Το 2004 γεννήθηκαν 55.000 λιγότερα παιδιά σε σχέση με το 1980.
Οι δείκτες γονιμότητας είναι κάτω από τα όρια αντικατάστασης των γενεών, εκτός από τη χώρα μας, στην Ιταλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία και τη Βουλγαρία.
Στην Ελλάδα από 2,1 παιδιά που ήταν το 1981, έφτασε το 1,2 το 2004. Πρόκειται για τον χαμηλότερο δείκτη στην ΕΕ των 15 και ο πέμπτος χαμηλότερος στην ΕΕ των 25.
Τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας είναι ενδεικτικά. Οι γεννήσεις από 148.000 το 1980, διολισθήσαν στις 100.000 το 2004.
Και με μια σημαντική λεπτομέρεια για το 2004. Οι 16.852 (16%) γεννήσεις ήταν από αλλοδαπές μητέρες, ενώ οι γεννήσεις από Ελληνίδες το 2004 ήταν περίπου 55.000 λιγότερες απ' ό,τι το 1980.
Οι περιοχές στην ελληνική επικράτεια που έχουν εμφανίσει τα μεγαλύτερα ποσοστά υπογεννητικότητας είναι η δυτική Μακεδονία και η Ήπειρος, ενώ στην άλλη άκρη βρίσκονται το νότιο Αιγαίο και η Κρήτη, όπου τα ποσοστά είναι αρκετά καλύτερα.
Η Ελλάδα γερνάει επικίνδυνα και αυτό μπορεί να αποδοθεί σε πολλούς παράγοντες. Στους ταχείς ρυθμούς ζωής, στο ότι άλλαξε άρδην ο ρόλος της γυναίκας στην κοινωνία, χωρίς να υπάρξουν παράλληλα οι αναγκαίες πρόνοιες ώστε να μπορεί να τεκνοποιήσει χωρίς να απωλέσει ό,τι έχει πετύχει στο χώρο της εργασίας και πολλά ακόμα. Το σίγουρο είναι ότι το καμπανάκι του κινδύνου ήδη χτυπά δαιμονισμένα?
Και για να επιχειρηματολογήσουμε επ? αυτού να προσθέσουμε το παρακάτω...
Ο ΟΗΕ θεωρεί ότι μια χώρα είναι γερασμένη όταν το 7% του συνολικού πληθυσμού υπερβαίνει το 65ο έτος της ηλικίας του. Στην Ελλάδα του 2007, το ποσοστό των άνω των 65 ετών ανέρχεται στο 18%. Και σύμφωνα με όλες τις πρόσφατες έρευνες- εκτιμήσεις αυτό αναμένεται να φτάσει στο 25% μεταξύ 2020 και 2025.
Γαματε γιατί χανόμαστε, έχει δίκιο ο Τζιμάκος αλλά να προσθέσω χωρίς καπότα κι όλα μέσα στον κουμπαρά!
