και κάτι ακόμη για τα ΠΑΣΟΚια του σάιτ
Ο κλητήρας ερχόταν στις 12 διότι έκανε δουλειές του κόμματος
«Με τις πρώτες ενέργειες του Μένιου Κουτσόγιωργα έγινε φανερό ότι σκοπός δεν ήταν να παραμείνουν στην ιεραρχία οι ικανοί και να απομακρυνθούν οι αναποτελεσματικοί, αλλά να φύγουν όσοι δεν ήταν κομματικά στελέχη», θυμάται ο τότε διευθυντής του υπουργείου Προεδρίας κ. Βασ. Ανδρονόπουλος, ο οποίος ήταν ένα από τα «θύματα» της φιλοσοφίας που επικρατούσε. Εν μια νυκτί, ο υπουργός τον έθεσε εκτός καθηκόντων για να ασχοληθεί δήθεν με τις μελέτες.
Στο «ψυγείο» έμεινε για ένα χρόνο, για να τον επαναφέρει ο Μ. Κουτσόγιωργας τον Απρίλιο του 1983, καθώς είχε «χάσει» τον έλεγχο του εσωτερικού συντονισμού των διευθύνσεων. Τον ρώτησε, «τι πρέπει να γίνει για να υπάρχει συντονισμός, τι κατεύθυνση πρέπει να δοθεί στις υπηρεσίες για να εφαρμοστεί η πολιτική και το νέο νομοθετικό πλαίσιο».
«Επανήλθα σε ενεργό δράση», λέει στην «Κ» ο κ. Ανδρονόπουλος (έχει διατελέσει γενικός διευθυντής επί μια δεκαετία, αντιπρόεδρος του ΑΣΕΠ, και μετά το 2004 μέχρι προσφάτως γενικός γραμματέας του υπουργείου Εσωτερικών). Ηδη, 175 ανώτατοι υπάλληλοι είχαν παυθεί με τον 1232 και οι αρμοδιότητες είχαν περάσει σε περίπου 500 κομματικούς «συμβούλους»! Ακόμη και ο Μένιος Κουτσόγιωργας υπήρξε «θύμα» των κομματικών παρεμβάσεων. Σε μια συνάντηση με δύο προσωπάρχες, τους είχε ρωτήσει «τι πηγαίνει στραβά» και δεν υπάρχει «πειθαρχία» και εσωτερική συνοχή στο υπουργείο. Τους ζήτησε μάλιστα παραδείγματα.
«Μην ασχολείσαι»
Ο κ. Ανδρονόπουλος θυμάται την απάντηση του προσωπάρχη: «
Εχω έναν κλητήρα που άρχισε να έρχεται στις 12 και στη 1, και μέχρι εκείνη την ώρα δεν είχα άνθρωπο να προωθήσει τα έγγραφα και τις εγκυκλίους. Οταν τον κάλεσα να μου εξηγήσει γιατί αργεί, μου είπε “να μην ασχολούμαι μαζί του γιατί κάνει μέχρι εκείνη την ώρα, δουλειές του κόμματος”. Τον κάλεσα σε απολογία και τότε παρενέβη στέλεχος του κόμματος, αναγκάζοντάς με να ανακαλέσω την κλήση, μολονότι αυτό απαγορεύεται από τον Υπαλληλικό Κώδικα».
Ο έτερος προσωπάρχης, είπε στον υπουργό ότι είχε 12 συμβασιούχους που μονιμοποιήθηκαν και σταμάτησαν να έρχονται στην υπηρεσία, δηλώνοντας απλώς, χωρίς απόφαση αποσπάσεως, πως θα παρέχουν τις υπηρεσίες τους στο κόμμα. Οταν αρνήθηκε και τους έβαλε να χτυπούν κάρτες, τότε παρενέβη κομματάρχης, και πρόεδρος Νομικού Προσώπου, λέγοντάς του ότι «είναι δικοί του και να μην ασχολείται».
Ο Κώστας Αργυρού, υπάλληλος τότε -αργότερα διευθυντικό στέλεχος- έζησε από κοντά την επιδρομή των κομματικών στη διοίκηση. Περίπου 12.000 υπάλληλοι μετατέθηκαν σε λίγους μήνες μέχρι το 1983. Μέσα σε μόλις δύο χρόνια το ΠΑΣΟΚ μετέθεσε ή απέσπασε ή μετακίνησε το 30% των υπαλλήλων!
«Οταν πρωτοδιορίστηκα στο υπουργείο απαγορευόταν ν’ ανέβω στο γραφείο με το ασανσέρ. Ουδείς διανοείτο να πάει στη δουλειά χωρίς κοστούμι και γραβάτα. Πριν από την περίοδο εκείνη φοβόμασταν να πάμε στον προϊστάμενο υπηρεσίας. Επρεπε να συμβαίνει κάτι σοβαρό. Υπήρχε σεβασμός», σημειώνει ο κ. Αργυρού. Μετά η κατάσταση ξέφυγε, λέει και αφηγείται: «Αλώθηκε η Διοίκηση.
Οργίαζαν οι κλαδικές μέσα στα υπουργεία και μέσω αυτών είχαμε την εισβολή του κόμματος στο κράτος. Οι καλύτεροι σύμβουλοι της πολιτικής ηγεσίας είναι οι υπάλληλοι της ιεραρχίας οι οποίοι γνωρίζουν τόσο τα προβλήματα της υπηρεσίας τους, αλλά και της Διοίκησης γενικότερα, όσο και τις λύσεις που απαιτούνται. Δυστυχώς όμως “έπρεπε” να διορισθούν οι ημέτεροι, φίλοι των υπουργών και με μισθούς και υπερωρίες διπλάσιες των υπαλλήλων της ιεραρχίας. Το μεγάλο φαγοπότι άρχισε το 1987 όταν ξεκίνησαν τα ευρωπαϊκά προγράμματα και οι επιδοτήσεις (Β΄ πακέτο Ντελόρ κ.ά) Πώς όμως να μην υπάρχει διαφθορά όταν πρωθυπουργός της χώρας φέρεται να είπε: “Καταλαβαίνω να κάνεις ένα δωράκι στον εαυτό σου, αλλά όχι και τόσα εκατομμύρια δρχ.”;».
Η «χαριστική βολή» για τον κ. Αργυρού, ήρθε με τον νόμο του Δημ. Τσοβόλα και το νέο μισθολόγιο, που ισοπέδωσε μισθολογικά τους υπαλλήλους...
