Μολις γυρισα απο Γκαζι οπου ειδα εξω απο κλαμπ τρεις ελληνιδες αγκαλια με αραπηδες μεταναστες. Ηταν τρεις κοπελες σαν τα κρυα τα νερα, με λαμπερα χαμογελα, ομορφα προσωπα, φινετσατες, περιποιημενες. Και τις γαμουνε αραπηδες.
Μιλαμε φορτωσα ασχημα με το θεαμα.
Καθως γυριζα ολοταχως σπιτι με βλεπει μια γρια αδερφαρα 60 χρονων και μου λεει με πουστικη συρτη φωνη:
- Φευγεις με φορα;
- Οριστε κυριε; Ρωταω.
- Φευγεις με φορα; Επαναλαμβανει προστυχα.
- Εχεις φαει κλωτσιες τελευταια βρωμοπουστα; Τον ρωταω.
- Οχι! Μονο πουτσα! Μου απανταει συναμενος κουναμενος.
- Φτου σου ξεφτιλισμενε! Του απαντησα και εφυγα αηδιασμενος.
Στο δρομο ειπα να σταματησω στον Ελβις να φαω καλαμακια, αλλα ειδα βρωμοελλεινιδες, μελοντικες συζυγους αραπαδων, και αλλαξα αμεσως κατευθυνση για το απεναντι μαγαζι. Εκει ηπια μπυρες με φαλαφελ κοιτωντας τα βυζια της μιλφ ιδιοκτητριας. Ειχα απορριψει πληρως την κοινωνια της ελλεινιδας.
Μετα καβλωμενος απο τη μιλφ επαιξα μια μαλακια στην τουαλετα του μαγαζιου, απολυτα ασφαλης απ τον κινδυνο παντος αφροδισιου νοσηματος.