Μηνυτήρια αναφορά κατά 26 εισπρακτικών εταιρειών υπέβαλε ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών στην Εισαγγελία Πλημμελειοδικών Αθηνών προκειμένου να διωχθούν ποινικά για το αδίκημα της αντιποίησης, αλλά και «να προστατευθεί το καταναλωτικό κοινό από τις αυθαίρετες και παράνομες ενέργειες που χρησιμοποιούνται σε βάρος του».
Χαρακτηρίζοντας το όλο θέμα ως μείζονος σημασίας, ο ΔΣΑ καταγγέλλει τις απαράδεκτες μεθόδους που χρησιμοποιούνται με άσκηση ψυχολογικής πίεσης και απειλές σε βάρος των καταναλωτών, οφειλετών τραπεζών.
Παράλληλα υπογραμμίζει ότι τους επιβαρύνουν ακόμα και με «έξοδα είσπραξης» για τα οφειλόμενα, πιέζοντας και υποχρεώνοντάς τους να πληρώσουν ακόμα και για εσφαλμένα χρέη που προέρχονται από προμήθειες ή δαπάνες οι οποίες στηρίζονται σε όρους που έχουν κριθεί από τα δικαστήρια παράνομοι και καταχρηστικοί.
Για τη μηνυτήρια αναφορά ο πρόεδρος ΔΣΑ Δ. Παξινός ενημέρωσε, λόγω της ευρύτερης κοινωνικής διάστασης του θέματος, και τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γ. Σανιδά που επέδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για να διερευνηθεί σε βάθος και να καταλογιστούν οι ευθύνες.
Ψυχολογική πίεση
Ο ΔΣΑ επισημαίνει ότι οι απαιτήσεις τραπεζών και ιδιωτών ανατίθεται στις εισπρακτικές εταιρείες έναντι ενός ποσοστού επί του εισπραττόμενου ποσού.
Οι μέθοδοι είσπραξης που εφαρμόζουν οι εταιρείες αυτές «στοιχειοθετούν παράβαση των αρχών της ευπρέπειας και του σεβασμού της προσωπικότητας του οφειλέτη», αναφέρεται στη σχετική μήνυση.
Ετσι καταγγέλλεται η άσκηση διαρκούς ψυχολογικής πίεσης όχι μόνο κατά του οφειλέτη ατομικά, αλλά και στους οικείους του.
Χαρακτηρίζεται ως συνηθισμένη τακτική «η όχληση του οφειλέτη στον κοινωνικό ή επαγγελματικό του χώρο, προκειμένου η δημοσιοποίηση της οφειλής του εν μέσω φίλων, γνωστών και συναδέλφων να λειτουργήσει ως μοχλός πίεσης και χειραγώγησης της συμπεριφοράς του».
Μια άλλη παρανομία που επισημαίνεται αφορά στην παραβίαση προσωπικών δεδομένων των πολιτών, αφού οι εισπρακτικές εταιρείες παίρνουν στα χέρια τους στοιχεία κρίσιμα για την κοινωνικοοικονομική ζωή των οφειλετών χωρίς να έχουν την ιδιότητα του δημόσιου λειτουργού (όπως ο δικηγόρος και ο δικαστικός επιμελητής) που βαρύνεται με καθήκον εχεμύθειας.
Στη μήνυση αναφέρεται ότι οι εταιρείες αυτές (κατονομάζονται συνολικά 26, με βάση σχετική έκθεση του Συνηγόρου του Καταναλωτή) υποπίπτουν στο αδίκημα της αντιποίησης, καθώς προβαίνουν σε ενέργειες που εντάσσονται αποκλειστικά στις αρμοδιότητες του δικηγορικού λειτουργήματος (όπως η αποστολή εξωδίκων, η έκδοση διαταγών πληρωμής), ενώ το ίδιο αδίκημα προκύπτει και όταν άτομα των εταιρειών αυτών κινούν διαδικασίες αναγκαστικής εκτέλεσης των διαταγών πληρωμής, χωρίς να έχουν την ιδιότητα του δικαστικού επιμελητή.
Για την υπόθεση θα διενεργηθεί ποινική προκαταρκτική εξέταση.
Χαρακτηρίζοντας το όλο θέμα ως μείζονος σημασίας, ο ΔΣΑ καταγγέλλει τις απαράδεκτες μεθόδους που χρησιμοποιούνται με άσκηση ψυχολογικής πίεσης και απειλές σε βάρος των καταναλωτών, οφειλετών τραπεζών.
Παράλληλα υπογραμμίζει ότι τους επιβαρύνουν ακόμα και με «έξοδα είσπραξης» για τα οφειλόμενα, πιέζοντας και υποχρεώνοντάς τους να πληρώσουν ακόμα και για εσφαλμένα χρέη που προέρχονται από προμήθειες ή δαπάνες οι οποίες στηρίζονται σε όρους που έχουν κριθεί από τα δικαστήρια παράνομοι και καταχρηστικοί.
Για τη μηνυτήρια αναφορά ο πρόεδρος ΔΣΑ Δ. Παξινός ενημέρωσε, λόγω της ευρύτερης κοινωνικής διάστασης του θέματος, και τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γ. Σανιδά που επέδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για να διερευνηθεί σε βάθος και να καταλογιστούν οι ευθύνες.
Ψυχολογική πίεση
Ο ΔΣΑ επισημαίνει ότι οι απαιτήσεις τραπεζών και ιδιωτών ανατίθεται στις εισπρακτικές εταιρείες έναντι ενός ποσοστού επί του εισπραττόμενου ποσού.
Οι μέθοδοι είσπραξης που εφαρμόζουν οι εταιρείες αυτές «στοιχειοθετούν παράβαση των αρχών της ευπρέπειας και του σεβασμού της προσωπικότητας του οφειλέτη», αναφέρεται στη σχετική μήνυση.
Ετσι καταγγέλλεται η άσκηση διαρκούς ψυχολογικής πίεσης όχι μόνο κατά του οφειλέτη ατομικά, αλλά και στους οικείους του.
Χαρακτηρίζεται ως συνηθισμένη τακτική «η όχληση του οφειλέτη στον κοινωνικό ή επαγγελματικό του χώρο, προκειμένου η δημοσιοποίηση της οφειλής του εν μέσω φίλων, γνωστών και συναδέλφων να λειτουργήσει ως μοχλός πίεσης και χειραγώγησης της συμπεριφοράς του».
Μια άλλη παρανομία που επισημαίνεται αφορά στην παραβίαση προσωπικών δεδομένων των πολιτών, αφού οι εισπρακτικές εταιρείες παίρνουν στα χέρια τους στοιχεία κρίσιμα για την κοινωνικοοικονομική ζωή των οφειλετών χωρίς να έχουν την ιδιότητα του δημόσιου λειτουργού (όπως ο δικηγόρος και ο δικαστικός επιμελητής) που βαρύνεται με καθήκον εχεμύθειας.
Στη μήνυση αναφέρεται ότι οι εταιρείες αυτές (κατονομάζονται συνολικά 26, με βάση σχετική έκθεση του Συνηγόρου του Καταναλωτή) υποπίπτουν στο αδίκημα της αντιποίησης, καθώς προβαίνουν σε ενέργειες που εντάσσονται αποκλειστικά στις αρμοδιότητες του δικηγορικού λειτουργήματος (όπως η αποστολή εξωδίκων, η έκδοση διαταγών πληρωμής), ενώ το ίδιο αδίκημα προκύπτει και όταν άτομα των εταιρειών αυτών κινούν διαδικασίες αναγκαστικής εκτέλεσης των διαταγών πληρωμής, χωρίς να έχουν την ιδιότητα του δικαστικού επιμελητή.
Για την υπόθεση θα διενεργηθεί ποινική προκαταρκτική εξέταση.
