Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Ζώντας μέσα στην μαλακισμένη αυτή πλήξη, μιζέρια γαμημένη, μοιάζει να μην υπάρχει διέξοδος.
Η τέρψη μισεί την υπομονή και η καρτερικότητα την ευχαρίστηση.
Όπως η ζωή αγκομαχά στον βαριά λαβωμένο, όπως η βαριά δικτατορία λυμαίνεται τον άνθρωπο, προσπαθούμε να ζήσουμε…
Γαμημένα και τα οικονομικά!
Η γενετήσια ορμή όμως το χαβά της, δεν υποτάσσεται…
Δεν χρειαζόμουν άλλοθι, χρειαζόμουν ευδαιμονία.
Είναι η καθαρή νίκη του ενστίκτου.
Θα πρέπει να παραχθούν ενδορφίνες.

Στην αρχή ζήτησα την ομόσταυλη της αλλά δεν...
Ραντεβού στα τυφλά λοιπόν γιατί το κορίτσι μας δεν δείχνει προσωπάκι. Δείχνει όμως τον κήπο του διαβόλου και τα άνθη του καλού θα μου πείτε…
Για μένα όμως δεν ήταν αρκετά.
Το σήμα αρπάζει από τα ψηλά. Το πρόσωπο!
Στην συγκεκριμένη κοπέλα δεν είχα ούτε μία υποψία πως θα μοιάζει. Αυτή η θολούρα απόκρυψης της ταυτότητας τα είχε σιωπήσει όλα.

Χτυπάει η πόρτα θαραλέα με δυνατό τοκ-τοκ.
Εισχωρεί λοιπόν το κορίτσι μας με τόλμη, φέρουσα νεανική γλύκα και άρωμα απροσδόκητης επιτυχίας.
Μου γέλασε με ηδύτητα αφού συστηθήκαμε ζήτησε να φρεσκάρει τα απόκρυφα της πριν μου τα παραδώσει…
Προσωπάκι γλυκό, φωτεινό, νεανικό που εκπέμπει ένα ιδιαίτερο όμορφο φως.

Παρατήρησα πως είναι ντροπαλή, χωρίς να πω κάτι, μόνη το δικαιολόγησε ομολογώντας την απειρία της σ΄αυτή την δουλειά.
Ναι έλεγε αλήθεια!
Και αυτό ήταν ανώτερο από κάθε άλλο στην δεδομένη στιγμή για μένα.
Είχα στα χέρια μου μία παιδούλα…
Εξοικειωμένη με την γύμνια του σώματος και τον έρωτα σαν Ρωσίδα που είναι αλλά άμαθη ακόμη.

Ξαπλώσαμε και με ρώτησε πως θα μου άρεσε. Μου ζήτησε να μην την παρεξηγήσω αν κάτι δεν μου αρέσει.
Της είπα ότι μου αρκεί που είναι στην αγκαλιά μου.
Σιγά σιγά αφέθηκε και το πλοίο σάλπαρε σε θάλασσες μιάς μακρινής νοσταλγικής μνήμης…
Φιλάει υπέροχα, γλείφει εξαιρετικά με την γλωσσίτσα να ξεσηκώνει όλα τα αιμοφόρα αγγεία. Τα βασανίζει και αυτό είναι άκρως καυλωτικό!
Ο κήπος της μικρός, όταν τον τρυγήσεις με μαεστρία θα σε ξεδιψάσει με ποτάμια μύρων.
Προδέρμ επιδερμίδα, απαλή και λαμπερή.
Το κορίτσι μας δεν είναι για χλάπα-χλούπου, είναι φιλεναδίτσα για όσους αρκούνται σ ‘ αυτό.
Ντιπθροτάδες και καπουλοχαστουκολάγνοι μάλλον δεν συνιστώνται.

Στο υπόλοιπο της ανάπαυλας, έξυπνη, στοργική, με μητρική σχεδόν διάθεση να σε ανακουφίσει από τις έννοιες σου.

Εύγε!