Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Όλα συγχωρούνται τέκνο.

Είμαι παντρεμένος.

Θα κάνεις μετάνοιες.

Είναι πολύ νεότερη.

Δέκα φορές το πάτερ ημών.

Σύντομα γίνομαι μεσήλιξ.

Παύση. Κι άλλη παύση...
Πέρνα στο γραφείο τέκνο, έχω και σαντορινιό γλυκό...

Είναι βαρύ πάτερ.

Το ίδιο κι οι μαλακίες σου τέκνο.

Έκανα το σταυρό μου στον ιερό χώρο αλλά δε σχολίασα. Τουλάχιστον εξήλθαμε για να περάσουμε στο γραφείο.
Ήπιε το πρώτο μονορούφι. Νεροπότηρο, γερό ποτήρι ο πάτερ.
Για λέγε...

Τι να πω πάτερ, αμάρτησα με ένα αγγελάκι. Συγχώρεση ζητάω.

Η συγχώρεση είναι σχετικό πράμα τέκνο. Όπως και το οτιδήποτε πλην της ταχύτητας του φωτός στο κενό.
Και όπως μας λέει η αιτιότητα, πάντα υφίσταται αιτιώδης συνάφεια των δύο καταστάσεων, δλδ της αιτίας - το αγγελάκι σου τέκνο - και του αποτελέσματος, εν προκειμένω της καταστροφικής σου αμαρτίας να υπάρξεις ερωτευμένος μεσήλιξ.
Συνεπώς η συγχώρεσή σου ή μη πρέπει να εξετασθεί υπό το πρίσμα του αρχικού αιτιου.
Σε ακούω τέκνο.

Αισθάνομαι περίεργα.
Ίσως φταίει το κρασί, που σίγουρα κάνει "δουλίτσα", ίσως ο ιερέας που όλο και περισσότερο μου θυμίζει ένα κράμα αινστάιν - αριστοτέλη. Πάντως ενδίδω και ξεκινάω.
Το αγγελάκι πάτερ είναι 26 γήινων περιφορών γύρω από το άστρο μας (δεν είμαι καλά σίγουρα, σκέφτομαι, ο πάτερ όμως φαίνεται να βρίσκει την περιγραφή μου φυσιολογική).

Μικρή γερομπισμπίκη (γουρλώνω μάτια αλλά σιωπώ και πάλι). Να μην ξαναδείς κωνσταντάρα. Από εμφάνιση?

Είσαι σίγουρος πάτερ?
Με κοιτάει με βλέμμα που δε χρειάζεται λόγια οπότε συνεχίζω.
Κοντούλα, πετίτ, μελαχροινή, μαύρο μακρύ σπαστό μαλλί. Όμορφο προσωπάκι που ταιριάζει με το σύνολο, λεπτό κολασμένο σωματάκι με μικρό αλλά τόσο μα τόσο ανταποκρίσιμο στήθος !! Λίγα τατού διάσπαρτα.

Δερματοστοιξίες τέκνον μου, τι στην ευχή μάθαινες στο σχολείο?

Υπό άλλες συνθήκες θα με εντυπωσίαζε το σκάλωμα στο λεξιλόγιο και όχι στα λοιπά μου σχόλια αλλά πλέον είχα συνηθίσει.

Και γιατί ηράσθης τέκνον μου. Όμορφη η κορασίς αλλά τέλος πάντων μέχρι τώρα δε βλέπω κάτι το τόσο φοβερό, όμορφη είπες όχι μις γιούνιβερς...

Δίκιο είχε αλλά δεν είχα τελειώσει.
Γιατί εκτός από όμορφη πάτερ, είναι χαρά θεού και έξω καρδιά, δίνεται απόλυτα, ΜΑ ΑΠΟΛΥΤΑ, γίνεται από ναζιάρα γατούλα τίγρης σε dt, και φεύγεις από δίπλα της με ένα τεράστιο χαμόγελο κυριολεκτικά ξεχνώντας να πληρώσεις. Ξεχνώντας που βρίσκεσαι κι ότι ο αυτό ήταν ένα διάλειμμα από την καθημερινότητα, κι όχι κάτι αληθινό. Και θες να την ξαναδείς και να την ξαναχαρείς...

Είναι η σειρά του πάτερ να με κοιτάξει χωρις να μιλάει.
Περιμένω.
Θα δούμε τέκνο.

Τι θα δούμε πάτερ?

Αν θα συγχωρεθείς τέκνο, τι άλλο δλδ?

Πότε θα δούμε πάτερ κι από τι εξαρτάται?

Από αυτά που θα μου πεις μεθαύριο που θα την ξαναδείς. Έτσι δεν είπες? Εξάλλου κάτι μου κρύβεις...

Το σκέφτομαι, έχει δίκιο. Θα πήγαινε τζάμπα η συγχώρεση. Κι όντως του έκρυψα το φοβερό στοματικό της, το πόσο απίστευτα τελειώνει η ίδια όταν την περιποιείσαι και το πόσο πόνο δίνει στα τέσσερα. Κοπέλα σου λέμε.

Εντάξει πάτερ, τα λέμε μεθαύριο.

Θα έχει φέρει και ξηροκάρπια η πρεσβυτέρα. Έλα στο τέλος να έχουμε χρόνο...

Αναχωρώ μη μπορώντας να σκεφτώ κάτι άλλο από μαργαρίτη
Άντε στου παράδεισου την πόρτα
κάποιος φύτεψε δυο χόρτα
Κι όσο πάνε και φουντώνουν
κι οι αγγέλοι ξεφαντώνουν.

Αχ αυτά τα αγγελάκια...