πέφτει βροχή στο πρόσωπο μου
Και δε φαίνονται τα δάκρυα μου
Που εσύ είσαι μακριά μου
Τρούμπα για σένα
Σακατεμένες περηφάνιες στα μπαλκόνια
Στρίβουν τσιγάρο να ξορκίσουν τον καημό
Κι άλλοι βουλιάζουν σε πανάκριβα σαλόνια
Κάνοντας όνειρα που ψάχνουν ουρανό
Καίει απόψε μια φωτιά μέσα στην πόλη
Κάτι σαν αίμα ζωγραφίζει τις γωνιές
Εκεί που πέθαιναν παλιά οι οδοιπόροι
Απ’ τα ταξίδια με ατέλειωτες στροφές...
Βρέχει στα έγκατα του κόσμου αναμνήσεις
Μιας αυταπάτης νυχτωμένη ερημιά
Κάτι κουβέντες που κατάντησαν ασκήσεις
Έχουν κουράσει την ταλαίπωρη καρδιά
Στάζουν μελάνι αυτές οι ώρες και τις ξέρω
Μοιάζουν γυναίκες που γυρεύουν αγκαλιά
Λέω θα φύγω μα στα ίδια πάντα μένω
Στην επόμενη στροφή, για Γογοθά...