Στο δεύτερο που λες διαφοροποιούμε λίγο. Μια χαρά χρειάζονται αυτούς που θα σπείρουν το στάρι, τους εργάτες, τους μισθωτούς κλπ. Σκοπός είναι να μην αντιλαμβάνονται το ρόλο τους και τη θέση τους και, κυρίως, να καταναλώνουν. Μια υπάλληλος των 500 ευρώ να ζει για να αγοράσει κάτι άχρηστο που κοστίζει ένα μισθό, ο εργάτης να κάνει οικονομίες για να πάρει ένα κινητό που δεν χρειάζεται κοκ. Όσο η ουσία γίνεται θέαμα όλα καλά. Οι πολίτες είναι καταναλωτές και όλα, ακόμα και τα δικαιώματα, είναι ψευδαισθήσεις.
Ο γλαυκός σάπωνας δεν πουλά φίλε Πωλ. Δεν είναι αυτό "που σου αξίζει"