Σκοπος ειναι η ενημερωση για οσους θελουν να γνωριζουν.
Κανενας Αντισημιτισμος δεν εχει νοημα εδω. Μιλαμε για την παγκοσμια ολιγαρχια σε ολους τους κρισιμους τομεις πλεον.
Εγω παντως βοηθηθηκα απο το παραπανω ντοκυμαντερ.
Στο tvxs.gr: Ο Marc Roche μιλά για την «Τράπεζα»
08:12 | 24 Απρ. 2011
Τελευταία ανανέωση 02:57 | 03 Αυγ. 2011
[size=12pt]«Ποια είναι αλήθεια η Goldman Sachs; Στις μέρες μας είναι Η Τράπεζα, μια παγκόσμια δύναμη. Τι είναι εκείνο που την κάνει ισχυρή; Η απόλυτη μυστικότητα. Διακρίνεται επιπλέον από μια κάποια έπαρση, μια και βγήκε δυνατότερη από το κραχ του 2008». Ο Γάλλος δημοσιογράφος και συγγραφέας του βιβλίου «Η Τράπεζα. Πώς η Goldman Sacks κυβερνά τον κόσμο» Marc Roche μιλά στο tvxs.gr για την ισχύ της τράπεζας, την πολιτική της εξουσία, το ρόλο των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων στη σημερινή παγκόσμια οικονομική κρίση, αλλά και τη «βοήθεια» της Goldman Sachs προς την Ελλάδα.[/size]
Συνέντευξη στην Τάνια Γεωργουπλή
Κυβερνά όντως τον κόσμο η Goldman Sachs;
Πρόκειται απλώς για μια έκφραση που συμβολίζει την εξουσία της, αλλά η Goldman Sachs δεν κυβερνά τον κόσμο. Αυτό που κάνει είναι να διαθέτει ένα πολιτικό δίχτυ, που την καθιστά διαφορετική από τις άλλες τράπεζες. Όπως και οι άλλες τράπεζες πουλά τα χρηματοπιστωτικά της προϊόντα, αλλά κυρίως διαθέτει πολιτική εξουσία, προσλαμβάνοντας πολιτικούς που θα την βοηθήσουν να προωθήσει την ατζέντα της.
Πώς κατάφερε η Goldman Sachs να πετύχει τέτοια διείσδυση στις κυβερνήσεις;
Η Goldman Sachs προσλαμβάνει πρώην Ευρωπαίους επιτρόπους, πρώην επικεφαλής κεντρικών τραπεζών, πρώην υπουργούς Οικονομικών από όλες τις χώρες. Οι άνθρωποι αυτοί γνωρίζουν πώς λειτουργεί η εξουσία στη χώρα τους. Συνεπώς, η Goldman Sachs προσεγγίζει αυτούς τους ανθρώπους και τους λέει: πώς θα πείσουμε τις κυβερνήσεις να αγοράσουν τα προϊόντα μας; Και αυτοί οι άνθρωποι στη Γαρμανία, την Ελλάδα, την Ιταλία, τις ΗΠΑ, την Ασία, τη Ρωσία, επικοινωνούν με τους φίλους τους, που έχουν μια θέση στην κυβέρνηση και τους λένε: έχετε αρκετούς τραπεζίτες που έρχονται καθημερινά με προϊόντα, αλλά της Goldman Sachs είναι τα καλύτερα. Αν ξέρεις το πρόσωπο αυτό... είναι σαν να πηγαίνεις σε ένα κατάστημα: αν σου πει κάποιος ότι είναι καλό, θα προτιμήσεις να πας σε αυτό παρά στο δίπλα.
Θεωρείτε πως το κραχ του 2008 σχετίζεται με την Goldman Sachs;
Δεν θεωρώ ότι αυτό που συνέβη το 2008 έχει κάποια σχέση με τη Goldman Sachs. H τελευταία αποτελεί απλώς το σύμβολο, διότι αποτελεί την πιο αποτελεσματική τράπεζα, έχει τα καλύτερα στελέχη, έχει μια κουλτούρα ομαδικού πνεύματος, ήταν περισσότερο αποτελεσματική σε αυτά που έκανε και προκάλεσε την κρίση στις ίδιο βαθμό με όλες τις τράπεζες. Αλλά οι τράπεζες δεν ήταν οι μόνες υπεύθυνες... Οι νομοθέτες ήταν αδύναμοι, οι κυβερνήσεις βρίσκονταν υπερβολικά κοντά στους τραπεζίτες και τα λόμπι των τραπεζών, οι οίκοι αξιολόγησης δεν έκαναν σωστά το έργο τους, όπως και οι ελεγκτές, τα Μέσα δεν καταλάβαιναν τι ήταν σε εξέλιξη. Οπότε, επρόκειτο για μια συνολική αποτυχία. Μέσα σε αυτή τη συνολική αποτυχία, η Goldman έχει έναν κεντρικό ρόλο εξαιτίας της εξουσίας και επειδή συμβολίζει περισσότερο από κάθε άλλη τράπεζα την ανήθικη πτυχή των πιστωτικών ιδρυμάτων.
Στο βιβλίο μιλάτε για μια ολιγαρχία. Πώς βλέπετε το σημερινό σύστημα ολιγαρχίας των τραπεζών;
Δεν είναι μόνο οι τράπεζες που αποτελούν μια ολιγαρχία. Η πρώτη ολιγαρχία είναι 10 μεγάλες τράπεζες... Goldman Sachs, Morgan Stanley, GP Morgan, Barkley, BNP Paribas... Αλλά σκεφτείτε ακόμη: 3 οίκοι αξιολόγησης, 2,5 ελεγκτές, 5 διεθνείς νομικές εταιρείες και ο κατάλογος συνεχίζεται. Συνεπώς, δεν αποτελούν μόνο οι τράπεζες ολιγαρχία, όλο το σύστημα είναι ολιγαρχικό. Είναι λοιπόν σημαντικό να εισάγουμε τον ανταγωνισμό στο σύστημα. Το πρόβλημα είναι ότι το δικαίωμα για τη δημιουργία ενός οίκου πιστοληπτικής αξιολόγησης είναι πολύ υψηλό. Διότι οι γιγάντιες αυτές εταιρείες – Moody’s, Standard&Poor's, Fitch – έχουν αποκτήσει ένα εσωτερικό προτέρημα. Γι’ αυτό χρειάζονται κανονισμοί. Ζούμε στην εποχή της επιστροφής των καρτέλ, γεγονός αρνητικό για την οικονομία και τους καταναλωτές.
Αναφέρεστε επίσης και σε μια αμφιλεγόμενη σχέση μεταξύ της Goldman Sachs και της κυβέρνησης Ομπάμα.
Όταν ο Ομπάμα ανέλαβε την εξουσία έπρεπε να διαχειριστεί όλα τα λάθη της κυβέρνησης Μπους. Αρχικά, υιοθέτησε μια πολύ αυστηρή γραμμή απέναντι στη Wall Street, στράφηκε κατά της Goldman Sachs, αλλά τίποτα δεν άλλαξε. Ανίσχυρες ρυθμίσεις... Αργότερα, συνειδητοποιεί ότι χρειάζεται χρήματα για την επανεκλογή του και οι τράπεζες του δίνουν τεράστια ποσά. Εκείνος με τη σειρά του προσλαμβάνει στην κυβέρνηση ένα πρώην τραπεζίτη της GP Morgan, περικυκλώνεται από ανθρώπους της Goldman Sachs, όπως και η κυβέρνηση Μπους, και επιστρέφουμε πάλι στην αρχή, όπου ένας πρώην τραπεζίτης εισέρχεται στην πολιτική και εξαιτίας αυτού οι τράπεζες δεν ρυθμίζονται σωστά. Ο Ομπάμα αποδείχθηκε μεγάλη αποτυχία. Έχει κάνει εξαιρετικά πράγματα, αλλά στο χρηματοπιστωτικό τομέα απέτυχε.
Ο Ομπάμα θα επανεκλεγεί και οι τράπεζες ξέρουν ότι δεν θα προχωρήσει σε ρυθμίσεις που θα τις θίξουν. Ο μεγάλος κίνδυνος για τους τραπεζίτες είναι η Ευρώπη, που αντιμετωπίζει δυσκολίες σε όλες τις χώρες, επιθυμεί να ρυθμίσει τον χρηματοπιστωτικό τομέα και θα το κάνει.
Πόσο ισχυρή είναι η Goldman Sachs στην Ευρώπη;
Σήμερα, δεν είναι όσο ισχυρή ήταν. Το λόμπινγκ πρώην αξιωματούχων δεν είναι εξίσου ισχυρό. Είναι πλέον μεγάλοι άνθρωποι οι περισσότεροι από αυτούς και υπάρχει μια νέα γενιά. Στους μετόχους δεν αρέσουν οι παλιές πολιτικές. Ζούμε σε μια εποχή διαφάνειας – όχι τέλεια, αλλά σίγουρα περισσότερο από πριν - και αυτός είναι ένας τομέας που η Goldman Sachs δεν μπορεί να διαχειριστεί.
Θα ξαναποκτήσουν τόση εξουσία τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα;
Θα έρθουν πολύ δύσκολα χρόνια. Οι τράπεζες θα επανέλθουν στο δανεισμό χρημάτων ώστε να υπάρξει ρευστότητα στην οικονομία. Η κερδοσκοπία και η κερδοσκοπική δραστηριότητα θα ασκείται μόνο από τα hedge fund, εκτός του τραπεζικού τομέα, κάτι που είναι καλό γιατί δεν είναι συστημικά επικίνδυνο. Το πρόβλημα είναι ότι αυτή η περίοδος δεν θα διαρκέσει, οι τράπεζες θα ανακαλύψουν εκ νέου χρηματοπιστωτικά προϊόντα. Αυτές οι μικρές διάνοιες θα πουν: έχω μια ιδέα, μικρότερη, αλλά ας τη δοκιμάσουμε και οι ρυθμίσεις δε θα αντεπεξέλθουν πάλι και θα επιστρέψουμε σε μια νέα πιθανή συντριβή.
Η μόνη ελπίδα να επιστρέψουμε σε ένα περισσότερο συνετό χρηματοπιστωτικό κόσμο είναι από τη μία να υπάρξουν ρυθμίσεις από τη G8 και από την άλλη οι τράπεζες να εφαρμόζουν ηθικές πρακτικές. Να επιστρέψουμε επίσης σε ισχυρότερο δημόσιο τομέα και ισχυρότερη βιομηχανία. Να ισορροπήσουμε την οικονομία και να μην αφήσουμε όλα να ρυθμίζονται από το χρηματοπιστωτικό τομέα. Σε αυτή την περίπτωση θα αποφύγουμε τη νέα συντριβή. Αν όμως ξαναπάμε στο γνωστό τρόπο λειτουργίας, με τα μπόνους, την κερδοσκοπία, το εμπόριο, τη λογική του γρήγορου κέρδους... όλα αυτά οδηγούν ξανά στην καταστροφή. Η ανθρώπινη φύση πρέπει να ελεγχθεί και μόνο η ρύθμιση του χρηματοπιστωτικού τομέα μπορεί να το κάνει αυτό.
Πώς σχετίζεται η Goldman Sachs με την Ελλάδα;
Αυτό που συνέβη στην Ελλάδα αποτυπώνεται ξεκάθαρα από την έκφραση: «χρειάζονται 2 άνθρωποι για να χορέψουν τανγκό». Έχεις από τη μία τη Goldman Sachs. Ένας συνέταιρός της αποφάσισε να βοηθήσει την Ελλάδα να μπει στην Ε.Ε. μέσω εξαπάτησης. Καταφτάνει λοιπόν με ένα στρατό στελεχών της τράπεζας. Πρόκειται για ανθρώπους εντυπωσιακούς, που διαθέτουν εξυπνάδα, γνώση, αυτοπεποίθηση, κάποια υπεροψία, που μοιάζουν κάπως μεταξύ τους. Και εντυπωσιάζουν τους πολιτικούς που λένε πως έχουν τους καλύτερους τραπεζίτες της Νέας Υόρκης απέναντί τους. Η Goldman Sachs λοιπόν έρχεται με το προϊόν της και με το στρατό αυτό των ειδικών και οι πολιτικοί δεν καταλαβαίνουν λέξη απ’ αυτά που λέει, ούτε οι δημόσιοι υπάλληλοι. Μόνο ο στρατός καταλαβαίνει. Οι πολιτικοί εντυπωσιάζονται τόσο που συναντούν αυτούς τους τραπεζίτες και θεωρούν πως μόνο σε καλό μπορεί να καταλήξει.
Από την άλλη, έχεις τον πρωθυπουργό Κ. Σημίτη, που αντιμετωπίζει πρόβλημα γιατί διαδέχεται μια τεράστια προσωπικότητα, εκείνη του Ανδρέα Παπανδρέου. Ο Σημίτης θέλει να αφήσει το δικό του σημάδι στην ιστορία και τι καλύτερο από την είσοδο στην Ευρώπη. «Εγώ θα είμαι ο άνθρωπος που θα βάλει την Ελλάδα στην Ευρώπη». Έχει όμως ένα πρόβλημα: η Ελλάδα δεν πληροί τις προϋποθέσεις, ξοδεύει πολλά, δεν έχει αρκετά έσοδα. Έτσι, μπαίνει και ένας τρίτος παράγοντας: η Ευρώπη, η οποία πρέπει να ελέγξει αν η Ελλάδα, που μαστίζεται από σκάνδαλα, διαφθορά και αστάθεια, πληροί τις προϋποθέσεις. Έρχεται όμως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή που λέει ότι χρειάζεται όσα περισσότερα μέλη γίνεται, προκειμένου να αποφευχθεί η κερδοσκοπία από τις αγγλοσαξονικές αγορές. Όλα αυτά συνιστούν ένα πλέγμα που λειτουργεί προς όφελός τους. Οπότε, η Goldman Sachs πουλά, ο Σημίτης αγοράζει, η Ευρώπη λέει «ναι» και η καταστροφή συντελείται.
Ποιον ευνόησε τελικά αυτή η συμφωνία GS – Ελλάδας;
Δεν απέφερε πολλά χρήματα στη Goldman Sachs, αλλά ήταν μια επιτυχία γιατί θα πωλούσαν το προϊόν τους και σε άλλες κυβερνήσεις και φαινόταν πόσο καλοί ήταν, που βοηθούσαν τις χώρες να ενταχθούν στην Ευρώπη. Άνοιγε η αγορά στην ανατολική Ευρώπη και ήταν μεγάλη υπόθεση για την τράπεζα. Είναι ένα έμμεσο δώρο για τη Goldman Sachs. Κερδίζει πολλά χρήματα, όχι άμεσα, έμμεσα. Τελικά, η ελληνική κυβέρνηση καταφέρνει να μπει στην Ευρώπη. Ο Σημίτης είναι χαρούμενος αφού γίνεται κομμάτι της ιστορίας. Η Ευρώπη είναι επίσης χαρούμενη γιατί έχει άλλο ένα μέλος του ευρώ και το ευρώ αποτελεί επιτυχία. Όλοι κερδίζουν, είναι όμως μια μη βιώσιμη κατάσταση.
Πώς βλέπετε να εξελίσσεται η κατάσταση στην Ελλάδα;
Η Ελλάδα θα οδηγηθεί στη χρεοκοπία, αλλά δεν θα χρησιμοποιηθεί αυτή η λέξη. Θα υπάρξει μια διαπραγματευτική συμφωνία. Προφανώς η Ελλάδα δεν μπορεί να συνεχίσει να πληρώνει αυτά τα επιτόκια στην ΕΚΤ και το ΔΝΤ. Δεν καταλαβαίνω γιατί η ΕΚΤ και το ΔΝΤ, για να ευχαριστήσουν τις αγορές, ορίζουν υψηλά επιτόκια σε ένα δίχτυ βοήθειας στο όνομα της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης. Πέρα από αυτό, είναι ξεκάθαρο ότι Ιρλανδία, Ελλάδα, Πορτογαλία δεν θα καταφέρουν να πληρώσουν. Ο κόσμος έχει ήδη πληρώσει, έχει σώσει τις τράπεζες, έχει υποστεί μέτρα λιτότητας, όλοι είναι φτωχοί, η μεσαία τάξη αντιμετωπίζει τεράστιες δυσκολίες. Λυπάμαι, αλλά οι ιδιωτικές τράπεζες που δάνεισαν σε Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία, χωρίς να ελέγξουν τίποτα, πρέπει να διαγράψουν αυτά τα χρέη, όπως έγινε και στη Νότια Αμερική, τη Ρωσία. Αλλά αυτές οι τράπεζες είναι πολύ ισχυρά λόμπι και οι αγορές τις ακολουθούν
