Ο Στάλιν για να εκδικηθεί την Ελλάδα έδιωξε και σκότωσε 90.000 Έλληνες
Με αφορμή τα 60 χρόνια από τις απελάσεις των ελλήνων από τα παράλια της Μαύρης Θάλασσας παρουσιάστηκε στην Κομοτηνή την Τρίτη (23/6) το έργο του ερευνητή Ιβάν Τζουχά, ακαδημαϊκού ελληνικής καταγωγής, με τίτλο «Ελληνικός Μαρτυρολόγος».
Πρόκειται για ένα εξαιρετικό έργο μελέτης και καταγραφής της ιστορίας του Ελληνισμού της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, ένα σύνθετο project που πραγματοποιείται τα τελευταία έξι χρόνια υπό την αιγίδα της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Ρωσίας και του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού.
Ο σκοπός του έργου είναι η νομική, ηθική και κοινωνική αποκατάσταση του ελληνικού λαού της πρώην ΕΣΣΔ, που υπέφερε από τις σταλινιστικές καταπιέσεις και διωγμούς την εποχή 1930-1950. Ο βασικός στόχος είναι η έκδοση σειράς βιβλίων και δημιουργία ταινίας για το θέμα.
Κατά την διάρκεια της επίσκεψής του στην Κομοτηνή ο Ιβάν Τζουχά παρουσίασε τα βιβλία του «Ειδικοί συρμοί προς Ανατολή» (μαζικές απελάσεις των Ελλήνων τη δεκαετία 1940-1950) και «Γράφω με δικά μου λόγια» (γράμματα ελλήνων κρατούμενων από το ΓΚΟΥΛΑΓΚ), το ντοκιμαντέρ σκηνοθεσίας Τάσου Τέλογλου «Ελληνική Επιχείρηση του 1937» ενώ ακολούθησε συζήτηση με το ακροατήριο.
Ο κ. Ιβάν Τζουχά σε δηλώσεις του σημείωσε πως «σήμερα παρουσιάζω το δεύτερο και τρίτο βιβλίο μιας σειράς. Το δεύτερο αναφέρεται στην ιστορία των τριών απελάσεων, τριών διωγμών που πραγματοποιήθηκαν τη δεκαετία του ’40. Το 1942, 1944 και 1949 στη Σοβιετική Ένωση εκδιώχθηκαν περίπου 62.000 Έλληνες από τη Γεωργία, την Κριμαία, την περιοχή του Καυκάσου στη Σιβηρία, στα Ουράλια Όρη, στο Ουζμπεκιστάν αλλά οι περισσότεροι πήγαν στο Καζακστάν. Το 1949 περίπου 37.000 Έλληνες εκδιώχθηκαν σ από την Σοβιετική Ένωση. Συνολικά εκδιώχθηκαν 90.000 Έλληνες. Το τρίτο βιβλίο αναφέρεται σε γράμματα Ελλήνων κρατουμένων στο Γκουλάγκ».
Σε ερώτηση της «Φωνής» ποια ήταν τα κυριότερα αίτια των διωγμών των Ελλήνων ο διάσημος ερευνητής απάντησε πως «κάθε διωγμός είχε το δικό του σύνολο αιτιών. Μια γενική αιτία είναι η τρομοκρατία των Μπολσεβίκων στην χώρα, η οποία απευθυνόταν κατά όλων των λαών της Σοβιετικής Ένωσης, ανάμεσα στους οποίους ήταν και ο ελληνικός λαός. Οι Έλληνες όμως είχαν ένα άλλο σύνολο αιτιών, καθαρά ελληνικό. Ο πρώτος διωγμός ήταν όχι με βάση τα εθνικά κριτήρια αλλά με βάση τα περιουσιακά κριτήρια. Ήταν κατά των πλούσιων ανθρώπων.
Ο δεύτερος διωγμός έγινε το 1937. Εκείνη τη χρονιά πέρα από τη γενική τρομοκρατία που έκανε ο Στάλιν στη χώρα, υπήρχαν δύο καθαρά ελληνικές αιτίες. Ο Στάλιν υπολόγιζε πάρα πολύ στην Ελλάδα ως μία χώρα από την οποία θα μεταδιδόταν η χώρα του κομμουνισμού σε άλλες χώρες. Στη Μόσχα υπήρχαν πάρα πολλοί Έλληνες υπήκοοι οι οποίοι ετοιμάζονταν για αυτή τη διάδοση. Αλλά το 1935-36 στην Ελλάδα συνέβησαν δύο γεγονότα τα οποία έθεσαν τέλος στα σχέδια του Στάλιν. Ήταν η αποκατάσταση της μοναρχίας και ο ερχομός του Μεταξά στην εξουσία. Ο Στάλιν δεν μπορούσε να εκδικηθεί την Ελλάδα ως κράτος αλλά μπορούσε να εκδικηθεί τους Έλληνες που βρίσκονταν στη Σοβιετική Ένωση και τότε άρχισαν οι διωγμοί».
Ο κ. Τζουχά αναφερόμενος στους διωγμούς του 1942 τόνισε ότι «η απέλαση των Ελλήνων έγινε από την περιφέρεια του Κρασναντάρ και η απέλαση αυτή μπορεί να θεωρηθεί ως συνέχεια των διωγμών του 1937. Το 1942 οι Γερμανοί είχαν ήδη πλησιάσει την περιφέρεια του Κρασσαντάρ και ο Στάλιν φοβόταν ότι όταν οι Έλληνες βρεθούν κάτω από την εξουσία των Γερμανών, θα πάρουν τα όπλα και θα στραφούν κατά της εξουσίας στη Σοβιετική Ένωση. Και αυτό είχε μια λογική γιατί πριν από λίγα χρόνια σε κάθε ελληνική οικογένεια στην περιφέρεια του Κραζαντάρ είχε διωχθεί και είχε σκοτωθεί ο αρχηγός της. Εκείνο το έτος απέλασαν από την περιφέρεια του Κρασναντάρ 8.500 Έλληνες».
Το 1944 από την Κριμαία έδιωξαν 15.000 Έλληνες και το 1949 εκδιώχθηκαν 37.000 Έλληνες. Λαμβάνω πολλά γράμματα από Έλληνες που αναζητούν τους συγγενείς τους από εκείνη την εποχή. Έχω τους φακέλους ανθρώπων που πέθαναν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και οι συγγενείς τους δεν γνωρίζουν τίποτα γι’ αυτούς.
Σε άλλη ερώτηση της «Φωνής» για το πόσοι είναι σήμερα οι Έλληνες που ζούνε στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης ο κ. Τζουχά απάντησε πως «στην Ουκρανία ζούνε σήμερα περίπου 98.000 Έλληνες, στη Ρωσία περίπου 95.000, στη Γεωργία ζούνε γύρω στους 5.000 και στο Καζακστάν, που έστελναν Έλληνες τότε, σήμερα μένουν περίπου 15.000. Υπάρχουν και άλλες περιοχές, όπως η Λευκορωσία, η Λιθουανία κ.α. αλλά είναι πολύ πιο λίγοι» ενώ σε ότι αφορά το βιοτικό τους επίπεδο πρόσθεσε πως «σε όλες τις περιοχές της Σοβιετικής Ένωσης οι Έλληνες πάντα είχαν υψηλότερο βιοτικό επίπεδο από όλες τις άλλες εθνότητες».
Ερωτηθείς τέλος για το αν αυτή η ερευνητική και συγγραφική του δραστηριότητα θα έχει και συνέχεια απάντησε χαρακτηριστικά πως «αυτός είναι ο σκοπός της ζωής μου».
Ο Ιβάν Τζουχά έχει τιμηθεί για το έργο του με το χρυσό μετάλλιο «Για την συνεισφορά στην διάδοση του Ελληνισμού» από το Νομάρχη Θεσσαλονίκης κύριο Ψωμιάδη.
Αυτο ηταν ενα απο τα Εγκληματα του σταλιν... 
