amjik
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 12 Μαΐ 2008
- Μηνύματα
- 45.818
- Κριτικές
- 61
- Like
- 44.282
- Πόντοι
- 22.785
........ ΓΙΑ ΕΣΕΝΑ ΦΊΛΕ ΜΟΥ.![]()
![]()
![]()
![]()
Αρχηγός![]()
Ώσπου ήρθε η σειρά μου.
Αισθάθηκα το νερό τόσο κρύο,που στην αρχή νόμιζα ότι έκαιγε.
Κυλούσε απο πάνω γλύφωντας το κράνος και τα χέρια μου που το κρατούσαν σφιχτά,πέφτοντας στους ώμους μου.
Το ένοιωθα να κατεβαίνει στην ραχοκοκαλιά μου και στο στήθος μου σαν λάβα και να με μουσκεύει εκ νέου.
Οι παγωμένες σταγόνες του σαν καυτές βελόνες μου τρυπούσαν το δέρμα και έστελναν το κρύο κατευθείαν στην καρδιά μου.
Τα ρούχα μου πότιζαν λίγο,λίγο,αργά και βασανιστικά.
Πρίν όση ώρα περίμενα την σειρά μου,προσπαθούσα να σκεφτώ τι να του απαντήσω όταν θα με ρωτήσει.
Έπρεπε να βρώ κάτι καλό ώστε να σταματήσει γρήγορα το βρέξιμο,άλλα λές και το μυαλό μου είχε μπλοκάρει,δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα.
Έτρεμα έντονα όταν τελικά με ρώτησε.
Θα πεθάνεις καταδρομέα;
Όχι φώναξα!
Ααα,γιατι μου μοιάζεις ετοιμοθάνατος είπε!
Πέρασαν λίγα δευτερόλεπτα ακόμη και ξαναρώτησε.
Πέθανες;
Φώναξα ακόμη πιο δυνατά.
Όχι κύριε εκπαιδευτά!
Και μετά απο λίγο πάλι.
Ακόμα να πεθάνεις;
Ακόμα!
Άντε ρε λοκατζή πότε θα πεθάνεις;
Με κούρασες.
Δεν θα πεθάνω ποτέ κύριε εκπαιδευτά,ούρλιαξα!
Και γιατί δε θα πεθάνεις ρε;
Αισθάνθηκα πως τα μηνίγγια μου ήταν έτοιμα να σπάσουν απ´την ένταση!
Συνέχισα ουρλιάζοντας καθώς δυνατοί σπασμοί άρχισαν να με κυριεύουν!
Γιατι θα γίνω βατραχάνθρωπος κύριε εκπαιδευτά!
Και οι βατραχάνθρωποι δεν πεθαίνουν!
Ζούν για πάντα μαζί με την μονάδα υποβρυχίων καταστροφών!
Κατέβασε το λάστιχο και με διέταξε να γυρίσω στη θέση μου.