str81977
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 17 Απρ 2006
- Μηνύματα
- 13.679
- Κριτικές
- 2
- Like
- 6
- Πόντοι
- 166
Όχι ρε μεγαλέ, δεν είναι...
Σε όλα τα κράτη του κόσμου οι "εχθρικές περιουσίες" (δωσιλόγων, συνεργατών του εχθρού κτλ) δημεύονται...
Τόσο απλά...
Γνώμες για Ανδρέα Παπανδρέου. Κατέστρεψε την Ελλάδα;
- Μέλος που άνοιξε το νήμα troueno
- Ημερομηνία ανοίγματος
- Απαντήσεις 4K
- Εμφανίσεις 127K
- Tagged users Καμία
- Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 1 άτομα (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
Όχι ρε μεγαλέ, δεν είναι...
Σε όλα τα κράτη του κόσμου οι "εχθρικές περιουσίες" (δωσιλόγων, συνεργατών του εχθρού κτλ) δημεύονται...
Τόσο απλά...
str81977
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 17 Απρ 2006
- Μηνύματα
- 13.679
- Κριτικές
- 2
- Like
- 6
- Πόντοι
- 166
Μέχρι στιγμής δεν έχει ακούσει τίποτα και ούτε πρόκειται καθότι δεν λέει κάτι ανακριβές...
Σταμάτα να βλέπεις παντού πορωμένους εθνικιστές...
Σκέψου λίιιιιιιιγο μήπως ο ακραίος είσαι (και) εσύ...
aggel2004
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Δεκ 2008
- Μηνύματα
- 2.114
- Like
- 3.152
- Πόντοι
- 456
Δεν ειναι της στιγμης να δουμε τι εγινε με τους τσαμηδες το'22-23
οποτε και αρχισαν τα προβληματα με τους Ελληνες και γιναν οι ανθρωποι
δοσιλογοι(και συ θα γινοσουν)
αλλα μηπως ξερεις καποιοι εκατονταδες ανταρτες τσαμηδες του ΕΛΑΣ και του
ΕΔΕΣ που πολεμησαν Ιταλους και Γερμανους αν ειχαν καλυτερη τυχη?
str81977
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 17 Απρ 2006
- Μηνύματα
- 13.679
- Κριτικές
- 2
- Like
- 6
- Πόντοι
- 166
Πράγματι, δεν είναι επί του παρόντος να αναλύσουμε τί έκαναν οι τσάμηδες στην ευρύτερη περιοχή της θεσπρωτίας και των Ιωαννίνων πολλά χρόνια πριν την κατοχή...
Ούτε και τί κτήματα είχαν- χάρισμα από τους οθωμανούς που πιστά υπηρετούσαν, ούτε και πως φέρονταν στους ελληνικούς πληθυσμούς...
Ούτε και ότι το 1922 δεν συμπεριλήφθησαν στην ανταλλαγή πληθυσμών (και τότε θα έχαναν την περιουσία τους, αυτοί όμως την κράτησαν- για αυτήν την "κακομεταχείριση" μιλάς; )
Ας δούμε τα πιο απλά:
Ο ΕΔΕΣ δεν είχε τσάμηδες...Και αυτοί που είχε ο ΕΛΑΣ είναι αμφίβολο αν πολέμησαν τον κατακτητή...
Είναι τουλάχιστον θετικό που δέχεσαι ότι συνεργάστηκαν με τον κατακτητή...
Μήπως να τους δίναμε και σύνταξη αντιστασιακού γι' αυτό αντί να τους δημεύσουμε τις περιουσίες;...
Για τους τσάμηδες δεν κατάλαβα τι πρόβλημα υπάρχει να καταλάβουν οι κωλοΑλβανοί ότι δεν υφίσταται θέμα περιουσιών.Οι τσάμηδες από ότι εχω διαβάσει παλιά ήταν Αλβανοί σταλμένοι απο τους Ιταλούς φασίστες στην κατοχή να σφάζουν στην Ηπειρό και να βιάζουν και να καίνε ώστε να απωθησουν τον κοσμο που θα ταν πιο εύκολο να ελέγχουν οι Ιταλοί την περιοχή και αν εδραιώσουν την κυριαρχία τους σα Επτάνησα.Οι Αλβανοί αυτοί λοιπόν κλέβαν πρόβατα,χωραφια και σπίτια απ΄τα ερημωμένα χωριά.Μέχρι που ο ΕΔΔΕΣ του Ζέρβα τους τουφέκισαν και σκότωσαν κάμποσους και οι άλλοι χέστηκαν και φύγαν νύχτα.Καιέτσι απαλαγήκαμε απο τους Τσάμηδες.Τώρα τι λέει ο Μπερίσα και η κάθε κουφάλα;;
aggel2004
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Δεκ 2008
- Μηνύματα
- 2.114
- Like
- 3.152
- Πόντοι
- 456
Απαντω γιατι σε θεωρω πιο σοβαρο απο τον 23χρονο?kostas
Πραγματι ο ΕΔΕΣ δεν ειχε πολλους Τσαμηδες αν και αναφερονται ονοματα Τσαμηδων σε μοναδες του.
Ο ΕΛΑΣ ειχε ολοκληρους λοχους τσαμηδων ενταγμενους σε μεγαλυτερους μοναδες της Β.Δ Μακεδονιας και Ηπειρου( Τυχαινει να εχω και αμεση πληροφορηση απο Ελληνα της
Πελοπονησου που βρεθηκε εκει την Κατοχη,αλλα υπαρχουν και στοιχεια σε επισημες ιστοριες,βιβλια κ.λ.π)
και Ηπειρου.
Πολεμησαν τους κατακτητες οσο και οι υπολοιπες μοναδες (λιγο η πολυ
δεν εχει σημασια)
Τα χτηματα επι Οθωμανων τα ειχαν οπως και αλλοι μη Τουρκοι μουσουλμανοι
επι Τουρκοκρατιας.
Εως το '22-23 δεν υπηρχαν προβληματα σημαντικα, οπως και σε πολλα αλλα μερη
με Τουρκους (νομιζω περι της 500.000 χιλ.)
Στην ανταλαγη ενω οι Τουρκοι ρητα δηλωσαν ,οτι δεν τους θεωρουν Τουρκους
και αρα δεν τους δεχονται στην Τουρκια, το Ελληνικο κρατος δυστυχως τους
ξεγελασε τους κατεβασε απο τα χωρια τους στην Ηγουμενιτσα δηθεν για να
πανε στην Τουρκια τους ξεχασε (πεθαναν πολλοι εκει απο τις συνθηκες
της υπαιθριας κατασκηνωσης !)ενω συγχρονως προωθουσε ντοπιους και προσφυγες
στην περιοχη τους.
Οταν το πηραν ειδηση οτι καραβια δεν θαρθουν αλλα και τα χωρια τους μαζι με τα κτηματα τους δεν τους ανηκουν πλεον, καταλαβαινει κανεις πως ενιωσαν
και τι αισθηματα ειχαν πλεον για την Ελλαδα.
Απο εκεινη την στιγμη αρχιζουν τα πραγματικα προβληματα με βιασμους,κλοπες
ακομη και φονους μεταξυ των κοινοτητων.(Υπαρχει και βιβλιο με αναφορες Τοπικων Νομαρχων του μεσοπολεμου προς Αθηνα να σου σηκωθη η τριχα,κυριως
απο πλευρας των δικων μας "παλληκαριων" που νιωθαν πιο ασφαλεις με Αστυνομια και Δικαιοσυνη)
Ειναι να μην πανε με τους κατακτητες το '40? Νοιωθαν την Ελλαδα σαν πατριδα τους?
Αναφερομαι πολλες φορες εναντιον της Ελλαδος σε διαφορα θεματα,οχι γιατι
εχω κατι με την πατριδα μου (αν και θαθελα ναχω πατριδα ολη τη ευρωπη και αν ειναι αδυνατον ολον τον κοσμο!} αλλα γιατι εχουμε σ'αυτη τη χωρα
παραχορτασει απο το τι μας καναν οι αλλοι (ποιοτητα σχολικων βιβλιων!)
ούτε και πως φέρονταν στους ελληνικούς πληθυσμούς...
Με παρομοια δικαιολογια εγινε η σφαγη της Στρεμπνιτσας (Μαρτυρια Ολλανδου
στρατιωτικου-οι κοτες την κοπανησανε- λιγο πριν την σφαγη χιλιαδων αθωων μουσουλμανων οταν ρωτησε σερβο
φασιστα γιατι θελουν να μπουν στην πολη)
Μήπως να τους δίναμε και σύνταξη αντιστασιακού γι' αυτό αντί να τους δημεύσουμε τις περιουσίες;...
Σε τετοιο επιπεδο αν ξαναπεσης τερμα οι πληροφοριες!!!!!
sweden_uber_alles
Μέλος
- Εγγρ.
- 2 Μαΐ 2009
- Μηνύματα
- 11
- Like
- 0
- Πόντοι
- 0
Επισκέπτης
Εχει βγαλει την Νομικη,αγνωστο πως.
Αμα εισαι ΣΥΡΙΖΑ παντως τον καλο του λογο θα τον πει...οταν δεις τα ραδικια αναποδα.
για πες μας ρε φιλε που το παιζεις τοσο δικαιος, αφου η Ελλαδα ειναι κακια και οι Ελληνες κλεφτες ξενων περιουσιων, ποια ειναι η γνωμη σου για τις περιουσιες των Ελληνων στη Σμυρνη και την Κωσταντινουπολη? Αφου το αισθημα της δικαιοσυνης πλυμμηριζει την καρδια σου οταν προκειται για αλλοδαπους, για τους Ελληνες που σφαγιαστικαν και εκδιωθηκαν δεν εχεις να πεις τιποτα? Δεν ντρεπεστε λιγο παλιοπροδοτες, οταν ειναι να κατηγορισετε τη χωρα σας βγαινετε πρωτοι! Οταν ειναι να πειτε για τα δικια των Ελληνων με ενα μαγικο τροπο εξαφανιζεστε και το παιζετε κινεζοι! Ουστ προδοτες!
amjik
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 12 Μαΐ 2008
- Μηνύματα
- 45.627
- Κριτικές
- 61
- Like
- 43.312
- Πόντοι
- 22.785
ΜΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΒΡΙΖΟΥΜΕ ΕΝΑ ΛΑΟ ΟΛΟΚΛΗΡΟ "ΜΑΛΑΚΑ" ??-ΔΕΝ ΔΙΑΦΕΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΛΑΟΥΣ !
Ας μας πει καποιος που συμφωνει οτι οι Ελληνες ειναι Μαλακες καί σε ποιο αλλο ΛΑΟ θα ηθελε να ανηκει για να καταλαβαινομαστε....
Ακουω παρακαλω..........
Ας μας πει καποιος που συμφωνει οτι οι Ελληνες ειναι Μαλακες καί σε ποιο αλλο ΛΑΟ θα ηθελε να ανηκει για να καταλαβαινομαστε....
Ακουω παρακαλω..........
το ξερω, πλακιτσαΔεν ειμαι ο γιωργακης
Βιογραφία
Γεννήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1919, στη Χίο. Γιος του αείμνηστου Γεωργίου Παπανδρέου και της Σοφίας Μινέικο.
-1941: Μετά την αποφυλάκιση του από την Ασφάλεια όπου κρατήθηκε και βασανίστηκε κατά το διάστημα της δικτατορίας του Μεταξά, τριτοετής τότε της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, αναχωρεί για τις Η.Π.Α. και ακολουθεί πανεπιστημιακή σταδιοδρομία.
-1943-44: Kατετάγη εθελοντής στον Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ
-1943: Ανακηρύσσεται Διδάκτωρ Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ.
Η πανεπιστημιακή του εξέλιξη:
-1942-43: Βοηθός Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ
-1943-47: Υφηγητής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ
-1946-47: Υφηγητής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ
-1947-50: Ομότιμος Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα
-1950-51: Ομότιμος Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Νορθγουέστερν
-1951-55: Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα
-1955-63: Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας (Μπέρκλεϋ)
-1956-59: Κοσμήτωρ της Οικονομικής Σχολής του ίδιου Πανεπιστημίου.
-Το 1959 επιστρέφει για ένα χρόνο στην Ελλάδα, στα πλαίσια ερευνητικής αναπτυξιακής οικονομικής αποστολής.
-Τον επόμενο χρόνο 1961, διορίζεται Πρόεδρος του Δ.Σ. και Γενικός Επιστημονικός Διευθυντής του Κέντρου Οικονομικών Ερευνών και ταυτόχρονα σύμβουλος της Τράπεζας της Ελλάδας (1961-62).
-Η πολιτική του σταδιοδρομία αρχίζει το Φεβρουάριο του 1964, με την εκλογή του ως Βουλευτής Αχαΐας του Κόμματος της Ένωσης Κέντρου, της οποίας ηγείτο ο Γεώργιος Παπανδρέου στις εκλογές της 16.2.1964.
-Μετά την νίκη της Ένωσης Κέντρου, διορίζεται αρχικά Υπουργός Προεδρίας της Κυβέρνησης και τον ίδιο χρόνο Αναπληρωτής Υπουργός Συντονισμού (1964-65). Συνοδεύει τον πατέρα του στο δύσκολο ταξίδι στις ΗΠΑ, όπου ο πρόεδρος Τζόνσον προσπάθησε να επιβάλει διμερείς ελληνοτουρκικές συνομιλίες για το Κυπριακό με στόχο την κατοχύρωση των τουρκικών συμφερόντων.
-Όταν κηρύσσεται η δικτατορία των συνταγματαρχών, τον Απρίλιο του 1967, συλλαμβάνεται και τον επόμενο χρόνο αποφυλακίζεται και πηγαίνει στο εξωτερικό.
-Στις 15 Ιανουαρίου του 1968 αναχωρεί για το Παρίσι και έπειτα εγκαθίσταται στη Σουηδία και μετά στον Καναδά.
-Τον Φεβρουάριου του 1968 ιδρύει το Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα (Π.Α.Κ.), του οποίου γίνεται αρχηγός και το οποίο αναπτύσσει σημαντική δράση μέχρι την πτώση του δικτατορικού καθεστώτος, τον Ιούλιο του 1974.
-Το 1968-69 είναι Καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης και από το 1969 μέχρι το 1974 Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Γιορκ (Υork) στο Τορόντο.
-Το 1970-71 διδάσκει και στο Πανεπιστήμιο του Michigan, σαν επισκέπτης, έως ότου πολιτική πίεση από την Αμερικανική κυβέρνηση αναγκάζει το Πανεπιστήμιο να αθετήσει το συμβόλαιο του με τον Ανδρέα Παπανδρέου.
-Μόλις αποκαθίσταται η Δημοκρατία στην Ελλάδα, επιστρέφει από την εξορία και στις 3 Σεπτεμβρίου του 1974, ιδρύει το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα, το ΠΑ.ΣΟ.Κ., του οποίου γίνεται και Πρόεδρος.
-Στις πρώτες εκλογές μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, που διενεργούνται το Νοέμβριο του 1974, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. εκπροσωπείται με λίγους Βουλευτές (15 έδρες, 13,5% των ψήφων).
-Στις επόμενες εκλογές (Νοέμβριος 1977), το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κάνει ένα πρώτο σημαντικό άλμα, αφού διπλασιάζει τη δύναμή του (από 13,5% σε 25%) και γίνεται το πρώτο κόμμα της Αντιπολίτευσης με 93 Βουλευτές και ο Πρόεδρος του, Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
-Στις εκλογές της 18ης Οκτωβρίου 1981, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κατεβαίνει με το σύνθημα της Αλλαγής και γνωρίζει ένα πραγματικό θρίαμβο, αναδεικνύοντας 173 Βουλευτές (48%).
-Ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. σχηματίζει Κυβέρνηση η οποία ορκίζεται στις 21 Οκτωβρίου 1981. Στην Κυβέρνηση αυτή, ο Ανδρέας Παπανδρέου αναλαμβάνει, εκτός από Πρωθυπουργός και το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας.
-Στις εκλογές του 1985, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. εκλέγεται και πάλι πρώτο κόμμα αναδεικνύοντας 161 Βουλευτές (45,82%).
-Στις εκλογές του Ιουνίου του 1989, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. λαμβάνει το 39.15% των ψήφων και 125 έδρες.
-Στις 21 Σεπτεμβρίου του 1989 παραπέμπεται στο Ειδικό δικαστήριο (ΝΔ-ΣΥΝ) για υποκλοπές της ΕΥΠ, και στις 28 Σεπτεμβρίου παραπέμπεται στο Ειδικό δικαστήριο κατηγορούμενος για το σκάνδαλο Κοσκωτά.
-Στις επαναληπτικές εκλογές της 5ης Νοεμβρίου, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ανεβάζει το ποσοστό του στο 40.7% με 128 έδρες. Στις εθνικές εκλογές στις 8 Απριλίου του 1990 παίρνει 38.6% και 123 έδρες. Ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. γίνεται Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
-Στις 11 Μαρτίου του 1990 αρχίζει η δίκη Κοσκωτά-Τράπεζας Κρήτης και στις 17 Ιανουαρίου 1991 ο Ανδρέας Παπανδρέου αθωώνεται από το Ειδικό Δικαστήριο.
-Στις 11 Οκτωβρίου του 1993 το ΠΑΣΟΚ έρχεται και πάλι στην εξουσία, με 48% και 170 έδρες.
-Στις 23 Απριλίου του 1994 επισκέπτεται τον Λευκό Οίκο για πρώτη φορά ως πρωθυπουργός, προσκεκλημένος από τον πρόεδρο Κλίντον.
-Στις 20 Νοεμβρίου του 1995 εισάγεται στο Ωνάσειο και στις 15 Ιανουαρίου του 1996 υπογράφει την επιστολή παραίτησης.
-Στις 23 Ιουνίου 1996 ο Ανδρέας Παπανδρέου χάνει τη μάχη με το θάνατο, μετά από οξύ ισχαιμικό επεισόδιο στο σπίτι του στην Εκάλη. Η σωρός του μεταφέρεται στη Μητρόπολη Αθηνών και εκτίθεται σε λαϊκό προσκύνημα. Κηδεύεται στις 26 Ιουνίου 1996 μέσα σε κοσμοπλημμύρα με τιμές αρχηγού κράτους.
Γεννήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1919, στη Χίο. Γιος του αείμνηστου Γεωργίου Παπανδρέου και της Σοφίας Μινέικο.
-1941: Μετά την αποφυλάκιση του από την Ασφάλεια όπου κρατήθηκε και βασανίστηκε κατά το διάστημα της δικτατορίας του Μεταξά, τριτοετής τότε της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, αναχωρεί για τις Η.Π.Α. και ακολουθεί πανεπιστημιακή σταδιοδρομία.
-1943-44: Kατετάγη εθελοντής στον Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ
-1943: Ανακηρύσσεται Διδάκτωρ Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ.
Η πανεπιστημιακή του εξέλιξη:
-1942-43: Βοηθός Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ
-1943-47: Υφηγητής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ
-1946-47: Υφηγητής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ
-1947-50: Ομότιμος Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα
-1950-51: Ομότιμος Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Νορθγουέστερν
-1951-55: Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα
-1955-63: Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας (Μπέρκλεϋ)
-1956-59: Κοσμήτωρ της Οικονομικής Σχολής του ίδιου Πανεπιστημίου.
-Το 1959 επιστρέφει για ένα χρόνο στην Ελλάδα, στα πλαίσια ερευνητικής αναπτυξιακής οικονομικής αποστολής.
-Τον επόμενο χρόνο 1961, διορίζεται Πρόεδρος του Δ.Σ. και Γενικός Επιστημονικός Διευθυντής του Κέντρου Οικονομικών Ερευνών και ταυτόχρονα σύμβουλος της Τράπεζας της Ελλάδας (1961-62).
-Η πολιτική του σταδιοδρομία αρχίζει το Φεβρουάριο του 1964, με την εκλογή του ως Βουλευτής Αχαΐας του Κόμματος της Ένωσης Κέντρου, της οποίας ηγείτο ο Γεώργιος Παπανδρέου στις εκλογές της 16.2.1964.
-Μετά την νίκη της Ένωσης Κέντρου, διορίζεται αρχικά Υπουργός Προεδρίας της Κυβέρνησης και τον ίδιο χρόνο Αναπληρωτής Υπουργός Συντονισμού (1964-65). Συνοδεύει τον πατέρα του στο δύσκολο ταξίδι στις ΗΠΑ, όπου ο πρόεδρος Τζόνσον προσπάθησε να επιβάλει διμερείς ελληνοτουρκικές συνομιλίες για το Κυπριακό με στόχο την κατοχύρωση των τουρκικών συμφερόντων.
-Όταν κηρύσσεται η δικτατορία των συνταγματαρχών, τον Απρίλιο του 1967, συλλαμβάνεται και τον επόμενο χρόνο αποφυλακίζεται και πηγαίνει στο εξωτερικό.
-Στις 15 Ιανουαρίου του 1968 αναχωρεί για το Παρίσι και έπειτα εγκαθίσταται στη Σουηδία και μετά στον Καναδά.
-Τον Φεβρουάριου του 1968 ιδρύει το Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα (Π.Α.Κ.), του οποίου γίνεται αρχηγός και το οποίο αναπτύσσει σημαντική δράση μέχρι την πτώση του δικτατορικού καθεστώτος, τον Ιούλιο του 1974.
-Το 1968-69 είναι Καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης και από το 1969 μέχρι το 1974 Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Γιορκ (Υork) στο Τορόντο.
-Το 1970-71 διδάσκει και στο Πανεπιστήμιο του Michigan, σαν επισκέπτης, έως ότου πολιτική πίεση από την Αμερικανική κυβέρνηση αναγκάζει το Πανεπιστήμιο να αθετήσει το συμβόλαιο του με τον Ανδρέα Παπανδρέου.
-Μόλις αποκαθίσταται η Δημοκρατία στην Ελλάδα, επιστρέφει από την εξορία και στις 3 Σεπτεμβρίου του 1974, ιδρύει το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα, το ΠΑ.ΣΟ.Κ., του οποίου γίνεται και Πρόεδρος.
-Στις πρώτες εκλογές μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, που διενεργούνται το Νοέμβριο του 1974, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. εκπροσωπείται με λίγους Βουλευτές (15 έδρες, 13,5% των ψήφων).
-Στις επόμενες εκλογές (Νοέμβριος 1977), το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κάνει ένα πρώτο σημαντικό άλμα, αφού διπλασιάζει τη δύναμή του (από 13,5% σε 25%) και γίνεται το πρώτο κόμμα της Αντιπολίτευσης με 93 Βουλευτές και ο Πρόεδρος του, Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
-Στις εκλογές της 18ης Οκτωβρίου 1981, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κατεβαίνει με το σύνθημα της Αλλαγής και γνωρίζει ένα πραγματικό θρίαμβο, αναδεικνύοντας 173 Βουλευτές (48%).
-Ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. σχηματίζει Κυβέρνηση η οποία ορκίζεται στις 21 Οκτωβρίου 1981. Στην Κυβέρνηση αυτή, ο Ανδρέας Παπανδρέου αναλαμβάνει, εκτός από Πρωθυπουργός και το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας.
-Στις εκλογές του 1985, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. εκλέγεται και πάλι πρώτο κόμμα αναδεικνύοντας 161 Βουλευτές (45,82%).
-Στις εκλογές του Ιουνίου του 1989, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. λαμβάνει το 39.15% των ψήφων και 125 έδρες.
-Στις 21 Σεπτεμβρίου του 1989 παραπέμπεται στο Ειδικό δικαστήριο (ΝΔ-ΣΥΝ) για υποκλοπές της ΕΥΠ, και στις 28 Σεπτεμβρίου παραπέμπεται στο Ειδικό δικαστήριο κατηγορούμενος για το σκάνδαλο Κοσκωτά.
-Στις επαναληπτικές εκλογές της 5ης Νοεμβρίου, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ανεβάζει το ποσοστό του στο 40.7% με 128 έδρες. Στις εθνικές εκλογές στις 8 Απριλίου του 1990 παίρνει 38.6% και 123 έδρες. Ο Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. γίνεται Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
-Στις 11 Μαρτίου του 1990 αρχίζει η δίκη Κοσκωτά-Τράπεζας Κρήτης και στις 17 Ιανουαρίου 1991 ο Ανδρέας Παπανδρέου αθωώνεται από το Ειδικό Δικαστήριο.
-Στις 11 Οκτωβρίου του 1993 το ΠΑΣΟΚ έρχεται και πάλι στην εξουσία, με 48% και 170 έδρες.
-Στις 23 Απριλίου του 1994 επισκέπτεται τον Λευκό Οίκο για πρώτη φορά ως πρωθυπουργός, προσκεκλημένος από τον πρόεδρο Κλίντον.
-Στις 20 Νοεμβρίου του 1995 εισάγεται στο Ωνάσειο και στις 15 Ιανουαρίου του 1996 υπογράφει την επιστολή παραίτησης.
-Στις 23 Ιουνίου 1996 ο Ανδρέας Παπανδρέου χάνει τη μάχη με το θάνατο, μετά από οξύ ισχαιμικό επεισόδιο στο σπίτι του στην Εκάλη. Η σωρός του μεταφέρεται στη Μητρόπολη Αθηνών και εκτίθεται σε λαϊκό προσκύνημα. Κηδεύεται στις 26 Ιουνίου 1996 μέσα σε κοσμοπλημμύρα με τιμές αρχηγού κράτους.
gatto
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 1 Αυγ 2007
- Μηνύματα
- 22.158
- Like
- 32
- Πόντοι
- 366
Δεκατρία χρόνια συμπληρώνονται φέτος από το θάνατο (23-6-1996) του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ, Ανδρέα Παπανδρέου.Μεγάλη εκδήλωση αφιερωμένη στη μνήμη του Ανδρέα Παπανδρέου, στην οποία και θα προβληθούν ντοκουμέντα από τη ζωή και τη δράση του, διοργανώνει σήμερα ο Δήμος Πειραιά.
Δια-κεκριμένος οικονομολόγος, ριζοσπάστης πολιτικός, με σημαντική αντιδικτατορική δράση, δημοσίευσε βιβλία και μονογραφίες οικονομικού και πολιτικού περιεχομένου, έδωσε διαλέξεις σε πανεπιστήμια και πνευματικά ιδρύματα και συνεργάστηκε σε σειρά συλλογικών εκδόσεων, αγαπήθηκε και μισήθηκε όσο κανένας άλλος πολιτικός, άλλαξε για πολλούς το ρου της ιστορίας αυτής της χώρας.
Γεννήθηκε στη Χίο όταν διατελούσε εκεί Νομάρχης ο πατέρας του, όμως διατηρούσε ισχυρούς δεσμούς με την Αχαΐα και το χωριό του πατέρα του το Καλέτζι. Από μαθητής κιόλας είχε έντονη αντιστασιακή δράση όπου και συλλαμβάνεται για πρώτη φορά το 1936 από τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου όταν μαζί με άλλους φοιτητές, κατέστρεψαν προκηρύξεις του καθεστώτος αλλά αφέθηκε ελεύθερος μετά από τρεις μέρες. Την Άνοιξη του 1939 στο διάστημα της δικτατορίας του Μεταξά ο τότε τριτοετής φοιτητής της Νομικής Α. Παπανδρέου συλλαμβάνεται και βασανίζεται από την ασφάλεια ενώ ο πατέρας του βρισκόταν εξόριστος στην Άνδρο. Μετά την αποφυλάκισή του αναχωρεί για τις Η.Π.Α. Εκεί ακολουθεί μια πανεπιστημιακή σταδιοδρομία στα οικονομικά και τη φιλοσοφία στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Το 1943 γίνετε υφηγητής στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, το 1947 επίκουρος και στη συνέχεια τακτικός καθηγητής του πανεπιστημίου της Μινεσότα, του UCLA της Καλιφόρνια και άλλων πανεπιστημίων. Το 1951 πραγματοποιεί το δεύτερο γάμο του με τη Μαργαρίτα Τσαντ (πρώτα είχε παντρευτεί τη Χριστίνα Ρασιά). Αποκτά τέσσερα παιδιά το Γιώργο τη Σοφία το Νίκο και τον Ανδρίκο. Το 1959 επιστέφει στην Ελλάδα με υποτροφίες για μια ερευνητική αναπτυξιακή οικονομική αποστολή. Το 1961 διορίζεται πρόεδρος του Δ.Σ. και Γενικός Επιστημονικός Διευθυντής του Κέντρου Οικονομικών Ερευνών. Εκείνη την περίοδο διορίζεται Σύμβουλος τη Τράπεζας της Ελλάδος.
Η σταδιοδρομία του στην πολιτική σκηνή της χώρας ξεκινάει με την εκλογή του για πρώτη φορά το 1962 ως βουλευτή Αχαΐας της Ενώσεως Κέντρου της οποίας ηγείτο ο πατέρας του Γεώργιος Παπανδρέου. Στις εκλογές του Φεβρουαρίου του 1964 μετά τη νίκη του κόμματος διορίζεται υπουργός Προεδρίας και στα μισά του ίδιου χρόνου αναπληρωτής υπουργός Συντονισμού.
Λίγα χρόνια αργότερα στην χούντα των συνταγματαρχών τον Απρίλιο του 1967 συλλαμβάνεται αμέσως μετά το πραξικόπημα και μεταφέρεται στο Γουδί, όπου κρατούντο και άλλοι πολιτικοί και στη συνέχεια στο ξενοδοχείο "Πικερμι" στην Αττική. Στις 10 Μαΐου του ίδιου χρόνου οδηγείται στο απομονωτήριο των φυλακών Αβέρωφ από όπου και αφήνετε ελεύθερος μετά τη διεθνή κατακραυγή και φυγαδεύεται στο εξωτερικό πρώτα στη Σουηδία και μετά στον Καναδά. Το 1968-1969 γίνεται καθηγητής Οικονομικών στο πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης και μέχρι το 1974 καθηγητής του πανεπιστημίου Γιόρκ στο Τορόντο. Παράλληλα την περίοδο 1969-1974 ιδρύει το Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα (ΠΑΚ) μαζί με άλλους αντιστασιακούς του οποίου και διατελεί πρόεδρός. Δίνει συνεντεύξεις και παίρνει μέρος σε ομιλίες σε διάφορες χώρες μιλώντας για την πολιτική κατάσταση που επικρατούσε στην Ελλάδα. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας επικρότησε την απόπειρα εκτέλεσης του δικτάτορα Γεωργίου Παπαδόπουλου από τον Αλέξανδρο Παναγούλη. Το κίνημα αναπτύσσει έντονη δράση μέχρι την πτώση του δικτατορικού καθεστώτος τον Ιούλιο του 1974.
Μετά την τραγωδία της Κύπρου και την μεταπολίτευση ο Ανδρέας Παπανδρέου επιστρέφει στην Ελλάδα. Με την διακήρυξη της 3ης Σεπτεμβρίου και το σύνθημα «εθνική ανεξαρτησία - λαϊκή κυριαρχία - κοινωνική απελευθέρωση» ιδρύει το ΠAνελλήνιο ΣOσιαλιστικό Κίνημα (ΠΑ.ΣΟ.Κ.) του οποίου γίνεται πρόεδρος. Στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. προσχώρησαν εκτός των άλλων στελέχη αντιστασιακών οργανώσεων καθώς και της προδικτατορικής Αριστεράς(πολιτικές προσωπικότητες όπως ο Μανώλης Γλέζος και ο Μάρκος Βαφειάδης προσχώρησαν κατά καιρούς στο κινημα). Στις πρώτες εκλογές μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας το Νοέμβριο του 1974 το ΠΑΣΟΚ εκπροσωπείται με λίγους βουλευτές (15 έδρες, 13,5%). Στο δημοψήφισμα της 8ης Δεκεμβρίου για το πολιτειακό το ΠΑΣΟΚ και ο Ανδρέας Παπανδρέου παίρνουν θέση υπέρ της προεδρευομένης δημοκρατίας. Στις επόμενες εκλογές τον Νοέμβριο του 1977 γίνεται ένα μεγάλο άλμα (93 έδρες, 25% και πρώτο κόμμα της αντιπολίτευσης) και ο Α. Παπανδρέου γίνεται ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Στις εκλογές της 18ης Οκτωβρίου 1981 με κύρια συνθήματα «Εδώ και τώρα Αλλαγή» και «Η Ελλάδα στους Έλληνες» το ΠΑΣΟΚ εκλέγεται κυβέρνηση με ποσοστό 48% και αντιπροσωπεύεται στο κοινοβούλιο με 173 βουλευτές. Σχηματίζει κυβέρνηση η οποία ορκίζεται στις 21 Οκτωβρίου 1981 και ο Α. Παπανδρέου γίνεται ο πρώτος πρωθυπουργός σοσιαλιστικής κυβέρνησης στην ιστορία της Ελλάδας. Εκτός από τη θέση του πρωθυπουργού αναλαμβάνει και το υπουργείο Εθνικής Άμυνας.
ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής, η πρώτη κυβέρνηση Παπανδρέου εργάστηκε με στόχο την αναβάθμιση του ρόλου της χώρας εντός των πλαισίων των διεθνών της δεσμεύσεων, όπως το Βορειοατλαντικό Σύμφωνο και η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα. Εργάστηκε επίσης για τη διασφάλιση της εθνικής υπόστασης και ακεραιότητας της χωράς έναντι των προκλήσεων της Τουρκίας, που παράνομα εξακολουθούσε να κατέχει μεγάλο τμήμα της Δημοκρατίας της Κύπρου. Πέραν της βελτίωσης των σχέσεων με τις σοσιαλιστικές χώρες και τον τρίτο κόσμο, πρωτοστάτησε στις κινήσεις που έγιναν σε παγκόσμιο επίπεδο για την ειρήνη και τη διασφάλιση από τον πυρηνικό όλεθρο. Συμμετείχε επίσης στην "Πρωτοβουλία των Έξι", για την προάσπιση της ειρήνης και της ζωής ολόκληρης της ανθρωπότητας. Η κίνηση αυτή δημιουργήθηκε το 1982 από τους προέδρους του Μεξικού Γκελ ντε λα Μαντριντ, της Αργεντινής Ραουλ Αλφονσιν και της Τανζανίας Τζουλιους Νιερερε και τους πρωθυπουργούς της Σουηδίας Ούλαφ Πάλμε και της Ινδίας Ιντιρα Γκάντι. Συμμετείχε στις διαβουλεύσεις και τις συμφωνίες για τη δημιουργία απύραυλων ζωνών στα Βαλκάνια και τη Σκανδιναβία. Ήταν ο μοναδικός πρωθυπουργός μικρής ευρωπαϊκής χώρας που αρκετές φορές «μπήκε στο μάτι» των Αμερικανών γνωρίζοντας ότι είχε τα περιθώρια στο διπολιτικό κόσμο που κινείτο τότε (η Σοβιετική Ένωση ήταν ακόμα κραταιά δύναμη). Συμπέρασμα αυτής της πολιτικής ήταν ότι την πρώτη οκταετία ποτέ δεν προσκλήθηκε στις ΗΠΑ. Αμφισβήτησε και απαξίωσε το «ανήκομεν εις την Δήσην» του Κωσταντίνου Καραμανλή και πρόβαλε το «η Ελλάδα να ανήκει εις τους Έλληνες». Σε γενικές γραμμές η εξωτερική πολιτική σκηνή κυμαινόταν μεταξύ ριζοσπαστισμού και ρεαλισμού προσαρμοζόμενη στις εκάστοτε ανάγκες.
ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Στον τομέα της εσωτερικής πολιτικής, η πρώτη κυβέρνηση Παπανδρέου προανήγγειλε και έφερε μια άλλη εποχή. Εργάστηκε με γνώμονα την ισότητα των πολιτών, ανεξάρτητα από τις πολιτικές τους πεποιθήσεις ή το φύλο τους. Στα πλαίσια αυτά εντάσσονται αποφάσεις όπως η κατάργηση της νομοθεσίας εκτάκτων μέτρων, η αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης 1941-1944 και η αποκατάσταση των αγωνιστών της (να σημειωθεί ότι η αξιωματική αντιπολίτευση αποχώρησε από την Βουλή την ημέρα που ψηφιζόταν η συγκεκριμένη τροπολογία), η επιστροφή των πολιτικών προσφύγων και οι αλλαγές που έγιναν στο Οικογενειακό Δίκαιο με στόχο τη νομική εξίσωση αντρών και γυναικών. Στο κυβερνητικό έργο αυτής της περιόδου εντάσσονται, μεταξύ άλλων, η καθιέρωση του θεσμού του Εθνικού Συστήματος Υγειάς, η συνταξιοδότηση των αγροτισσών καθώς και οικονομικά μετρά για την υποστήριξη των χαμηλόμισθων, των προβληματικών επιχειρήσεων και της αγροτικής παραγωγής.. Δεν είναι λοιπόν καθόλου παράξενο που σε πρόσφατη δημοσκόπηση οι πολίτες ανέδειξαν τη δεκαετία του ΄80 ως δεκαετία των πραγματικών μεταρρυθμίσεων και τον Ανδρέα Παπανδρέου το σημαντικότερο πολιτικό της.
Το 1985 το ΠΑ.ΣΟ.Κ. εκλέγεται και πάλι πρώτο κόμμα με 45,82% και 161 βουλευτές σχηματίζει κυβέρνηση στις 5 Ιουνίου 1985. Το 1989 ξεσπά το οικονομικό σκάνδαλο Κοσκωτά στο οποίο φαινόταν ότι ενεπλάκησαν στελέχη της τότε κυβέρνησης. Είναι μια περίοδος έντονης πολιτικής έντασης. Στις πρώτες εκλογές του 1989 το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έρχεται δεύτερο με 125 έδρες και ποσοστό 39,15%. Στη δεύτερη εκλογική αναμέτρηση το Νοέμβριο του 1989 το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έρχεται δεύτερο με 128 έδρες και ποσοστό 40,67%.
Την περίοδο συγκυβέρνησης Τζανή Τζανετάκη οι βουλευτές της Ν.Δ. και του Συνασπισμού παραπέμπουν τον Α. Παπανδρέου στο Ειδικό δικαστήριο με τις κατηγορίες περί εμπλοκής στο σκάνδαλο Κοσκωτά αλλά και για τις υποκλοπές τηλεφωνικών συνδιαλέξεων από την ΕΥΠ. Στη δίκη δεν παρέστη ο ίδιος καταγγέλλοντάς την ως μεθόδευση των πολιτικών του αντιπάλων και σκευωρία εις βάρος του και εις βάρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Εν τέλει αθωώθηκε και για τις δύο κατηγορίες. Ο Α. Παπανδρέου ανέλαβε το μερίδιο της προσωπικής του ευθύνης όχι μόνο γιατί στην περίοδο που δραστηριοποιήθηκε ο Γ. Κοσκωτάς ήταν πρωθυπουργός, αλλά και γιατί η κυβέρνησή του δεν κατόρθωσε να εμποδίσει την οικονομική αναρρίχηση ενός ανθρώπου χωρίς επιφάνεια που αποδείχθηκε εκ των υστέρων απατεώνας. Αρνήθηκε όμως την οποιαδήποτε σχέση με την ποινική πλευρά της υπόθεσης.
Στις εκλογές του 1990 το ΠΑ.ΣΟ.Κ. χάνει ξανά και είναι δεύτερο κόμμα με ποσοστό 38,62% και 125 έδρες. Μετά από τρία χρόνια και συγκεκριμένα τον Οκτώβριο του 1993, μετά την παραίτηση της κυβέρνησης Μητσοτάκη κέρδισε τις εκλογές που ακολούθησαν με άνετη πλειοψηφία 46,82% και 170 έδρες.
Το Μάιο του 1990, συμμετείχε στο Συμβούλιο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς που έγινε στο Κάιρο στο οποίο ψηφίστηκε ομόφωνα η ένταξη του ΠΑΣΟΚ ως πλήρους μέλους της. Στις 16 Σεπτεμβρίου 1992, στο 19ο Συνέδριο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, εξελέγη ομόφωνα αντιπρόεδρος της οργάνωσης.
Η περιπέτεια του σκανδάλου Κοσκωτά όμως και η πολιτική ένταση των περασμένων χρόνων έχει επιβαρύνει σοβαρά πλέον την υγεία του και εισάγεται εσπευσμένα το Νοέμβριο του 1995 στο Ωνάσειο καρδιοχειρουργικό κέντρο με σοβαρά προβλήματα υγείας τα οποία τον αναγκάζουν να υπογράψει την παραίτησή από την πρωθυπουργία τον Ιανουάριο του 1996 λέγοντας: «Τα προβλήματα της χώρας δεν μπορούν να περιμένουν». Την επόμενη της παραίτησής του από την προθηπουργία το ΒΒC σχολίασε: «Χθες παρετήθηκε ο Ανδρέας Παπανδρέου, ίσως από τους τελευταίους ιστορικά μεγάλους πολιτικούς άνδρες της Ευρώπης» της Το Μάρτιο του ίδιου έτους μετά την βελτίωση που παρουσιάστηκε στην υγεία του βγαίνει από το νοσοκομείο. Τα ξημερώματα της 23ης Ιουνίου 1996 Ο Ανδρέας Παπανδρέου παθαίνει ανακοπή καρδιάς και σβήνει. Κηδεύεται στις 26 Ιουνίου 1996 με τιμές αρχηγού κράτους και μέσα σε πλήθος κόσμου.
Δυο ήταν οι μεγάλες απογοητεύσεις του Ανδρέα Παπανδρέου. Η συνειδητοποίηση ότι δεν υπήρξε ποτέ τρίτος κόσμος και η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης , δηλαδή του υπαρκτού σοσιαλισμού που λειτουργούσε ως αντίβαρο στις ΗΠΑ. Έτσι συνειδητοποίησε ότι δεν μπορούσε να υλοποιηθεί το δικό του πολιτικό όραμα που ήθελε την Ελλάδα να κινείται στις παρυφές του τρίτου κόσμου και να παίζει ουσιαστικό ρόλο στη σύγκρουση Αμερικής και Σοβιετικής Ένωσης.
Η πλειοψηφία των Ελλήνων στις μέρες μας τον θεωρεί το σημαντικότερο πολιτικό της μεταπολίτευσης λόγω της μοναδικής σχέσης που είχε με τις λαϊκές μάζες αλλά και διότι αποκατέστησε την ισορροπία που ως το 1981 έλειπε από την πολιτική και κοινωνική ζωή. Έδωσε το δικαίωμα στο «άλλο μισό» του Ελληνικού λαού να πιστεύει ότι βγήκε από το περιθώριο. Το μονοπώλιο της εξουσίας καταργήθηκε. Και αυτό ωφέλησε τη δημοκρατία, πράγμα που αναγνωρίζουν σήμερα και οι πολιτικοί του αντίπαλοί. Παραμερισμένα κοινωνικά στρώματα κατέκτησαν, για πρώτη φορά, τη δική τους ξεχωριστή θέση. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα πολλοί πολιτικοί του αντίπαλοι να τις σχολιάζουν ανάλογα με την φράση του Κωνσταντίνου Καραμανλή «είσαι η Αριστερά της Αριστεράς» να μένει στην ιστορία. Όλα αυτά που αποτυπώθηκαν σε συγκεκριμένα μέτρα πολιτικής, τοποθετούν τη δική του διακυβέρνηση στο πιο ψηλό σημείο των αξιολογήσεων.
Δια-κεκριμένος οικονομολόγος, ριζοσπάστης πολιτικός, με σημαντική αντιδικτατορική δράση, δημοσίευσε βιβλία και μονογραφίες οικονομικού και πολιτικού περιεχομένου, έδωσε διαλέξεις σε πανεπιστήμια και πνευματικά ιδρύματα και συνεργάστηκε σε σειρά συλλογικών εκδόσεων, αγαπήθηκε και μισήθηκε όσο κανένας άλλος πολιτικός, άλλαξε για πολλούς το ρου της ιστορίας αυτής της χώρας.
Γεννήθηκε στη Χίο όταν διατελούσε εκεί Νομάρχης ο πατέρας του, όμως διατηρούσε ισχυρούς δεσμούς με την Αχαΐα και το χωριό του πατέρα του το Καλέτζι. Από μαθητής κιόλας είχε έντονη αντιστασιακή δράση όπου και συλλαμβάνεται για πρώτη φορά το 1936 από τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου όταν μαζί με άλλους φοιτητές, κατέστρεψαν προκηρύξεις του καθεστώτος αλλά αφέθηκε ελεύθερος μετά από τρεις μέρες. Την Άνοιξη του 1939 στο διάστημα της δικτατορίας του Μεταξά ο τότε τριτοετής φοιτητής της Νομικής Α. Παπανδρέου συλλαμβάνεται και βασανίζεται από την ασφάλεια ενώ ο πατέρας του βρισκόταν εξόριστος στην Άνδρο. Μετά την αποφυλάκισή του αναχωρεί για τις Η.Π.Α. Εκεί ακολουθεί μια πανεπιστημιακή σταδιοδρομία στα οικονομικά και τη φιλοσοφία στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Το 1943 γίνετε υφηγητής στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, το 1947 επίκουρος και στη συνέχεια τακτικός καθηγητής του πανεπιστημίου της Μινεσότα, του UCLA της Καλιφόρνια και άλλων πανεπιστημίων. Το 1951 πραγματοποιεί το δεύτερο γάμο του με τη Μαργαρίτα Τσαντ (πρώτα είχε παντρευτεί τη Χριστίνα Ρασιά). Αποκτά τέσσερα παιδιά το Γιώργο τη Σοφία το Νίκο και τον Ανδρίκο. Το 1959 επιστέφει στην Ελλάδα με υποτροφίες για μια ερευνητική αναπτυξιακή οικονομική αποστολή. Το 1961 διορίζεται πρόεδρος του Δ.Σ. και Γενικός Επιστημονικός Διευθυντής του Κέντρου Οικονομικών Ερευνών. Εκείνη την περίοδο διορίζεται Σύμβουλος τη Τράπεζας της Ελλάδος.
Η σταδιοδρομία του στην πολιτική σκηνή της χώρας ξεκινάει με την εκλογή του για πρώτη φορά το 1962 ως βουλευτή Αχαΐας της Ενώσεως Κέντρου της οποίας ηγείτο ο πατέρας του Γεώργιος Παπανδρέου. Στις εκλογές του Φεβρουαρίου του 1964 μετά τη νίκη του κόμματος διορίζεται υπουργός Προεδρίας και στα μισά του ίδιου χρόνου αναπληρωτής υπουργός Συντονισμού.
Λίγα χρόνια αργότερα στην χούντα των συνταγματαρχών τον Απρίλιο του 1967 συλλαμβάνεται αμέσως μετά το πραξικόπημα και μεταφέρεται στο Γουδί, όπου κρατούντο και άλλοι πολιτικοί και στη συνέχεια στο ξενοδοχείο "Πικερμι" στην Αττική. Στις 10 Μαΐου του ίδιου χρόνου οδηγείται στο απομονωτήριο των φυλακών Αβέρωφ από όπου και αφήνετε ελεύθερος μετά τη διεθνή κατακραυγή και φυγαδεύεται στο εξωτερικό πρώτα στη Σουηδία και μετά στον Καναδά. Το 1968-1969 γίνεται καθηγητής Οικονομικών στο πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης και μέχρι το 1974 καθηγητής του πανεπιστημίου Γιόρκ στο Τορόντο. Παράλληλα την περίοδο 1969-1974 ιδρύει το Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα (ΠΑΚ) μαζί με άλλους αντιστασιακούς του οποίου και διατελεί πρόεδρός. Δίνει συνεντεύξεις και παίρνει μέρος σε ομιλίες σε διάφορες χώρες μιλώντας για την πολιτική κατάσταση που επικρατούσε στην Ελλάδα. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας επικρότησε την απόπειρα εκτέλεσης του δικτάτορα Γεωργίου Παπαδόπουλου από τον Αλέξανδρο Παναγούλη. Το κίνημα αναπτύσσει έντονη δράση μέχρι την πτώση του δικτατορικού καθεστώτος τον Ιούλιο του 1974.
Μετά την τραγωδία της Κύπρου και την μεταπολίτευση ο Ανδρέας Παπανδρέου επιστρέφει στην Ελλάδα. Με την διακήρυξη της 3ης Σεπτεμβρίου και το σύνθημα «εθνική ανεξαρτησία - λαϊκή κυριαρχία - κοινωνική απελευθέρωση» ιδρύει το ΠAνελλήνιο ΣOσιαλιστικό Κίνημα (ΠΑ.ΣΟ.Κ.) του οποίου γίνεται πρόεδρος. Στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. προσχώρησαν εκτός των άλλων στελέχη αντιστασιακών οργανώσεων καθώς και της προδικτατορικής Αριστεράς(πολιτικές προσωπικότητες όπως ο Μανώλης Γλέζος και ο Μάρκος Βαφειάδης προσχώρησαν κατά καιρούς στο κινημα). Στις πρώτες εκλογές μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας το Νοέμβριο του 1974 το ΠΑΣΟΚ εκπροσωπείται με λίγους βουλευτές (15 έδρες, 13,5%). Στο δημοψήφισμα της 8ης Δεκεμβρίου για το πολιτειακό το ΠΑΣΟΚ και ο Ανδρέας Παπανδρέου παίρνουν θέση υπέρ της προεδρευομένης δημοκρατίας. Στις επόμενες εκλογές τον Νοέμβριο του 1977 γίνεται ένα μεγάλο άλμα (93 έδρες, 25% και πρώτο κόμμα της αντιπολίτευσης) και ο Α. Παπανδρέου γίνεται ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Στις εκλογές της 18ης Οκτωβρίου 1981 με κύρια συνθήματα «Εδώ και τώρα Αλλαγή» και «Η Ελλάδα στους Έλληνες» το ΠΑΣΟΚ εκλέγεται κυβέρνηση με ποσοστό 48% και αντιπροσωπεύεται στο κοινοβούλιο με 173 βουλευτές. Σχηματίζει κυβέρνηση η οποία ορκίζεται στις 21 Οκτωβρίου 1981 και ο Α. Παπανδρέου γίνεται ο πρώτος πρωθυπουργός σοσιαλιστικής κυβέρνησης στην ιστορία της Ελλάδας. Εκτός από τη θέση του πρωθυπουργού αναλαμβάνει και το υπουργείο Εθνικής Άμυνας.
ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής, η πρώτη κυβέρνηση Παπανδρέου εργάστηκε με στόχο την αναβάθμιση του ρόλου της χώρας εντός των πλαισίων των διεθνών της δεσμεύσεων, όπως το Βορειοατλαντικό Σύμφωνο και η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα. Εργάστηκε επίσης για τη διασφάλιση της εθνικής υπόστασης και ακεραιότητας της χωράς έναντι των προκλήσεων της Τουρκίας, που παράνομα εξακολουθούσε να κατέχει μεγάλο τμήμα της Δημοκρατίας της Κύπρου. Πέραν της βελτίωσης των σχέσεων με τις σοσιαλιστικές χώρες και τον τρίτο κόσμο, πρωτοστάτησε στις κινήσεις που έγιναν σε παγκόσμιο επίπεδο για την ειρήνη και τη διασφάλιση από τον πυρηνικό όλεθρο. Συμμετείχε επίσης στην "Πρωτοβουλία των Έξι", για την προάσπιση της ειρήνης και της ζωής ολόκληρης της ανθρωπότητας. Η κίνηση αυτή δημιουργήθηκε το 1982 από τους προέδρους του Μεξικού Γκελ ντε λα Μαντριντ, της Αργεντινής Ραουλ Αλφονσιν και της Τανζανίας Τζουλιους Νιερερε και τους πρωθυπουργούς της Σουηδίας Ούλαφ Πάλμε και της Ινδίας Ιντιρα Γκάντι. Συμμετείχε στις διαβουλεύσεις και τις συμφωνίες για τη δημιουργία απύραυλων ζωνών στα Βαλκάνια και τη Σκανδιναβία. Ήταν ο μοναδικός πρωθυπουργός μικρής ευρωπαϊκής χώρας που αρκετές φορές «μπήκε στο μάτι» των Αμερικανών γνωρίζοντας ότι είχε τα περιθώρια στο διπολιτικό κόσμο που κινείτο τότε (η Σοβιετική Ένωση ήταν ακόμα κραταιά δύναμη). Συμπέρασμα αυτής της πολιτικής ήταν ότι την πρώτη οκταετία ποτέ δεν προσκλήθηκε στις ΗΠΑ. Αμφισβήτησε και απαξίωσε το «ανήκομεν εις την Δήσην» του Κωσταντίνου Καραμανλή και πρόβαλε το «η Ελλάδα να ανήκει εις τους Έλληνες». Σε γενικές γραμμές η εξωτερική πολιτική σκηνή κυμαινόταν μεταξύ ριζοσπαστισμού και ρεαλισμού προσαρμοζόμενη στις εκάστοτε ανάγκες.
ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Στον τομέα της εσωτερικής πολιτικής, η πρώτη κυβέρνηση Παπανδρέου προανήγγειλε και έφερε μια άλλη εποχή. Εργάστηκε με γνώμονα την ισότητα των πολιτών, ανεξάρτητα από τις πολιτικές τους πεποιθήσεις ή το φύλο τους. Στα πλαίσια αυτά εντάσσονται αποφάσεις όπως η κατάργηση της νομοθεσίας εκτάκτων μέτρων, η αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης 1941-1944 και η αποκατάσταση των αγωνιστών της (να σημειωθεί ότι η αξιωματική αντιπολίτευση αποχώρησε από την Βουλή την ημέρα που ψηφιζόταν η συγκεκριμένη τροπολογία), η επιστροφή των πολιτικών προσφύγων και οι αλλαγές που έγιναν στο Οικογενειακό Δίκαιο με στόχο τη νομική εξίσωση αντρών και γυναικών. Στο κυβερνητικό έργο αυτής της περιόδου εντάσσονται, μεταξύ άλλων, η καθιέρωση του θεσμού του Εθνικού Συστήματος Υγειάς, η συνταξιοδότηση των αγροτισσών καθώς και οικονομικά μετρά για την υποστήριξη των χαμηλόμισθων, των προβληματικών επιχειρήσεων και της αγροτικής παραγωγής.. Δεν είναι λοιπόν καθόλου παράξενο που σε πρόσφατη δημοσκόπηση οι πολίτες ανέδειξαν τη δεκαετία του ΄80 ως δεκαετία των πραγματικών μεταρρυθμίσεων και τον Ανδρέα Παπανδρέου το σημαντικότερο πολιτικό της.
Το 1985 το ΠΑ.ΣΟ.Κ. εκλέγεται και πάλι πρώτο κόμμα με 45,82% και 161 βουλευτές σχηματίζει κυβέρνηση στις 5 Ιουνίου 1985. Το 1989 ξεσπά το οικονομικό σκάνδαλο Κοσκωτά στο οποίο φαινόταν ότι ενεπλάκησαν στελέχη της τότε κυβέρνησης. Είναι μια περίοδος έντονης πολιτικής έντασης. Στις πρώτες εκλογές του 1989 το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έρχεται δεύτερο με 125 έδρες και ποσοστό 39,15%. Στη δεύτερη εκλογική αναμέτρηση το Νοέμβριο του 1989 το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έρχεται δεύτερο με 128 έδρες και ποσοστό 40,67%.
Την περίοδο συγκυβέρνησης Τζανή Τζανετάκη οι βουλευτές της Ν.Δ. και του Συνασπισμού παραπέμπουν τον Α. Παπανδρέου στο Ειδικό δικαστήριο με τις κατηγορίες περί εμπλοκής στο σκάνδαλο Κοσκωτά αλλά και για τις υποκλοπές τηλεφωνικών συνδιαλέξεων από την ΕΥΠ. Στη δίκη δεν παρέστη ο ίδιος καταγγέλλοντάς την ως μεθόδευση των πολιτικών του αντιπάλων και σκευωρία εις βάρος του και εις βάρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Εν τέλει αθωώθηκε και για τις δύο κατηγορίες. Ο Α. Παπανδρέου ανέλαβε το μερίδιο της προσωπικής του ευθύνης όχι μόνο γιατί στην περίοδο που δραστηριοποιήθηκε ο Γ. Κοσκωτάς ήταν πρωθυπουργός, αλλά και γιατί η κυβέρνησή του δεν κατόρθωσε να εμποδίσει την οικονομική αναρρίχηση ενός ανθρώπου χωρίς επιφάνεια που αποδείχθηκε εκ των υστέρων απατεώνας. Αρνήθηκε όμως την οποιαδήποτε σχέση με την ποινική πλευρά της υπόθεσης.
Στις εκλογές του 1990 το ΠΑ.ΣΟ.Κ. χάνει ξανά και είναι δεύτερο κόμμα με ποσοστό 38,62% και 125 έδρες. Μετά από τρία χρόνια και συγκεκριμένα τον Οκτώβριο του 1993, μετά την παραίτηση της κυβέρνησης Μητσοτάκη κέρδισε τις εκλογές που ακολούθησαν με άνετη πλειοψηφία 46,82% και 170 έδρες.
Το Μάιο του 1990, συμμετείχε στο Συμβούλιο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς που έγινε στο Κάιρο στο οποίο ψηφίστηκε ομόφωνα η ένταξη του ΠΑΣΟΚ ως πλήρους μέλους της. Στις 16 Σεπτεμβρίου 1992, στο 19ο Συνέδριο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, εξελέγη ομόφωνα αντιπρόεδρος της οργάνωσης.
Η περιπέτεια του σκανδάλου Κοσκωτά όμως και η πολιτική ένταση των περασμένων χρόνων έχει επιβαρύνει σοβαρά πλέον την υγεία του και εισάγεται εσπευσμένα το Νοέμβριο του 1995 στο Ωνάσειο καρδιοχειρουργικό κέντρο με σοβαρά προβλήματα υγείας τα οποία τον αναγκάζουν να υπογράψει την παραίτησή από την πρωθυπουργία τον Ιανουάριο του 1996 λέγοντας: «Τα προβλήματα της χώρας δεν μπορούν να περιμένουν». Την επόμενη της παραίτησής του από την προθηπουργία το ΒΒC σχολίασε: «Χθες παρετήθηκε ο Ανδρέας Παπανδρέου, ίσως από τους τελευταίους ιστορικά μεγάλους πολιτικούς άνδρες της Ευρώπης» της Το Μάρτιο του ίδιου έτους μετά την βελτίωση που παρουσιάστηκε στην υγεία του βγαίνει από το νοσοκομείο. Τα ξημερώματα της 23ης Ιουνίου 1996 Ο Ανδρέας Παπανδρέου παθαίνει ανακοπή καρδιάς και σβήνει. Κηδεύεται στις 26 Ιουνίου 1996 με τιμές αρχηγού κράτους και μέσα σε πλήθος κόσμου.
Δυο ήταν οι μεγάλες απογοητεύσεις του Ανδρέα Παπανδρέου. Η συνειδητοποίηση ότι δεν υπήρξε ποτέ τρίτος κόσμος και η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης , δηλαδή του υπαρκτού σοσιαλισμού που λειτουργούσε ως αντίβαρο στις ΗΠΑ. Έτσι συνειδητοποίησε ότι δεν μπορούσε να υλοποιηθεί το δικό του πολιτικό όραμα που ήθελε την Ελλάδα να κινείται στις παρυφές του τρίτου κόσμου και να παίζει ουσιαστικό ρόλο στη σύγκρουση Αμερικής και Σοβιετικής Ένωσης.
Η πλειοψηφία των Ελλήνων στις μέρες μας τον θεωρεί το σημαντικότερο πολιτικό της μεταπολίτευσης λόγω της μοναδικής σχέσης που είχε με τις λαϊκές μάζες αλλά και διότι αποκατέστησε την ισορροπία που ως το 1981 έλειπε από την πολιτική και κοινωνική ζωή. Έδωσε το δικαίωμα στο «άλλο μισό» του Ελληνικού λαού να πιστεύει ότι βγήκε από το περιθώριο. Το μονοπώλιο της εξουσίας καταργήθηκε. Και αυτό ωφέλησε τη δημοκρατία, πράγμα που αναγνωρίζουν σήμερα και οι πολιτικοί του αντίπαλοί. Παραμερισμένα κοινωνικά στρώματα κατέκτησαν, για πρώτη φορά, τη δική τους ξεχωριστή θέση. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα πολλοί πολιτικοί του αντίπαλοι να τις σχολιάζουν ανάλογα με την φράση του Κωνσταντίνου Καραμανλή «είσαι η Αριστερά της Αριστεράς» να μένει στην ιστορία. Όλα αυτά που αποτυπώθηκαν σε συγκεκριμένα μέτρα πολιτικής, τοποθετούν τη δική του διακυβέρνηση στο πιο ψηλό σημείο των αξιολογήσεων.
Συνημμένα
stratigosss
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 15 Μαρ 2008
- Μηνύματα
- 6.275
- Κριτικές
- 44
- Like
- 20
- Πόντοι
- 1.290
αρχηγε μπραβο σου ! εγραψες ευγε!
gatto
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 1 Αυγ 2007
- Μηνύματα
- 22.158
- Like
- 32
- Πόντοι
- 366
Είχα αυπνίες το βράδυ και είπα να γράψω ένα κειμενάκι να περάσει η ώρα!αρχηγε μπραβο σου ! εγραψες ευγε!
stratigosss
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 15 Μαρ 2008
- Μηνύματα
- 6.275
- Κριτικές
- 44
- Like
- 20
- Πόντοι
- 1.290
τωρα το τελειωσες? απο τι ωρα?
Respect
aggel2004
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 17 Δεκ 2008
- Μηνύματα
- 2.114
- Like
- 3.152
- Πόντοι
- 456
Δηλ. αν εγραφες για π.χ Βενιζελο,Τρικουπη ποσα θα εγραφες?Είχα αυπνίες το βράδυ και είπα να γράψω ένα κειμενάκι να περάσει η ώρα!