Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Αγαπητοί αδελφοί, βασικά καλησπέρα σας.
Όπως έχω πει και παλιότερα, και μετά από 6 ακριβώς (εγγραφή την 2α Μαϊου 2016), χρόνια ενασχόλησής μου με τον παρών σάιτ , σε ένα σάιτ που για να εκφέρεις μια γνώμη ακόμη και για μια πίπα, πρέπει να το τεκμηριώσεις πρώτα με τουλάχιστον πέντε δημοσιευμένες παραπομπές, νιώθω ευτυχής που μπορώ να σας αραδιάζω τις σκέψεις μου εντελώς ατεκμηρίωτες, χωρίς υποσημειώσεις και βιβλιογραφία, όπως δηλαδή κατεβαίνουν στο κεφάλι μου, και να μη βρίσκεται κανένας να με κατηγορήσει γι αυτό.
Αν, φυσικά, επιχειρούσα να πράξω το ίδιο για κάποιο θρησκευτικό δόγμα ή για ένα πολιτικό σχηματισμό, θα βρίσκονταν πολλοί καλοθελητές που θα με βάφτιζαν αιρετικό, ασεβή, φραξιονιστή, ρεβιζιονιστή, παπαγαλάκι ή πράκτορα των αντιπάλων. Από την άλλη, η ανάγκη κάποιων ανθρώπων να παραθέτουν σωρηδόν ρητά διασήμων ή αρχαιοελληνικές και λατινικές φράσεις, με κάνει να υποψιάζομαι ότι, ουσιαστικά, δεν έχουν δική τους άποψη και νιώθουν την ανάγκη υποστήριξης από κάποιον σοφό μακαρίτη. Όμως, όπως έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να λέω τόσο καιρό, ο πληρωμένος έρωτας είναι μια καθαρά υποκειμενική/βιωματική υπόθεση και σαν τέτοια επιδέχεται τόσες ερμηνείες όσα και τα μέλη του σάιτ (και λίγες παραπάνω για τους διχογνωμούντες). Μπορεί δηλαδή κάποιος - αν δεν γνωρίζει -, να μας δει σαν ένα φιλοσοφικό ΣΥΡΙΖΑ με χιλιάδες συνιστώσες. Σύμφωνοι, υπάρχει μια ιεραρχία, γενικά στο σάιτ με τον βαθμό που έχει κάθε ένας από εμάς, αλλά αυτοί οι "θεσμοί" είναι περισσότερο καθοριστικοί της λειτουργίας μας ως σύνολο, παρά κανονιστικοί κάποιου δόγματος ή ιεραρχίας.
Τούτων ρηθέντων, λοιπόν, εισαγωγικά, θα παραθέσω την εμπειρία μου με την Αριάνα, προσπαθώντας να είμαι λιτός, λακωνικός και περιεκτικός, για να μην γκρινιάζετε πάλι που θα διαβάζετε σεντόνια.
1. ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΣΤΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ: Ήρθε ακριβώς στην ώρα της, δείγμα (από πλευράς γραφείου τουλάχιστον, γιατί αυτό εν πολλοίς κανονίζει, σε αυτά τα θέματα, την συμπεριφορά των κοριτσιών) σεβασμού προς τον πελάτη και τον χρόνο του.
2. ΗΛΙΚΙΑ: 20 λέει το γραφείο, 23 με 24 την έκανα, κυρίως λόγω της συμπεριφοράς της, όπου και διαπίστωσα παντελή απουσία οποιουδήποτε κόμπλεξ. Η διαφορά αυτή, όμως, ιδίως σε αυτές τις πολύ νεαρές ηλικίες, παίζει ελάχιστο ρόλο.
3.ΕΜΦΑΝΙΣΗ:
α) ΝΤΥΣΙΜΟ: Πολύ ωραίο, μοδάτο και σικάτο ντύσιμο, για μια κοπέλα που κάνει την συγκεκριμένη δουλειά, αλλά αφενός μεν δεν πρέπει να το διατυμπανίζει – κυρίως για όσους την καλούμε στα σπίτια μας – αφετέρου δε να μην έρχεται σαν οικοδόμος που πάει να ρίξει μπετά στο απέναντι γιαπί. Το έχω πει πολλές φορές ότι οι κοπέλες, εκτός από το σώμα και τον χρόνο τους, πουλάνε ερωτισμό και φαντασίωση. Δεν είμαι 25αρης για να μου σηκώνεται στο δευτερόλεπτο, μόνο με την ιδέα του σεξ. Ως κουρασμένο παλικάρι το θέλω το παραμύθι μου…
β) ΣΩΜΑ/ΠΡΟΣΩΠΟ: Ήξερα εκ των προτέρων τι θα αντικρύσω, μιας και την ακολουθώ στο Instagram. Για όσους δεν την ακολουθείτε, ότι βλέπετε, περίπου, στις φώτο του γραφείου, ίσως 1 – 2 κιλά παραπάνω. Ύψος γύρω στο 1.70, χωρίς να κρατάω και μεζούρα. Το 2αρι στήθος που λέει το γραφείο, το θεωρώ υπερβολικό - για 1.5 το έκοψα (εκτός κι αν το μισό πάει υπέρ του μαθητή). Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει σε αυτόν τον κώλο, που όντως ΚΟΛΑΣΗ. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, είναι ο ΤΕΛΕΙΟΣ κώλος, πάντα, φυσικά, για τα δικά μου γούστα…
4.ΣΕΞ: Πίπα αρκετά καλή με προσπάθεια να το πάρει όλο μέσα, αν και κάποια (ψεύτικα κατ’ εμέ) πνιξίματα δεν τα απέφυγε, και γλείψιμο όλης της γύρω περιοχής. Πάντως, αν κάνει μια καλύτερη χρήση της γλώσσας, θα αγγίξει την τελειότητα. Don’t just blow it, baby, make love to it. Δάχτυλο από πίσω δεν δέχεται, θέλει πιο «ζουμερά» πράγματα, όπως μου είπε με πονηρό χαμόγελο. Δεν είχα καμιά αντίρρηση και την πήρα από πίσω και τις 2 φορές, όπου και το απόλαυσα, σε όλες τις δυνατές στάσεις, στα 4, ξαπλωμένη μπρούμυτα, ανάσκελα με τα πόδια ψηλά (το σκίσιμο του μπαμπού την λένε στο Κάμα Σούτρα αυτήν την στάση – αφιερώνω πάλι ο πούστης), αυτή από πάνω, εγώ από πάνω, κι οι δυο από πάνω (όχι ντάξει το παραγάμησα τώρα…)
Παίζει πάντως να είναι η μοναδική κοπέλα τα τελευταία 15-20 χρόνια, που δεν κατέβηκα να την γλείψω, όχι γιατί απωθήθηκα από κάτι αλλά γιατί ήθελα να μπω κατευθείαν μέσα της. Ομολογουμένως η μικρή μου έβγαλε μεγάλη γκάβλα, ένα «σκίσε με ν’ αλλάξω ράφτη», που λέγαμε και στα 80s. Τελείωμα στο σώμα/στόμα κλπ δεν επεδίωξα, καθώς το να βγεις από αυτόν τον κώλο πριν στραγγίξεις εντελώς, είναι αμάρτημα καθοσιώσεως.
Το μόνο που, ίσως, με χάλασε λίγο, είναι οι κραυγές που βγάζει κατά την διάρκεια του σεξ, οι οποίες από ένα σημείο και μετά είναι εξώφθαλμα ψεύτικες, και δεν συμβάλλουν, από πλευράς μου τουλάχιστον, στην δημιουργία ερωτικού κλίματος, αλλά αντίθετα με ψιλοξενερώνουν.
5.ΣΧΕΣΗ ΑΠΟΔΟΣΗΣ/ΤΙΜΗΣ: Στα 170 ευρώ, ακόμη και άναλ συμπεριλαμβανομένου, θεωρώ πως, για τα δεδομένα της Αθήνας, είναι αρκετά, δοθέντος του γεγονότος πως οι «ελευθέρας βοσκής» (aka ανεξάρτητες) κοπέλες είναι αρκετά πιο οικονομικές. Ισχύει όμως ο άγραφος νόμος του εμπορίου, πως «ότι δίνεις παίρνεις», και κουμάντο στην τσέπη κανενός δεν θα κάνω. Στο φινάλε, και σε συνθήκες ελεύθερης οικονομίας, η κάθε κοπέλα κοστολογεί ελεύθερα το σώμα και τον χρόνο της (αυτά πουλάει άλλωστε), και εναπόκειται στην ευχέρεια του καθενός να ανταποκριθεί στις οικονομικές της απαιτήσεις. Στο ερώτημα δε, αν τα αξίζει, απαντώ ευθαρσώς «ναι».
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Αν μας δει, λοιπόν, κάποιος απέξω, και με όλα όσα έχω ήδη πει, θα απορούσε πως συνεννοούμαστε όλοι εμείς, ένα σκορποχώρι, όπου ο καθένας μας λέει το μακρύ του και το κοντό του. Ποιο είναι άραγε το συνεκτικό στοιχείο που μας ενώνει; Πολύ δε περισσότερο, τι είναι αυτό που μας συνδέει με τόσους άλλους ανθρώπους, μια και ποτέ δεν υπήρξε κάποιο κεντρικό Συμβούλιο ή Δόγμα, παρά τα όσα αντίθετα διαδίδονται από τους προσφιλείς μας Ταλιμπάν (βλ πχ παπαδαριό). Ας μην ξεχνάμε ότι, ούτε κοινά συμφέροντα μοιραζόμαστε μεταξύ μας, ούτε κοινές παιδαγωγικές, κοινωνικές ή επαγγελματικές καταβολές. Ακόμα και η σχέση του καθένα μας με τον πληρωμένο έρωτα, είναι προσωπική. Είμαστε απλά ομάδες ανθρώπων που ως μονάδα ο καθένας μας αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα γύρω του με εντελώς διαφορετικό τρόπο, κι όμως καταφέρνουμε να λειτουργούμε σε ένα επίπεδο όπου η πνευματική ενέργεια που παράγεται είναι μεγαλύτερη από το σύνολο των επιμέρους δυνατοτήτων μας
Αν, μετά από αυτές τις παρατηρήσεις, μου επιτρέπεται να εκφέρω τη γνώμη μου στο θέμα, θα έλεγα ότι η εξήγηση βρίσκεται στη μοναδική στιγμή που ο καθένας από εμάς μπαίνει στο μπουρδέλο/στούντιο/μασατζίδικο ή ακούει τα βήματα της κοπέλας εξώ από την πόρτα του δωματίου. Αν και δεν το συνειδητοποιούμε εκείνη τη στιγμή, αυτή η έξαψη της στιγμής είναι που μας τρελαίνει, και μας κρατάει σε εγρήγορση.
Και όσο ο καιρός περνάει, αυτές οι στιγμές γίνονται το καταφύγιο της σκέψης μας, το μέρος που το πνεύμα μας μπορεί να εκφραστεί και να αναζητήσει και να βρει, απαλλαγμένο από τη ζοφερή καθημερινότητά μας. Και αυτή η αίσθηση ελευθερίας, είναι αποκλειστικά δική μας και μη ανταλλάξιμη, δεν έχει να κάνει ούτε με την τρυφερότητα και τα αισθήματα που τρέφουμε για τα αγαπημένα μας πρόσωπα, ούτε με τα επαγγελματικά ή κοινωνικά μας ενδιαφέροντα, ούτε με οτιδήποτε άλλο. Και γνωρίζοντας ότι είναι μια αίσθηση που μοιράζεσαι με λίγους και εκλεκτούς αδελφούς σου, ανακαλύπτεις ότι το «Εγώ» σου είναι απλά ένα ενοχλητικό κέλυφος που σου δίνεται η ευκαιρία να ξεφορτωθείς, έστω και για λίγο.
Διατελών εν τιμή
ΑΙΔΟΙΟΛΕΙΧΟΣ
ΥΓ. Ο χρόνος συνάντησης είναι σχετικός
ΥΓ2. Αιτείτε και δοθήσεται υμίν, ζητείτε και ευρήσετε, κρούετε και ανοιγήσεται υμίν. Πας γαρ ο αιτών λαμβάνει και ο ζητών ευρίσκει και τω κρούοντι ανοιγήσεται. Η τις εστιν εξ υμών άνθρωπος, ον εάν αιτήση ο Θεός αυτού άρτον, μη λίθον επιδώσει αυτώ; Και εάν ιχθύν αιτήση, μη όφιν επιδώσει αυτώ; Ει ουν υμείς, πονηροί όντες, οίδατε δόματα αγαθά διδόναι τοις τέκνοις υμών, πόσω μάλλον ο πατήρ υμών ο εν τοις ουρανοίς δώσει αγαθά τοις αιτούσιν αυτόν; (Κατά Ματθαίον 7, 7-11)