Sofia_Magic
Call-Girl
- Εγγρ.
- 2 Δεκ 2021
- Μηνύματα
- 4.322
- Like
- 44.459
Ένα δίκιο το έχεις...ας αφήσουμε ένα παράθυρο ανοιχτό...Πότε δεν ξέρεις ❤
Εμένα θα μού πεις λεπτομέρειες??❤
Θέλω την κατάλληλη μουσική να παίζει.... εμπιστεύομαι το γούστο σου ❤Εμείς θα το συζητήσουμε ψιθυριστά όπως μου αρέσει ... θα νοιώθεις την καυτή μου ανάσα ...
Καλός μαλακας κ αυτός...Δεν με βρήκε παρθένα και δεν με πήρε....
Ένα δίκιο το έχεις...ας αφήσουμε ένα παράθυρο ανοιχτό...Πότε δεν ξέρεις ❤
Χαχαχαχαχαχαχα κλαίω με το πάω να κατουρήσω! Ωραία τα λες μου άρεσε...Ναι, το παράθυρο. Είναι το λεγόμενο «διάλειμμα». Γιατί κάθε κοπέλα αποζητά τον έρωτα πέραν του χρήματος και των ραντεβού με κάθε είδους άμπαλους. Θέλει αγάπη, και λίγο δραμα.
Έρχεται λοιπόν μια στιγμή ένα παιδί νέο, ωραίο, με τρόπους, καλή ώρα σαν εμένα. Με χιούμορ, γνώσεις, χαρακτήρα, θα παίξω εγώ το αμόρε. Αποκτάω τον σεβασμό σου, υπάρχει και χημεία (απαραίτητα συστατικά για να προχωρήσει κάτι).
Ξεκινάει η σχέση μας. Παθιασμένη και όμορφη στην αρχή. Δειλά δειλά τα πρώτα μηνύματα. Τα πρώτα χαμόγελα, οι πρώτες καληνυχτες, τα πρώτα σε σκέφτομαι. Παίρνεις ρεπό δυο μέρες τη βδομάδα, οι φίλες σου ρωτάνε τι έγινε, εσυ περιμένεις να με δεις, το ίδιο και γω. Τελευταία μέρα περιμένεις πότε θα πάει τρεις να βαρέσει λήξη το γραφείο, να στείλει το αυτοματοποιημένο μήνυμα «γκουντ τζομπ γκουντναιτ» και να τρέξεις να πέσεις στην αγγαλια μου. Εγώ έχω κλείσει δωμάτιο στο ξενοδοχείο σου, μου στέλνεις κάθε πέντε λεπτά ότι έρχεσαι, φτάνεις. Ανοίγω την πόρτα, πετάς κάτω το τσαντάκι σου και γραπώνεσαι πάνω μου με ένα πλατύ χαμόγελο, σα παιδάκι, και με πλακώνεις στα φιλιά. Δεν έχει ύπνο, έχει σεξ, κρασάκι και κουβέντα όπως τότε στην κατασκήνωση ως έφηβοι στα πρώτα φλερτ που το σκάγαμε από τα σπιτάκια και αραζαμε παραλία μέχρι το πρωί (όποιος έχει πάει Γκάλη ξέρει). Την ώρα του αποχωρισμού, δύσκολο και για τους δυο. Εσυ έχεις δουλειά, εγώ επίσης, θα σε δω σύντομα. Το επόμενο βράδυ κλείνω ραντεβού με το γραφείο σου, τους λέω ότι είμαι ένας παππούς, πολύ παππούς, ρωτάω αν η κοπέλα έχει πρόβλημα. Όχι μου λένε. Ανεβαίνω, έχω κόψει ένα τριαντάφυλλο από τον κήπο μου, η ώρα είναι 2. Πιο πριν σου έχω στείλει καληνύχτα, μου λες σε σκέφτομαι. Γελάω. Χτυπάω. Ανοίγεις την πόρτα και με βλέπεις σαστισμένη. Πεθαίνεις από τη χαρά σου, με τραβάς μέσα, δεν το πιστεύεις, χοροπηδας σα μωρό, τα μάτια σου λάμπουν. Το βράδυ κυλάει υπέροχα. Κάπως έτσι συνεχίζουμε. Διήμερες αποδράσεις, τα πρώτα «σ’ αγαπώ», δειλά δειλά, οι πρώτες έξοδοι. Και οι πρώτοι μικροί καβγάδες... ένα βράδυ σ’ έχουν κλείσει ώρες, σε μπατσελορ. Πίνεις γίνεσαι ζάντα. Μου στέλνεις ηχητικό μήνυμα καληνύχτα σ’ αγαπώ. Έχω καταλάβει τι έχει γίνει. Δυστυχώς όταν αγαπάς, δε μοιράζεσαι. Το πρωί σου στέλνω μήνυμα ότι φεύγω με τους κολλητούς μου ταξιδάκι, θα σε δω μετά. Καταλαβαίνεις τι παίζει. Κλαις και πίνεις όλη μέρα. Στα ραντεβού σου μελαγχολική τους κοιτάς με μίσος σχεδόν. Με μπλοκάρεις. Η ώρα πάει 4. Εγώ όμως δε μπορώ μακριά σου, η μαλακια έχει γίνει, έχουμε πει σ’ αγαπώ, τώρα είναι αργά. Τελευταίο ραντεβού είμαι εγώ. Ανοίγεις, ψυχρή. Σύντομα όμως καταρρέεις. Κλάμα, αγκαλιές, και πολύ σεξ. Όλα καλά.
Η συνέχεια μετά, πάω να κατουρησω.
Τον ξεκουράζω..
Μας.ζαλισες πάλι βραδιάτικα...Ναι, το παράθυρο. Είναι το λεγόμενο «διάλειμμα». Γιατί κάθε κοπέλα αποζητά τον έρωτα πέραν του χρήματος και των ραντεβού με κάθε είδους άμπαλους. Θέλει αγάπη, και λίγο δραμα.
Έρχεται λοιπόν μια στιγμή ένα παιδί νέο, ωραίο, με τρόπους, καλή ώρα σαν εμένα. Με χιούμορ, γνώσεις, χαρακτήρα, θα παίξω εγώ το αμόρε. Αποκτάω τον σεβασμό σου, υπάρχει και χημεία (απαραίτητα συστατικά για να προχωρήσει κάτι).
Ξεκινάει η σχέση μας. Παθιασμένη και όμορφη στην αρχή. Δειλά δειλά τα πρώτα μηνύματα. Τα πρώτα χαμόγελα, οι πρώτες καληνυχτες, τα πρώτα σε σκέφτομαι. Παίρνεις ρεπό δυο μέρες τη βδομάδα, οι φίλες σου ρωτάνε τι έγινε, εσυ περιμένεις να με δεις, το ίδιο και γω. Τελευταία μέρα περιμένεις πότε θα πάει τρεις να βαρέσει λήξη το γραφείο, να στείλει το αυτοματοποιημένο μήνυμα «γκουντ τζομπ γκουντναιτ» και να τρέξεις να πέσεις στην αγγαλια μου. Εγώ έχω κλείσει δωμάτιο στο ξενοδοχείο σου, μου στέλνεις κάθε πέντε λεπτά ότι έρχεσαι, φτάνεις. Ανοίγω την πόρτα, πετάς κάτω το τσαντάκι σου και γραπώνεσαι πάνω μου με ένα πλατύ χαμόγελο, σα παιδάκι, και με πλακώνεις στα φιλιά. Δεν έχει ύπνο, έχει σεξ, κρασάκι και κουβέντα όπως τότε στην κατασκήνωση ως έφηβοι στα πρώτα φλερτ που το σκάγαμε από τα σπιτάκια και αραζαμε παραλία μέχρι το πρωί (όποιος έχει πάει Γκάλη ξέρει). Την ώρα του αποχωρισμού, δύσκολο και για τους δυο. Εσυ έχεις δουλειά, εγώ επίσης, θα σε δω σύντομα. Το επόμενο βράδυ κλείνω ραντεβού με το γραφείο σου, τους λέω ότι είμαι ένας παππούς, πολύ παππούς, ρωτάω αν η κοπέλα έχει πρόβλημα. Όχι μου λένε. Ανεβαίνω, έχω κόψει ένα τριαντάφυλλο από τον κήπο μου, η ώρα είναι 2. Πιο πριν σου έχω στείλει καληνύχτα, μου λες σε σκέφτομαι. Γελάω. Χτυπάω. Ανοίγεις την πόρτα και με βλέπεις σαστισμένη. Πεθαίνεις από τη χαρά σου, με τραβάς μέσα, δεν το πιστεύεις, χοροπηδας σα μωρό, τα μάτια σου λάμπουν. Το βράδυ κυλάει υπέροχα. Κάπως έτσι συνεχίζουμε. Διήμερες αποδράσεις, τα πρώτα «σ’ αγαπώ», δειλά δειλά, οι πρώτες έξοδοι. Και οι πρώτοι μικροί καβγάδες... ένα βράδυ σ’ έχουν κλείσει ώρες, σε μπατσελορ. Πίνεις γίνεσαι ζάντα. Μου στέλνεις ηχητικό μήνυμα καληνύχτα σ’ αγαπώ. Έχω καταλάβει τι έχει γίνει. Δυστυχώς όταν αγαπάς, δε μοιράζεσαι. Το πρωί σου στέλνω μήνυμα ότι φεύγω με τους κολλητούς μου ταξιδάκι, θα σε δω μετά. Καταλαβαίνεις τι παίζει. Κλαις και πίνεις όλη μέρα. Στα ραντεβού σου μελαγχολική τους κοιτάς με μίσος σχεδόν. Με μπλοκάρεις. Η ώρα πάει 4. Εγώ όμως δε μπορώ μακριά σου, η μαλακια έχει γίνει, έχουμε πει σ’ αγαπώ, τώρα είναι αργά. Τελευταίο ραντεβού είμαι εγώ. Ανοίγεις, ψυχρή. Σύντομα όμως καταρρέεις. Κλάμα, αγκαλιές, και πολύ σεξ. Όλα καλά.
Η συνέχεια μετά, πάω να κατουρησω.
Γιολαντα η σοφια εδειξε μουνοκωλαρακι σημερα.εσυ τιποτα.δε ξηγιεσαι ομορφα.Μας.ζαλισες πάλι βραδιάτικα...
Ότι έχει αρχή έχει και τέλος είτε είναι η δουλεία που κάνει είτε ένας γάμος. Το κάθε ένα έχει τα συν και τα πλην. Η μαγκιά είναι να τα ζήσει όλα γιατί μια ζωή έχουμε .Στα τέσσερα είναι η στάση κασέτα - βαριέμαι - δίπλες - μικρή ψωλή.
Όσον αφορά την @Sofia_Magic δεν είναι κοπέλα για γάμο. Είναι μια ανεξάρτητη και δυναμική παρουσία που έχει καταλάβει ότι μπορεί να πληρώνεται για να περνάει καλά, δεν έχει ταμπού άρα η κασέτα παίζει σε ότι και να της έρθει στο ραντεβού, επίσης έχει καταλάβει μετα την πρώτη παρτουζα ότι το σκηνικό παντρεμένη με τον τέλειο άντρα θα είναι χάσιμο χρόνου αφού θα είναι αφόρητα βαρετό. Είναι το τίμημα που πληρώνει για τη ζωη που διάλεξε, καμία δε μπορεί να μπει σε ρουτίνα (όσο όμορφη ρουτίνα κι αν είναι) όταν ζει ζωη με τόσες εναλλαγές (στην έγγαμη ζωη μεταφράζεται σε δραμα, αλλά και αυτό έχει ημερομηνία λήξης).
Καλώς λοιπόν επιλέγει να είναι μόνη σαν την ανεμόνη και να έχει τους πελάτες, τους καλούς πελάτες και τα «γκομενακια».
Αυτααα...
σχεδόν κανείς...μετά λύπης μου διαπιστώνω ότι τα διαβάζει κάποια!Δεν καταλαβαινω που βρισκετε την ορεξη και γραφετε σχολια παραπανω απο 3 γραμμες,οχι απλα παραπανω αλλα ολοκληρη εφημεριδα. Αληθεια τα διαβαζει κανεις αραγε? Ρητορικο το ερωτημα
Ναι τα διαβάζω....Έχω απεριόριστη υπομονή...Εκτός ότι έχω ρεπό... μη ζηλεύεις αγάπησχεδόν κανείς...μετά λύπης μου διαπιστώνω ότι τα διαβάζει κάποια!
Ένταξη έγραψες@Γιολάντα Magic ο κωλος σού βγαίνει και σε πεπόνι....
ειπα να βάλω λίγο αλατοπιπερο στη ζωη μας!Ναι τα διαβάζω....Έχω απεριόριστη υπομονή...Εκτός ότι έχω ρεπό... μη ζηλεύεις αγάπη
ποια μαλλιά;Μια ερώτηση.....τα μαλάκια που έφτιαξα σας αρέσουν?