
Έτσι, ο Ρούλης αποφάσισε να τον τιμωρήσει. Τον αγνόησε. Δεν του έδινε καμία σημασία. Δεν έλιωνε για γκόμενες , ούτε ζητούσε ενδοπαλάμιο ψευδοσυνουσίαση (call me malakia). Ούτε ένα τόσο δα φτυσιματάκι δεν έριξε ο Ρούλης για είκοσι ημέρες και εικοσιμία ολόκληρες νύχτες. Την εικοστή πρώτη ημέρα κατά τας γραφάς, ο Πανούλης πήγε για μπάνιο ? ήταν φαίνεται Παρασκευή ? και ανακάλυψε πως ο Ρούλης ήταν ασθενής. Ένα άσπρο υγρό έρεε απ΄ το στόμα του. Χωρίς καθυστέρηση, τον πήρε απ΄το χέρι και έτρεξαν στο γιατρό. Ο γιατρός ? ασκητής πρέπει να έγραφε η ταμπέλα - είδε που ο Πανούλης είχε το ύφος του πρώην μαλάκα και νυν «αγάμου και απάρτου γωνία» πρόσεξε που τα υγρά ήσαντάνε άχρωμα και άοσμα και έβγαλε διάγνωση ταχαίως αλλά ουχί προχείρως. Τσίφτικη διάγνωση.
-«Πόσο καιρό έχεις να συνουσιαστείς παιδί μου;» Ρώτησε ο ντοτόρος ο πρόστυχος, και ο Πανούλης δεν απάντησε. Μόνο κοκκίνισε. Ο επιστήμων τόπιασε το πονοούμενο και ξαναρώτησε με ύφος πατρικό. -«Πόσο καιρό έχεις να τον παίξεις παιδί μου;» -«20 μέρες και 21 νύχτες κύριε επιστήμων», απάντησε ο Πανούλης. -«Μπορείς παιδί μου να αποστηθίσεις την συνταγή που θα σου δώσω ή να τη γράψω;» -«Μπορώ!», είπε περήφανος ο Πανούλης και ο σοφός επιστήμων τον έστειλε να ρίξει δύο μαλατσίες στη σειρά, διότι ? καθώς εξήγησαν τα επιστημονικά του χείλη ? «ο οργανισμός μας, αποβάλλει οτιδήποτε παράγει και εμείς δεν καταναλώνουμε». Τη ώρα δε που ο Πανούλης έφευγε για να εφαρμόσει το γιατρικό, ο μέγας γνώστης ακούστηκε να μονολογεί, «μακαλά βρεμαλάκαμ?, ούτε ονείρωξη δεν είχες;»
Έτσι ο Πανούλης έμαθε πως ο Ρούλης ήθελε στοργή και προδέρμ και πως είχαν ο ένας την ανάγκη του άλλου.
Μια μέρα βροχερή και συννεφιασμένη, διάβαζαν ? τα δυό τους μόνα - ένα πορνοπεριοδικό. Ανάμεσα σε ένα χαμογελαστό κώλο και ένα φαρμακερό αιδοίο βρήκαν μια επίσημη στατιστική μελέτη, απ? αυτές που βάζουν όταν υπάρχει έλλειψη κώλων άνευ κυτταρίτιδος.
Μέσος όρος μήκους ενός πέους σε χαλαρή στάση: 8,8 εκατοστά, σε στύση: 13 εκ.-16 εκ. - Αμέσως ο Ρούλης πήρε τα πάνω του. «Είδες βρε αχάριστε; Είδες;» - Το μεγαλύτερο πέος που έχει μετρηθεί μέχρι σήμερα: 33 εκατοστά - Ήταν η σειρά του Πανούλη. «Δεν σε βλέπω να ομιλείς. Αλώστε, δεν δικαιούσαι δια να ομιλείς?.» Έτσι είπε ο είρων ? - Το μικρότερο: 2 εκατοστά - «Αυτό έπρεπε να έχεις για να μάθεις, κομπλεξικέ» Πετάχτηκε ο Ρούλης - Μέσος όρος εκσπερματώσεων στη ζωή ενός άνδρα: 7.200 φορές - «Λίγα ψωμιά σου μένουν», είπε ο Πανούλης - Μέσος όρος εκσπερματώσεων από αυνανισμό: 2.000 - «Ούπς! Ξεπεράσαμε το όριο. Λες να φάμε πρόστιμο;» Γέλασε ο Ρούλης - Μέση ταχύτητα εκσπερμάτισης: 56 χ.λ.μ./ ώρα - «Κάτσκαλά! Είμαι τούρμπο!» Περηφανεύτηκε ο Ρούλης. - Μέσος όρος θερμίδων σε μια κουταλιά σπέρματος: 7 - «Γιαυτό δεν μου κάθεται το Κατινάκι. Κάνει δίαιτα!» είπε ο Πανούλης προβληματισμένος. - Όλα τα πέη έχουν μια ελαφρά κλίση προς τα αριστερά ή προς τα δεξιά. Δεν υπάρχει απόλυτα ίσιο πέος. - «Αν με ξαναπείς στραβοκάνη» ?.. είπε ο Ρούλης.
Έτσι περνούσαν οι ώρες, οι βδομάδες, τα χρόνια και ο Ρούλης συνέχιζε να κάνει κουμάντο διότι ο Πανούλης τον είχε εκλάβει για σπουδαίο πρόσωπο. Δεν γνώριζε ότι από επιστημονικής απόψεως ο Ρούλης προοριζόταν για να εξυπηρετήσει δύο λειτουργίες μόνο: να είναι ο αγωγός για την έξοδο των ούρων και το όργανο που εισάγει το σπέρμα στο γυναικείο κόλπο. Δεν είχε συνειδητοποιήσει πως ο Ρούλης δεν ήταν τίποτε περισσότερο από ένα κεφάλαιο σε ιατρική εγκυκλοπαίδεια.
Δεν γνώριζε πως ο Ρούλης αποτελείται από σπογγώδεις ιστούς σε τρεις κυλινδρικές στήλες.
Στην πραγματικότητα, ο Ρούλης υπήρχε επειδή κατά μήκος και στο εσωτερικό του σπογγώδους σώματος του, βρισκόταν η ουρήθρα. Η δε ουρήθρα ήταν ένας στενός σωλήνας που μετέφερε σπέρμα και ούρα έξω από το σώμα, χάρη σ΄ ένα άνοιγμα στην άκρη της βαλάνου. Δηλαδή, ένα αποχετευτικό σύστημα.
«Είναι πολύ μεγάλη αδικία που στη ζωή αυτή ερχόμαστε από την ίδια οδό που αποβάλλονται τα ούρα. Δυστυχώς τα παιδιά δεν τα φέρνει ο πελαργός. Τα φέρνουν οι υπόνομοι.» ?. Έτσι είπε ο Πανούλης όταν τάμαθε όλα αυτά
και όταν ακόμα έμαθε πως ο άντρας (με το αποχετευτικό του σύστημα) γεννά και η γυναίκα (η μήτρα του κόσμου όλου) τίκτει.
Μια και μιλάμε όμως για τον Ρούλη και το αποχετευτικό του, θα πρέπει να σας πω ότι στη διάρκεια της στύσης η ουρήθρα συμπιέζεται, ώστε να αποκλείεται η εκροή ούρων. Ευτυχώς. Φανταστείτε πως αν δεν είχαν έτσι τα πράγματα, αντί για το ένδοξο «Χύνω Χύνω» θα φωνάζαμε «Κατουράω Κατουράω».
Πάντως ο Ρούλης είναι αθληταράς. Όλο του το σώμα καλύπτεται από μυς και από ένα πλούσιο δίκτυο αιμοφόρων αγγείων. Έχει λεπτό και ελαστικό δέρμα, χωρίς καθόλου λίπος, που είναι χαλαρά συνδεδεμένο με τους ιστούς κάτω από την επιφάνειά του. Είναι εφοδιασμένος με πολλά αισθητήρια νεύρα καθώς και με νεύρα του αυτόνομου νευρικού συστήματος, που ξεκινά από την πύελο. Και βέβαια είναι σπογγώδης. Χάρη σε αυτή την ιδιότητα, όταν ο χαλαρώνει, στραγγίζει, και όταν γκαβλώνει παραφουσκώνει με αίμα και διογκώνεται. Με άλλα λόγια, ο Ρούλης δεν είναι παρά ένα βετέξ ειδικής χρήσεως και κατασκευής.
Και τώρα ολίγον hard core για μερακλήδες. (Οι πουριτανοί αναγνώσται παρακαλούνται να πηδήξουν την παράγραφο τούτη - ραντεβού στην επόμενη ?, και οι κυρίες παρακαλούνται να κοκκινίσουν.) Ο Ρούλης αποτελείται από την βάλανο (το κεφάλι) και τη ράβδο (το σώμα) ενώ μεταξύ τους υπάρχει ένας δακτύλιος που λέγεται κορώνα και είναι ,ας πούμε, ο πρησμένος λαιμός του. Το δέρμα του Ρούλη σχηματίζει μία πτυχή, την ακροπροσθία ή πόσθη (ας το πούμε καπέλο), που ξεκινώντας από την κορώνα (τον πρησμένο λαιμό) καλύπτει τη βάλανο. Η ακροποσθία, στην κάτω της πλευρά, ενώνεται με την εσωτερική επιφάνεια της βαλάνου με ένα μικρό κομμάτι δέρμα, το χαλινό (ή πετσάκι). Το πετσάκι αυτό είναι ευαίσθητο και σε περίπτωση πρωκτικού σεξ με φρεσκομυημένες γκόμενες ή έστω και ιεραποστολικού με Ασιάτισες, ξεσκίζεται και τσούζει. Στους νεογέννητους Πανούληδες η ακροπροσθία του Ρούλη είναι προσκολλημένη στη βάλανο, αλλά από τη νηπιακή ηλικία αρχίζει σταδιακά να αποχωρίζεται. Κατά τη σεξουαλική δραστηριότητα, (γκούπατης γκούπατης) η ακροπροσθία (καπέλο) υποχωρεί αποκαλύπτοντας τη βάλανο (κεφάλι), διότι ο Ρούλης είναι ευγενής και όταν βρίσκεται μπροστά σε κυρίες βγάζει πάντα το καπέλο.
Ακολουθεί πλερωμένη διαφήμιση: «Για τις κερίες που δεν κατάφεραν, δια της περιγραφής, να σχηματίσουν πλήρη εικόνα, προσφέρονται διδακτικά τέϊα σε χώρο αξιοπρεπή και κόστος αφόρνταμπολ. Για πλεροφορίες τελεφωνήστε του Πανούλη και ζητήστε τον Ρούλη.»
Τώρα που έχουμε χαλαρώσει, πρέπει να σας πω ότι κυκλοφορεί ένας μύθος που λέει πως όσο μεγαλύτερο Ρούλη διαθέτει ένας Πανούλης, τόσο καλύτερος εραστής είναι. Αυτός ο μύθος είναι απόλυτα σωστός με την προϋπόθεση βέβαια να αποφεύγονται οι υπερβολές. ʼλλωστε το μέγεθος είναι μεν σημαντικό αλλά δεν είναι το μοναδικό χαρακτηριστικό που κάνει το Ρούλη ελκυστικό. Είναι γνωστό πως κάθε Ρούλης έχει ξεχωριστή φάτσα. Λέγεται μάλιστα πως μία φυσιογνώστρια μπορεί να αναγνωρίσει ένα Πανούλη, απ΄ το Ρούλη του. Όπερ, όλοι οι Ρούληδες δεν είναι ίδιοι. Υπάρχουν μικροί, μεγάλοι, στραβοί, περισσότερο στραβοί, χονδροί, αδύνατοι, ζαρωμένοι, μικροκέφαλοι, χονδροκέφαλοι, με καπέλο, χωρίς καπέλο (περιτομή) κουλουπού κουλουπού. Ακόμα και σε χρώμα διαφέρουν οι Ρούληδες. Κυρίως όμως, διαφέρουν στη σκληράδα. Υπάρχουν Ρούληδες βούτυρα και Ρούληδες ατσάλια. Δέον όπως προτιμηθούν οι δεύτεροι.
Μία παλιά Κινέζικη παροιμία που λέγεται μόνο από μάνα σε κόρη και γι΄ αυτό δεν είναι ευρύτερα γνωστή, λέει: «ανάμεσα σε ένα μεγάλο και σ΄ ένα μικρό, να διαλέγεις το πιο ντούρο.»
Κατά τ΄ αλλα ο Ρούλης έχει δύο κολλητήρια. Δύο ένδοξες μπαλίτσες που ξεκουράζονται μέσα σ΄ ένα ζαρωμένο σάκο που λέγεται όσχεο. Κάτω από την επιδερμίδα του όσχεου υπάρχει ένας λείος μυς, ο δαρτός χιτών, που συστέλλεται με το κρύο και τη γυμναστική, με αποτέλεσμα να συρρικνώνεται, και να νομίζουν, ο Ρούλης και ο Πανούλης, πως με το πρώτο χιόνι , ταρκίδιατους πήγαν καλιά τους. Οι όρχεις είναι λείοι ωοειδείς αδένες που μοιάζουν με φασόλια γίγαντες χωρίς σάλτσα. Ο αριστερός όρχις κρέμεται λίγο χαμηλότερα από τον δεξιό γιαυτό το λόγο άλλωστε οι κομουνιστές είναι άθρησκοι επειδή δεν αντέχουν αυτή την εκ θεού αδικία. ʼκου το αριστερό από κάτω?..
Το ύψος των όρχεων καθορίζεται από μικρούς μυς, τους κρεμαστήρες, οι οποίοι με τα χρόνια κρεμάνε (εξ ου και κρεμαστήρες) με αποτέλεσμα να έχουμε πλείστα ατυχήματα εις τους γέροντας οι οποίοι σκοντάφτουν σταρκίδιατους, πέφτουν και μας αφήνουν χρόνους νάχουμε. Εξ ου και η παροιμία, ο γέρος ή από πέσιμο ή από χέσιμο θα πάει.
Το μεν πέσιμο το αναλύσαμε, το δε χέσιμο θα αναλυθεί εις το, περί πρωκτού πόνημα. Ανακεφαλαιώνοντας, οι όρχεις του ταύρου μετά την ταυρομαχία αποτελούν μεζέ, ενώ οι όρχεις του ταυρομάχου ? ανεξαρτήτως αποτελέσματος - δεν αποτελούν μεζέ. Όπερ, κάλιο να κερδίσει ο ταυρομάχος, έστω και για λόγους γαστρονομίας!
Φτουγαμώτο!, ξέχασα να αναφέρω πως τα σπερματοζωάρια, για να αναπτυχθούν φυσιολογικά, πρέπει να παράγονται σε θερμοκρασία δύο με τρεις βαθμούς χαμηλότερη από εκείνη του σώματος. Γι αυτό, άλλωστε, ταρκίντια βρίσκονται "έξω" από το σώμα και όχι λόγω εξώσεως που δε πλέρωσαν το νοίκι.
ʼρα στην περίπτωση που κάποια κυρία ζητήσει «καιταρκίντια μέσα ρεεεεέ», προφανώς, ? δεν θέλει να κάνει παιδί.
Έτσι είχαν τα πράγματα με τον Πανούλη και το Ρούλη, όταν τους πήρα συνέντευξη, μου είχαν ζητήσει δε, να σας πω ότι χάρηκαν που τους γνωρίσατε μέσα απ΄ το διδακτικό πόνημα που ήθελα να εκπονήσω, και ότι θα χαιρόντουσαν πολύ να σας γνωρίσουν και από κοντά, κυρίως αν είστε νέα ωραία και πρόθυμη.
Επίσης, μου είχαν ζητήσει, να μην αναφερθώ στο penis envy «επειδής τσαντίζονται οι γκόμενες» και «λόγω που έχει πέσει μία σχετική αναβροχιά και διάγουμε βίο αγάμητο τελευταία».
Έτσι είπαν? Και ζήσαν αυτοί καλά, μέχρι τα βαθειά γεράματα, και έγινε ο Ρούλης σα ζελές, ξεχείλωσαν οι κρεμαστήρες και κρέμασαν ταρκίντια του, και τώρα πια ο Πανούλης που έχει πρεσβυωπία, υπερμετρωπία, μυωπία και αστιγματισμό, παραπονιέται πως «βγάααζω τττόνννα, γκααατουράράει τάλλο. Βγάα αζω τάα άλλο, γκκκκαττουτουράει τοόν να. Γιαυτό λερώνουμαι!»
Ντισκλέϊμερ: Το παρόν πόνημα τυγχάνει μη εγκεκριμένο εκ της ακαδημίας Αθηνών και δέον όπως χρησιμοποιηθεί ως τοιούτο.
Τα σχετικα αρθρα θα τα βρειτε:
"περι αιδοιου........"
"περι πεους.........."
Περί πέους..........
Παίζουν, με σειρά εμφανίσεως: Τομάζος - (Πανούλης), Απαράδεκτος (Ρούλης), Αντεμήν Ταπάρω (εκπονητής) Ήταν κάποτε ένα σιαμαίο με δύο κεφάλια, ένα πάνω και ένα κάτω, που δεν μπορούσε να αποφασίσει ποιο απ΄ τα δυο έκανε κουμάντο. Το πάνω κεφάλι το βάφτισαν Πανούλη, ενώ το κάτω το φωνάζαν Ρούλη. Το σιαμαίο ήταν φυσικά, ? αγόρι.
Μία φορά κι΄ έναν καιρό, ο Πανούλης είχε ανασηκωθεί στις μύτες των ποδιών του ? δεν ήταν δα και πρώτο μπόι ? για να πλύνει το Ρούλη - το κάτω του κεφάλι - στο λαβομάνο. Ο Ρούλης - πολύ του άρεσε το μπάνιο του παιδιού - τέντωσε τη κορμάρα του για να πλυθεί καλύτερα, αλλά ο Πανούλης τον παρεξήγησε. Νόμισε πως «σηκώθηκε» γιατί ήθελε την αρχηγία. Τον πλάκωσε στα σκαμπίλια για να καταστείλει την εξέγερση, μέχρι που ο Ρούλης τα πήρε άγρια και τον έφτυσε. (σσ. Η ιδέα τούτη ανήκει στον Αλμπέρτο Μοράβια = εγώ και αυτός = και όχι στον ταπεινό εκπονητή)
Ήταν πιτσιρικάς ακόμα ο Πανούλης, στις αρχές της εφηβείας, και ήταν η πρώτη φορά που ο Ρούλης τον έφτυνε. Του Πανούλη, πολύ του άρεσε το φτύσιμο, και από τότε προκαλούσε το Ρούλη αρκετές φορές κάθε μέρα. Ο δε Ρούλης αψίθυμος καθώς ήταν εκείνη την πρώιμη εποχή, τον έφτυνε συνεχώς, και ο φαύλος κύκλος του Αυνάν, καλά κρατούσε...
Ο Ρούλης κατάλαβε αμέσως ποιος είναι το αφεντικό, διότι ο Πανούλης ήταν πάντα πρόθυμος να εκτελέσει τις διαταγές του, με αντάλλαγμα, ? ένα φτύσιμο. Πέρασαν οι μήνες που έφερναν τα χρόνια ώσπου έφτασαν στη μέση της εφηβείας και ο Πανούλης άρχισε να μισεί το Ρούλη. Τον θεωρούσε στούμπο και μισοριξιά. Ο Ρούλης απ΄την πλευρά του, μπορεί να μην ήταν έξτρα λάρτζ αλλά δεν ήταν και νάνος, οπότε η στάση του Πανούλη, πολύ τον πίκρανε.
Μεγάλωνε ο Πανούλης, μεγάλωνε και ο Ρούλης και είχαν και οι δύο τους προβλήματα. Ο ένας με τον άλλο και οι δύο μαζί, ? με το αντίθετο φύλο. Όσο ο Πανούλης εξουσιαζόταν απ΄ τον Ρούλη, άλλο τόσο και παραπάνω εξουσιαζόταν ο Ρούλης απ΄ το αιδοίο. Το αιδοίο έκανε νάζια, ο Ρούλης έλιωνε και ο Πανούλης έσπευδε να ικανοποιήσει για να ικανοποιηθεί.
Κάποτε πήγαν σ΄ ένα μουσείο και από τότε ο Ρούλης εκτροχιάστηκε. Είδε τα φαλλικά σύμβολα που του έμοιαζαν και πίστεψε πως είναι Θεός. Δεν ήξερε ότι έχουμε, επισήμως, αλλάξει θρησκεία, ούτε πως οι φαλλοί δεν είναι πλέον ιεροί. Καλύτερα όμως που δεν ήξερε. Ο Ρούλης έπρεπε να κάνει καριέρα φαλλού και σαν φαλλός όφειλε να έχει μια αυτοπεποίθηση ένα πράμα. Αλλιώς κινδύνευε να πέσει σε μαρασμό ή σε ασύστολη κοκορογαμία ή ακόμα και σε χάπια μπλε δυναμοκαυλωτικά. (κοκορογαμία (η): πρόωρη εκσπερμάτωση)
Απροπό, εκσπερμάτωση (η) και κατά ορισμένους εκσπερμάτιση (επίσης η), λέγεται η εκτόξευση του σπέρματος από το πέος του άνδρα κατά τον οργασμό. Αντιθέτως κατούρημα ονομάζεται η εκτόξευση των ούρων από το πέος του άνδρα μετά από κατανάλωση μπύρας.
Μπαϊδεγουέϊ, μια και το πόνημα διάγει την επιστημονική του φάση, σε αντίθεση με το αιδοίο το οποίο είναι ευάλωτο σε όλων των ειδών τα μικρόβια, βακτηρίδια, μικροοργανισμούς και άλλες σιχασιές, ο Ρούλης ήταν ήταν «υψηλού κινδύνου», σε ψυχολογικού τύπου ασθένειες. Κοκορογαμία, αφλογιστία, λουμπάγκο, μαλθακότητα , ανικανότητα κουλουπού. Επίσης κινδύνευε και από ψυχονευρωτικές ασθένειες όπως ο πριαπισμός. (Μη γλείφεστε κυρίες μου, ασθένεια είναι, δεν είναι δώρο εκ θεού! Αμάν πια!)
Τα χρόνια περνούσαν και ο Πανούλης, φοιτητής πλέον, έγινε ολίγον βουλγκάρ. Αν δεν γούσταρε κάποιον, έλεγε «ζντημπούτζαμ σε γράφω» και έδειχνε το Ρούλη. Αν θεωρούσε κάτι ευτελές, έλεγε «δεν δίνω ούτε μιανμπούτζα γι αυτό» και ξαναέδειχνε το Ρούλη.
Έτσι, ο Ρούλης αποφάσισε να τον τιμωρήσει. Τον αγνόησε. Δεν του έδινε καμία σημασία. Δεν έλιωνε για γκόμενες , ούτε ζητούσε ενδοπαλάμιο ψευδοσυνουσίαση (call me malakia). Ούτε ένα τόσο δα φτυσιματάκι δεν έριξε ο Ρούλης για είκοσι ημέρες και εικοσιμία ολόκληρες νύχτες. Την εικοστή πρώτη ημέρα κατά τας γραφάς, ο Πανούλης πήγε για μπάνιο ? ήταν φαίνεται Παρασκευή ? και ανακάλυψε πως ο Ρούλης ήταν ασθενής. Ένα άσπρο υγρό έρεε απ΄ το στόμα του. Χωρίς καθυστέρηση, τον πήρε απ΄το χέρι και έτρεξαν στο γιατρό. Ο γιατρός ? ασκητής πρέπει να έγραφε η ταμπέλα - είδε που ο Πανούλης είχε το ύφος του πρώην μαλάκα και νυν «αγάμου και απάρτου γωνία» πρόσεξε που τα υγρά ήσαντάνε άχρωμα και άοσμα και έβγαλε διάγνωση ταχαίως αλλά ουχί προχείρως. Τσίφτικη διάγνωση.
-«Πόσο καιρό έχεις να συνουσιαστείς παιδί μου;» Ρώτησε ο ντοτόρος ο πρόστυχος, και ο Πανούλης δεν απάντησε. Μόνο κοκκίνισε. Ο επιστήμων τόπιασε το πονοούμενο και ξαναρώτησε με ύφος πατρικό. -«Πόσο καιρό έχεις να τον παίξεις παιδί μου;» -«20 μέρες και 21 νύχτες κύριε επιστήμων», απάντησε ο Πανούλης. -«Μπορείς παιδί μου να αποστηθίσεις την συνταγή που θα σου δώσω ή να τη γράψω;» -«Μπορώ!», είπε περήφανος ο Πανούλης και ο σοφός επιστήμων τον έστειλε να ρίξει δύο μαλατσίες στη σειρά, διότι ? καθώς εξήγησαν τα επιστημονικά του χείλη ? «ο οργανισμός μας, αποβάλλει οτιδήποτε παράγει και εμείς δεν καταναλώνουμε». Τη ώρα δε που ο Πανούλης έφευγε για να εφαρμόσει το γιατρικό, ο μέγας γνώστης ακούστηκε να μονολογεί, «μακαλά βρεμαλάκαμ?, ούτε ονείρωξη δεν είχες;»
Έτσι ο Πανούλης έμαθε πως ο Ρούλης ήθελε στοργή και προδέρμ και πως είχαν ο ένας την ανάγκη του άλλου.
Μια μέρα βροχερή και συννεφιασμένη, διάβαζαν ? τα δυό τους μόνα - ένα πορνοπεριοδικό. Ανάμεσα σε ένα χαμογελαστό κώλο και ένα φαρμακερό αιδοίο βρήκαν μια επίσημη στατιστική μελέτη, απ? αυτές που βάζουν όταν υπάρχει έλλειψη κώλων άνευ κυτταρίτιδος.
Μέσος όρος μήκους ενός πέους σε χαλαρή στάση: 8,8 εκατοστά, σε στύση: 13 εκ.-16 εκ. - Αμέσως ο Ρούλης πήρε τα πάνω του. «Είδες βρε αχάριστε; Είδες;» - Το μεγαλύτερο πέος που έχει μετρηθεί μέχρι σήμερα: 33 εκατοστά - Ήταν η σειρά του Πανούλη. «Δεν σε βλέπω να ομιλείς. Αλώστε, δεν δικαιούσαι δια να ομιλείς?.» Έτσι είπε ο είρων ? - Το μικρότερο: 2 εκατοστά - «Αυτό έπρεπε να έχεις για να μάθεις, κομπλεξικέ» Πετάχτηκε ο Ρούλης - Μέσος όρος εκσπερματώσεων στη ζωή ενός άνδρα: 7.200 φορές - «Λίγα ψωμιά σου μένουν», είπε ο Πανούλης - Μέσος όρος εκσπερματώσεων από αυνανισμό: 2.000 - «Ούπς! Ξεπεράσαμε το όριο. Λες να φάμε πρόστιμο;» Γέλασε ο Ρούλης - Μέση ταχύτητα εκσπερμάτισης: 56 χ.λ.μ./ ώρα - «Κάτσκαλά! Είμαι τούρμπο!» Περηφανεύτηκε ο Ρούλης. - Μέσος όρος θερμίδων σε μια κουταλιά σπέρματος: 7 - «Γιαυτό δεν μου κάθεται το Κατινάκι. Κάνει δίαιτα!» είπε ο Πανούλης προβληματισμένος. - Όλα τα πέη έχουν μια ελαφρά κλίση προς τα αριστερά ή προς τα δεξιά. Δεν υπάρχει απόλυτα ίσιο πέος. - «Αν με ξαναπείς στραβοκάνη» ?.. είπε ο Ρούλης.
Έτσι περνούσαν οι ώρες, οι βδομάδες, τα χρόνια και ο Ρούλης συνέχιζε να κάνει κουμάντο διότι ο Πανούλης τον είχε εκλάβει για σπουδαίο πρόσωπο. Δεν γνώριζε ότι από επιστημονικής απόψεως ο Ρούλης προοριζόταν για να εξυπηρετήσει δύο λειτουργίες μόνο: να είναι ο αγωγός για την έξοδο των ούρων και το όργανο που εισάγει το σπέρμα στο γυναικείο κόλπο. Δεν είχε συνειδητοποιήσει πως ο Ρούλης δεν ήταν τίποτε περισσότερο από ένα κεφάλαιο σε ιατρική εγκυκλοπαίδεια.
Δεν γνώριζε πως ο Ρούλης αποτελείται από σπογγώδεις ιστούς σε τρεις κυλινδρικές στήλες.
Στην πραγματικότητα, ο Ρούλης υπήρχε επειδή κατά μήκος και στο εσωτερικό του σπογγώδους σώματος του, βρισκόταν η ουρήθρα. Η δε ουρήθρα ήταν ένας στενός σωλήνας που μετέφερε σπέρμα και ούρα έξω από το σώμα, χάρη σ΄ ένα άνοιγμα στην άκρη της βαλάνου. Δηλαδή, ένα αποχετευτικό σύστημα.
«Είναι πολύ μεγάλη αδικία που στη ζωή αυτή ερχόμαστε από την ίδια οδό που αποβάλλονται τα ούρα. Δυστυχώς τα παιδιά δεν τα φέρνει ο πελαργός. Τα φέρνουν οι υπόνομοι.» ?. Έτσι είπε ο Πανούλης όταν τάμαθε όλα αυτά
και όταν ακόμα έμαθε πως ο άντρας (με το αποχετευτικό του σύστημα) γεννά και η γυναίκα (η μήτρα του κόσμου όλου) τίκτει.
Μια και μιλάμε όμως για τον Ρούλη και το αποχετευτικό του, θα πρέπει να σας πω ότι στη διάρκεια της στύσης η ουρήθρα συμπιέζεται, ώστε να αποκλείεται η εκροή ούρων. Ευτυχώς. Φανταστείτε πως αν δεν είχαν έτσι τα πράγματα, αντί για το ένδοξο «Χύνω Χύνω» θα φωνάζαμε «Κατουράω Κατουράω».
Πάντως ο Ρούλης είναι αθληταράς. Όλο του το σώμα καλύπτεται από μυς και από ένα πλούσιο δίκτυο αιμοφόρων αγγείων. Έχει λεπτό και ελαστικό δέρμα, χωρίς καθόλου λίπος, που είναι χαλαρά συνδεδεμένο με τους ιστούς κάτω από την επιφάνειά του. Είναι εφοδιασμένος με πολλά αισθητήρια νεύρα καθώς και με νεύρα του αυτόνομου νευρικού συστήματος, που ξεκινά από την πύελο. Και βέβαια είναι σπογγώδης. Χάρη σε αυτή την ιδιότητα, όταν ο χαλαρώνει, στραγγίζει, και όταν γκαβλώνει παραφουσκώνει με αίμα και διογκώνεται. Με άλλα λόγια, ο Ρούλης δεν είναι παρά ένα βετέξ ειδικής χρήσεως και κατασκευής.
Και τώρα ολίγον hard core για μερακλήδες. (Οι πουριτανοί αναγνώσται παρακαλούνται να πηδήξουν την παράγραφο τούτη - ραντεβού στην επόμενη ?, και οι κυρίες παρακαλούνται να κοκκινίσουν.) Ο Ρούλης αποτελείται από την βάλανο (το κεφάλι) και τη ράβδο (το σώμα) ενώ μεταξύ τους υπάρχει ένας δακτύλιος που λέγεται κορώνα και είναι ,ας πούμε, ο πρησμένος λαιμός του. Το δέρμα του Ρούλη σχηματίζει μία πτυχή, την ακροπροσθία ή πόσθη (ας το πούμε καπέλο), που ξεκινώντας από την κορώνα (τον πρησμένο λαιμό) καλύπτει τη βάλανο. Η ακροποσθία, στην κάτω της πλευρά, ενώνεται με την εσωτερική επιφάνεια της βαλάνου με ένα μικρό κομμάτι δέρμα, το χαλινό (ή πετσάκι). Το πετσάκι αυτό είναι ευαίσθητο και σε περίπτωση πρωκτικού σεξ με φρεσκομυημένες γκόμενες ή έστω και ιεραποστολικού με Ασιάτισες, ξεσκίζεται και τσούζει. Στους νεογέννητους Πανούληδες η ακροπροσθία του Ρούλη είναι προσκολλημένη στη βάλανο, αλλά από τη νηπιακή ηλικία αρχίζει σταδιακά να αποχωρίζεται. Κατά τη σεξουαλική δραστηριότητα, (γκούπατης γκούπατης) η ακροπροσθία (καπέλο) υποχωρεί αποκαλύπτοντας τη βάλανο (κεφάλι), διότι ο Ρούλης είναι ευγενής και όταν βρίσκεται μπροστά σε κυρίες βγάζει πάντα το καπέλο.
Ακολουθεί πλερωμένη διαφήμιση: «Για τις κερίες που δεν κατάφεραν, δια της περιγραφής, να σχηματίσουν πλήρη εικόνα, προσφέρονται διδακτικά τέϊα σε χώρο αξιοπρεπή και κόστος αφόρνταμπολ. Για πλεροφορίες τελεφωνήστε του Πανούλη και ζητήστε τον Ρούλη.»
Τώρα που έχουμε χαλαρώσει, πρέπει να σας πω ότι κυκλοφορεί ένας μύθος που λέει πως όσο μεγαλύτερο Ρούλη διαθέτει ένας Πανούλης, τόσο καλύτερος εραστής είναι. Αυτός ο μύθος είναι απόλυτα σωστός με την προϋπόθεση βέβαια να αποφεύγονται οι υπερβολές. ʼλλωστε το μέγεθος είναι μεν σημαντικό αλλά δεν είναι το μοναδικό χαρακτηριστικό που κάνει το Ρούλη ελκυστικό. Είναι γνωστό πως κάθε Ρούλης έχει ξεχωριστή φάτσα. Λέγεται μάλιστα πως μία φυσιογνώστρια μπορεί να αναγνωρίσει ένα Πανούλη, απ΄ το Ρούλη του. Όπερ, όλοι οι Ρούληδες δεν είναι ίδιοι. Υπάρχουν μικροί, μεγάλοι, στραβοί, περισσότερο στραβοί, χονδροί, αδύνατοι, ζαρωμένοι, μικροκέφαλοι, χονδροκέφαλοι, με καπέλο, χωρίς καπέλο (περιτομή) κουλουπού κουλουπού. Ακόμα και σε χρώμα διαφέρουν οι Ρούληδες. Κυρίως όμως, διαφέρουν στη σκληράδα. Υπάρχουν Ρούληδες βούτυρα και Ρούληδες ατσάλια. Δέον όπως προτιμηθούν οι δεύτεροι.
Μία παλιά Κινέζικη παροιμία που λέγεται μόνο από μάνα σε κόρη και γι΄ αυτό δεν είναι ευρύτερα γνωστή, λέει: «ανάμεσα σε ένα μεγάλο και σ΄ ένα μικρό, να διαλέγεις το πιο ντούρο.»
Κατά τ΄ αλλα ο Ρούλης έχει δύο κολλητήρια. Δύο ένδοξες μπαλίτσες που ξεκουράζονται μέσα σ΄ ένα ζαρωμένο σάκο που λέγεται όσχεο. Κάτω από την επιδερμίδα του όσχεου υπάρχει ένας λείος μυς, ο δαρτός χιτών, που συστέλλεται με το κρύο και τη γυμναστική, με αποτέλεσμα να συρρικνώνεται, και να νομίζουν, ο Ρούλης και ο Πανούλης, πως με το πρώτο χιόνι , ταρκίδιατους πήγαν καλιά τους. Οι όρχεις είναι λείοι ωοειδείς αδένες που μοιάζουν με φασόλια γίγαντες χωρίς σάλτσα. Ο αριστερός όρχις κρέμεται λίγο χαμηλότερα από τον δεξιό γιαυτό το λόγο άλλωστε οι κομουνιστές είναι άθρησκοι επειδή δεν αντέχουν αυτή την εκ θεού αδικία. ʼκου το αριστερό από κάτω?..
Το ύψος των όρχεων καθορίζεται από μικρούς μυς, τους κρεμαστήρες, οι οποίοι με τα χρόνια κρεμάνε (εξ ου και κρεμαστήρες) με αποτέλεσμα να έχουμε πλείστα ατυχήματα εις τους γέροντας οι οποίοι σκοντάφτουν σταρκίδιατους, πέφτουν και μας αφήνουν χρόνους νάχουμε. Εξ ου και η παροιμία, ο γέρος ή από πέσιμο ή από χέσιμο θα πάει.
Το μεν πέσιμο το αναλύσαμε, το δε χέσιμο θα αναλυθεί εις το, περί πρωκτού πόνημα. Ανακεφαλαιώνοντας, οι όρχεις του ταύρου μετά την ταυρομαχία αποτελούν μεζέ, ενώ οι όρχεις του ταυρομάχου ? ανεξαρτήτως αποτελέσματος - δεν αποτελούν μεζέ. Όπερ, κάλιο να κερδίσει ο ταυρομάχος, έστω και για λόγους γαστρονομίας!
Φτουγαμώτο!, ξέχασα να αναφέρω πως τα σπερματοζωάρια, για να αναπτυχθούν φυσιολογικά, πρέπει να παράγονται σε θερμοκρασία δύο με τρεις βαθμούς χαμηλότερη από εκείνη του σώματος. Γι αυτό, άλλωστε, ταρκίντια βρίσκονται "έξω" από το σώμα και όχι λόγω εξώσεως που δε πλέρωσαν το νοίκι.
ʼρα στην περίπτωση που κάποια κυρία ζητήσει «καιταρκίντια μέσα ρεεεεέ», προφανώς, ? δεν θέλει να κάνει παιδί.
Έτσι είχαν τα πράγματα με τον Πανούλη και το Ρούλη, όταν τους πήρα συνέντευξη, μου είχαν ζητήσει δε, να σας πω ότι χάρηκαν που τους γνωρίσατε μέσα απ΄ το διδακτικό πόνημα που ήθελα να εκπονήσω, και ότι θα χαιρόντουσαν πολύ να σας γνωρίσουν και από κοντά, κυρίως αν είστε νέα ωραία και πρόθυμη.
Επίσης, μου είχαν ζητήσει, να μην αναφερθώ στο penis envy «επειδής τσαντίζονται οι γκόμενες» και «λόγω που έχει πέσει μία σχετική αναβροχιά και διάγουμε βίο αγάμητο τελευταία».
Έτσι είπαν? Και ζήσαν αυτοί καλά, μέχρι τα βαθειά γεράματα, και έγινε ο Ρούλης σα ζελές, ξεχείλωσαν οι κρεμαστήρες και κρέμασαν ταρκίντια του, και τώρα πια ο Πανούλης που έχει πρεσβυωπία, υπερμετρωπία, μυωπία και αστιγματισμό, παραπονιέται πως «βγάααζω τττόνννα, γκααατουράράει τάλλο. Βγάα αζω τάα άλλο, γκκκκαττουτουράει τοόν να. Γιαυτό λερώνουμαι!»
Ντισκλέϊμερ: Το παρόν πόνημα τυγχάνει μη εγκεκριμένο εκ της ακαδημίας Αθηνών και δέον όπως χρησιμοποιηθεί ως τοιούτο.
