Λεπτομέρειες αξιολόγησης

Βραδάκι Παρασκευής, πριν από περίπου ένα μήνα. Βρισκόμουν στο Μετρό Συντάγματος, μέσα στο τρένο.
Οι πόρτες του συρμού άνοιξαν και ξαφνικά βρέθηκα ανάμεσα σε δύο επιλογές. Να αλλάξω γραμμή και να κατέβω στην στάση "Συγγρού-Φιξ", με προορισμό το μασατζίδικο Nirvana ή να κατέβω στην στάση "Μεταξουργείο", με προορισμό το τσοντοσινεμά Downtown.
Είχα ελάχιστα δευτερόλεπτα, μέχρι την τελική απόφαση, καθώς θα έκλειναν οι πόρτες του συρμού και το τρένο θα αναχωρούσε.
Εδώ θα κάνω μια μικρή παρένθεση και σαν "Παλιός", θα σας πω ένα μικρό κόλπο, σε περίπτωση που έρθετε αντιμέτωποι με κάθε λογής διλήμματα:
Θα βγάλετε ένα κέρμα, από το πορτοφόλι σας και θα το γυρίσετε στον αέρα. Προσοχή, δεν εννοώ να παίξετε "Κορώνα ή Γράμματα". Την ώρα που το κέρμα θα βρίσκεται στον αέρα, σε αυτά τα άπειρο-ελάχιστα δευτερόλεπτα, εκείνη ακριβώς την στιγμή θα σκεφτείτε, τι πραγματικά θέλετε.
Καθώς δεν είχα καθόλου κέρματα, αναζητούσα ένα σημάδι, για να με βοηθήσει στο να πάρω την σωστή απόφαση.
Ξαφνικά, θυμήθηκα ότι εκείνο το βράδυ είχε πανσέληνο και συγκεκριμένα την "Πανσέληνο του Κάστορα". Αυτό ήταν! Πήρα το σημάδι, που μου έδειξε το σύμπαν, άλλαξα γραμμή και πήγα στο Μεταξουργείο.
Έφτασα στο σινεμά, πέρασα την είσοδο, πλήρωσα εισητήριο για όλους τους χώρους και εισχώρησα στα ενδότερα.
Πριν μπω στην κεντρική σάλα, άφησα τα πράγματα μου στο ερμάριο, κρατώντας μόνο τα προφυλακτικά.
Κοίταξα το νούμερο, από το κλειδί που μου έδωσε ο ταμίας και είδα γραμμένο τον αριθμό 11. Για όσους ασχολούνται με την αριθμολογία, ο συγκεκριμένος αριθμός θεωρειται μαγικός και το θεώρησα ένα ακόμη σημάδι, μετά την πανσέληνο.
Μπήκα μέσα και έκατσα στο αγαπημένο μου σημείο, ώστε τα μάτια μου να συνηθίσουν το σκοτάδι.
Αρκετός κόσμος ήταν ήδη καθισμένος, ενώ κάποιοι άλλοι περιφέρονταν και ανεβοκατέβαιναν, ασταμάτητα.
Περίμενα στην θέση μου, βλέποντας την τσόντα, η οποία ήταν αρκετά καλή και με πολύ ωραία μωράκια, παρατηρώντας παράλληλα τους θαμώνες.
Κάποιοι από αυτούς φορούσαν τα μπουφάν τους και είχαν τσαντάκια tactical, περασμένα στον ώμο. Ένας από αυτούς, ήταν ντυμένος στα μαύρα και έμοιαζε με συνοδό ασφαλείας. Είχε και ένα patch, μάλιστα, με το σήμα των Ειδικών Δυνάμεων.
Αυτό που μου έκανε εντύπωση, ήταν ότι οι straight ήταν περισσότεροι από τους gay. Παρεμπιπτόντως, δεν με ενόχλησε κανένας από δαύτους.
Εν τω μεταξύ, έχουν προσλάβει μια καθαρίστρια από το Μπαγκλαντές, η οποία έμπαινε κάθε μισή ώρα και καθάριζε τα καλαθάκια. Μιλάμε για καψώνι, όχι για εργασία!
Μετά από αρκετά λεπτά, σηκώθηκα και ξεκίνησα το scouting στους χώρους. Άρχισα από τον πάνω όροφο, όπου δεν είδα κάτι το περίεργο. Ένας gay με ακολούθησε, αλλά δεν έκανε κάποια κίνηση. Ένας άλλος μαυρούλης, με γυαλιά, μου έβαλε χέρι και επιχείρησε να με χουφτώσει στα αχαμνά. Του τράβηξα το χέρι και του αρνήθηκα, στα αγγλικά, καθώς έμοιαζε για Ινδός.
Συνέχισα, κατεβαίνοντας στο υπόγειο, όπου επικρατούσε ησυχία. Μόνο έναν μπάρμπα είδα, ο οποίος ήταν στον πρώτο κρυφό όροφο. Είχε αράξει σε ένα καναπέ και τραβούσε μαλακία, βλέποντας τσόντα.
Επέστρεψα στην κεντρική σάλα και συνέχισα να βλέπω πορνό. Ξαφνικά, άκουσα μια γυναικεία φωνή.
Ήταν ένα ζευγάρι, γύρω στα 50κάτι. Ο τύπος αδιάφορος, η τύπισσα ξανθιά πατσαβούρα.
Κάθισαν στον κρυμμένο καναπέ, αριστερά της κεντρικής οθόνης. Αστραπιαία, σηκώθηκαν οι περισσότεροι θαμώνες και πλησίασαν διακριτικά. Κάποιοι έκατσαν στα μπροστινά καθίσματα, ενώ κάποιοι άλλοι περίμεναν στο διάδρομο που βρισκόταν οι καμπίνες. Μόνο δύο ανυπόμονοι στήθηκαν όρθιοι, στην γωνία, ρίχνοντας κλεφτές ματιές.
Το ζευγάρι έκατσε για αρκετή ώρα εκεί και το μόνο που έκανε ήταν να συνομιλεί. Η ώρα περνούσε και δεν έκαναν κάποια κίνηση. Οι περισσότεροι είχαν αρχίσει να βαριούνται και "έσπαγαν" σιγά σιγά. Εγώ άδραξα την ευκαιρία και τους παρατηρούσα καλύτερα.
Τυπικές φάτσες θαμώνων τσοντοσινεμά και underground σημείων: Ανώμαλοι, ηδονοβλεψίες, ψυχοπαθείς, επιδειξίες και ανάμεσά τους αρκετοί πούστηδες. Υπήρχαν και πολλοί normal, που δεν σου έδιναν την εντύπωση, ότι συχνάζουν σε τέτοια μέρη. Δεν μου τράβηξε την προσοχή, κάποιος από αυτούς, παρά μόνο ένας τύπος με προβληματική φυσιογνωμία, ο οποίος καθόταν λίγο πιο πίσω μου.
Ύστερα από πάρα πολύ ώρα, το ζευγάρι σηκώθηκε και έκατσε στον τελευταίο καναπέ, δεξιά της κεντρικής σάλας. Όλος ο κόσμος μετακινήθηκε και έκατσε τριγύρω του. Ανάμεσά τους είδα και τον gay, με τα γυαλιά. "Ρε συ, τι είναι αυτοί οι τύποι", σκέφτηκα. Πριν από λίγο μου την έπεσε στεγνά και τώρα στήθηκε από τους πρώτους. Άβυσσος, η ψυχή του ανώμαλου!
Το ζευγάρι συνέχισε να μην κάνει κάποια κίνηση, πάρα μόνο να μιλάει και να σχολιάζει διάφορα προσωπικά του θέματα. Έν τω μεταξύ, εγώ άλλαξα θέση, για να το παρατηρώ καλύτερα. Σε μία στιγμή, το μάτι μου έπιασε μια γυναικεία φιγούρα, η οποία μπήκε μέσα στην τουαλέτα. Μετά από λίγα λεπτά, εμφανίστηκε μία ημίγυμνη milf! Πολύ μέτριας εμφάνισης, αλλά εξέπεμπε μία καύλα. Φορούσε μόνο τα εσώρουχα και έκατσε δύο καναπέδες μπροστά, από το άλλο ζευγάρι. Εκεί, την περίμενε ο άντρας της. 50φεύγα, έμοιαζε άτομο της πιάτσας, σοβαρός και ξηγημένος.
Άρχισαν να χαμουρεύονται, μεταξύ τους. Οι θαμώνες "έγραψαν" το πρώτο ζευγάρι, καθώς αποδεικνύοταν μούφα και άρχισαν να πλησιάζουν το δεύτερο.
Η τύπισσα έβγαλε τα εσώρουχα της και στήθηκε για δημόσια χρήση. Ο κόσμος έλαβε το μήνυμα και άρχισε να βγάζει έξω τα καυλιά και να τα ακονίζει. Πρώτος μπήκε στο παιχνίδι ο Καταδρομεας, τιμώντας το "Ο Τολμών Νικά". Φόρεσε καπότα, έβαλε το καυλί του μέσα στο μουνί της τύπισσας και άρχισε να την γαμάει. Κάποιοι άλλοι πήγαν μπροστά της και άρχισαν να την τσιμπουκώνουν.
Εγώ βρισκόμουν σε απόσταση αναπνοής και παρατηρούσα το όργιο. Ένας από τους αυτούς που την πιπώσαν ήταν και ο μαύρος με τα γυαλιά, αποκαλύπτοντας την σεξουαλική του ταυτότητα (κωλομπαράς).
Μόλις τελείωσε ο Καταδρομέας, σειρά πήρε ένας τύπος, που έμοιαζε να έχει ψυχολογικά προβλήματα.
Κατά την διάρκεια του οργίου, ο άντρας της, την εμψύχωνε, λέγοντας της καυλωτικά λόγια και παράλληλα προέτρεπε, τους υπόλοιπους, να την ξεσκίσουν.
Αφού τελείωσε ο δεύτερος, ακολούθησε και ένας τρίτος άνδρας. Με αυτόν τα βρήκε σκούρα, το milfόνι. Βογγούσε και φώναζε δυνατά, λέγοντας στον άνδρα της ότι είχε πολύ χοντρό πούτσο, ο άγνωστος επιβήτορας που την "μαρκάλαγε".
Αφού την γάμησε και αυτός, ξάπλωσε στον καναπέ και όσοι ήταν γύρω της, άρχισαν να την χύνουν πατόκορφα. Σκέφτηκα να την χύσω και εγώ, αλλά δεν ψηνόμουν. Στο τέλος, την έχυσε και ο άντρας της, με το σπέρμα του να εκτοξεύεται παντού, αναγκάζοντας με να παραπατήσω, καθώς πήγαινα προς τα πίσω, για να μην με πάρουν τα "σκάγια".
Μόλις τελείωσε το σκηνικό, η τύπισσα, σηκώθηκε και πήγε προς την τουαλέτα, γελώντας, καθώς κολυμπούσε στο σπέρμα.
Πήγα άλλη μία βόλτα στον χώρο, όπου βρήκα την ευκαιρία και μίλησα με κάποιους θαμώνες. Ανταλλάξαμε πληροφορίες, σχολιάσαμε και γελάσαμε, με το σκηνικό.
Το πρώτο ζευγάρι είχε απομονωθεί, μόνο του, σε μία καμπίνα στον πάνω όροφο, αφού δεν κατάφερε να πείσει σχεδόν κανέναν, για την αξιοπιστία του.
Έκατσα ξανά στην θέση μου και συνέχισα να βλέπω πορνό. Παραδίπλα μου έκατσε και ένας μεσήλικας, ο οποίος με είχε lockάρει. Γύρισα και τον τσέκαρα: Ο τύπος ήτανε κολόμπα! Μου έριξε μια λάγνα ματιά, με αξίωσε. Του έριξα ένα υποτιμητικό βλέμμα και συνέχισα να παρακολουθώ την τσόντα, τον απαξίωσα.
Καθώς έβλεπα την ταινία, είδα να μπαίνει, στην σάλα, ένας περίεργος τύπος.
Πενηντάρης, χοντρομπαλάς, με μούσια. Φορούσε ένα μακρύ μπουφάν μηχανής και πήγε κατευθείαν στον κρυφό καναπέ, που είχε πρωτοκάτσει το πρώτο ζευγάρι. Έμοιαζε να γνώριζε, ότι θα κάθονταν εκεί, ενισχύοντας τις υποψίες μου, για το κατά πόσο fake ήταν.
Ξάφνου, άκουσα πάλι μια γυναικεία φωνή και είδα μια νεαρή κοπέλα. Νοστιμούλα, μελαχρινή, με γυαλιά. Την συνόδευε ο γκόμενος, ένας νεαρός πατσαβούρης, αλλά συμπαθητικός τύπος.
Είδαν γρήγορα τον χώρο και πήγανε στο υπόγειο. Σηκώθηκα και τους ακολούθησα, μετά από λίγα λεπτά, για να τους δώσω χώρο. Κάτι που έκαναν και κάποιοι άλλοι συναγωνιστές, οι οποίοι ακολουθούσαν σωστά τους κανόνες. Φαίνεται ότι έβαλαν μυαλό, μετά από τα διαδικτυακά κραξίματα.
Το ζευγάρι, αφού τσέκαρε και τον χώρο του Dangeon, ανέβηκε στον πρώτο όροφο και μπήκε στην τελευταία καμπίνα.
Οι θαμώνες είχαν παραταχθεί σε μία σειρά, κατά μήκος του διαδρόμου και περίμεναν υπομονετικά. Εγώ ήμουν στημένος έξω από την πόρτα, αλλά διατηρούσα μία απόσταση.
Πέρασε από μπροστά μου, ο χοντρομπαλας, με έπιασε από την μέση και με παραμέρισε.
"Καλώς τον πούστη", σκέφτηκα.
Δεν του είπα κάτι, καθώς θεώρησα ότι ήθελε να περάσει και του έκλεισα τον δρόμο.
Πλησίασα πιο κοντά, στην πόρτα και προσπάθησα να πάρω μάτι, αφού το ζευγάρι είχε αρχίσει και πηδιόνταν. Εμφανίστηκε ξανά, ο χοντρομπαλας, με έπιασε πάλι από την μέση και μου είπε αυτολεξεί: "Ήρεμα, αγόρι μου, κάνε πιο πίσω". Ήμουν έτοιμος να του ρίξω ένα δεξί κροσέ και να τον ξαπλώσω.
Δεν έπραξα εν βρασμό ψυχής, όμως, καθώς αντιλήφθηκα ότι κάτι άλλο έπαιζε και ο τύπος δεν ήταν απλός θαμώνας. Ξεκίνησα, για να πάω προς τα κάτω και τον είδα να στέκεται στην γωνία του διαδρόμου, έχοντας καρφωμένο το βλέμμα του στην τελευταία καμπίνα, όπου βρισκόταν το νεαρό ζευγάρι.
Ανταλλάξαμε ματιές, καθώς περνούσα από μπροστά του και εκεί επιβεβαίωσα τον ρόλο του. Ήταν μπράβος, ο Θεός να τον κάνει, του μαγαζιού.
Το δε νεαρό ζευγάρι ήταν και αυτό fake και πιθανόν να ήταν σε συνεννόηση με το αφεντικό, το οποίο του εγγυήθηκε την ασφάλεια του, εάν περνούσε από το σινεμά, καθώς ήταν άβγαλτο και ψαρωμένο.
Για αυτό, η σκατοσακούλα, δεν άφηνε να πέρασει ούτε κουνούπι, ενώ είχε γραμμένο στα παπάρια του το milfόνι, που το είχαν περικυκλώσει ένα σωρό άγνωστοι.
Επειδή, όμως, δεν είμαι κάνα χάπατο, έκατσα στην σάλα και περίμενα πότε θα κατέβει στο υπόγειο, για να του επιτεθώ.
Έκανα και μία μικρή βόλτα, από τις καμπίνες, για να δω τι παίζει. Είδα τον τύπο, με την προβληματική φυσιογνωμία, που έγραψα πιο πάνω, να βγαίνει από μία καμπίνα. Μέσα ήταν ένας ημίγυμνος εβδομηντάρης, ο οποίος ντυνόταν.
Αν είναι δυνατόν, ο τύπος γάμησε τον γέρο ή μήπως τον γάμησε αυτός (;).
Είδα και απόειδα, με όλα όσα διαδραματίστηκαν και μετά από ώρα αποχώρησα από το σινεμά. Στην έξοδο, είδα τον χοντρομπαλά μαζί με το αφεντικό. Τσέκαρα άλλη μία φορά το πρόσωπο του, για να το αποτυπώσω στην μνήμη μου, καθώς είμαι άτομο που δεν ξεχνάει και επιφυλάσσομαι.
Εάν ήθελα να δώσω ένα άλλοθι, για την παρουσία του, στο σινεμά, είναι γιατί τον τελευταίο καιρό υπήρχε ένας διαδικτυακός καυγάς, στο forum, μεταξύ ενός παλιού θαμώνα και μίας ανώμαλης τύπισσας. Κανονίζανε ραντεβού θανάτου, οπότε είναι λογικό, το αφεντικό, να θορυβηθεί και να θέλει να προστατεύσει το μαγαζί του.
Όσον αφορά τον "Λουμίδη" (μπράβο), τι να γράψω για αυτόν. Έχω ακούσει για τύπους, σαν και δαύτον, οι οποίοι πληρώνονται για να χτυπήσουν κάποιον. Άλλους, για να σπάσουν κάνα μαγαζί, που δεν πληρώνει κερατιάτικα. Πρώτη φορά, στην ζωή μου, είδα άτομο να πληρώνεται, για να κρατάει τα γκέμια σε ανώμαλους, ματάκηδες και διεστραμμένους. Συγχαρητήρια, κατέκτησε με το σπαθί του, τον τίτλο του "Αποτυχημένου της Χρονιάς". Άντε και εις ανώτερα!
Βγάζω στην άκρη, τα δύο fake ζευγάρια και εστιάζω σε αυτό που έπαιξε με τον κόσμο:
Αυτό ήταν πραγματικό ζευγάρι, για τσοντοσινεμά. Open Minders, έμπειροι, έκφυλοι και ακομπλεξάριστοι.
Έπαιξαν με αρκετό κόσμο, σε κοινή θέα και δίδαξαν, πως πρέπει να συμπεριφέρονται τα ανάλογα ζευγάρια, που θέλουν να επισκεφθούν τον σινεμά και να ζήσουν κάτι παρόμοιο.
Οι δε θαμώνες, έζησαν μία δυνατή, ερωτική και αλλόκοτη εμπειρία, είτε συμμετείχαν, είτε παραμένοντας απλοί θεατές. Κάτι σαν ακριβή θεατρική παράσταση, με φθηνό εισητήριο. Μόνο που αντί να σε συγκινήσει, σε καυλώνει και εννίοτε σε κάνει να χύνεις. Η διαφορά είναι στα συναισθήματα και ότι πληρώνεις λίγα χρήματα. Είναι αυτό, που εγώ ονομάζω: "Όργια σε τιμή ευκαιρίας"!