Η εξομολόγηση για την Εκκλησία, ορίζεται ως μυστήριο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους Χριστιανούς. Πρακτικά έχει την μορφή μετάνοιας και ψυχολογικής εξάγνισης. Κάτι σαν να πηγαίνεις σε έναν ψυχολόγο αλλά να παίρνεις κι ένα συγχωροχάρτι στο τέλος. Έχω εξομολογηθεί στο παρελθόν για διάφορα αμαρτήματά μου, αλλά το έκοψα γιατί στην ουσία είμαι κακός χριστιανός και καθώς φαίνεται δεν έχω διάθεση να μετανοήσω πραγματικά.
Όπως προείπαν, η μαμά Εκκλησία λέει ου μοιχεύσεις, αλλά το πράττεις συστηματικά, δίχως να υπάρχει θέληση να επανέλθεις στον ίσιο δρόμο. Άρα ποιος ο λόγος να πας σε έναν ρασσοφόρο πούστη να του πεις ότι βλέπεις πιο πολύ μουνί από αυτόν στις βαφτίσεις??