Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Τώρα που τελείωσαν τα λεφτά και περιμένω το δώρο των Χριστουγέννων για να το ξαναπαίξω εφοπλιστής και να μπω σε κλασάτη έσκορτ στίβω το μυαλό μου να θυμηθώ με ποιες πήγα μέσα στο καλοκαίρι και να γράψω κριτική. Κυρίως για να έχω να διαβάζω στα γεράματα και να θυμάμαι τι μαλακίες έκανα αντί να πάω να βρω καμιά γκόμενα όσο είμαι νέος. Τη Βίκα λοιπόν τη διάλεξα μια μέρα που είχα τρελές καύλες και δεν υπήρχε διαθέσιμη καμία απ τις κοπέλες που μου άρεσαν (πρέπει να έφαγα 6-7 άκυρα εκείνο το πρωί). Κάτι μου έλεγε μέσα μου ότι "θα πετάξεις 150 ευρώ μαλάκα" αλλά τελικά το μόνο που άκουσα εν τέλει ήταν "θα πετάξεις" οπότε κλείνω την τελευταία επιλογή απ' αυτές που μου έκαναν έστω ένα κλικ. Μου λέει η κοπέλα απ' το γραφείο "Συγγρού 100κάτι στο Αθέναουμ", και απ' τις πολλές καύλες συγκράτησα μόνο το όνομα του ξενοδοχείου καθώς το είχα παρατηρήσει μερικές φορές ανεβαίνοντας τη Συγγρού. Φτάνω λοιπόν στο ξενοδοχείο, λέω στη ρεσεψιόν "τάδε δωμάτιο στον ημιόροφο", πετάω και το συνθηματικό σαν άλλος Τζέιμς Μποντ, κι εκεί που έχω πάρει το ύφος χιλίων καρδιναλίων μου λέει ο τυπάς ότι δεν υπάρχει τέτοιο δωμάτιο. Ξαναπαίρνω τηλέφωνο, μου επιβεβαιώνει η κοπέλα ότι αυτό είναι το σωστό δωμάτιο και επιμένω στη ρεσεψιόν ότι κάνουν λάθος. Δεν ξέρετε εσείς... έχετε τέτοιο δωμάτιο, και εγώ θα γαμήσω θέλετε δε θέλετε. Τους ξαναλέω το νούμερο -το οποίο το έχω συγκρατήσει λάθος καθώς το περισσότερο αίμα μου βρισκόταν απ' το πρωί στο κάτω κεφάλι-, και μου λένε "αυτό υπάρχει αλλά είναι άδειο". Τους αγνοώ και ανεβαίνω πάνω. Χτυπάω την πόρτα τίποτα. Παίρνω τηλέφωνο, μου λέει η κοπέλα απ' το γραφείο θα πω στη Βίκα να βγει έξω στον διάδρομο. Περιμένω, περιμένω, τίποτα. Κι ενώ προσπαθώ να καταλάβω γιατί γαμιέται το σύμπαν αντί για μένα, μου σκάει ότι το νούμερο στη Συγγρού που μου έχει πει η κοπέλα είναι διαφορετικό απ' αυτό που βρίσκομαι εγώ. Τι διάολο λέω, έχει κι άλλο Αθέναουμ στη Συγγρού ? Κι όμως έχει γτστ. Απέναντι και λίγο πιο ψηλά, εκεί που ξεκινάει ο παράδρομος. Δένω τα κορδόνια, κλείνω τη ρόμπα την ξεκούμπωτη, και βάζω μια τρεχάλα μέχρι το άλλο ξενοδοχείο έχοντας αργήσει κανά τέταρτο μ αυτά και μ αυτά. Μπαίνοντας μέσα σχεδόν λαχανιασμένος ρωτάω ένα παλικάρι που δούλευε εκεί για το πως θα πάω στο συγκεκριμένο δωμάτιο και είμαι σίγουρος ότι ο τύπος όπως με είδε θα νόμισε ότι πάω για reverse gangbang και δεν κρατιέμαι. Σαν άλλος Σέρλοκ Χολμς λοιπόν λύνω όλους τους γρίφους και φτάνω επιτέλους στο πολυπόθητο δωμάτιο υπερπηδώντας κάθε εμπόδιο που βρίσκεται στο δρόμο μου... ζητιάνους κάτω απ' την υπόγεια γέφυρα, ζέστες και καύλες. Χτυπάω και ανοίγει την πόρτα η θεία μου η Καλιόπη. Εντάξει, είμαι υπερβολικός, η κοπέλα είναι ακόμα όμορφη και ήταν σούπερ σέξι ντυμένη με ένα μαύρο σατέν φόρεμα μέχρι τους μηρούς και γόβες στιλέτο. Κοιτώντας πρώτα τα πόδια της με καύλωσαν αμέσως. Αλλά καθώς ανέβαινα προς τα πάνω με προσγείωσε ανώμαλα το πρόσωπο της, με τα σημάδια του χρόνου να έχουν αρχίσει να γίνονται παραπάνω από αισθητά. Όταν κάποια στιγμή τη ρώτησα την ηλικία της στο ημίχρονο νομίζω μου είπε 35, αλλά θα ορκιζόμουν ότι είναι κοντά στα 45. Αυτό με απώθησε αρκετά απ' το να κυνηγήσω φιλιά ή γλειφομούνια καθώς δε μου έβγαινε. Για να είμαι δίκαιος, η Βίκα είναι η μιλφάρα της διπλανής πόρτας, κάποια που αν ήξερες ότι ζούσε στη γειτονιά θα προσπαθούσες να της την πέσεις με κάθε τρόπο ακόμα κι αν ήταν παντρεμένη, και θα έγλειφες μέχρι και τις πατούσες της αν την έβλεπες να βγαίνει ξυπόλυτη για να πετάξει τα σκουπίδια. Απλά στη φάση που είμαι τώρα κυνηγάω τέρμα μοντελέ σώματα και πιο νέες κοπέλες (για τους δικούς μου λόγους). Δεν αμφισβητώ τους συναγωνιστές από κάτω που την αποκαλούν όμορφη, απλά δεν ήταν αυτό που έψαχνα εγώ εκείνη τη στιγμή. Όμως, στην πράξη πέρασα καλύτερα από αρκετές που ήταν θεογκόμενες μπροστά στη Βίκα. Η Βίκα λοιπόν έχει ένα από τα πιο στενά μουνάκια που έχω πάρει ποτέ (βασικά μόνο πρώην μου έχω πάρει με πιο στενό μουνί). Απ' τη μία είναι κακό γιατί υπάρχουν κόφτες και δε μπορεί να ανταπεξέλθει σε όλες τις στάσεις, απ' την άλλη όμως πραγματικά το ευχαριστιέσαι όταν είσαι μέσα της. Νιώθεις ότι είσαι ο Ρόκο Σιφρέντι και γυρίζεις τσόντα. Εν κατακλείδι, στη φάση που είμαι τώρα δε θα την ξαναεπέλεγα αλλά όσοι δεν κυνηγούν το μοντελέ (και νομίζω οι περισσότεροι εδώ μέσα τέτοια
φυντάνια είστε) τότε σίγουρα αξίζει μια φορά. Θα νιώσετε ότι γαμάτε κώλο σε τιμή μουνιού. Ρόκο Σιφρέντι στρέιτ του άναλ