Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Άντζελα,

Όσον αφορά την εμφάνισή της, οι φωτογραφίες την αδικούν στυγνά.
Η μικρή είναι πολύ πιο γλυκιά, όμορφη και κομψή στην πραγματικότητα.
Εξηγούμαι για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις.

Οι φωτογραφίες είναι ακριβείς, αλλά για κάποιον χαζό λόγο έχουν επεξεργαστεί τα κωλομέρια της υπερβολικά. Έχουν τονιστεί πέρα από το φυσιολογικό, όπως και η περιφέρειά της. Δεν χρειαζόταν αυτή η παρέμβαση. Το κολαράκι της είναι ήδη γεμάτο και πεταχτό, με τις πλέον κατάλληλες καμπύλες.
Η μέση της είναι στενή και μικροκαμωμένη. Σε καμία περίπτωση δεν είναι το υπερβολικό που δείχνουν οι φωτογραφίες με το πορτοκαλί φόρεμα και το λευκό πλεκτό σορτς. Ο ηλίθιος ο φωτοσοπάς προσπάθησε να δώσει έντονα «latin vibe» οπίσθια στην πιτσιρίκα. Δεν ήταν απαραίτητο. Αυτό που θα δείτε, από μόνο του, είναι άριστο.

Το στήθος της, ζουμερό και στητό, κραυγάζει ότι έχει υποστεί ενίσχυση.
Όχι ότι μπορώ να το επιβεβαιώσω – δεν είμαι γιατρός, απλώς ένας άθλιος που την βρίσκει με τη θέα των γυναικείων μορφών που αναστατώνουν και σε αγριεύουν.

Το πρόσωπό της είναι γλύκα.
Τα χείλη της δεν έχουν πειραχτεί, δεν έχουν υποκύψει στη ματαιοδοξία του πλαστικού, σε αντίθεση με τις περισσότερες που νομίζουν ότι το «Plastic is Fantastic» αλλά τελικά καταλήγουν να μοιάζουν με καρτούν. Τα δικά της χείλη είναι απόλυτα φυσικά. Τα μάτια της, σκοτεινά και γεμάτα υποσχέσεις, και το χαμόγελό της, σου ανοίγει την καρδιά και την ψυχή, σε κάνει να νιώθεις όμορφα. Σε κάνει να ξεχνάς ότι ήρθες να γαμήσεις, όταν σε κοιτάζει με αυτό τον λάγνο και αθώο τρόπο. Το μόνο που σκέφτεται εκέινη την στιγμή το διεστραμμένο μυαλό σου είναι να τη βάλεις στα γόνατα, να την μπουκώσεις, να της γεμίσεις το στόμα με την ψωλή σου και να τη χύσεις.

Η Άντζελα είναι μια μικρή και ευχάριστη πιτσιρίκα, μια «αδύναμη» θε έλεγα παρουσία στο κρεβάτι. Γεγονός όχι απαραίτητα αρνητικό.
Δεν ήταν ότι δεν μπορούσε να ευχαριστήσει, απλώς η ηλικία της δεν της δίνει την αυτοπεποίθηση να πάρει τον έλεγχο και να σε διαλύσει.
Είναι όμως εύπλαστη, μια καλή ψυχή. Ήταν υπάκουη, δεν παραπονέθηκε στιγμή. Άκουγε κάθε διαταγή και υπέκυπτε στις διαθέσεις μου, χωρίς δισταγμό, χωρίς φραγμό. Δέχτηκε τα παιχνίδια μου, αφήνοντάς με να απολαύσω τις τρυπούλες και το κορμάκι της όπως ήθελα.

Δεν είναι η πουτάνα που θα πάρει τις πρωτοβουλίες, αλλά δεν το χρειαζόμουν. Η ευχάριστη και «συμμορφωμένη» παρουσία της ήταν ακριβώς ό,τι χρειαζόμουν για να γεμίσω το κενό της νύχτας μου. Είναι ακριβώς αυτό το είδος της πουτάνας που γνωρίζει να ακολουθεί χωρίς ερωτήσεις, χωρίς αντίσταση. Ένα κορμί εκεί για να το χρησιμοποιήσεις, ένα μυαλό που δεν θα φέρει αντίρρηση.

Υπήρχε όμως ένα πράγμα που χάλασε τη χθεσινή βόλτα. Η μικρή δεν ήξερε λέξη αγγλικά. Αυτό από μόνο του έριξε όλη τη φάση, άδικα κατά τη γνώμη μου.
Σκέψου το: όλες οι όμορφες στιγμές, όλα αυτά τα βρώμικα παιχνίδια, και δεν μπορούσε να καταλάβει ούτε μια λέξη από αυτά που έλεγα. Αν μιλούσε αγγλικά, η βραδιά θα είχε πάρει εντελώς άλλη τροπή. Ίσως να έβρισκα λίγο παραπάνω νόημα, λίγο περισσότερο βάθος, ίσως και όχι. Αλλά ποιος ξέρει; Μπορεί το ραντεβού να είχε κινηθεί σε πολύ διαφορετικά μονοπάτια, αντί να κολλάει στη σιωπή και τα νοήματα.

Έτσι είναι όμως η ζωή. Στιγμές που θα μπορούσαν να είναι κάτι παραπάνω, χάνονται στη μετάφραση.
Και έμεινα να αναρωτιέμαι, τι θα μπορούσε να ήταν, αν τα πράγματα σε αυτό το κομμάτι ήταν διαφορετικά.