Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Ο Ματχάμα Γκάντι πολύ εύστοχα είχε παρατηρήσει ότι «Ο κόσμος είναι αρκετά μεγάλος για να ικανοποιήσει τις ανάγκες του κάθε ανθρώπου, αλλά πολύ μικρός για να ικανοποιήσει την ανθρώπινη απληστία». Γνωρίζουμε τις σοφές αυτές αλήθειες, αλλά εξαιτίας του αμαρτωλού μας σώματος, που βασανίζεται ακόμη από το προπατορικό αμάρτημα, ολισθαίνουμε σε αποφάσεις με αποκλειστικό κίνητρο την απληστία.

Σχετικά με μένα τώρα, κάθε φορά που εξερευνώ την ιστοσελίδα του Glamour αισθάνομαι σαν καρχαρίας την ώρα του φαγητού. Αλληθωρίζοντας μέσα σε εκείνο το καλειδοσκόπιο της αμαρτίας, η προσοχή μου αποπλανήθηκε από την Angie. Την πρωτοαντίκρυσα από μακριά, όταν κατέβηκε από την πόρτα του αυτοκινήτου, για να κατευθυνθεί στην είσοδο του ξενοδοχείου που ζήτησα να έρθει. Μια σχετικά ψηλή, αδύνατη κοπέλα, με κόμη όπως στις σχετικές φωτογραφίες. Φορούσε ένα εφαρμοστό δαντελωτό κοντό φόρεμα, πάνω στις καθιερωμένες πλέον ψηλοτάκουνες γόβες. Το περπάτημα της δεν έδειχνε ικανοποιητική εξοικείωση με τα πατούμενα της. Επιπλέον το έντονο άσπρο χρώμα των μηρών της, τέλη Αυγούστου, έκανε μια περίεργη αντίθεση με το μαύρο φόρεμα της. Η καταγωγή της, όπως έμαθα αργότερα, είναι από την παγωμένη Σιβηρία, την «χώρας που κοιμάται».

Μπαίνοντας η κοπέλα στο δωμάτιο συνέχισε να με απογοητεύει. To sex appeal της, που είναι έντονο στις φωτογραφίες της, δια ζώσης απλά δεν υφίσταται. Την κατάσταση στο πρόσωπο της σώζουν τα οπωσδήποτε όμορφα μάτια της, προσδίδοντας του μια αμελητέα γοητεία. Ενώ σαν εμφάνιση είναι είναι άνω του μετρίου, φροντίζει η ίδια να το καταστρέφει. Φτηνιάρικο και οριακά αποδεκτό μακιγιάζ, κακοβαμμένα μαλλιά, λεκιασμένα δόντια σαν ξύλινοι φράκτες και γι’ αυτό το λόγο υποθέτω αποφεύγει τα πλατιά χαμόγελα. Το σώμα της γενικά αδύνατο, η φωτογραφία που την δείχνει όρθια στο μπάνιο, με πιο δεμένα πόδια, δεν είναι ακριβής. Στήθος μικρό, αδιάφορο και χαμηλά τοποθετημένο, δέρμα υπερβολικά λευκό με αρκετές μεγάλες ελιές στην περιοχή της κοιλιάς της. Αυτοσχέδιο μανικιούρ και συνολικά μια εμφάνιση που ταίριαζε περισσότερο σε όμορφη αγρότισσα και όχι σε κυρία.

Ο χαρακτήρας της αποτελεί προέκταση της εμφάνισης της. Αναμφίβολα ευγενική, με συγκρατημένο χαμόγελο και λόγο, καταδεικνύοντας ένα άγχος, μια δειλία, που δε βοηθούσαν στην εξάπλωση της γνωριμίας μας. Αναγκαστικά λοιπόν οι περιπτύξεις μας ξεκίνησαν σα μια αμοιβαία αγγαρεία, με την Angie να ενεργεί βάσει προδιαγραφών. Ότι υπόσχεται, αλλά δοσμένο σιβηρικά. Αγκαλιές, βαθιά φιλιά, γεύτηκα όλο το ρεπερτόριο της, αλλά ήταν σα να τα έβλεπα σε κάποιον άλλο. Σύντομα, χάρη στην προφορική εργασία της κοπέλας, έφτασα στην κορύφωση.

Στην ανάπαυλα με εντύπωση διαπίστωσα ότι η κοπέλα έχει ενδιαφέρον. Η ίδια και το πρόσωπο της χαλάρωσε και έδειχνε πιο γλυκό. Έτσι ξεκίνησε μια κουβέντα σαν απόρροια μιας παλιάς φιλίας, που δεν έχει προκύψει ακόμα. Όντας αφύλακτη, την χτύπησα με μια ερώτηση, τη συνηθισμένη δηλαδή, γιατί κάνει αυτή τη δουλειά αφού έχει μια άλλη επιτυχημένη δουλειά πίσω στη πατρίδα της. Λάθος μου! Δε συμφέρει να τα βάζεις με μια πόρνη για το οτιδήποτε, πολύ περισσότερο για την ανηθικότητα της. Το στρείδι ξανάκλεισε …

Δεν έμεινε τίποτε άλλο λοιπόν για την Angie, παρά να ξεκινήσει πάλι ένα έργο που δεν ήθελε. Αντιρρησίας συνείδησης στο θλιβερό πόλεμο του μεροκάματου. Πάλι και προς τιμήν της, η κοπέλα εκπλήρωσε όσα υπόσχεται. Αλλά στο τέλος ένοιωθα πιο άδειος κι’ από παροπλισμένη βάρκα. Όλη η συνάντηση έζεχνε αποτυχία.

Δε μου αρέσει να γράφω αρνητικές κριτικές για κορίτσια. Σκέφτομαι ότι απλά μπορεί να μην ταιριάξαμε και σε μια επόμενη συνάντηση με κάποιον πιο ενδιαφέροντα σύντροφο, τα πράγματα να εξελιχθούν διαφορετικά. Από την άλλη μεριά ένα κουτσό μυρμήγκι δε θα γίνει ποτέ άλογο κούρσας. Η Angie έμοιαζε με μια χελώνα που έμενε σε δανεικό καβούκι, βίωνε μια δυστυχία, που προσπαθούσε να τη μετριάσει με φτιασιδώματα, ρούχα και εμφάνιση που δεν της ταίριαζαν. Μια δυστυχία φτωχικά επιπλωμένη …

With no loving in our souls and no money in our coats
You can't say we're satisfied
(Angie, Rolling Stones 1973)