Επιτέλους και λίγος διάλογος...
Το σπίτι που αγοράζω πρέπει να είναι αντίστοιχο των δυνατοτήτων μου και όχι των επιθυμιών μου...
Πρώτα βλέπω τί έχω στην τσέπη, μετά βλέπω τί μπορώ να δανειστώ και μετά με βάση τα οικονομικά δεδομένα, ψάχνω για σπίτι...
Πχ έχω στην μπάντα €50.000 και με το μισθό που έχω μπορώ να δανειστώ 150.000 € ;
Ψάχνω να βρώ ένα σπίτι έως 200.000 που να καλύπτει όσο το δυνατόν καλύτερα τις ανάγκες μου, τωρινές και στο προβλέψιμο μέλλον (πχ αν αγοράζει νέο ζευγάρι πρέπει να υπολογίσει και χώρο για κανά - δυο παιδιά, αν αγοράζει εργένης, θα δώσει έμφαση σε άλλα ζητήματα)..
Το σπίτι δεν είναι ανάγκη να είναι ούτε νεόκτιστο, ούτε στην Πολιτεία αλλά να καλύπτει τις ανάγκες μου...
Υπάρχουν μια χαρά διαμερίσματα 10 ή 15 χρόνων- τα ακίνητα δεν είναι ντομάτες όπως τα παρουσιάζουν ορισμένοι, δεν έχουν ούτε ημερομηνία λήξης ούτε η αξία τους μειώνεται ανάλογα με την παλαιότητα (αλλά δεν αυξάνεται με τον ίδιο ρυθμό).
Και εννοείται ότι δεν αγοράζω ταυτόχρονα με το σπίτι όλο τον Κωτσόβολο, τον Συλβεστρίδη και την Νεφφ και ένα αμάξι...
Και επιμένω...
Αν κινηθείς συνετά, η αγορά σπιτιού είναι πιο συμφέρουσα από το ενοίκιο...
Πολύ σωστα τα λες.
Ένας ακόμη παράγωντας είναι η ηλικία που αγοράζεις σπίτι. Δλδ, αν είσαι +40 με 3 παιδια όπως εγώ, μπορείς να κάνεις κάπως ποιό εύκολες προβλέψεις ( εκτός απροόπτου κτύπα ξύλο).
Βασικά ξέρω ότι έχω φτασει στο πάνω από το μέσο της ζωής μου και έχω φάει τα χαστούκια μου, οπότε πολλά όνειρα δεν έχω πλέον. Βλέπω πιο ρεαλιστικά και όριμα τα καθημερινά θέματα αλλά και τις επιθυμίες μου (που οι περισσότερες δεν έχουν αν κάνουν με απολύτος δικές μου ανάγκες).
Ένας νεότερος από μένα, καλά κάνει να έχει περισσότερα όνειρα και ελπίδες. Όμως το να υποθηκευει την ζωή του σε δάνεια για εφήμερες καταστάσεις είναι εξοργηστικό (αν και νομίζω ότι όλοι έχουμε δικαίομα και στα λάθη)
Το σπίτι είναι μεν όνειρο και ανάγκη αλλά δεν θα πρέπει να γίνεται τροχοπέδι στην απρόβλεπτη ζωή μας. Πχ το να αγοράσει ένας αδέσμευτος 30αρης εργένης ένα διαμέρισμα 70τμ είναι κατανοητό και φυσικά μπορεί να στεγάσει την οικογενια του τα πρώτα χρόνια.
Για μένα είναι βασικό να μην καταναλώνουμε και να μην υποθηκεύομαι με βάση τις εφήμερες επιθημίες μας, πράγμα που όλοι μας λίγο πολύ κάναμε τα τελευταία χρόνια