Παλικάρια, νομίζω ότι μετά από έναν νεκρό το 2013 και όχι το 1945, αξίζει να σταματήσουμε από όλες τις πλευρές, τις αναφορές στον ελληνικό Εμφύλιο.
Είναι φανερό ότι ποτέ δεν σταμάτησε να υπάρχει ένα μεγάλο αντικομουνιστικό μένος που πέρναγε από πατέρα σε γιο και το οποίο κρύβαμε επιμελώς κάτω από το χαλί.
Κατά την άποψή μου, αυτή είναι η πραγματική αιτία της ανόδου της χρυσής αυγής και ούτε η οικονομική κρίση, ούτε το μεταναστευτικό.
Και τα δύο παραπάνω ζητήματα, απασχολούν την πλειοψηφία των Ελλήνων σήμερα - δεν έγιναν όμως όλοι χρυσαυγίτες.
Χρειαζόταν μία πρωταρχική αιτία για να γίνει κανείς χρυσαυγίτης και αυτή είναι, κατά τη γνώμη μου, το αντικομουνιστικό απωθημένο.
Όμως το να καταφεύγουμε τώρα σε επιχειρήματα που υποτίθεται προκύπτουν από τον εμφύλιο, δεν έχει κανένα νόημα, όπως αποδείχτηκε.
Εξάλλου, αν υπάρχει κάποιος που δεν θα φέρει την πολιτική ειρήνη ή και ανακωχή - αν προτιμάτε τον όρο - αυτός είναι σίγουρα η χρυσή αυγή, γεγονός που ήταν προφανές εξαρχής, για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας.