blizardeye
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 27 Δεκ 2013
- Μηνύματα
- 81.718
- Κριτικές
- 40
- Like
- 25.411
- Πόντοι
- 26.096
Υποκλίνομαι, κύριε, εις την Σοφίαν σας!Ασφαλως και οι ιδιες αναγκαστηκαν να "αγριεψουν" γιατι πρεπει.
Αλλο τόσο, το ιδιο ισχυει και για εμας. Δεν γεννηθηκαμε ετσι. Γίναμε. Γιατι επρεπε.
Όπως εμένα με ορμηνεψαν καποιοι ανθρωποι, οι οποιοι, ομως, με αφησαν να κανω τις μαλκιες που μου ελεγαν να μη κάνω,γιατι αν δεν πεσεις να ματώσεις γόνατα, δεν μαθαινεις με τα λόγια. Ειναι αλλου ειδους σχολειο αυτο. Ξερανε ομως, επισης, οτι θα θυμηθώ τα λογια τους οταν φαω τα μουτρα μου, και μαζι με την τούμπα, αν εχω λιγο αυτόσεβασμο, θα στρώσω. Αλλωστε και οι ιδιοι, τα ιδια λαθη εκαναν (και εμαθαν) ενω παλαιοτεροι τους τους ελεγαν να μην τα κανουν.
Απο εκει και περα. Οπως με μαθανε εμενα καποιοι, Αλλο τόσο οφείλω να τα πω με τον δικο μου τροπο, και σε αλλους. Και ειναι πολλοι που ακομα παιρνουν μπουσουλα. Εγω τα λέω, και οποιος θελει τα ακουει, οποιος θελει με γραφει στα μεζεα του.
Και μιας και η αγιρμη ητανε η ατακα για το ποσες μας θυμουνται. Θυμηθηκα το βι λιο με τίτλο «Πουτανα» που μλυ ειχε προτεινει ο popov. Δυσκολα, αλλα το βρηκα χαρις στον Ζωγράφο. (Gauguin) θυμαμαι μια σχετικη σγακα μιας ιερόδουλης της τοτε εποχης. Μαγδα το ονομα της.
«Καβλωνει ο σοφατζης με το μυστρι του; Αλλο τοσο καβλωνοημε κι εμεις. Εμενα με εχιε ο αλλος και με πηδαει και εγω κοιταω το ταβανι και σκέφτομαι ποσα λεφτα θα παρω».
Κάτι παρόμοιο έχω αναρτήσει εις έτερο νήμα και πιστεύω ότι θα το αναγνώσετε ...