Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Βασικά, πήγαινα για τη Λίζα αλλά είχε πολλά ραντεβού και δεν ήταν διαθέσιμη την ώρα και μέρα που ήθελα. Η ευγενέστατη κοπέλλα της ρεσεψιόν μου σύστησε την Αλμπίνα, είδα κριτικές, με εντυπωσίασαν τα πλούσια βυζόμπαλά της και το κανόνισα. Η πρόσβαση στον χώρο τους πολύ εύκολη και το παρκάρισμα επίσης.

Η κοπελιά μου άνοιξε σε ένα ημίφωτο με μια μαύρη ρόμπα, μέσα από την οποία ξεχείλιζε ο πλούσιος εσωτερικός της κόσμος. Είναι μιλφ, σίγουρα στα 30+, ίσως και 35+, καθαρή ουκρανική φάτσα, με κοντό μαλλάκι και ... ζουμπουρλούδικη, που έλεγε κι ο Κωνσταντίνου :) Δεν είναι κοκαλιάρα, με τίποτα, ούτε ψηλή ούτε μοντελέ, άρα όσοι θέλετε τέτοια, ψάξτε γι' άλλα.

Η επικοινωνία πολύ μέτρια: σχεδόν καθόλου αγγλικά, τα μπέρδευε με τα ρούσικα, ζήτησε και τα χρήματα πρώτα. Σε γενικές γραμμές, αμηχανία μεγάλη και καμία διαχυτικότητα. Δεν το περίμενα, διότι ερχόμουν από το γραφείο, σένιος και μοσχομυριστός, με τα πουκάμισα και τα σακάκια μου

Έκανα σύντομο ντουζάκι (όχι ότι το χρειαζόμουν, αλλά για να σπάσω τον πάγο που είχε δημιουργηθεί) και γύρισα στο διπλό κρεβάτι, όπου με περίμενε με το μαύρο κορμάκι μόνο. Ωραίο δέρμα, αλλά πολλή κρέμα ρε παιδί μου ! Την καταλάβαινες από τη μυρωδιά, από την αίσθηση (λίγο λιπαρή), δεν μου αρέσει ιδιαίτερα. Θέλω καθαριότητα, ωραίο άρωμα αλλά με μέτρο: εδώ, 2ώρες που έφυγα και πήγα κι έκανα και τρέξιμο και στα χέρια μου μύριζα ακόμα τη ΝΙΒΕΑ...

Ο αγώνας ήταν σαν "φιλικό": ήρεμα, χωρίς πάθος, χωρίς τζαρτζαρίσματα. Τις ρούφηξα τις ρώγες για ώρα πολλή, την έγλειψα (πεντακάθαρη) αρκετά, το χάρηκε αλλά όχι τα πυροτεχνήματα που περιγράφουν άλλοι παρακάτω (και τη γλώσσα μου την ελέγχω καλά, τόσα χρόνια φούρναρης ). Μετά γύρισα εγώ ώστε να της δώσω να καταλάβει ότι κάτι έπρεπε να κάνει κι εκείνη... η πίπα της καλή, λίγο πιο σφιχτή από όσο μου αρέσει, μονότονη όμως, χωρίς κόλπα στα μπαλάκια και την γύρω περιοχή. Βαθιά ναι, αλλά σαν αυτόματο: δεν έπαιρνε πρωτοβουλίες, δεν άλλαζε ρυθμό. Κάναμε κι ένα 69 να γλείψω και την πίσω τρυπούλα της αλλά δάχτυλα δεν δέχτηκε πουθενά. Μετά με καβάλησε και άρχισε το πάνω κάτω: έχει τα κυβικά της, οπότε δεν είναι εύκολα μανιτζέβελη. Κάθισε με διάφορους τρόπους στο σκληρό παλούκι, φάνηκε να το απολαμβάνει αλλά εγώ δεν πτοήθηκα. Μην ξεχνάμε, έχει τα χρονάκια της, άρα και ταο χιλιόμετρα στον κοντέρ, είχε βάλει και λιπαντικό, δεν μπορείς να πεις ότι ήταν σφιχτό το μουνάκι της. Το γυρίσαμε σε πισωκολλητό, όπου με θέα την κωλάρα της, τελείωσα στο πλαστικό

Λίγη ξεκούραση (πήγα να κλείσω τα ματάκια μου αλλά τα ντριν ντριν από το κινητό της δεν με άφησαν ) και μετά προσπάθησε για μασάζ και πεοθηλασμό. Δεν τελείωσα, ίσως λόγω κούρασης, ίσως γιατί μου φαινόταν λίγο "τυπικό" όλο αυτό. Δεν πήρε πρωτοβουλία, δεν πήγε στο γλειφοκώλι, δεν πρόσφερε την μουνάρα της και πάλι, ούτε τα βυζόμπαλα, με λίγα λόγια έμοιαζε να μην καταλαβαίνει και πολλά στο άθλημα.

Δεν θα την ξανασυναντήσω γιατί άλλα ζητάω στο σπορ αυτό. Ναι, τη διάλεξα για τις πολύ όμορφες, βαριές και φυσικότατες βυζάρες της, αλλά μέχρι εκεί. Την επόμενη φορά, θέλω έκφυλο τεκνό...