Το Σάββατο <εβρ. sa(b)bath = αναπαύομαι, ως έβδομη και "αποφράς" ημέρα της εβδομάδας απηχεί βιβλικές/εβραϊκές αντιλήψεις (ημέρα που αναπαύθηκε ο θεός μετά την δημιουργία, έκτακτη θυσία δύο αμνών ή έξι αμνών και ενός κριού ή και καθημερινή θυσία) και από την εποχή της Βαβυλωνιακής αιχμαλωσίας αφιερώθηκε από τους Εβραίους και ως ημέρα προσευχής και μνήμης των νεκρών (με απήχηση, μετέπειτα, στα χριστιανικά ψυχοσάββατα). Έτσι, παλαιότερα, την ημέρα αυτή δεν έκαναν ευεργεσίες, δεν έσπαιρναν, δεν θέριζαν, δεν ύφαιναν, δεν έκαναν καμια εργασία, δεν έκοβαν φόρεμα (για να μη το βαλουν... σάβανο) ή δεν έβγαιναν καθόλου από το σπίτι. Μερικοί πίστευαν ότι είναι κατάλληλη για μαγεία. Παρόλα αυτά στην Κεφαλλονιά πίστευαν ότι είναι ΕΥΟΙΩΝΗ ημέρα, διότι αναστήθηκε ο Κύριος!!
Γενικά, με τις μέρες και ανάλογα με τον τόπο επικρατεί... ποικιλία: Τετάρτη και Παρασκευή θεωρούντα αποφράδες (π.χ. δεν κτενίζονταν, δεν έκοβαν τα νύχια) επειδή Τετάρτη έγινε το συμβούλιο των Εβραίων και Παρασκευή σταυρώθηκε ο Χριστός αλλά σε μια περιοχή της Σύρου και της Μακεδονίας οι μέρες αυτές θεωρούνται ευοίωνες!
Σε περιοχή της ανατολικής Θράκης η Πέμπτη θεωρείται αποφράς γιατί τότε, όπως λένε, εξέπνευσε ο Κύριος! Στην Ζάκυνθο, όμως, είναι ευοίωη μέρα!
Τη γενική πεποίθηση ότι η Τρίτη είναι αποφράδα, επειδή τη μέρα αυτή αλώθηκε η Κωνσταντινούπολη, απέδειξε λανθασμένη ο πρόδρομος της λαογραφικής επιστήμης στην Ελλάδα, Νικόλαος Πολίτης, στην μελέτη του: "Διατί η Τρίτη θεωρείται αποφράς ημέρα" (Λαογραφικά σύμμεικτα, 1,45 εξ.). Σύμφωνα με τον Πολίτη η Τρίτη ήταν αποφράς και πριν από την άλωση, γιατί είναι η μέρα που την κυβερνά ο πλανήτης Άρης, θεός του πολέμου, του αίματος, του θανάτου. Δηλαδή, υπάρχει αστρολογική προέλευση.
