ΣΤΟΥΝΤΙΟ
(Μπουρδέλο σε πιο εξευγενισμένη –και ακριβότερη- έκδοση)
Εδώ τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα είναι περίπου ίδια με των μπουρδέλων. Δίνεις κάτι παραπάνω για να πάρεις ένα ελαφρώς πιο κυριλέ προϊόν!
+Καλή τιμή. Κατά μέσο όρο οι τιμές στα στούντιο αγγίζουν σχεδόν το διπλάσιο από αυτές των μπουρδέλων, αλλά σε σύγκριση με άλλες μορφές αγοραίου έρωτα παραμένουν σαφώς φτηνότερα.
+Ελεύθερη επιλογή. Το ίδιο πλεονέκτημα με τα μπουρδέλα, καθώς κι εδώ βλέπεις την κοπέλα και αποφασίζεις αν θα την "φας" ή όχι. Ωστόσο συγκριτικά τα στούντιο είναι λιγότερα από τα μπουρδέλα (στην Θεσσαλονίκη π.χ. δεν ξέρω καν αν υπάρχει κανένα που μπορεί να χαρακτηριστεί στούντιο) άρα έχεις μικρότερο περιθώριο επιλογών.
+Εγγυημένη καθαριότητα. Ισχύει η ίδια νομοθεσία με τα μπουρδέλα, άρα τουλάχιστον μπορούμε να είμαστε (σχεδόν) σίγουροι για την υγεία μας.
+Ευέλικτο ωράριο. Κι εδώ απ' όσο ξέρω τα στούντιο λειτουργούν κάθε ώρα σχεδόν, προσφέροντας 24ωρη διέξοδο στις ξαφνικές μας καύλες.
+Δυνατότητα πακέτων. Ως πιο οργανωμένα και πιο κυριλέ από τα απλά μπουρδέλα, τα στούντιο δίνουν επιλογές για διάφορα "πακέτα" και "προγράμματα", προσφέροντας έτσι περισσότερη ποικιλίας στις επιλογές.
-Ξεπέτα. Πιο κυριλέ κατάσταση από τα μπουρδέλα, αλλά και πάλι συνήθως λειτουργείς μέσα σε συγκεκριμένα χρονικά όρια.
-Ακριβότερα από τα μπουρδέλα. Αν και φτηνά σε σχέση με άλλες λύσεις, τα στούντιο παραμένουν σημαντικά ακριβότερα από τα απλά μπουρδέλα ενώ ταυτόχρονα δεν προσφέρουν και θεαματικά περισσότερα πράγματα. Το εάν η διαφορά στην ποιότητα αξίζει την διαφορά στην τιμή, λοιπόν, εξαρτάται απ' το κάθε στούντιο και τις προτιμήσεις του κάθε πελάτη.
ΣΤΡΙΠΤΙΤΖΑΔΙΚΑ
(Τα γνωστά μας στριπτιτζάδικα, κωλάδικα ή strip clubs για τους αμερικανόφιλους. Εκτός από το θέαμα που προσφέρουν με τους αισθησιακούς τους χορούς, οι κοπέλες προσφέρουν και παρέα ή και αισθησιακούς πριβέ χορούς. Σε κάποιες περιπτώσεις η κατάσταση ίσως προχωρήσει και περισσότερο).
+Ελεύθερη επιλογή. Και στα στριπτιτζάδικα μπορείς τουλάχιστον να δεις τι προσφέρεται εύκολα. Τα μαγαζιά είναι γνωστά και μπορείς να διαλέξεις σε πιο θα πας. Μπαίνοντας βλέπεις τις κοπέλες και αποφασίζεις αν σου αρέσουν. Στην χειρότερη περιορίζεσαι στο να πιεις ένα ποτό και να πας για αλλού.
+Ποιότητα στις κοπέλες. Αυτό δεν είναι απόλυτο, ωστόσο συχνά, και ειδικά στα "καλά" και πιο "γκλάμουρ" μαγαζιά οι κοπέλες που δουλεύουν εκεί είναι εκθαμβωτικές, πολύ πιο όμορφες από αυτές που βρίσκεις σε σχεδόν οποιαδήποτε άλλη επιλογή αγοραίου έρωτα διαλέξεις. Σε μαγαζιά της Θεσσαλονίκης π.χ. έχω πετύχει τραγικά μπάζα που θα έπρεπε να χορεύουν με μπούργκα αλλά έχω πετύχει και μια ξανθιά ρωσίδα που έφερνε στην Sylvia Saint και ήταν θεά!
+Κοινωνικά αποδεκτός χαρακτήρας. Τα στριπτιτζάδικα είναι η πιο "κοινωνικά αποδεκτή" μορφή αγοραίου έρωτα, αφού έχει γίνει σχεδόν τρέντυ. Είναι δεδομένο ότι τα μπάτσελορ πάρτι γίνονται εκεί και πολλές παρέες καταλήγουν εκεί μετά την βραδινή τους διασκέδαση. Αν είστε ντροπαλούληδες δεν χρειάζεται να κυκλοφορείτε με καμπαρντίνες και καπέλα για να μην σας δουν φίλοι και συνεργάτες.
+Καύλα και διασκέδαση. Χάρη στην μουσική, το θέαμα, τον χώρο αλλά και την βούλα της κοινωνικής αποδοχής, τα στριπτιτζάδικα συνδυάζουν την εκτόνωση των σεξουαλικών μας ενορμήσεων με βραδινή διασκέδαση.
+Κατάλληλη προώθηση. Τουλάχιστον τα στριπτιτζάδικα δεν θα δυσκολευτείς να τα βρεις. Είναι όλα λίγο-πολύ γνωστά, έχουν ταμπέλες που οδηγούν σ' αυτά και πολλά απ αυτά και διαδικτυακούς τόπους στο ίντερνετ.
+Έξτρα δυνατότητες. Απ' ότι λέγεται, διάφορα στριπτιτζάδικα, συνήθως τα μικρότερα και πιο "παρακμιακά" προσφέρουν έξτρα δυνατότητες, όπως τον γνωστό μας "φραπέ" (εκτόνωση με το χέρι) αν είσαι τυχερός, τακτικός, σκάσεις πολλά λεφτά ή πέσεις στην σωστή κοπέλα. Πέρα απ' αυτό είναι δύσκολο να προχωρήσει το πράγμα αλλά και πάλι με τύχη, λεφτά και την κατάλληλη προσέγγιση ίσως πείσεις την κοπέλα να κανονιστεί κάτι αργότερα, εκτός μαγαζιού.
-Κατ' εξοχήν περίπτωση απάτης. Μ' αυτό εννοώ ότι ο μηχανισμός του στριπτιτζάδικου είναι κατ' εξοχήν ένας μηχανισμός απάτης. Στόχος τους είναι να σε φτιάχνουν όλο και περισσότερο, κάνοντάς σε να ξοδεύεις όλο και περισσότερα λεφτά σε χορούς και ποτά χωρίς να μπορέσεις να εκτονωθείς και να συγκρατηθείς. Θέλει προσοχή για να μην βρεθείς να τρως μεγάλα ποσά πριν το καταλάβεις.
-Όχι ακριβώς "αγοραίος έρωτας". Τα στριπτιτζάδικα δεν είναι ακριβώς "αγοραίος έρωτας", γι αυτό και δεν τα είχα συμπεριλάβει αρχικά στην ψηφοφορία. Διαφέρουν από τις άλλες μορφές καθώς σχεδόν πάντα θα περιοριστείς στο να βλέπεις και να αγγίζεις λίγο, χωρίς να προχωρήσεις περισσότερο.
-Υπομονή και επιμονή. Αν και όπως προανέφερα υπάρχουν έξτρα δυνατότητες στα στριπτιτζάδικα, αυτές οι δυνατότητες προϋποθέτουν συνήθως να γίνεις τακτικός και να ξοδεύεις μεγάλα ποσά, και πάλι χωρίς σίγουρη επιτυχία. Πόσοι από εμάς έχουν βρεθεί μέσα στην προσπάθειά τους να καταφέρουν κάτι να έχουν ξοδέψει κανένα 500ευρο πριν το καταλάβουνε; Και συνήθως δεν καταφέρνουμε και τίποτα και μένουμε με το πέος στο χέρι. Αν το σκεφτείς από άλλη σκοπιά, με τέτοια ποσά μπορείς να κλείσεις το καλύτερο city tour για ένα δίωρο, ή να επισκεφτείς πέντε φορές ένα μασατζίδικο.
-Μεγάλο κόστος. Ακόμα και αν δεν προσπαθήσεις να πετύχεις κάτι έξτρα ξοδεύοντας υπερβολικά ποσά, το στριπτιτζάδικο παραμένει ακριβό ως τρόπος διασκέδασης. Οκ, τα 10-15 ευρώ που κάνει το ποτό σου πρέπει να θεωρούνται νορμάλ αν σκεφτείς ότι προσφέρουν μαζί και θέαμα. Ωστόσο από εκεί τα 15-20 που κοστίζει ο "προσωπικός χορός" ή το "πριβέ" και ειδικά τα 20-25 που κοστίζει το ποτό μιας κοπέλας για να κάτσει 5 λεπτά μαζί σου είναι τσουχτερά ποσά. Αν πιεις δύο ποτά, κεράσεις άλλα δύο και κάνεις και ένα πριβέ έχεις φτάσει ήδη στο ποσό που χρειάζεσαι για μία φουλ επίσκεψη σε μασατζίδικο.
(Μπουρδέλο σε πιο εξευγενισμένη –και ακριβότερη- έκδοση)
Εδώ τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα είναι περίπου ίδια με των μπουρδέλων. Δίνεις κάτι παραπάνω για να πάρεις ένα ελαφρώς πιο κυριλέ προϊόν!
+Καλή τιμή. Κατά μέσο όρο οι τιμές στα στούντιο αγγίζουν σχεδόν το διπλάσιο από αυτές των μπουρδέλων, αλλά σε σύγκριση με άλλες μορφές αγοραίου έρωτα παραμένουν σαφώς φτηνότερα.
+Ελεύθερη επιλογή. Το ίδιο πλεονέκτημα με τα μπουρδέλα, καθώς κι εδώ βλέπεις την κοπέλα και αποφασίζεις αν θα την "φας" ή όχι. Ωστόσο συγκριτικά τα στούντιο είναι λιγότερα από τα μπουρδέλα (στην Θεσσαλονίκη π.χ. δεν ξέρω καν αν υπάρχει κανένα που μπορεί να χαρακτηριστεί στούντιο) άρα έχεις μικρότερο περιθώριο επιλογών.
+Εγγυημένη καθαριότητα. Ισχύει η ίδια νομοθεσία με τα μπουρδέλα, άρα τουλάχιστον μπορούμε να είμαστε (σχεδόν) σίγουροι για την υγεία μας.
+Ευέλικτο ωράριο. Κι εδώ απ' όσο ξέρω τα στούντιο λειτουργούν κάθε ώρα σχεδόν, προσφέροντας 24ωρη διέξοδο στις ξαφνικές μας καύλες.
+Δυνατότητα πακέτων. Ως πιο οργανωμένα και πιο κυριλέ από τα απλά μπουρδέλα, τα στούντιο δίνουν επιλογές για διάφορα "πακέτα" και "προγράμματα", προσφέροντας έτσι περισσότερη ποικιλίας στις επιλογές.
-Ξεπέτα. Πιο κυριλέ κατάσταση από τα μπουρδέλα, αλλά και πάλι συνήθως λειτουργείς μέσα σε συγκεκριμένα χρονικά όρια.
-Ακριβότερα από τα μπουρδέλα. Αν και φτηνά σε σχέση με άλλες λύσεις, τα στούντιο παραμένουν σημαντικά ακριβότερα από τα απλά μπουρδέλα ενώ ταυτόχρονα δεν προσφέρουν και θεαματικά περισσότερα πράγματα. Το εάν η διαφορά στην ποιότητα αξίζει την διαφορά στην τιμή, λοιπόν, εξαρτάται απ' το κάθε στούντιο και τις προτιμήσεις του κάθε πελάτη.
ΣΤΡΙΠΤΙΤΖΑΔΙΚΑ
(Τα γνωστά μας στριπτιτζάδικα, κωλάδικα ή strip clubs για τους αμερικανόφιλους. Εκτός από το θέαμα που προσφέρουν με τους αισθησιακούς τους χορούς, οι κοπέλες προσφέρουν και παρέα ή και αισθησιακούς πριβέ χορούς. Σε κάποιες περιπτώσεις η κατάσταση ίσως προχωρήσει και περισσότερο).
+Ελεύθερη επιλογή. Και στα στριπτιτζάδικα μπορείς τουλάχιστον να δεις τι προσφέρεται εύκολα. Τα μαγαζιά είναι γνωστά και μπορείς να διαλέξεις σε πιο θα πας. Μπαίνοντας βλέπεις τις κοπέλες και αποφασίζεις αν σου αρέσουν. Στην χειρότερη περιορίζεσαι στο να πιεις ένα ποτό και να πας για αλλού.
+Ποιότητα στις κοπέλες. Αυτό δεν είναι απόλυτο, ωστόσο συχνά, και ειδικά στα "καλά" και πιο "γκλάμουρ" μαγαζιά οι κοπέλες που δουλεύουν εκεί είναι εκθαμβωτικές, πολύ πιο όμορφες από αυτές που βρίσκεις σε σχεδόν οποιαδήποτε άλλη επιλογή αγοραίου έρωτα διαλέξεις. Σε μαγαζιά της Θεσσαλονίκης π.χ. έχω πετύχει τραγικά μπάζα που θα έπρεπε να χορεύουν με μπούργκα αλλά έχω πετύχει και μια ξανθιά ρωσίδα που έφερνε στην Sylvia Saint και ήταν θεά!
+Κοινωνικά αποδεκτός χαρακτήρας. Τα στριπτιτζάδικα είναι η πιο "κοινωνικά αποδεκτή" μορφή αγοραίου έρωτα, αφού έχει γίνει σχεδόν τρέντυ. Είναι δεδομένο ότι τα μπάτσελορ πάρτι γίνονται εκεί και πολλές παρέες καταλήγουν εκεί μετά την βραδινή τους διασκέδαση. Αν είστε ντροπαλούληδες δεν χρειάζεται να κυκλοφορείτε με καμπαρντίνες και καπέλα για να μην σας δουν φίλοι και συνεργάτες.
+Καύλα και διασκέδαση. Χάρη στην μουσική, το θέαμα, τον χώρο αλλά και την βούλα της κοινωνικής αποδοχής, τα στριπτιτζάδικα συνδυάζουν την εκτόνωση των σεξουαλικών μας ενορμήσεων με βραδινή διασκέδαση.
+Κατάλληλη προώθηση. Τουλάχιστον τα στριπτιτζάδικα δεν θα δυσκολευτείς να τα βρεις. Είναι όλα λίγο-πολύ γνωστά, έχουν ταμπέλες που οδηγούν σ' αυτά και πολλά απ αυτά και διαδικτυακούς τόπους στο ίντερνετ.
+Έξτρα δυνατότητες. Απ' ότι λέγεται, διάφορα στριπτιτζάδικα, συνήθως τα μικρότερα και πιο "παρακμιακά" προσφέρουν έξτρα δυνατότητες, όπως τον γνωστό μας "φραπέ" (εκτόνωση με το χέρι) αν είσαι τυχερός, τακτικός, σκάσεις πολλά λεφτά ή πέσεις στην σωστή κοπέλα. Πέρα απ' αυτό είναι δύσκολο να προχωρήσει το πράγμα αλλά και πάλι με τύχη, λεφτά και την κατάλληλη προσέγγιση ίσως πείσεις την κοπέλα να κανονιστεί κάτι αργότερα, εκτός μαγαζιού.
-Κατ' εξοχήν περίπτωση απάτης. Μ' αυτό εννοώ ότι ο μηχανισμός του στριπτιτζάδικου είναι κατ' εξοχήν ένας μηχανισμός απάτης. Στόχος τους είναι να σε φτιάχνουν όλο και περισσότερο, κάνοντάς σε να ξοδεύεις όλο και περισσότερα λεφτά σε χορούς και ποτά χωρίς να μπορέσεις να εκτονωθείς και να συγκρατηθείς. Θέλει προσοχή για να μην βρεθείς να τρως μεγάλα ποσά πριν το καταλάβεις.
-Όχι ακριβώς "αγοραίος έρωτας". Τα στριπτιτζάδικα δεν είναι ακριβώς "αγοραίος έρωτας", γι αυτό και δεν τα είχα συμπεριλάβει αρχικά στην ψηφοφορία. Διαφέρουν από τις άλλες μορφές καθώς σχεδόν πάντα θα περιοριστείς στο να βλέπεις και να αγγίζεις λίγο, χωρίς να προχωρήσεις περισσότερο.
-Υπομονή και επιμονή. Αν και όπως προανέφερα υπάρχουν έξτρα δυνατότητες στα στριπτιτζάδικα, αυτές οι δυνατότητες προϋποθέτουν συνήθως να γίνεις τακτικός και να ξοδεύεις μεγάλα ποσά, και πάλι χωρίς σίγουρη επιτυχία. Πόσοι από εμάς έχουν βρεθεί μέσα στην προσπάθειά τους να καταφέρουν κάτι να έχουν ξοδέψει κανένα 500ευρο πριν το καταλάβουνε; Και συνήθως δεν καταφέρνουμε και τίποτα και μένουμε με το πέος στο χέρι. Αν το σκεφτείς από άλλη σκοπιά, με τέτοια ποσά μπορείς να κλείσεις το καλύτερο city tour για ένα δίωρο, ή να επισκεφτείς πέντε φορές ένα μασατζίδικο.
-Μεγάλο κόστος. Ακόμα και αν δεν προσπαθήσεις να πετύχεις κάτι έξτρα ξοδεύοντας υπερβολικά ποσά, το στριπτιτζάδικο παραμένει ακριβό ως τρόπος διασκέδασης. Οκ, τα 10-15 ευρώ που κάνει το ποτό σου πρέπει να θεωρούνται νορμάλ αν σκεφτείς ότι προσφέρουν μαζί και θέαμα. Ωστόσο από εκεί τα 15-20 που κοστίζει ο "προσωπικός χορός" ή το "πριβέ" και ειδικά τα 20-25 που κοστίζει το ποτό μιας κοπέλας για να κάτσει 5 λεπτά μαζί σου είναι τσουχτερά ποσά. Αν πιεις δύο ποτά, κεράσεις άλλα δύο και κάνεις και ένα πριβέ έχεις φτάσει ήδη στο ποσό που χρειάζεσαι για μία φουλ επίσκεψη σε μασατζίδικο.
φταίμε
