Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Ύλη και ενέργεια ισορροπούν στα φυσικά καθορισμένα. Οι μοίρες και η Μοίρα σ´ ένα σεντόνι. Οι αριθμοί ορίζουν την πραγματικότητα αδιαφορώντας για το Εγώ, το κέντρο του Σύμπαντος.

Συμφωνήσαμε ότι θα ήταν η κομψή Sandra από την Μόσχα.
Συμφωνήσαμε ότι θα μιλάγαμε εγγλέζικα.
Συμφωνήσαμε ότι τα χρήματα θα ήταν στο κομοδίνο.
Συμφωνήσαμε ότι θα πίναμε κάτι σε αλκοόλ.
Συμφωνήσαμε ότι θα ταιριάζαμε στο κρεβάτι αφού πρώτα φρεσκαριζόμασταν.
Συμφωνήσαμε.

Ενδιαφέρουσα παρουσία, άνετη, με χιούμορ, χωρίς έπαρση. Έντιμη απέναντι στο ρολόι.

Εμφανισιακά δε βρήκα ακριβώς αυτό που έψαχνα. Πρόσωπο με ασιατικές πινελιές, με πειραγμένα χείλια και ζωγραφισμένα φρύδια. Το σώμα απέχει από τις φωτογραφίες. Τα νούμερα στην καρτέλα του γραφείου είναι κοντά στην πραγματικότητα, αλλά η έλλειψη άσκησης φαίνεται στο νεανικό κορμί της. Το στήθος της μικρό αλλά «ζωντανό». Η πίσω όψη, με τατουάζ, δεν με ικανοποίησε.

Όταν ήρθε στο κρεβάτι μου έδωσε την εντύπωση ότι γύρω μας έχουν στηθεί κάμερες και συνεργεία. Χτύπησε την κλακέτα για να αρχίσει η σκηνή. «Η άνδρες θέλουν τσόντα», θα σκέφτηκε πριν ξεκινήσει το ταξίδι της.

Με πήρε στο στόμα της με μουγκρητά και πνιξίματα, όσο πιο βαθειά μπορούσε. Με χέρι, χωρίς χέρι, με λίγο δόντι. Τελείωσα ενώ εκείνη έσκουζε μανιασμένα πάνω από ένα παραδομένο κορμί.

«Θα παρανόησε», αναλογίστηκα και θαύμασα το δεσποτικό μου βλέμμα στον καθρέφτη του μπάνιου.

Όταν επέστρεψα από τις σκέψεις μου τη φίλησα. Ανταποκρίθηκε και την οδήγησα στο δικό μου παραμύθι. Δεν βόγκηξε. Ανάσανε αργά και βαθειά, κρατώντας το κεφάλι μου με τα χέρια της. Έπαιξα με την γλώσσα μου το αιδοίο της και άνοιξα με το δάκτυλο μου τη στενή της φύση. Αισθάνθηκα τη διαστολή. Τη φίλησα παθιασμένα ξανά και ξανά.

Μου φόρεσε προφυλακτικό και χρησιμοποίησε το λιπαντικό. Στήθηκε στα τέσσερα ανοίγοντας όσο πιο πολύ μπορούσε τα πόδια της και χτύπησε τους γλουτούς της, προκαλώντας τον ανδρισμό μου. Άρχισε πάλι να βογκάει.

Ωραία η αίσθηση των έντονων περιπτύξεων αλλά για να φτάσει εκεί το ζευγάρι θα πρέπει πρώτα να περάσει από ένα μικρό θαύμα. Να δεχθεί, να δεθεί, να συμφωνήσει σε κάτι αόρατο.

Η Sandra προσπαθεί- ίσως αρκετές φορές το πετυχαίνει- με μονότονο τρόπο, να κάνει τον εραστή της να πιστέψει πως είναι το κέντρο του κόσμου, χωρίς όμως η ίδια να προσαρμοστεί στην πραγματική διάσταση της συνάντησης. Η ώρα πέρασε με εμάς να παίζουμε κυνηγητό σε μια εκλειπτική διαδρομή χωρίς δεσμούς.

Τη χαιρέτησα όπως θα χαιρετήσω το έτος που φεύγει σε λίγες μέρες. Κλείνοντας την πόρτα αναρωτήθηκα στιγμιαία για το σωτήριο 2022.

«Δώδεκα φορές θα κοιτάξει, θα σκεφτεί, θα σφάλλει, θα εξαγνιστεί και γόνιμος θα σβήσει.
Επτά Πλειάδες, δεξιά απ´τον αστερισμό του Ταύρου, στο νερό θα βυθιστούν, μπροστά απ´ τον κυνηγό.
Χωρίς να αναπαυτεί, χωρίς να του ξεφύγουν, χωρίς ποτέ να τις προφτάσει.
Πλάι στον Ωρίωνα Εγώ,
Το κέντρο του κόσμου,
Κάθε μέρα καινούργιος ίδιος»,

… γράφει ο Καζαμίας.