Είναι τόσος καιρός που δεν θυμάμαι που ο παππούς με πήγαινε σε εκείνο το μέρος που κάνει το αίμα να κυλάει δυνατά
Εκεί που από τις φωνές όλων μας μαζί μέχρι την μία την πιο αδύναμη, ανάβει η φλόγα της ζωής
Εκεί που η νίκη δίνει στην επόμενη μέρα το απαραίτητο φως,
ώστε να αντιμετωπίσουμε με χαρά την αναπόφευκτη ρουτίνα της ζωής
Το ξέρεις ότι πέρα από το πράσινο και τη θάλασσα τα χρώματά μας ζουν;
Η φιλία μας σκορπίζει το μεγαλείο μας, την παράδοσή μας και την εμπειρία μας
Γιατί η οικογένεια σμιλεύει αυτό το άρωμα στο πάθος
Από την αρχή μέχρι το τέλος των ημερών μας
Εκεί που οι πινελιές της αιώνιας σύνεσης και τα κουρέλια της χαράς μας
επιβεβαιώνουν ότι η βροχή υπάρχει για να μεγαλώνουν οι σπόροι
Είναι εκεί που ο ήλιος με το φεγγάρι ευθυγραμμίζονται
Και κρατάνε ζωντανά τα όνειρά μας, νύχτα με τη νύχτα και μέρα με την μέρα
Εμείς βάζουμε την αίσθηση στο ουράνιο τόξο των δύο χρωμάτων που οι γιαγιάδες μας πλέκουν
Δεν παραδινόμαστε ποτέ και θα ζωγραφίζουμε χαμόγελα
Από την μια άκρη ως την άλλη
Γιατί αυτό το μέρος είναι όταν το χτύπημα της καρδιάς σου περνάει τη γραμμή
Έτσι, δεν μιλάμε τώρα για ποδόσφαιρο
Μιλάμε για την Αθλέτικ