Λεπτομέρειες αξιολόγησης

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ!

Μετά από την προσγείωση στα μίζερα Ελληνικά δεδομένα, σας παραθέτω λίγες εικόνες και σκέψεις μου, όπως ακριβώς αποτυπώθηκαν ανεξίτηλα μέσα μου τόσο από το Βερολίνο, όσο και από το Αρτεμις.

Φίλοι μου, αν και στο παρελθόν δώσαμε τα φώτα του πολιτισμού, σήμερα (κατά τη γνώμη μου) απέχουμε πολύ απο το να αποκαλούμεθα Ευρωπαίοι (μάλλον ο όρος Ευρωπέη θα ήταν καταλληλότερος ).

Τόσο η οργάνωση της ζωής στο Βερολίνο (με τα μάτια ενός ταξιδιώτη 4 ημερών) όσο και ο κόσμος, σε παραπέμπουν σε κάποιο άλλο παράλληλο σύμπαν, που βρίσκεται δίπλα μας, αλλά χρειάζονται δύο ώρες και τριάντα λεπτά να το φτάσεις με το αεροπλάνο και πολλά έτη να το φτάσεις σε επίπεδο. Οποιαδήποτε σύγκριση με τα Ελληνικά δεδομένα, είναι απλά ατυχής.

Κατά την προσωπική μου γνώμη, οι Γερμανίδες έχουν πολύ ωραία κορμιά. Βέβαια υπάρχουν και οι παρουσίες που μπορεί να είναι εντυπωσιακά ψηλές, αλλά λίγο ατσούμπαλες λόγω του ύψους τους, όμως ο γενικός κανόνας είναι ότι έχουν μεγάλο ανάστημα και καλοφτιαγμένα σώματα. Ακόμη κι αυτές οι λίγες που δεν έλεγαν πολλά από πρόσωπο, είχαν καλά σώματα! Επίσης πολλές μαμάδες με μωρά παιδιά στο καρότσι (τις έβλεπες να κυκλοφορούν στο μετρό και στους δρόμους με κορμιά λαμπάδα και τις χαιρόσουνα!). Οποιαδήποτε σύγκριση με τα Ελληνικά δεδομένα, είναι απλά ατυχής.

Το αεροπλάνο τελικά προσγειώνεται στο Βερολίνο, στον αερολιμένα Tegel. Το αεροδρόμιο δεν είναι και από τα μεγαλύτερα της Ευρώπης, όμως είναι λειτουργικό. Πιθανόν θα έπρεπε να είχε περισσότερα καθίσματα αναμονής για τους επιβάτες που πρόκειται να κάνουν check-in και πάρουν θέση μέσα στην πύλη επιβίβασης όταν αναχωρούν από τον παράδεισο.

Στην κεντρική είσοδο/έξοδο του termnal A, μπορεί ο ταξιδιώτης να προμηθευτεί το εισιτήριο για τα μαζικά μέσα μεταφοράς που ταιριάζει καλύτερα στις ανάγκες του, ανάλογα με το πόσες ημέρες θα εξερευνήσει την πόλη. Αν έχει ελεύθερο χρόνο τα πρωϊνά, μπορεί να επισκεφθεί πολύ ενδιαφέροντα μουσεία. Εχοντας επιλέξει την αγορά του Berlin Welcome Card, ενός εισιτηρίου που συνδυάζει απεριόριστη πρόσβαση στα ΜΜΜ, παράλληλα, αποκτάμε με μόνο την επίδειξή του σε επιλεγμένα μουσεία, clubs, εστιατόρια και cafe, έκπτωση στις τιμές από 20% έως και 50 ή σε κάποιες περιπτώσεις και 75%. Μαζί με το εισιτήριο δίδεται και σχετικό βιβλιαράκι, με όλα τα events/attractions/museums και λοιπά σημεία που έχεις έκπτωση επί της κανονικής τιμής στην πόλη.

Το χιονισμένο Βερολίνο είναι μία μεγαλοπρεπής ωδή προς το χειμώνα...... Αν και η θερμοκρασία ήταν γύρω στους 0 βαθμούς και το χιόνι σε ύψος 15 πόντους, όλα κυλούσαν ομαλά στην πόλη. Καμμιά φρενίτιδα μην αποκλειστούμε, κανένας πανικός μην τελειώσουν τα τρόφιμα, καμμιά έκκληση να συνδράμουν οι αρχές σε αποκλεισμένους από το χιόνι κατοίκους στα.... σπίτια τους.

Το λεωφορείο μας φέρνει με απόλυτη ασφάλεια στο κέντρο της πόλης, όπου το ξενοδοχείο μας είναι σε πολύ μικρή απόσταση από τη στάση. Αφήνουμε τα πράγματα και κάνουμε την πρώτη εξερευνητική βόλτα στους παρακείμενους δρόμους. Ειδικά οχήματα έχουν ήδη διανοίξει μονοπάτια χιονιού στα πεζοδρόμια, ενώ όπου το χιόνι υπάρχει στο διάβα μας, δεν γλυστράει τόσο πολύ όσο στην Ελλάδα. Οπου η τεχνολογία δεν είναι εφικτό να προσφέρει τις υπηρεσίες της, άνθρωποι με φτυάρια στα χέρια, καθαρίζουν τα πεζοδρόμια από το χιόνι, χωρίς να βαρυγκωμούν, γιατί είναι για το καλό όλων.

Χαίρεσαι να περπατάς και να αφήνεσαι στο άσπρο του χιονιού και στα βλέμματα των ξανθών Γερμανίδων.

Ανάλογα την περιοχή που διαμένεις, θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσεις ένα ή και δύο τραίνα για να φτάσεις στον προορισμό σου. Ο συνδιασμός υπόγειου μετρό και προαστιακού, καλύπτει το σύνολο της πόλης, και με τη βοήθεια των λεωφορειακών γραμμών και του τράμ, η μετάβαση από το ένα σημείο στο άλλο είναι πανεύκολη, αρκεί να ξέρεις σε ποιά στάση πρέπει να εξέλθεις και ποιά γραμμή θα πάρεις. Το δίκτυο του μετρό/προαστιακού είναι πυκνότατο! Κίνηση, μποτιλιάρισμα, κόρνες, φωνές, βρισίδια και άλλα τινά που κατοικοεδρεύουν στους Ελληνικούς δρόμους, είναι μάλλον σπάνιο να συναντήσεις. Υπάρχουν ακόμη, ποδηλατόδρομοι στις μεγάλες λεωφόρους (με δικούς τους φωτεινούς σηματοδότες!!!) και η ευρεία χρήση των ποδηλάτων παράλληλα με τα ΜΜΜ κάνουν τη μετάβαση εύκολη και τη ζωή ανθρώπινη.

Ο τελικός μας προορισμός, το Artemis, προσεγγίζεται μέσω του πυκνότατου σιδηροδρομικού δικτύου.

Το Αρτεμις, βρίσκεται πολύ κοντά στον προαστιακό σταθμό Westcreuz. Είναι ένας σταθμός πολλών επιπέδων από τον οποίο διέρχονται πολλές γραμμές.

Αναζητούμε την έξοδο προς Halenseestrasse. Με την έξοδό μας από το σταθμό διασχίζουμε το μικρό πάρκινγκ αυτοκινήτων, προχωρούμε κάποιες δεκάδες μέτρα και φτάνοντας στη διασταύρωση με Halenseestrasse, κατευθυνόμαστε αριστερά για 250 μέτρα. Ηδη, λοξά αριστερά μας, φαίνονται τα μεγάλα κόκκινα γράμματα "Artemis" στη σκεπή ενός μεγάλου κτηρίου.

Είναι ένα αρκετά μεγάλη κατασκευή με επικλινή σκεπή. Στον προαύλιο χώρο, υπάρχει άνετος χώρος στάθμευσης για τα αυτοκίνητα των πελατών, και πιάτσα ταξί. Μπαίνουμε στον χώρο υποδοχής, μην ξέροντας τι μας περιμένει, μην γνωρίζοντας ότι σε λίγο θα εισέλθουμε σε ένα άλλο σύμπαν, όπου ο προορισμός της γυναίκας, είναι η χαρά του άνδρα.

Με το που πληρώνουμε τα 80 ευρώ της εισόδου, οι εντυπωσιακές ρεσεπσιονίστ μας βάζουν έγχρωμο λουράκι στον καρπό του δεξιού μας χεριού (πιστοποιώντας ότι είμαστε πελάτες και έχουμε πληρώσει την είσοδό μας σε αυτόν τον υπέροχο πλανήτη) και μας δίνουν άλλο λουράκι (με κλειδί) το οποίο αντιστοιχεί στον αριθμό του χρηματοκιβωτίου μας (όπου θα τοποθετήσουμε τα πορτοφόλια μας, τα κινητά μας τηλέφωνα και ότι άλλο κινητό αντικείμενο αξίας τυχαίνει να έχουμε). Με το μπουρνούζι ανα χείρας, φτάνουμε στα χρηματοκιβώτια που βρίσκονται ακριβώς αριστερά του χώρου υποδοχής ανεβαίνοντας μερικά σκαλάκια. Περνάμε στα ενδότερα, όπου βρίσκουμε τις ντουλάπες (με τον ίδιο αριθμό που έχει και το χρηματοκιβώτιό μας) για να γδυθούμε. Μετά κατευθυνόμαστε στους λουτήρες (δίπλα από το χώρο ένδυσης) όπου ένα ντουσάκι, θα μας αναζωογονήσει για να είμαστε φρέσκοι και καθαροί για τον Παράδεισο που μας περιμένει.....

Φορώντας μόνο το μπουρνούζι μας (χωρίς εσώρουχα) εισερχόμαστε στο κεντρικό μπάρ (που είναι και καπνιζόντων). Η μουσική που ακούγεται, σε καλεί να λικνισθείς μαζί της, αφήνοντας το βλέμμα σου να περιπλανηθεί σε ένα υπέροχο χώρο γεμάτο με παιγνίδια..... Παιγνίδια μόνο για μεγάλα αγόρια. Παιγνίδια που φοράνε ελάχιστα έως καθόλου ρούχα, παιγνίδια που θα σε πλανέψουν με το λάγνο βλέμμα στους και θα σε καθηλώσουν με την γλυκιά τους φωνή, τα μικρά τους ναζάκια και θα σε αιχμαλωτίσουν με την απαλή υφή τους......... Καλώς ήλθατε στον Παράδεισο.....!!!

Το Αρτεμις, είναι ένα κτήριο τριών επιπέδων. Στο ισόγειο η reception, χρηματοκιβώτια, ντουλάπες για τα ρούχα, λουτήρες, ασανσέρ, μπάρ καπνιζόντων, κινηματογράφος, εστιατόριο. Στο υπόγειο, γυμναστήριο, δεύτερος κινηματογράφος, μπάρ μη καπνιζόντων, πισίνα, χαμάμ/σάουνα, χώρος για μασάζ (από έμπειρους άνδρες μασέρ), λουτήρες. Στο άνω επίπεδο, δωμάτια όπου μπορείς να συνευρεθείς με τα κορίτσια μέχρι τελικής πτώσης! Τι άλλο να ζητήσει κανείς από αυτή τη ζωή??? Χρήματα στην τσέπη και άφθονο σπέρμα για να ποτίσεις τις διψασμένες κορασίδες!!!

Η πρώτη διερευνητική γνωριμία με το χώρο, έγινε πλέον. Εγώ και το μέλος (και άξιος συναγωνιστής) ADMIRAL, διαλέγουμε έναν άνετο καναπέ για να ξεκουράσουμε τις ψυχές μας και το μυαλό μας από αυτά τα απίστευτα που αντικρύζουν τα μάτια μας..... Αλλά φεύ!!! Οι σειρήνες (γιατί σχεδόν για τέτοια ονειρικά πλάσματα σας μιλάω) έρχονται η μία μετά την άλλη (ή και δύο-δύο μερικές φορές) με μοναδικό σκοπό να μας πλανέψουν και να μας κάνουν να αφεθούμε στα τολμηρά τους χάδια και στις αχαλίνωτες φαντασιώσεις μας που μπορούν να τις κάνουν με μιά τους κίνηση πραγματικότητα........

Δεν είσαι υποχρεωμένος να διαλέξεις την πρώτη κοπέλα που θα θελήσει να σου χαρίσει έναντι αντιτίμου τα κάλλη και θέλγητρά της. Μπορείς να την κρατήσεις για λίγα λεπτά δίπλα σου, και να εξερευνήσεις με τα μάτια σου, αλλά και με τα δάκτυλά σου την όμορφη πλευρά της ζωής που σου δείχνει, προτρέποντάς σε με το προκλητικό της χαμόγελο να παραδοθείς στα λάγνα φιλιά της και στις κολασμένες ορέξεις της. Εσύ, σαν ο βασιλιάς του χώρου, μπορείς να αποπέμψεις ευγενικά την όποια κοπέλα δεν σε ενδιαφέρει, να μείνεις για λίγο μόνος, να καλέσεις κάποια άλλη κοντά σου, ή απλά να περιμένεις να έλθει η επόμενη, πάντα με πλατύ χαμόγελο και σχεδόν ανύπαρκτα ρούχα κοντά σου.

Φίλοι μου, είναι αυτός ο Παράδεισος....? Για κάποιον που έχει συνηθίσει την καχεξία της Ελλάδας, την φτώχεια σε επίπεδο επιλογών της Ψωροκώσταινας, σίγουρα, είναι ο Παράδεισος! Βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνάμε, πως όπου κι αν βρίσκεται κάποιος, πάντα υπάρχουν έστω και μικρές κακοτοπιές..... Από τις τόσες κοπέλες που θα προσφέρουν τα κάλλη τους, ίσως λίγες, ελάχιστες θα μπορούσα να πω, είναι κάπως δύστροπες ή δύσκολες στη συμπεριφορά τους. Οχι όμως στο βαθμό που συναντάμε εδώ στη χώρα μας κάποιες φορές. Σίγουρα χρειάζεται να αποσαφηνίζονται οι προσφερόμενες υπηρεσίες πρίν από την έναρξη της συνεύρεσης, και το τι μπορεί να κάνει για σένα η καλλίγραμμη ύπαρξη που έχεις δίπλα σου. Αν προτιμήσεις να διπλασιάσεις την απόλαυση (επιλέγοντας δύο κοπέλες ταυτόχρονα, είτε μόνος, είτε με κάποιο φίλο σου που σε συνοδεύει) η συμφωνία εκ των προτέρων για το τι μπορεί να προσφέρει και στους δυό σας η κάθε κορασίδα καθώς και το τελικό ποσό σε αντάλλαγμα για την απόλαυση που θα σας προσφερθεί, είναι μία σημαντική προϋπόθεση για την ολοκληρωτική ευχαρίστηση.

Η ώρα περνάει ευχάριστα. Εγώ και ο ADMIRAL αναλογιζόμαστε πως πρώτη φορά στη ζωή μας, βρισκόμαστε στην ευχάριστη θέση να μας παρακαλάνε 35 ημίγυμνες γυναίκες να τις γαμήσουμε!!! Είναι όνειρο....? Δεν μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Γιατί είναι αδύνατον δύο άνθρωποι να βλέπουν το ίδιο όνειρο ταυτόχρονα. Αποφασίσουμε να χωρίσουμε, μιάς και ο συναγωνιστής, επιλέγει την πρώτη κοπέλα της βραδιάς που θα του χαρίσει τη γλύκα του κορμιού της. Εγώ απομένω να τον κοιτάζω, καθώς χάνεται μέσα στην αγκαλιά της προς το τρίτο επίπεδο που βρίσκονται τα δωμάτια.

Δεν είμαι μόνος, παρ'όλα αυτά. Δεκάδες δροσερές υπάρξεις, λικνίζονται δίλα μου, στους ήχους της μουσικής, και με προκαλούν να τις δοκιμάσω όλες. Αποφασίζω να σπαταλήσω λίγο χρόνο στο πρώτο επίπεδο, σε μία από τις δύο αίθουσες που χρησιμοποιούνται ως μικροί κινηματογράφοι αισθησιακών ταινιών. Διαβαίνοντας το κατώφλι του, στον ένα καναπέ βρίσκεται ένας πελάτης του Αρτεμις, ο οποίος δεν αρέσκεται μόνο να παρακολουθεί την καταιγιστική εξέλιξη της ταινίας, αλλά αφήνεται ταυτόχρονα στις επιδέξιες γλώσσες δύο διψασμένων κορασίδων πριν να επέλθει η ολοκληρωτική έκρηξη των αισθήσεων. Επιλέγω για να καθήσω, κάποιον από τους πίσω καναπέδες. Λίγα λεπτά μόνο περνούν και καταφθάνει δίπλα μου μία Γερμανιδούλα που με ρωτάει με πονηρό χαμόγελο αν θέλω να δούμε μαζί την ταινία. Το χαμόγελό της και τα χρυσαφένια της μαλλιά υπόσχονται το μέλλον ακόμη πιό ενδιαφέρον (και υγρό) από την ταινία. Σιγά-σιγά, ξεθαρρεύει, γίνεται προκλητική, στο μισοσκόταδο που κυριαρχεί, με τρώει όχι μόνο με τα μάτια της, αλλά και με τη γλώσσα της..... Ταυτόχρονα, άλλοι πελάτες, μόνοι ή με αγκαλιά μία ή δύο γυναίκες, περνάνε από την αίθουσα, για να διαπιστώσουν τι είναι πιό ενδιαφέρον: η υπόθεση της ταινίας, ή όσα διαδραματίζονται στους καναπέδες.....? Με ρωτάει αν θέλω να συνεχίσει εκεί που είμαστε, ή αν επιθυμώ, να αποσυρθούμε στην ελάχιστη ιδιωτικότητα που προσφέρουν μικρά δωματιάκια, στην ίδια κινηματογραφική αίθουσα, όπου εκτός των κραυγών πόθου των πρωταγωνιστών, ακούς και τα ζευγάρια που βρίσκονται στα διπλανά δωματιάκια (και σε ακούν κι αυτά). Επιλέγω το δεύτερο και σε δευτερόλεπτα βρίσκομαι σε μία ερωτική παραζάλη...... Ακούω κραυγές πάθους από παντού, και νιώθω να βυθίζομαι σε ένα πέλαγος ψυχικής ευεξίας, που προκαλείται από την έντονη ένωση των δύο σωμάτων μας.

Φίλοι μου, δεν σκοπεύω να σας κουράσω με περισσότερα.....

Η Ελληνική γλώσσα παρ'όλο που είναι πολύ πλούσια, δυστυχώς σε αυτή την περίπτωση, αδυνατεί να αποτυπώσει τα συναισθήματα που αποκομίζει όποιος επισκεφθεί αυτόν τον επίγειο Παράδεισο.

Τα όνειρα, όσο ευχάριστα κι αν είναι κάποτε τελειώνουν. Κι εγώ, αρκετές ημέρες μετά την επιστροφή μου από τη Γερμανία, αναρωτιέμαι, αν όλα αυτά που έζησα, ήταν αληθινά, αν όντως συνέβησαν σε μένα, ή αν ήταν ένα όμορφο όνειρο που θα ήθελα κάποια στιγμή της ζωής μου να ζήσω. Κάπου μέσα μου, νομίζω ότι τα έζησα..... κάποιο άλλο κομμάτι μου, προσπαθεί να με πείσει ότι τα φαντάστηκα, και ότι έτσι θα έπρεπε να είναι η καθημερινότητα του Ελληνικού αγοραίου έρωτα. Το μόνο σίγουρο είναι, ότι τόσο όμορφα όνειρα, πρέπει ο άνθρωπος να επιδιώκει να τα ζεί πάνω από μία φορές........!

Υ.Γ.

Και κάτι τελευταίο χρηστικό ως προς το Αρτεμις: Το κοστολόγιο των θεραπαινίδων! (Τιμές Φεβρουάριος 2010)

60 ευρώ για 30 λεπτά ερωτικής ευχαρίστησης, η οποία περιλαμβάνει -συνήθως- (με ή χωρίς προφύλαξη) στοματικό έρωτα, ελεύθερα πιασίματα και όλες οι στάσεις.
Επιπλέον 50 ευρώ για τελείωμα στο στόμα.
Επιπλέον 120 ευρώ για πρωκτικό έρωτα