"Τον θάνατο του κορυφαίου Σουηδού σκηνοθέτη Ίνγκμαρ Μπέργκμαν ανακοίνωσε τη Δευτέρα από τη Στοκχόλμη η κόρη του Έβα Μπέργκμαν. Ήταν 89 ετών.
Ο Μπέργκμαν, που αφήνει πίσω του σπουδαίες ταινίες όπως Η Φθινοπωρινή Σονάτα, Η Έβδομη Σφραγίδα, το αυτοβιογραφικό Φάνι και Αλέξανδρος (για την τηλεόραση), Το Αυγό του Φιδιού, Περσόνα, Κρυαγές και Ψίθυροι, Οι μαριονέτες, κ.ά. πέθανε στο σπίτι του στο νησί Φάρο της Σουηδίας στη Βαλτική.
Η ημερομηνία της κηδείας του δεν έχει ακόμη προσδιορισθεί, αλλά στην τελετή θα παρευρεθούν μόνο οι στενοί φίλοι και η οικογένειά του.
Μέσα από τις 50 και πλέον ταινίες του ο Μπέργκμαν περιγράφει όλα τα ακραία πράγματα της αγαπημένης του Σουηδίας: τον κλειστοφοβικό ζόφο τις ατέλειωτες χειμωνιάτικες νύχτες, την ήπια ευθυμία τα λαμπερά καλοκαιριάτικα απογεύματα και την κρύα μεγαλοπρέπεια του νησιού όπου πέρασε τα τελευταία του χρόνια.
Ο Μπέργκμαν, που καταπιάστηκε με δύσκολα θέματα, όπως η τρέλλα, με εφευρετική τεχνική και προσεγμένη γραφή, έγινε ένας από τους κορυφαίους παγκοσμίως δημιουργούς.
Είναι πιθανότατα ο μεγαλύτερος κινηματογραφιστής από την ανακάλυψη του κινηματογράφου, είχε πει ο Γούντι Αλεν το 1988, όταν ο Μπέργκμαν συμπλήρωνε τα 70 του χρόνια.
Ο Μπέργκμαν γεννήθηκε στις 14 Ιουλίου 1918 στην Ουψάλα και μεγάλωσε στη Στοκχόλμη. Ενώ σπούδαζε άρχισε να ασχολείται με τη σκηνοθεσία, πρώτα στο θέατρο και μετά στον κινηματογράφο. Εργάστηκε στα σημαντικότερα θέατρα της Σουηδίας ανεβάζοντας έργα μεγάλων θεατρικών, όπως Στρίντμπεργκ, Σαίξπηρ, Πιραντέλο, Καμύ, Ουίλιαμς, Ανούιγ, Μπρεχτ, Τσέχοφ, αλλά και δικά του.
Οι ταινίες της δεκαετίας του 1960 δείχνουν ότι ο Μπέργκμαν εγκαταλείπει συμβολισμούς και αλληγορίες και περνά σε πιο ψυχαναλυτικές ταινίες, διερευνώντας τη γυναικεία ψυχοσύνθεση, αλλα και την προσπάθεια του ανθρώπου να γνωρίσει του εαυτό του.
Για το συνολικό έργο του έχει τιμηθεί με πολλές διακρίσεις, όπως το Μεγάλο Χρυσό Παράσημο της Σουηδικής Ακαδημίας Γραμμάτων και Τεχνών (1977), το Βραβείο της Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (1987), το Ειδικό Βραβείο Φελίξ (1988) και το Βραβείο Ζόνινγκ του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης (1989). Επίσης, από το 1978 έχει θεσμοθετηθεί κινηματογραφικό βραβείο με το όνομά του από το Σουηδικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου"
Newsroom ΔΟΛ
Πιστεύω ότι όλοι έχουμε δει ταινίες του, ανεξαρτήτως τού εάν συμβαδίζουν με το προσωπικό μας γούστο...Προσωπικά θεωρώ ότι είναι κορυφαίες ταινίες αλλά "ερμητικές", τουλάχιστον οι περισσότερες.
Πρώτη μου επαφή η Έβδομη Σφραγίδα, που έχει προβληθεί πολλάκις από την τλεόραση, ενώ επίσης έχω δει το Φάνι και Αλέξανδρος, το "βαρύ" Κραυγές και Ψίθυροι και την Περσόνα που είχε προβληθεί πρόπερσι σε επανέκδοση, και άλλες πιο άγνωστες.
Δύσκολα συμβαδίζει το topic με ένα site που λέγεται "μπουρδέλα", αλλά ας κάνουμε με τη ρήξη, πιστεύω ότι και οι "μπουρδελιάρηδες" έχουν κουλτούρα, εφόσον κατανοούν και τη υποκουλτούρα..
Ο Μπέργκμαν, που αφήνει πίσω του σπουδαίες ταινίες όπως Η Φθινοπωρινή Σονάτα, Η Έβδομη Σφραγίδα, το αυτοβιογραφικό Φάνι και Αλέξανδρος (για την τηλεόραση), Το Αυγό του Φιδιού, Περσόνα, Κρυαγές και Ψίθυροι, Οι μαριονέτες, κ.ά. πέθανε στο σπίτι του στο νησί Φάρο της Σουηδίας στη Βαλτική.
Η ημερομηνία της κηδείας του δεν έχει ακόμη προσδιορισθεί, αλλά στην τελετή θα παρευρεθούν μόνο οι στενοί φίλοι και η οικογένειά του.
Μέσα από τις 50 και πλέον ταινίες του ο Μπέργκμαν περιγράφει όλα τα ακραία πράγματα της αγαπημένης του Σουηδίας: τον κλειστοφοβικό ζόφο τις ατέλειωτες χειμωνιάτικες νύχτες, την ήπια ευθυμία τα λαμπερά καλοκαιριάτικα απογεύματα και την κρύα μεγαλοπρέπεια του νησιού όπου πέρασε τα τελευταία του χρόνια.
Ο Μπέργκμαν, που καταπιάστηκε με δύσκολα θέματα, όπως η τρέλλα, με εφευρετική τεχνική και προσεγμένη γραφή, έγινε ένας από τους κορυφαίους παγκοσμίως δημιουργούς.
Είναι πιθανότατα ο μεγαλύτερος κινηματογραφιστής από την ανακάλυψη του κινηματογράφου, είχε πει ο Γούντι Αλεν το 1988, όταν ο Μπέργκμαν συμπλήρωνε τα 70 του χρόνια.
Ο Μπέργκμαν γεννήθηκε στις 14 Ιουλίου 1918 στην Ουψάλα και μεγάλωσε στη Στοκχόλμη. Ενώ σπούδαζε άρχισε να ασχολείται με τη σκηνοθεσία, πρώτα στο θέατρο και μετά στον κινηματογράφο. Εργάστηκε στα σημαντικότερα θέατρα της Σουηδίας ανεβάζοντας έργα μεγάλων θεατρικών, όπως Στρίντμπεργκ, Σαίξπηρ, Πιραντέλο, Καμύ, Ουίλιαμς, Ανούιγ, Μπρεχτ, Τσέχοφ, αλλά και δικά του.
Οι ταινίες της δεκαετίας του 1960 δείχνουν ότι ο Μπέργκμαν εγκαταλείπει συμβολισμούς και αλληγορίες και περνά σε πιο ψυχαναλυτικές ταινίες, διερευνώντας τη γυναικεία ψυχοσύνθεση, αλλα και την προσπάθεια του ανθρώπου να γνωρίσει του εαυτό του.
Για το συνολικό έργο του έχει τιμηθεί με πολλές διακρίσεις, όπως το Μεγάλο Χρυσό Παράσημο της Σουηδικής Ακαδημίας Γραμμάτων και Τεχνών (1977), το Βραβείο της Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (1987), το Ειδικό Βραβείο Φελίξ (1988) και το Βραβείο Ζόνινγκ του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης (1989). Επίσης, από το 1978 έχει θεσμοθετηθεί κινηματογραφικό βραβείο με το όνομά του από το Σουηδικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου"
Newsroom ΔΟΛ
Πιστεύω ότι όλοι έχουμε δει ταινίες του, ανεξαρτήτως τού εάν συμβαδίζουν με το προσωπικό μας γούστο...Προσωπικά θεωρώ ότι είναι κορυφαίες ταινίες αλλά "ερμητικές", τουλάχιστον οι περισσότερες.
Πρώτη μου επαφή η Έβδομη Σφραγίδα, που έχει προβληθεί πολλάκις από την τλεόραση, ενώ επίσης έχω δει το Φάνι και Αλέξανδρος, το "βαρύ" Κραυγές και Ψίθυροι και την Περσόνα που είχε προβληθεί πρόπερσι σε επανέκδοση, και άλλες πιο άγνωστες.
Δύσκολα συμβαδίζει το topic με ένα site που λέγεται "μπουρδέλα", αλλά ας κάνουμε με τη ρήξη, πιστεύω ότι και οι "μπουρδελιάρηδες" έχουν κουλτούρα, εφόσον κατανοούν και τη υποκουλτούρα..
