geoMan
Ανώτερος
- Εγγρ.
- 24 Μαΐ 2009
- Μηνύματα
- 28.037
- Κριτικές
- 16
- Like
- 15.083
- Πόντοι
- 6.515
Έτσι κυκλοφορεί μπροστά στους νιγηριανούς εραστές
στο youtube τυπε καποιος άλλος αντιπαλος στις δημοτικες εβαζε τα καροτα από πισω
Έτσι κυκλοφορεί μπροστά στους νιγηριανούς εραστές
Το νου σου ολο εκει τον εχεις ε;Ο καθενας οπως τη βρισκει.Έτσι κυκλοφορεί μπροστά στους νιγηριανούς εραστές
Όταν θα βγει θα μοιραζονται με τον Λίλα κορίνεςστο youtube τυπε καποιος άλλος αντιπαλος στις δημοτικες εβαζε τα καροτα από πισω
Απλά ξέρω τι γίνεται όταν πας φυλακήΤο νου σου ολο εκει τον εχεις ε;Ο καθενας οπως τη βρισκει.
Απλά ξέρω τι γίνεται όταν πας φυλακή
Καμία σχέση, εσύ δεν ξέρεις τι παθαινουν οποίοι πάνε φυλακή
Πολλα εργα βλεπεισ ΠερικληΚαμία σχέση, εσύ δεν ξέρεις τι παθαινουν οποίοι πάνε φυλακή
το βιβλίο του πετρόπουλου...
Το εγχειριδιο, λες
Respect στον Πετροπουλο. Διεκδικησε μετ επιτασσεως το δικαιωμα να γραψει στην ταυτοτητα "αθεος" στην εποχη του πατρις-θρησκεια-οικογενεια.
θα το έβαζα σε άλλο θρεντ, αλλά εδώ ταιριάζει καλύτερα.Το εγχειριδιο, λες
Respect στον Πετροπουλο. Διεκδικησε μετ επιτασσεως το δικαιωμα να γραψει στην ταυτοτητα "αθεος" στην εποχη του πατρις-θρησκεια-οικογενεια.
Το εγχειριδιο, λες
Respect στον Πετροπουλο. Διεκδικησε μετ επιτασσεως το δικαιωμα να γραψει στην ταυτοτητα "αθεος" στην εποχη του πατρις-θρησκεια-οικογενεια.
Προς τον Ηγέτη της Χρυσής Αυγής
και πολιτικό κρατούμενο κ. Νίκο Μιχαλολιάκο
Χρόνια σας πολλά κι ελεύθερα κ. Νίκο Μιχαλολιάκο
Συλλογιέμαι κ. Μιχαλολιάκο ότι, μετά από πολλά χρόνια [τρεις γενιές, όπως ισχυρίζονται κάποιοι] θα έρθει η ώρα που θα γραφτεί η ιστορία της εποχής μας.
Φαντάζομαι λοιπόν τους ιστορικούς του μέλλοντος μας να ψάχνουν με το φαναράκι, σαν εκείνον τον αλησμόνητο Διογένη, για να βρουν έναν πολιτικό ηγέτη [μα, έστω έναν...] που να μην ήταν λαμόγιο, άρπαγας, προδότης και εντολοδόχος της διεθνούς γραβατοπειρατείας.
Και προπαντός, να αναζητούν έναν πολιτικό ηγέτη [έστω και έναν...] για τον οποίον θα μπορούν να πουν οι κατοπινές γενιές: Να! Αυτός είχε το κουράγιο και την Πιστη, να θυσιάσει τη ζωή του για την πατρίδα.
Και να φυλακιστεί για τις ιδέες του...
Κατανοώ τη σαστιμάρα των ιστορικών του μέλλοντος μας, που ψάχνοντας ανάμεσα σε όλα τούτα τα πολιτικά σαυροειδή που μας έχουνε ρημάξει, δεν θα μπορούν να βρουν ούτε έναν [μα, ούτε έναν!] για να σώσει την τιμή του πολιτικού κόσμου.
Και είναι σαν να βλέπω μπροστά μου τα έκπληκτα μάτια των ιστορικών του αύριο, όταν θα πρέπει να γυρίσουν το φαναράκι τους στις φυλακές της Ελλάδος, για να βρουν επιτέλους τους πέντε δέκα ανθρώπους, που αρνήθηκαν κάθε συμβιβασμό με την εντόπια και ξένη ελίτ, προτιμώντας τη ζωή ενός φυλακισμένου, από την άνετη ζωή που θα μπορούσαν να είχαν, ως βο[υ]λευτές ενός ραγιάδικου παρλαμέντου.
Με λίγα λόγια κ. Νίκο Μιχαλολιάκο, εσείς οι ελεύθεροι φυλακισμένοι της Χρυσής Αυγής, είτε συμφωνεί κανείς, είτε όχι με τις ιδέες σας, θα είσαστε οι μοναδικοί Έλληνες πολιτικοί, για τους οποίους θα λέγουν, κάποτε: "ευτυχώς για την τιμή του Έθνους, υπήρξαν κι εκείνοι..."
Γιατί δεν νομίζω να υπάρχει σώφρων άνθρωπος, άσχετα με την ιδεολογία του, που να μην θαυμάζει βαθιά μέσα του [κι ας μην το ομολογεί] όλους εκείνους, που στο διάβα του πολιτισμού, θυσίασαν βολή, ζωή και περιουσία, στο όνομα των Ιδεών τους...
Τώρα θα μου πείτε, σώζεται η τιμή του πολιτικού κόσμου επειδή βρέθηκε ένας [μόνον ένας!] πολιτικός ηγέτης και λίγοι θαρρετοί άνδρες, για να σωθεί η τιμή της προδοτικής γενιάς μας [της λεγόμενης γενιάς του πολυτεχνείου?]
Της γενιάς που δρομολόγησε το σχέδιο αντικατάστασης των Ελλήνων από αφροασιατικές μάζες και συνομολόγησε την εθνική, φυλετική και πολιτική εξαφάνιση του Ελληνικού Γένους?
Ίσως και να φτάνει!
Οι ιδέες ξέρετε, είναι σαν τους σπόρους. Πέφτουν στο έδαφος, γύρω-γύρω από τις ρίζες ή μεταφέρονται μακριά ή αποθηκεύονται για καιρό και καραδοκούν τη γονιμοποιό βροχή.
Μπορεί να ανθίσουν σε ένα έτος, μπορεί σε δύο έτη, μπορεί να χρειαστεί να περιμένουν και για δεκαετίες...
Ο σπόρος δεν χάνεται, όταν τον αγκαλιάζει η γη.
Κι η ιδέα δεν πεθαίνει, όταν την αγκαλιάζει η ανθρώπινη ψυχη...
Αρκεί να υπάρξει ένας άνθρωπος [έστω ένας] που θα κλεισει μέσα του την Ιδέα και θα ζήσει τη ζωή του με την Ιερότητα και την Αυταπάρνηση, που απαιτείται για όποιον τάσσεται με την ελεύθερη βούληση του, στην υπηρεσία της Ιδέας.
Αυτοί οι ελάχιστοι κ. Νικο Μιχαλολιάκο είναι λοιπόν οι φορείς των Ιδεών και ως τέτοιοι ξεπερνούν κατά πολύ την ατομικότητα τους.
Δεν είναι πια απλώς άτομα, προορισμένα να χαθούν μέσα στη μεγάλη χοάνη των γεγονότων.
Είναι τα ζωντανά κύτταρα των Ιδεών.
Ο σπόρος και το DNA του μέλλοντος μας [αν έχουμε μέλλον ως έθνος, εμείς οι Έλληνες...]
Χρόνια πολλά κι ελεύθερα λοιπόν, κ. Νίκο Μιχαλολιάκο.
Κι ίσως να μην είναι μακριά η μέρα, όπου η σημερνή σας φυλακή, θα γίνει η αυριανή σημαία του Γένους...
καποιοι "γραφικοι" σηκωσαν πανω κατά της επισκεψης Νταβουτογλου