Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Δευτερη συνατηση με τη μουναρα... Πηγα και η πρωτη της κουβεντα ηταν: Σε θυμαμαι... Κι εσκασε ενα χαμογελο. Για την εμφανιση της τα εχω πει, κορυφαια. Ψηλη, πανεμορφη, σωματαρα, μουναρα. Το δωρο του μεγαλου στηθους δεν της εχει δωθει απο τη φυση, αλλα δεν μου ελειψε.
Εκανα μπανακι και οταν βγηκα ειχε βαλει τα παπουτσια που μου αρεσουν και με περιμενε. Ξεκινησαμε παλι με ποδολαγνεια, μιλαμε για ποδαρες... μακριες, λεπτες, μυωδεις. Χανεσαι εκει μεσα. Πλατυ πελμα που σου γεμιζει οχι μονο το στομα αλλα και το προσωπο! Υστερα ανεβηκαμε στο κρεβατι κι αρχισε το δαχτυλο και το γλυψιμο ολης της περιοχης! Με τρελανε, της το ειχα ζητησει την αλλη φορα και μου ειχε πει οτι θα το κανει. Παρα πολυ καλη!
Μετα εβαλε το στραπ και της ειπα να ξαπλωσει στο κρεβατι. Εκατσα πανω της και καρφωθηκα, ενω υστερα απο λιγο βρηκε ρυθμο και αρχισε και με πηδαγε. Οταν ενιωσα οτι ερχεται το τελος, της λεω: Μπορω να χυσω στο προσωπο; Μου λεει: Ειναι εξτρα! Δεν το πολυσκεφτηκα και τα εδωσα στο σωμα. Ειχε πλακα παντως η σκηνη.
Αραξαμε για κουβεντα και μετα εφυγα.
Αριστη συνεδρια, μιλαμε για μουναρα επιπεδου με κορυφαιο σερβις. Φυσικα και θα κυνηγησω επαναληπτικη!
Καλες τσαρκες!