Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Έσβησα το τσιγάρο, με την άκρη του παπουτσιού μου, και κοίταξα γύρω μου. Η αφόρητη ζέστη, και τα τραγούδια του Βέρτη που ακούγονταν στην διαπασών, δεν μου άφηναν και πολλά περιθώρια για να υποθέσω που βρισκόμουν. ΉΜΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ (και ήμουν χαρούμενος γι’ αυτό…). Δεν πρόλαβα να κάνω ούτε ένα βήμα, και ένας σκυφτός τύπος με μια φρικτή καμπούρα εμφανίστηκε, κουτσαίνοντας, μπροστά μου.
-«Καλώς ήρθατε, κύριε Αιδοιολείχε. Η αλήθεια είναι ότι δεν σας περιμέναμε τόσο νωρίς».
-«Ποιος στον πούτσο είσαι εσύ ρε παίχτη»; τον ρώτησα , με φανερή ενόχληση στη φωνή και αηδία στο βλέμμα μου.
-«Εγώ είμαι ο Νούλης , από το Δαιμονούλης, ο πιστός υπηρέτης σας», είπε γλείφοντας αηδιαστικά τα κενό ανάμεσα στα σάπια μπροστινά του δόντια. «Δυστυχώς ο Αφέντης λείπει, αλλά μου άφησε ένα μήνυμα για εσάς».
Ο Νούλης άνοιξε μία τσάντα και άρχισε να ανακατεύει ένα σωρό από γράμματα. «Για να δούμε... χμμμμ... όχι, αυτό δεν είναι για σας. Ούτε αυτό... Εδώ γράφει Blizardeye ... Για να δούμε... Αυτό γράφει Excalibur, χμμμ... Α να, εδώ είστε».
Πήρα στα χέρια μου το τσαλακωμένο γράμμα και άρχισα να το διαβάζω, προσπαθώντας ταυτόχρονα να μαντέψω ποιος μπορεί να το είχε γράψει. Δεν άργησα να το καταλάβω…
«Καλησπέρα σας, κύριε Αιδοιολείχε ,
Pleased to meet you, hope you guess my name… (οι Rolling Stones σε μάραναν ρε παπάρα). Ποιος είμαι εγώ; Ω, μα με ξέρετε με τόσα πολλά ονόματα. Ας μη χάνουμε, όμως, άλλο τον χρόνο μας. Σας περιμένω απ’ το 2010. Είμαι σίγουρος ότι κι εσείς δεν έχετε ξεχάσει το συμβόλαιό που έχουμε υπογράψει. Χαίρομαι. Βλέπετε, εγώ τίμησα το δικό μου μέρος της συμφωνίας. Σας επέτρεψα να πηδήξετε πάνω από 7.000 γυναίκες (γατάκι Σπαλιάρα, τι να μας πεις κι εσύ;;;). Τώρα είναι η δική σας σειρά… Επιστρέφω από τη Συρία σε μερικούς μήνες, ίσως και χρόνια αν όλα πάνε καλά, και τότε θα μιλήσουμε από κοντά. Βολευτείτε σαν στο σπίτι σας. Τον Νούλη θεωρείστε τον δικό σας άνθρωπο. Ο δικός μου δούλος είναι και δικός σας. Ειλικρινώς δικός σας,
ΕΩΣΦΟΡΟΣ ».
Δίπλωσα το χαρτί και το έβαλα στην εσωτερική τσέπη του σακακιού μου. Γύρισα προς τον Νούλη, ο οποίος φαινόταν απορροφημένος απ’ το παιχνίδι του με μία τεράστια, αηδιαστική κατσαρίδα. Το άτυχο έντομο προσπαθούσε να ξεφύγει από τα χέρια του υπηρέτη, πράγμα που εν μέρει κατάφερε, αν και δύσκολα θα μπορούσαμε να πούμε ότι το εσωτερικό του στόματος του Νούλη ήταν ένα καλύτερο μέρος για οποιοδήποτε έμβιο ον. Ο υπηρέτης άρχισε να τη μασάει λαίμαργα, όταν ξαφνικά με πρόσεξε να τον κοιτάζω αηδιασμένος.
(24 ωρες πριν…)
Η πόρτα του φτηνού ξενοδοχείου-γαμιστρώνα, στο Μεταξουργείο, χτύπησε διακριτικά. Με αδημονία έτρεξα να ανοίξω την πόρτα. Είχα ακούσει - και διαβάσει - τόσα γι αυτήν, που θα ήταν τουλάχιστον έγκλημα καθοσιώσεως αν δεν την συναντούσα. Άσε δε που εκ φύσεως έχω μια έφεση προς τα εξωτικά, και δη Νοτιοαμερικανικά, φρούτα. Το οπτικό μέρος της υπόθεσης φυσικά είχε καλυφθεί προ πολλού. Με τόσες, αποκαλυπτικές και μη, φωτογραφίες που είχε ανεβάσει κατά καιρούς, ξέρεις τι να περιμένεις. Ζουμπουρλούδικο και τσουπωτό μωρό, με πιασίματα εκεί που πρέπει ακριβώς, όχι σαν τις ανορεξικές κότες εξ Ανατολικής Ευρώπης, που κατά καιρούς τουράρουν στα μέρη μας. Όσο δε για το πρόσωπο, αν της κάνεις κλήση με Viber, το βλέπεις κι αυτό. Πορνοέκφυλο όσο χρειαζόταν, με σωστή δόση υπόσχεσης στο βλέμμα, για ατελείωτες ώρες αχαλίνωτου σεξ. Άρα το μόνο ζητούμενο, πλέον, ήταν η βαθμολογία στην παροχή υπηρεσιών.
Ούτε εκεί απογοητεύθηκα. Ότι ακριβώς είχα σκεφτεί/φαντασιωθεί, εκπληρώθηκε. Φιλούσε βαθιά και ωραία, τυλιγόταν σαν φίδι γύρω μου, και δεν με άφηνε ούτε μια στιγμή σε ησυχία, ακόμη και στα ενδιάμεσα διαλείμματα. Τρελιάρα και καβλιάρα, το ζει, και φαίνεται ότι πραγματικά γουστάρει αυτό που κάνει. Στο κρεβάτι δεν είπε όχι σε όσες στάσεις ήθελα και όποιες ήθελα, χωρίς όχι, μα και μου, πίπα πολύ καλή με εντυπωσιακή χρήση της γλώσσας, τελείωμα στο στόμα, με κατάποση, αφού ανοίξει παιχνιδιάρικα το στόμα της και στα δείξει (σόρρυ Τζένη που μερικές αδέσποτες ξέφυγαν και σε πήραν στο πρόσωπο – δεν έδειξες πάντως να σε ενοχλεί), και κώλος, όπως ακριβώς πρέπει να είναι. Στρογγυλός, τσουπωτός, δεκτικός… Το όνειρο κάθε anal lover !!! Ότι πρέπει για να στείλει έναν γέρο άνθρωπο «εν τόπω χλοερώ, ένθα ουκ έστι πόνος…»
(Επιστροφή στην Κόλαση…)
-«Επιθυμεί κάτι ακόμα ο κύριος;», ρώτησε ο Νούλης , χαμηλώνοντας το κεφάλι του.
-«Ένα μπουκάλι Absolut , πάγο , ένα καθαρό ποτήρι, και να μου δείξεις που είναι το δωμάτιό μου. Α, και που ‘σαι , μπρο, ειδοποίησε και τα φιλαράκια μου ότι ήρθα»
-«Αμέσως, Κύριε. Όλοι είναι εδώ και ανυπομονούν να σας δουν».
Ξέσφιξα την γραβάτα μου. Ο τόπος έβραζε κυριολεκτικά. Σκούπισα τον ιδρώτα μου. Ο Νούλης μου έδειξε το δωμάτιό μου. Στην πραγματικότητα, όμως, δεν ήταν δωμάτιο. Ήταν ένα τεράστιο στριπτιτζάδικο, με βελούδινους καναπέδες και «πρόθυμες» γυναίκες, κάθε εθνικότητας και φυλής.
-«Εδώ θα είστε άνετα. Εγώ θα είμαι στο διπλανό δωμάτιο. Για ό, τι χρειαστείτε, χτυπήστε αυτήν εδώ την καμπάνα.» είπε ο Νούλης, προσθέτοντας « Καλή ξεκούραση, Κύριε. FIP (Fuck In Peace».
-«Έι που πας; Εξήγησέ μου κάτι πρώτα», του φώναξα.
-«Παρακαλώ».
-«Πού είναι τα γαμημένα καζάνια για τα οποία μιλούσαν όλοι; Οι διάβολοι; Τζάμπα τόσα τραγούδια των Black Sabbath άκουγα; Δεν υπάρχει τίποτα από όλα αυτά»;
-«Ω, μα υπάρχουν Κύριε, σας διαβεβαιώνω πως είναι πέρα για πέρα αληθινά. Νιώθετε τη ζέστη που έρχεται από κάτω; Εκεί βρίσκονται όλοι οι αμαρτωλοί, προορισμένοι να βασανίζονται στη φωτιά που καίει αιώνια».
-«Και εγώ γιατί δεν είμαι εκεί μαζί τους»;
-«Ω, μα εσείς Κύριε και όσοι ακόμα φέρατε πλήθος νέων πιστών στην αγκαλιά του Άρχοντά μου, έχετε δικό σας όροφο, έναν όροφο ας πούμε λίγο πιο άνετο. Είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε για να σας ευχαριστήσουμε», είπε χαμογελαστά ο Νούλης. «Θα ήθελε κάτι άλλο ο Κύριος»;
-«Όχι, μαν», του απάντησα, κοφτά, ανυπομονώντας να δοκιμάσω τις «ανέσεις» του νέου μου σπιτιού. «Δίνε του τώρα».