Πριν με γ.μ.σ..ν στο συνεργείο.. δώστε μου ιδέες...
Σήμερα το μεσημέρι ανέβαινα τη Φιλολάου με το ΙΧ αυτοκίνητό μου, καταλυτικό 5 ετών, με 24.000 χιλιόμετρα. Έπεσα πίσω από σκουπιδιάρικο και με πήγε "πίπα-κώλο"... Με το που βγαίνω κάποια στιγμή στην Κηφισίας, λίγο πριν στο φανάρι, αντιλαμβάνομαι περίεργη συμπεριφορά στη μηχανή του αυτοκινήτου μου,. περίεργο θόρυβο, ρετάρισμα, σα να πήγαινε να διαλυθεί η μηχανή, τραντάζονταν το καπώ... και κάποια στιγμή ανάβουν τα κίτρινα λαμπάκια στο ταμπλώ , το ένα για τον αισθητήρα του καταλύτη και το άλλο τον αισθητήρα για τα ηλεκτρικά... Και στο τέλος σβήνει η μηχανή. Πρώτη φορά στα 5 χρόνια συνετής-ελάχιστης κυκλοφορίας του ΙΧ μου. Κάθομαι στην άκρη της διασταύρωσης.... ευτυχώς υπήρχαν περιθώρια. Κάθομαι κανένα 5λεπτο... Ξαναξεκινάω, παίρνει το αμάξι μπροστά, βγαίνω δειλά δειλά στην Κηφισίας, ανεβαίνω για Μαρούσι... το κακό με ξαναπιάνει σε 1 χιλιόμετρο, στο ύψος του Moda Bagno. Ξανά στον παράδρομο, αναμονή για κανένα 10λεπτο... ξαναξεκινάω , σβησμένα τα κίτρινα προειδοποιητικά λαμπάκια βλάβης, συνεχίζω για καμιά 40αριά χιλιόμετρα , μέχρι το αεροδρόμιο, κανένα πρόβλήμα. Μόνο το αμάξι να δίνει αίσθηση ακυβέρνητου παπιού, χωρίς νεύρο γκαζιού. Και το ΙΧ μου είναι γκαζιάρικο. Για πρώτη φορά όλα με προσπέρναγαν κι ενώ δεν το ήθελα! Συνήθως κινούμαι μόνος μου και αριστερά.
Στο γυρισμό, σαν να πήγαν όλα καλά.
Τι να βάζω στο μυαλό μου; Τι ραφτικά να ετοιμάζω για το κοστούμι του συνεργείου;
Σήμερα το μεσημέρι ανέβαινα τη Φιλολάου με το ΙΧ αυτοκίνητό μου, καταλυτικό 5 ετών, με 24.000 χιλιόμετρα. Έπεσα πίσω από σκουπιδιάρικο και με πήγε "πίπα-κώλο"... Με το που βγαίνω κάποια στιγμή στην Κηφισίας, λίγο πριν στο φανάρι, αντιλαμβάνομαι περίεργη συμπεριφορά στη μηχανή του αυτοκινήτου μου,. περίεργο θόρυβο, ρετάρισμα, σα να πήγαινε να διαλυθεί η μηχανή, τραντάζονταν το καπώ... και κάποια στιγμή ανάβουν τα κίτρινα λαμπάκια στο ταμπλώ , το ένα για τον αισθητήρα του καταλύτη και το άλλο τον αισθητήρα για τα ηλεκτρικά... Και στο τέλος σβήνει η μηχανή. Πρώτη φορά στα 5 χρόνια συνετής-ελάχιστης κυκλοφορίας του ΙΧ μου. Κάθομαι στην άκρη της διασταύρωσης.... ευτυχώς υπήρχαν περιθώρια. Κάθομαι κανένα 5λεπτο... Ξαναξεκινάω, παίρνει το αμάξι μπροστά, βγαίνω δειλά δειλά στην Κηφισίας, ανεβαίνω για Μαρούσι... το κακό με ξαναπιάνει σε 1 χιλιόμετρο, στο ύψος του Moda Bagno. Ξανά στον παράδρομο, αναμονή για κανένα 10λεπτο... ξαναξεκινάω , σβησμένα τα κίτρινα προειδοποιητικά λαμπάκια βλάβης, συνεχίζω για καμιά 40αριά χιλιόμετρα , μέχρι το αεροδρόμιο, κανένα πρόβλήμα. Μόνο το αμάξι να δίνει αίσθηση ακυβέρνητου παπιού, χωρίς νεύρο γκαζιού. Και το ΙΧ μου είναι γκαζιάρικο. Για πρώτη φορά όλα με προσπέρναγαν κι ενώ δεν το ήθελα! Συνήθως κινούμαι μόνος μου και αριστερά.
Στο γυρισμό, σαν να πήγαν όλα καλά.
Τι να βάζω στο μυαλό μου; Τι ραφτικά να ετοιμάζω για το κοστούμι του συνεργείου;
